“`html
ماهی‌ها چه غذاهایی می‌خورند؟
ماهی‌ها بر اساس نوع غذای خود به سه گروه تقسیم می‌شوند: گیاه‌خوار، گوشت‌خوار و همه‌چیزخوار. این موضوع به این معنی نیست که آنها نمی‌توانند غذاهای دیگری بخورند، بلکه به سادگی مشخص می‌کند که چه چیزی را بیشتر ترجیح می‌دهند.
- تغذیه ماهی گیاه‌خوار: ماهی‌های گیاه‌خوار فقط از مواد گیاهی مانند جلبک‌های کوچک و گیاهان آبزی تغذیه می‌کنند.
- تغذیه ماهی گوشت‌خوار: این ماهی‌ها معمولاً از زئوپلانکتون‌ها یا جانوران بزرگتر غذا می‌خورند. آنها معمولاً ماهیان شکارچی هستند و با دندان‌های تیز خود به ماهیان کوچک‌تر حمله می‌کنند.
- تغذیه ماهی همه‌چیزخوار: این گروه از ماهی‌ها رژیم غذایی خاصی ندارند و می‌توانند از جلبک‌ها، لارو حشرات، زئوپلانکتون‌ها و گیاهان آبزی تغذیه کنند. روش غذا خوردن در بین ماهیان مختلف متفاوت است.
روش گرفتن غذا بسته به نوع دهان ماهی بستگی دارد. بعضی از ماهی‌ها دهان بالایی دارند و غذا را از سطح آب می‌گیرند، مانند ماهیان زنده‌زا و ماهیان لابیرنت. برخی دیگر دهان مستقیم دارند و از عمق آب غذا می‌خورند، مانند بارب‌ها و گلدفیش‌ها. گروه دیگری هستند که دهان پایینی دارند و غذا را از بستر می‌گیرند، مانند گربه‌ماهی. بیشتر ماهی‌ها، به جای اینکه مقداری زیادی غذا را یکجا بخورند، ترجیح می‌دهند غذای کمتر ولی در دفعات بیشتری مصرف کنند. تعداد دفعات غذا خوردن در ماهیان جوان بیشتر از ماهیان بزرگتر است. مقدار غذایی که ماهی‌ها نیاز دارند به دمای آب نیز بستگی دارد. اگر دما بیش از حد مناسب باشد، ممکن است باعث بی اشتهایی در ماهی‌ها شود.
تغذیه ماهیان:
جلبک‌های دریایی:
این جلبک‌ها منبع غذایی برای ماهی‌های گیاه‌خوار و همه‌چیزخوار هستند و نیازهای غذایی آنها را تأمین می‌نمایند. ماهی‌های همه‌چیزخوار جلبک‌های کوچک را همراه با سخت‌پوستان می‌خورند.
سبزه‌های دریایی و جلبک:
ماهیانی که از سبزه‌های دریایی و جلبک‌ها تغذیه می‌کنند، کاملاً گیاه‌خوار هستند.
پسماندها و جلبک:
بسیاری از ماهی‌ها مواد زائدی را تولید می‌کنند که می‌تواند شامل لجن‌های مرجانی و مواد ارگانیک باشد. این پسماندها به مرور زمان در سطح دریا جمع می‌شوند و غذای بسیاری از گونه‌های ماهی‌ها را تأمین می‌کنند.
اسفنج‌ها:
ماهیانی که همه‌چیزخوار هستند، اسفنج‌ها را می‌خورند و این تنها منبع غذایی اصلی برای آنها می‌باشد.
پلانکتون:
پلانکتون‌ها شامل انواع مختلف میگو، ماهی و بی‌مهرگان هستند که جزء منابع غذایی مهم برای ماهی‌ها به شمار می‌روند.
رژیم غذایی ترکیبی:
ماهی‌های همه‌چیزخوار از یک رژیم غذایی ترکیبی در اعماق اقیانوس استفاده می‌کنند. آنها معمولاً موجوداتی فرصت‌طلب هستند و از هر غذایی که در ته اقیانوس پیدا کنند، استفاده می‌کنند. رژیم غذایی آنها ممکن است شامل ماهی‌های کوچک، سخت‌پوستان، کرم‌ها و تقریباً هر چیزی که آلوده نباشد، باشد.
برخی از ماهیان گوشت‌خوار نیز در زمان مناسب شکار خود را انجام می‌دهند و از سخت‌پوستان مانند خرچنگ و میگو استفاده می‌کنند.
