معرفی کاکتوس آریوکارپوس
آریوکارپوس نام این کاکتوس زیبا و جالب است که از واژهای یونانی برگرفته شده است. این کاکتوسها نوعی گیاه مقاوم هستند و برگهای آنها به سنگ شباهت دارد.
آریوکارپوسها به خاطر ریشههای خاصی که دارند، پیوند زدن آنها دشوار است و به ندرت دوباره ریشهدار میشوند. حتی اگر ریشهدار شوند، دیگر قوی نیستند و این یکی از دلایل نایاب بودن و ارزشمندی این گیاه است.
این گیاهان بسیار مقاوم هستند و میتوانند گرما و سرما را تحمل کنند، در حالی که بسیاری از گیاهان دیگر نمیتوانند. رشد آریوکارپوسها خیلی کند است و نباید تلاش کنید که با دادن کود یا تغییر خاک آنها، رشدشان را تسریع کنید. این کار ممکن است به گیاه آسیب بزند و آن را از بین ببرد. در فصل خواب گیاه که معمولاً در زمستان است، بهتر است آنها را در جایی خشک و دور از رطوبت نگه دارید.
بیشتر آریوکارپوسها در فصل پاییز گل میدهند، اما گاهی در بهار و اواخر زمستان هم ممکن است گل ببینید. این گلها زیبا و به رنگهای قرمز، صورتی، سفید و گاهی دو رنگ هستند. معمولاً در اوایل تابستان میتوانید کپسولهای بذر را مشاهده کنید. زمان از کاشت تا گلدهی آریوکارپوسها حدود ده سال است. پرورش این گیاه نیاز به صبر و حوصله دارد، و این صبر بر ارزش و زیبایی آن میافزاید.
گیاه شناسی کاکتوس آریوکارپوس
این کاکتوس بین تمام گیاهان منحصر به فرد است و رشد بسیار کمتری نسبت به دیگر کاکتوسها و گیاهان دارد. به همین دلیل، هنگامی که گیاه بزرگتری از آریوکارپوس را در یک گلخانه میبینید، نشاندهنده دانش و تجربه کلکسیونر است.
آریوکارپوسها گلهایی به رنگهای صورتی، سفید، ارغوانی و حتی زرد دارند که بستگی به نوع و واریته گیاه دارد. گلها از وسط گیاه بیرون میآیند و توجه داشته باشید که بذرهای سیاه رنگ این گیاه که داخل کپسولها هستند، 3 تا 6 ماه پس از گرده افشانی ظاهر میشوند و باید در دماهای بین 34 تا 42 درجه و با رطوبت مناسب کشت شوند.
گیاهانی که به صورت طبیعی در طبیعت هستند، ظاهری متفاوت با گیاهان گلخانهای دارند. آریوکارپوسهای وحشی به صورت پخ و تخت بر روی زمینهای صاف یا حتی سنگی رشد میکنند و بعضی وقتها برای محافظت از نور خورشید، سطح خاک را ترجیح میدهند.
شرایط نگهداری از آریوکارپوس
نوردهی:
این گیاه به مکانهای پر نور نیاز دارد و بهترین جا برای آن پشت پنجره با نور غیرمستقیم است.
خاک:
باید از خاک مخصوص کاکتوس استفاده شود که حاوی ماسه باشد و زهکشی خوبی داشته باشد.
آبیاری:
خاک این گیاه باید کمی خشک باشد، زیرا آبیاری زیاد میتواند باعث پوسیدگی ریشهها شود.
دما: دمای مناسب برای آریوکارپوس بین 10 تا 20 درجه سانتیگراد است.
کوددهی: در طول فصل رشد، میتوانید از کود ضعیف با نیتروژن کم استفاده کنید تا رشد گیاه تشویق شود.
واریتههای معروف آریوکارپوس
Ariocarpus agavoides
این نوع کاکتوس در سال ۱۹۴۱ پیدا شد و برشهای باریکی دارد. این واریته از پیوند دو نوع Ariocarpus و Roseocactus به وجود آمده و یکی از گونههای کمیاب و کوچک است که معمولاً به ۵ سانتیمتر میرسد. ریشهاش یک غده بزرگ دارد که از خود گیاه بزرگتر است و گلهای صورتی زیبایی در مرکز گیاه دارد. به خاطر شباهت به آگاوها، به این نام شناخته میشود.
Ariocarpus fissuratus
این نوع یکی از زیباترین و بزرگترين واریتههاست و ظاهری چروکیده دارد که قطر آن حدود ۱۲ سانتیمتر میباشد. این کاکتوس به رنگهای خاکستری مایل به سبز و سبز دیده میشود و روی تنه آن پشمهای سفیدی وجود دارد. گلهای این گونه صورتی روشن است.
Ariocarpus kotschoubeyanus
این گونه هم مثل Ariocarpus agavoides در دسته گونههای کوچک و مینیاتوری قرار دارد و معمولاً به قطر ۵ سانتیمتر میرسد. این نوع در سال ۱۸۳۰ توسط بارون فون کاروینسکی کشف شد و اولین نمونهاش به قیمت ۱۰۰۰ فرانک به یک کلکسیونر فرانسوی فروخته شد. به لحاظ ظاهری شبیه به Ariocarpus fissuratus است، اما کوچکتر از آن است و گلهای صورتی کوچکی دارد. این گونه معمولاً در مجموعهها دیده میشود.
Ariocarpus retusus
این نوع یکی از متنوعترین گونهها در میان آریوکارپوسهاست و به قطر ۲۰ سانتیمتر رشد میکند. گلهای آن معمولاً سفید است، اما در بعضی انواع گلهای صورتی کمرنگ نیز وجود دارد.
Ariocarpus scapharostrus
این گونه یکی از کمیابترین نوعهاست و رنگ سبز تیرهای دارد. گلهای آن بنفش زیبا و جذابی دارد، و رشدش به طور کلی بسیار کند است. معمولاً ریشههای این گیاه از خود گیاه بزرگتر هستند و گرچه ممکن است ظاهر زیبایی نداشته باشد، اما یکی از گرانبهاترین گونهها در جهان به شمار میآید.
Ariocarpus trigonus
این نوع یکی از بزرگترین گونههای آریوکارپوسهاست که قطر آن به حدود ۲۵ سانتیمتر میرسد. گلهای بزرگ و زیبایی به رنگ سفید مایل به زرد دارد.
بیشتر بخوانید: