“`html
آنوریسم آئورت شکمی چیست ؟
آنوریسم یعنی گشاد شدن غیر طبیعی یک رگ خونی که بیشتر از ۵۰% از اندازه عادی آن است.
آنوریسم آئورت شکمی (AAA) به گشاد شدن غیر طبیعی آئورت شکم گفته می‌شود که بیش از ۳ سانتی‌متر است.
آنوریسم به منطقه‌ای ضعیف در دیواره شریان اشاره دارد. فشار خون در این ناحیه باعث می‌شود که دیواره رگ به حالت غیر طبیعی و به سمت بیرون برود.
آنوریسم آئورت شکمی به آنوریسمی گفته می‌شود که در قسمت پایینی آئورت بزرگ شکمی رخ می‌دهد و از بالای بدن می‌گذرد.
آئورت بزرگترین رگ خونی در بدن انسان است. این رگ خون را از قلب به قسمت‌های بالای بدن، از جمله سر و بازوها می‌برد و سپس به سمت شکم، پاها و لگن می‌رود.
دیواره‌های آئورت وقتی ضعیف می‌شوند متورم شده و شبیه یک بادکنک کوچک به سمت بیرون برآمدگی پیدا می‌کنند. از آنجایی که آئورت مهم‌ترین تأمین‌کننده خون در بدن است، اگر آنوریسم آئورت شکمی پاره شود، می‌تواند به خونریزی شدید و حتی مرگ منجر شود.
تعریفی از آنوریسم آئورت
آئورت بزرگترین رگ خونی در بدن است و اکسیژن را از قلب به سایر قسمت‌های بدن می‌رساند. آنوریسم آئورت به ناحیه‌ای ضعیف و متورم در دیواره آئورت اشاره دارد.
به مرور زمان، این رگ خون بیشتر باد می‌کند و ممکن است به انفجار (پارگی) یا جدا شدن (شکافت) دچار شود. این شرایط می‌تواند باعث خونریزی خطرناک و حتی مرگ شود.
معمولاً آنوریسم در بخش آئورت شکمی اتفاق می‌افتد که آن را AAA یا سه A نیز می‌نامند. آنوریسم آئورت قفسه سینه به بخش آئورت در قسمت قفسه سینه اشاره دارد.
زمانی که آنوریسم ایجاد می‌شود، به تدریج بزرگتر می‌شود و بیشتر ضعیف می‌شود. درمان آن می‌تواند شامل جراحی یا قرار دادن یک استنت فلزی برای تقویت رگ خونی و جلوگیری از پارگی باشد.
شکل های مختلف آنوریسم آئورت شکمی چه هستند ؟
شکل شایع‌تر آن، به صورت دوکی است که در آن آئورت به سوی تمام جهات گشاد می‌شود. اگر سرخرگ تنها کمی بیشتر از ۵۰% اندازه خود بزرگ شود، به عنوان یک آنوریسم واقعی شناخته نمی‌شود.
در نوع مخروطی، تورم فقط در یک سمت آئورت دیده می‌شود. گاهی این حالت به عنوان شبه آنوریسم شناخته می‌شود به این دلیل که لایه داخلی دیواره آئورت دچار آسیب یا زخم شده است.
انواع آنوریسم آئورت شکمی چه هستند ؟
- AAA معمولاً بر اساس اندازه و سرعت رشد طبقه‌بندی می‌شود. این دو عامل می‌توانند در پیش‌بینی اثرات سلامتی آنوریسم مفید باشند.
- آنوریسم آئورت شکمی کوچک (کمتر از ۵/۵ سانتی‌متر) یا کند رشد معمولا خطر پارگی کمتری دارد و پزشکان آن را کم‌خطر می‌دانند و بیشتر با سونوگرافی منظم آن را کنترل می‌کنند تا اینکه بخواهند درمانی انجام دهند.
- آنوریسم آئورت شکمی بزرگ (بزرگتر از ۵/۵ سانتی‌متر) یا سریع‌الرشد به احتمال بیشتری دچار پارگی می‌شود و نیاز به درمان جراحی خواهد داشت. همچنین اگر این نوع آنوریسم علائمی ایجاد کند یا خونریزی داشته باشد، باید درمان شود.
