“`html
انواع آفات توت فرنگی و راه‌های مبارزه با آنها
- زنجرک های برگی توت فرنگی
این حشرات از خانواده‌های Aphrodes و Euscelis می‌باشند که آفت‌های مهمی به شمار می‌آیند زیرا می‌توانند بیماری گلبرگ سبز را منتقل کنند.
برای حفظ امنیت ساقه‌ها و بسترهای توت فرنگی، از یک حشره‌کش مناسب استفاده کنید و این کار را در چند مرحله، با فاصله دو هفته، تکرار نمایید.
- سوسک های توت فرنگی
سوسک‌های خاکزی Carabidae معمولاً شکارچیان حشرات و موجودات کوچک هستند، اما برخی گونه‌ها مانند سوسک بذر توت فرنگی (Harpalus rufipes) و سوسک‌های خاکزی (Pterostichus madidus و Pterostichus melanarius) از بذرها تغذیه می‌کنند و می‌توانند به میوه‌های در حال رشد توت فرنگی آسیب برسانند.
پیشگیری از آفت توت فرنگی
در فصل پاییز، بستر توت فرنگی و علف‌های هرز را تمیز کنید و بوته‌های مسن و بقایای گیاهی را حذف نمایید.
میوه‌های بیمار و در حال پوسیدن را جمع‌آوری کنید و دور بیندازید.
برخی زنبورهای پارازیت می‌توانند به کنترل سوسک‌ها کمک کنند با تخم‌گذاری در تخم‌های آنها، که این کار باعث کاهش جمعیت سوسک‌ها می‌شود.
استفاده از برخی سموم مانند کاربوفان در خاک می‌تواند به کنترل لاروهای این سوسک‌ها کمک کند.
- طوقه خوارهای توت فرنگی
سه نوع از این آفات شامل Aristotelia fragaria ،Tyloderma fragaria و Synanthedon bibionipennis هستند. این آفات با ایجاد دالان و آسیب به طوقه بوته‌های توت فرنگی، باعث ضعیف و خشک شدن آنها می‌شوند. در نوع سوم، لارو می‌تواند طوقه گیاه را تو خالی کند، که سبب خشک شدن کل یا بخشی از گیاه می‌شود. پس از تفریخ تخم‌ها، لاروها سریعاً به سمت طوقه حرکت کرده و به داخل آن نفوذ می‌کنند.
مدیریت:
این آفات عمدتاً از طریق انتقال گیاهان آلوده گسترش می‌یابند، بنابراین باید در انتقال نهال‌ها دقت کنید و بوته‌های آلوده را حذف کنید.
کشت‌های جدید با بوته‌های سالم معمولاً مورد حمله قرار نمی‌گیرند. بنابراین، از بین بردن کشت‌های آلوده و بوته‌های وحشی نزدیک به کشت‌های جدید بسیار مهم است.
- سن های لیگوس Lineolaris spp
تغذیه پوره این آفت می‌تواند منجر به کاهش میوه‌ها شود و خسارت می‌تواند از خیلی کم تا 100 درصد غیرقابل فروش باشد. اگر حداقل دو پوره در هر بوته وجود داشته باشد، این آفت می‌تواند باعث بدشکلی میوه‌های توت فرنگی شود. همچنین قهوه‌ای شدن بذرهای عقیم نشانه‌ای از خسارت این آفت است.
مدیریت:
کنترل علف‌های هرز می‌تواند باعث کاهش آسیب و تعداد سن‌ها شود.
استفاده از حشرات شکارگر مانند سن‌های Geocoris و Nabidae برای کنترل این سن‌ها موثر است.
نیاز به مبارزه شیمیایی پس از مشخص شدن تعداد پوره‌ها در اوایل مرحله تولید گل مشخص می‌شود.
- سرخرطومی جوانه توت فرنگی Anthonomus signatus
این آفت با استفاده از خرطوم بلند خود جوانه‌های گل را سوراخ کرده و از گرده‌های نارس تغذیه می‌کند.
حشرات ماده تخم‌های خود را در جوانه‌های رسیده می‌گذارند و سپس جوانه را به صورت حلقه‌ای می‌برند و از باز شدن آن جلوگیری می‌کنند و لاروها از آن تغذیه می‌کنند. جوانه‌های آسیب‌دیده معمولاً به صورت آویزان روی گیاه باقی می‌مانند یا به زمین می‌افتند.
مدیریت:
شخم عمیق بسترهای قدیمی بعد از برداشت، بررسی مرتب بوته‌ها و در صورت نیاز انجام مبارزه شیمیایی لازم است.
- برگ خوار توت فرنگی Ancylis comptuna
این آفت جزو گروه بیدها است. برگ‌های توت فرنگی با تارهای ریز این آفت به بالا لوله شده و تا می‌خورند. لارو با تنیدن تارهای ریز موجب تا خوردن برگ‌ها از قسمت رگبرگ اصلی می‌شود. لارو فقط از پوست برگ‌ها تغذیه می‌کند، اما تغذیه مداوم باعث قهوه‌ای و خشک شدن برگ‌های داخلی می‌شود.
مدیریت:
این آفت به تهاجم پارازیتوئیدها از راسته Hymenoptera و Diptera بسیار حساس است و این موجودات می‌توانند جمعیت آفت را در سطح زیر آستانه اقتصادی خسارت نگه دارند.
- شته ریشه توت فرنگی Aphis forbesi
این شته بیشتر در نقاطی که…
“`
مورچه‌ها همیشه در حال فعالیت هستند. آنها از شته‌ها محافظت می‌کنند و این شته‌ها را به سمت ریشه‌های توت‌فرنگی جذب می‌کنند. در عوض، مورچه‌ها بیشتر غذا را از شیره‌ای که شته‌ها دفع می‌کنند، به دست می‌آورند.
این شته‌ها در اطراف پایه بوته‌های توت‌فرنگی زندگی می‌کنند و از ساقه‌های جوان و برگ‌های آن تغذیه می‌کنند. وقتی شته‌ها زیاد می‌شوند، مورچه‌ها آنها را شناسایی کرده و به ریشه‌ها منتقل می‌کنند.
در اینجا، شته‌ها با مکیدن شیره گیاهی از ریشه‌ها تغذیه می‌کنند، و این کار باعث می‌شود بوته توت‌فرنگی خیلی ضعیف شود. بوته‌هایی که مورد حمله قرار می‌گیرند، علائمی مثل کاهش رشد، برگ‌های رنگ پریده و کوچک و میوه‌های خشک را از خود نشان می‌دهند.
مدیریت:
برای اینکه بتوانیم تعداد شته‌ها را کاهش دهیم، می‌توانیم با کنترل مورچه‌ها، از جمله با شخم عمیق در ابتدای فصل رشد، کار کنیم.
استفاده از سموم شته‌کش می‌تواند جمعیت شته‌ها را در قسمت‌های بالایی گیاه کاهش دهد، اما تأثیر کمی بر جمعیت‌های موجود در خاک و روی ریشه‌ها دارد.
منبع : سپید سازه