تغذیه ماهی با لارو پشه:
لاروها نوزادان پشه هستند که در آب‌های راکد تخم‌گذاری می‌کنند. این لاروها با دم خود به سطح آب آویزان می‌شوند و باید قبل از اینکه به ۵ میلی‌متر برسند، شکار شوند.
توبیفکس:
این کرم‌های قرمز نخی شکل در کف آب‌های راکد زندگی می‌کنند و در شرایط خاص رشد می‌کنند. قبل از مصرف باید به خوبی شسته شوند.
تغذیه ماهی با آرتمیا:
آرتمیا که به عنوان تخم میگو نیز شناخته می‌شود، تنها موجودی است که در دریاچه بسیار شور ارومیه یافت می‌شود. این موجود به صورت فله و بسته‌بندی در بازار موجود است. آرتمیای فله معمولاً درصد هچ پایینی دارد و خرید آن توصیه نمی‌شود. بهترین تخم میگوی موجود در بازار آرتمیا فرانسیسکانا است که توسط شرکت صیدانه عرضه می‌شود.
رایج‌ترین غذای زنده برای پرورش در سالن‌های تکثیر، آرتمیا است که برای هچ شدن به ۳ درصد آب نیاز دارد.
“““html
برای هچ کردن تخم‌های آرتمیا، باید ابتدا سنگ نمک را در آب بریزید و سپس تخم‌ها را داخل آن قرار دهید. این مخلوط باید به مدت ۴۸ ساعت با هوای مناسب و نور ملایم نگهداری شود تا آرتمیاها هچ شوند.
بعد از اینکه آرتمیاها هچ شدند، باید هوای مخزن را قطع کنید و روی آن را بپوشانید تا آرتمیاها به کف مخزن ته‌نشین شوند. سپس با یک شلنگ هوا، آب شور را خارج کنید و آرتمیاهای تازه هچ شده را برای تغذیه ماهیان استفاده کنید. آرتمیاهای زنده معمولاً برای ۴ تا ۵ روز در محیط هچری رشد می‌کنند و برای تغذیه بچه ماهیان بزرگتر مناسب هستند.
انفوزوئرها
این موجودات تک‌سلولی هستند که در آب‌هایی که جلبک سبز وجود دارد و در زیر نور خورشید زندگی می‌کنند و به آسانی از طریق تقسیم دوتایی تکثیر می‌شوند.
تغذیه ماهی با روتیفرها
روتیفرها در آب‌های شیرین رشد می‌کنند. برای تکثیر آنها، مقداری آب جوشیده را در یک ظرف بزرگ که مقداری علف خشک در آن وجود دارد بریزید و چند روز به حال خود رها کنید. بعد از چند روز، تعداد زیادی از آنها تولید می‌شود. می‌توانید مقداری از آب این ظرف را در آکواریوم بچه ماهیان بریزید تا آنها تغذیه شوند.
کرم خونی (شیرونومید)
کرم خونی به‌راحتی در برکه‌ها و گودال‌های آب پیدا می‌شود و مانند لارو پشه در حال شنا است. این کرم‌ها معمولاً به رنگ قرمز خونی هستند و اخیراً در بازار به‌صورت بسته‌بندی‌های منجمد عرضه می‌شوند.
غذاهای زنده خاکزی
در اینجا به چند نوع غذای پرمصرف اشاره می‌شود:
تغذیه ماهی با مگس سرکه
مگس سرکه در شیشه‌های سرکه یا روی میوه‌های خراب و له شده پیدا می‌شود. این مگس‌ها بسیار کوچک‌اند و به سرعت تخم‌ریزی می‌کنند. برای تکثیر آنها، تکه‌ای سیب یا موز له شده را در یک بطری شیر قرار دهید و تعدادی مگس سرکه را درون آن بگذارید و سر بطری را با کمی پنبه بپوشانید. مگس سرکه‌های ماده هر روز بین ۵۰ تا ۷۰ تخم می‌گذارند و تخم‌ها در عرض ۲۴ ساعت به لارو تبدیل می‌شوند که بهترین زمان استفاده همین دوره لاروی است.
تغذیه ماهی با کرم خاکی و کرم سفید
کرم خاکی به‌طور معمول در خاک‌های حاصلخیز و پر از گیاهان پیدا می‌شود. بعد از شستشو با آب، این کرم‌ها به‌طور کامل برای ماهیان بزرگ و به شکل تکه‌تکه برای ماهیان کوچک‌تر قابل استفاده هستند.