علتهای آنوریسم آئورت شکمی
علت آنوریسم آئورت شکمی هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، برخی عوامل خاص وجود دارند که می‌توانند خطر آن را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
- سیگار کشیدن : سیگار کشیدن می‌تواند به دیواره‌های سرخرگ آسیب برساند و باعث افزایش خطر تورم شود. همچنین می‌تواند خطر فشار خون را افزایش دهد.
- فشار خون بالا (پرفشاری خون) : فشار خون به میزانی که بر روی دیواره‌های رگ‌های خونی تأثیر می‌گذارد، ناظر است. زمانی که فشار خون بالا می‌رود، می‌تواند دیواره‌های آئورت را ضعیف کند و این می‌تواند باعث ایجاد آنوریسم شود.
- التهاب عروقی (واسکولیت) : التهاب شدید در آئورت و دیگر عروق می‌تواند به AAA منجر شود که این حالت به ندرت اتفاق می‌افتد. آنوریسم می‌تواند در هر یک از عروق بدن به وجود بیاید، اما آنوریسم آئورت شکمی به دلیل سایز بزرگ آئورت، به ویژه جدی در نظر گرفته می‌شود.
“““html
عوامل خطر برای آنوریسم آئورت شکمی چه هستند ؟
آنوریسم آئورت شکمی بیشتر در صورت داشتن شرایط زیر احتمال دارد:
- مرد بودن
- چاقی یا اضافه وزن
- سن بالای ۶۰ سال
- داشتن سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی
- داشتن فشار خون بالا، به ویژه اگر بین ۳۵ تا ۶۰ سال سن دارید
- داشتن کلسترول بالا یا تجمع چربی در رگ‌های خونی
- وجود آنوریسم در دیگر رگ‌های بزرگ بدن مانند رگ‌های پشت گردن یا قفسه سینه
- سبک زندگی بی‌تحرک
- ضربه به ناحیه شکم یا آسیب‌های دیگر به وسط بدن
- استفاده از سیگار و دخانیات
بیماری‌های دیگری که ممکن است موجب آنوریسم شوند عبارتند از:
- اختلالات در بافت‌های پیوندی مانند سندرم مارفان، سندرم اهلر دانلوس، سندرم ترنر و بیماری کلیوی پلی کیستیک
- نقص‌های مادرزادی مانند دریچه آئورت دو گوشه یا تنگی آئورت
- التهاب عروق در سر و گردن
- ضربه به بدن
- عفونت‌هایی مانند سیفلیس، سالمونلا یا استافیلوکوک (که نادر است)
علائم آنوریسم آئورت شکمی
حدود ۳ تا ۴ مورد از آنوریسم‌های آئورت شکمی ممکن است علائمی ایجاد کند. اگر آنوریسم آئورت شکمی به وجود بیاید، یک یا چند تا از علائم زیر ممکن است ظاهر شود:
- درد ناگهانی در شکم یا کمر
- انتشار درد از شکم یا کمر به ناحیه لگن، پاها یا باسن
- افزایش ضربان قلب
- احساس نبض در شکم (نزدیک ناف)
- پوست رنگ پریده یا عرق‌کرده
- شوک یا از دست دادن هوشیاری
اگر هر کدام از این علائم را دارید، فوراً با پزشک مشورت کنید. آنوریسم پاره شده می‌تواند خطرناک و حیات تهدیدکننده باشد.
آنوریسم چگونه تشخیص داده می‌شود ؟
پزشک، تاریخچه پزشکی شما را بررسی کرده و یک معاینه انجام می‌دهد. آزمایش‌های دیگری که انجام می‌شود شامل:
- سی تی اسکن شکم. این آزمایش با استفاده از اشعه ایکس و فناوری رایانه تصویرهایی از بدن ایجاد می‌کند. سی تی اسکن تصاویر دقیقی از تمام بخش‌های بدن شامل استخوان‌ها، عضلات، چربی و اندام‌ها نشان می‌دهد و از عکس رادیولوژی معمولی جزئیات بیشتری دارد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این آزمایش از ترکیب مگنت‌ها، رادیوفرکانس‌ها و یک کامپیوتر برای تولید تصاویر دقیق از اندام‌ها و ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌کند.
- اکوکاردیوگرافی (اکو). این آزمایش با استفاده از امواج صوتی و یک سنسور الکترونیکی که تصاویری از قلب و ساختارهای اطراف آن تولید می‌کند، ساختار و عملکرد قلب را بررسی می‌کند.
- اکوکاردیوگرافی از راه مری (TEE). این آزمایش با استفاده از اکوکاردیوگرافی برای بررسی آنوریسم، وضعیت دریچه‌های قلب یا امکان پارگی در آئورت انجام می‌شود. این روش از طریق وارد کردن یک پروب به انتهای گلو صورت می‌گیرد.
- عکس رادیولوژی قفسه سینه. این آزمایش با استفاده از پرتوهای نامرئی تصویرهایی از بافت‌های داخلی، استخوان‌ها و اندام‌ها ایجاد می‌کند.
- آرتریوگرافی (آنژیوگرافی). این روش شامل تزریق یه ماده رنگی به رگ‌ها است تا تصاویر بهتری از آن‌ها به دست آید.
“““html
این آزمون تصاویر پرتو ایکس از رگ‌های خونی است که برای بررسی مشکلاتی همچون آنوریسم، باریک شدن مویرگ یا انسداد انجام می‌شود. یک ماده رنگی (کنتراست) از طریق یک لوله نازک انعطاف‌پذیر که در سرخرگ قرار داده می‌شود، تزریق خواهد شد. این رنگ، رگ‌های خونی را قابل مشاهده با پرتو ایکس خواهد کرد.
راههای درمان آنوریسم آئورت شکمی
هدف از درمان، جلوگیری از تخریب آنوریسم است. معمولاً درمان شامل گزینه‌هایی مانند کنترل یا جراحی است.
پزشکان بسته به وضعیت سایر آنوریسم‌های آئورت و میزان رشد آن در مورد نوع درمان تصمیم‌گیری می‌کنند. آنوریسم‌های کوچک یا مواردی که علائمی ایجاد نمی‌کنند ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشند تا زمانی که به سایز خاصی برسند یا به سرعت در حال افزایش‌اند.
پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که تحت مراقبت غربالگری قرار بگیرید. این مراقبت معمولاً شامل سونوگرافی، اسکن دوگانه یا سی تی اسکن هر ۶ ماه یک‌بار است تا آنوریسم به دقت کنترل شود و داروی فشار خون ممکن است برای کنترل فشار خون بالا تجویز شود.
اگر آنوریسم علائمی ایجاد کند یا بزرگ باشد، پزشک احتمالاً جراحی را پیشنهاد می‌دهد.
کنترل پزشکی
- کنترل با MRI یا سی تی اسکن: این آزمون‌ها برای بررسی اندازه و سرعت رشد آنوریسم انجام می‌شود. تعداد این بررسی‌ها بستگی به اندازه و سرعت رشد آنوریسم دارد.
- کنترل عوامل خطر: برداشتن گام‌هایی مانند ترک سیگار، کنترل فشار خون در صورت دیابت، کاهش وزن در صورت چاقی و پیروی از یک رژیم غذایی سالم که می‌تواند به کنترل پیشرفت آنوریسم کمک کند.
- دارو: استفاده از دارو برای کنترل عواملی مانند کلسترول بالا یا فشار خون بالا.
جراحی
اگر آنوریسم بزرگ باشد یا به سرعت در حال رشد باشد و احتمال پارگی وجود داشته باشد، جراحی توصیه می‌شود. زنان با آنوریسم‌های بزرگ بیشتر در معرض خطر پارگی نسبت به مردان هستند.
