موارد مصرف دکس مدتومیدین
دکس مدتومیدین (Dexmedetomidine) یک داروی تزریقی است که در برخی روش‌های پزشکی که نیاز به بیهوشی دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌طور خاص، از این دارو در مواقعی که نیاز به بیهوشی سریع داریم، به ویژه در لوله‌گذاری بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه، استفاده می‌شود.
با این حال، دکس مدتومیدین به تنهایی نمی‌تواند بیهوشی کامل را فراهم کند و معمولاً برای اثر بهتر به داروهای دیگری نیاز است. دوز این دارو بر اساس وزن، سن و وضعیت کلی بیمار توسط پزشک تعیین می‌شود.
مکانیسم اثر دکس مدتومیدین
این دارو نوع خاصی از گیرنده‌های آلفا ۲ را فعال می‌کند. با تاثیر بر روی این گیرنده‌ها در مغز، دکس مدتومیدین مانع از آزاد شدن یک ماده شیمیایی به نام نوراپی نفرین می‌شود. این عمل باعث ایجاد اثرات خواب‌آور و مسکن می‌شود که به میزان مصرف دارو وابسته است. در دوزهای بالا، اثرات دیگر این دارو نیز قابل مشاهده است.
فارماکوکینتیک دکس مدتومیدین
این دارو در کبد تجزیه می‌شود و بیشتر از طریق ادرار (حدود ۹۵ درصد) و بخشی نیز از طریق مدفوع (۴ درصد) دفع می‌شود. نیمه عمر این دارو، یعنی زمان لازم برای کاهش غلظت آن در خون به نصف، بین یک تا دو ساعت است. بنابراین، این دارو معمولاً در مواقعی که بیهوشی کوتاه‌مدت لازم است، مورد استفاده قرار می‌گیرد. اثرات دارو ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از تزریق شروع می‌شود و اوج اثر آن ۱۵ تا ۳۰ دقیقه بعد قابل مشاهده است.
عوارض جانبی دکس مدتومیدین
- کاهش فشار خون
- کاهش ضربان قلب
- احساس تهوع
- خشکی دهان
- توقف تنفس
- افزایش فشار خون
عوارض جانبی جدی:
- کاهش شدید فشار خون
- کاهش شدید ضربان قلب
- توقف تنفس
- عدم تاثیر دارو
- سوءاستفاده در مصرف طولانی‌مدت
- علائم ترک در صورت مصرف طولانی‌مدت
تداخلات دارویی دکس مدتومیدین
هم‌زمانی مصرف این دارو با سایر داروهایی که می‌توانند ضربان قلب را کاهش دهند یا بر سیستم عصبی مرکزی اثر بگذارند، می‌تواند باعث افزایش این اثرات منفی شود.
منع مصرف همزمان با داروهای زیر:
- باربیتورات‌ها
- کدئین
- کرزوتینیب
- دوکسیلامین
- الکل
- فینگولیمود
- هیدروکودون
- سودیم اکسیتات
- تالیومید
- کاوا
- لوفکسیدین
مدیر و تنظیم دوز مجدد دارو:
آسکوتولول، آلفنتانیل، الیس کایرن، آلپرازولام، آمیلوراید، آمیودارون، آمی تریپتیلین، آملودیپین، آموکساپین، آپومورفین، آریپیپرازول، آتنولول، باکلوفن، بنازپریل، بتاکسولول، بیزوپرولول، بوسنتان، و داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، لوتیراستام و …
“`html
کاربامازپین، سدیم والپروات، لاموتریژین، توپیرامات و بوپرنورفین، بوسپیرون، کالندولا، کاپتوپریل، کارودیلول، سیتریزین، بابونه، کلردیازپوکساید، کلرفنیرامین، سیتالوپرام، کلماستین، کلوبازام، کلومیپرامین، دیازپام، دیازوکساید، دیگوکسین، دیلتیازم، دیفنوکسیلات، دی پیریدامول، دنپزیل، دوکسپین، دولوکستین، افاویرنز، اپلرنون، اس سیتالوپرام، اسمولول، اتوسوکسیماید، فنتانیل، داروهای SSRIs (فلوکستین، ایمیپرامین و..)، گاباپنتین، هالوپریدول، هیدرالازین، هیدروکلروتیازید، هیدروکسی زین، هیوسین، ایزوسورباید دی نیترات، لابتالول، لوودوپا، بنزودیازپین‌ها، متوکاربامول، متوکلوپرامید، میدازولام، ماینوکسیدیل، میرتازاپین، میتوتان، مورفین، نادولول، نیتراتها، الانزاپین، اپیوم، رکتال اکسی کدون، پیموزاید، پروپرانولول، کویتیاپین، راملتئون، ریواستیگمین، سیلدنافیل، تادالافیل، ترازوسین، تیمولول، تیزانیدین، ترامادول، ونلافاکسین، زولپیدم، ویگاباترین، والزارتان و…
هشدار ها در رابطه با دکس مدتومیدین
- استفاده از این دارو در افرادی که به آن یا سایر داروهای مشابه حساسیت دارند، ممنوع است.
- در افراد مسن، بیماران با مشکلات کبدی، کسانی که سابقه ضربان کند قلب، بلوک AV درجه دو یا سه، مشکلات عروقی، فشار خون پایین، دیابت نوع ۲ و کم آبی دارند، باید احتیاط شود.
توصیه های دارویی دکس مدتومیدین
- پزشک باید دوز و مدت زمان تزریق دارو را با توجه به سن و وزن بیمار به دقت تنظیم کند.
- در زمان تزریق دارو و تا زمان اثر آن، علائم حیاتی بیمار باید به دقت زیر نظر باشد.
- استفاده از این دارو در دوران بارداری باید با احتیاط و تحت نظر پزشک باشد. اگرچه دارو ممکن است عوارض جانبی برای جنین داشته باشد، ولی باید علائم حیاتی او به دقت کنترل شود.
- استفاده از این دارو در دوران شیردهی باید با نظر پزشک و با احتیاط انجام شود.
داروهای هم گروه دکس مدتومیدین
- بوسپیرون
- کلرال هیدراته
- دروپریدول
- اس زوپیکلون
- هیدروکسی زین
- مپروبامات
- زالپلون
- زولپیدم
- راملتون
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`