کرم سفید، کرم‌های باریکی هستند که طول آنها بین ۲۰ تا ۳۰ میلی‌متر است و در خاک کود زندگی می‌کنند. برخی به آنها گریندال می‌گویند. برای پرورش کرم سفید، از جعبه‌های چوبی استفاده می‌شود. برای این کار، داخل جعبه چوبی را به اندازه ۱۰ سانتیمتر با خاک حاوی خاک‌برگ و خاک‌اره پر کنید و مولدهای آماده را اضافه کنید. دمای محیط باید بین ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد باشد.
غذای کرم‌های سفید مخلوطی از تفاله چغندر، سیب‌زمینی و هویج به همراه سبوس گندم و آرد است که باید پخته شود. با ایجاد سه شیار روی سطح خاک، این مخلوط را داخل آن بریزید. بدین ترتیب کرم‌ها بالا می‌آیند و می‌توان آنها را صید و مصرف کرد.
سایر غذاها
غذاهای دیگری نیز وجود دارند که می‌توان به‌صورت تازه مصرف کرد، مانند جگر گاو، جگر گوسفند، دل گاو، دل مرغ و ماهی کیلکا.
- تغذیه ماهی با جگر گاو : جگر گاو به‌دلیل داشتن درصد پروتئین پایین، غذای کاملی نیست اما به‌خاطر وجود ویتامین‌های زیاد در ردیف غذاهای مکمل قرار می‌گیرد. ترکیبات آن شامل ۳% چربی، ۵/۲% مواد قندی، ۲۰% پروتئین و ۷۱% آب است.
- جگر گوسفند : ویتامین‌های موجود در این جگر کمتر از جگر گاو است و به‌دلیل داشتن چربی و گلیکوژن بالا، اگر به‌تنهایی مصرف شود می‌تواند کشنده باشد. ترکیبات این جگر شامل ۹% چربی، ۵% قند و ۲۳% پروتئین است.
- تغذیه ماهی با دل گاو : پروتئین و ویتامین‌های آن کم است زیرا یک عضو عضلانی است. اما در ماهیان گوشتی بزرگ، محبوبیت خاصی دارد و موجب رشد خوب آنها می‌شود. ترکیبات آن شامل ۲۰% چربی و ۱۶% پروتئین است. کیلکا نیز ارزش پروتئین بالایی دارد و اگر با جگر گاو مصرف شود، موجب افزایش رشد چشم‌گیری می‌شود.
ترکیبات دیگر موجود شامل:
- ۵/۳ ٪ چربی
- قند ۵ / ۰
- پروتئین ۱/۱۶%
این غذاها باید ۲-۳ بار چرخ شوند یا در مخلوط‌کن کاملاً ریز شوند تا برای نوزادان قابل‌مصرف شوند. همچنین باید توجه داشت که به‌دلیل اینکه این شکل از غذا آب را کدر می‌کند، باید…
“`
فقط به اندازه‌ای غذا بدهید که همان لحظه مصرف شود و چیزی باقی نماند. برای ماهیان بزرگتر می‌توانید غذا را به صورت تکه‌های کوچک‌تر بدهید.
اصول نحوه غذادهی به ماهیان
برخی نکات مهم در مورد غذادهی به ماهیان وجود دارد که باید به آنها توجه کنید:
- تغییرات دما می‌تواند باعث مشکلاتی در تغذیه ماهیان شود، بنابراین حتماً دما را کنترل کنید.
- بچه ماهی‌ها نیاز دارند بیشتر از ماهی‌های بزرگ غذا بخورند. زمانی که بچه ماهی‌ها شروع به شنا می‌کنند، باید در ۳ تا ۴ وعده غذا دریافت کنند. بعداً، برای ماهی‌های بزرگتر می‌توانید تعداد وعده‌های غذا را به ۲ بار در روز کاهش دهید. معمولاً بهتر است که مقدار کم‌تری غذا را بیشتر بدهید. اگر زمان کافی برای غذا دادن به ماهی‌ها ندارید، می‌توانید از دستگاه‌های غذادهی خودکار استفاده کنید که می‌توانند به طور منظم غذا را به آکواریوم بریزند.
- غذا دادن به ماهی‌ها را در طول روز و زیر نور انجام دهید. زیرا اگر در شب یا در پایان روز غذا بدهید، می‌تواند باعث آلودگی آب شود.
ماهی های خانگی چه غذایی می خورند ؟
غذای ماهی‌های خانگی معمولاً شامل دانه‌های ریز گرانولی، قرص‌های خوراکی و پوسته‌ها است. اما ماهی‌های خانگی می‌توانند غذاهای دیگری مانند سیب‌زمینی، نخود، دانه‌های ریز لوبیا، سبزیجات و … را هم مصرف کنند.