- ترمیم آنوریسم باز: یک برش بزرگ در شکم ایجاد می‌شود تا آنوریسم ترمیم شود. برش دیگری در آئورت برای طول آنوریسم ایجاد می‌شود. یک استوانه به نام گرافت برای ترمیم استفاده می‌شود. این گرافت‌ها از پارچه پلی استر یا پلی تتروفلئورو اتیلن (PTFE، گرافت مصنوعی غیر ساختاری) ساخته می‌شوند و به آئورت دوخته می‌شوند از بالای محل آنوریسم تا زیر آن. دیواره عروق بعداً روی گرافت دوخته می‌شوند.
- برای آنوریسم آئورت شکمی فوق کلیوی، تنها جراحی باز انجام می‌شود. البته آنوریسم آئورت شکمی داخل یا زیر کلیه‌ها ممکن است با جراحی باز یا داخل عروقی درمان شود. داخل عروقی به معنای درمان داخل رگ خونی است و با حداقل تهاجم انجام می‌شود.
- هر بیماری نمی‌تواند خطر جراحی باز را تحمل کند، بنابراین ترمیم داخل عروقی یک گزینه عالی است. متاسفانه، همه بیماران آناتومی مناسب برای ترمیم داخل عروقی را ندارند. با جراح عروق در مورد بهترین روش درمان مشورت کنید.
- ترمیم آنوریسم داخل عروقی (EVAR): جراحی داخل عروقی یک روش کم تهاجم است که امروز بیشتر برای ترمیم آنوریسم‌ها استفاده می‌شود. پزشکان از یک گرافت مصنوعی برای انتهای یک لوله نازک (کاتتر) استفاده می‌کنند که از طریق یک شریان در پا وارد می‌شود و به داخل آئورت دوخته می‌شود. گرافت یک لوله بافته شده است که با یک شبکه فلزی پشتیبانی می‌شود و در محل آنوریسم قرار می‌گیرد. گرافت، بخش ضعیف شده آئورت را تقویت می‌کند تا از پارگی آنوریسم جلوگیری کند. طی جراحی با استفاده از هدایت پرتو ایکس، یک استنت گرافت وارد شریان فمورال می‌شود و به محل آنوریسم فرستاده می‌شود. استنت یک شبکه
“““html
توری فلزی که به شکل یک لوله بلند ساخته شده، دارای یک پوشش از پارچه‌ای به نام PTFE است که از نوع پلی‌استر است. روش EVAR فقط برای زیر کلیه‌ها استفاده می‌شود. با این حال، گاهی اوقات ممکن است گرافت از جای خود تکان بخورد و نیاز به ترمیم پیدا کند. - گرافت استنت پنجره‌دار: زمانی که آنوریسم درون کلیه باشد یا شامل شریان‌های کلیه باشد، درمان اولیه به صورت جراحی باز انجام می‌شود. این روش به این خاطر است که گرافت استنت معمولی هیچ دهانه‌ای برای ارتباط با عروق کلیوی ندارد. در سال ۲۰۱۲، سازمان غذا و داروی آمریکا گرافت استنت پنجره دار را تایید کرد و اکنون در برخی مکان‌ها در دسترس است. گرافت استنت پنجره‌دار طوری طراحی شده که به اندازه هر آئورت بیمار باشد، بنابراین دهانه‌ها دقیقا در محل مورد نیاز برای عروق کلیوی قرار دارد و این امر به حفظ جریان خون کلیه کمک می‌کند.
زمان بهبود با این روش معمولاً کوتاه‌تر از جراحی باز شکم است، اما روش جراحی اندوواسکولار نمی‌تواند در ۳۰ درصد بیماران مبتلا به آنوریسم انجام شود. با پزشک خود در مورد اینکه آیا شما مناسب این روش هستید یا نه، مشورت کنید. بعد از جراحی داخل عروقی، باید تست‌های تصویربرداری پیگیری انجام دهید تا مطمئن شوید که گرافت نشتی ندارد. نرخ بقا در درازمدت برای هر دو روش جراحی باز و اندوواسکولار مشابه است.
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`