شهر اسلام‌آباد در بالای یک فلات و در جنوب تپه‌های مار قلعه واقع شده است. این شهر شامل دو بخش جدید و قدیم است. بخش قدیمی آن با نام گاخار شناخته می‌شود که در گذشته قسمتی از شهر راولپندی بوده و اکنون به عنوان بخش قدیمی اسلام‌آباد شناخته می‌شود. این دو بخش کنار هم واقع شده‌اند و تاریخ گذشته و حال این منطقه را نشان می‌دهند.
در اطراف اسلام‌آباد، سه دریاچه به نام‌های سنارس، سیملی و خانپور وجود دارند که به زیبایی و هوای مطبوع شهر کمک بسیاری می‌کنند.
اسلام آباد پاکستان
این شهر دارای جمعیت ۵۳۰٬۰۰۰ نفر بوده و در شمال شرقی کشور و در قسمت «پایتخت اسلام‌آباد» قرار دارد. از لحاظ تاریخی، این منطقه بخشی از سرزمین پنجاب محسوب می‌شود.
شهر اسلام‌آباد در موقعیت جغرافیایی ۳۳°۴۰’ شمالی و ۷۳°۱۰’ شرقی واقع شده و در حاشیه فلات پوتوهار و در زیر تپه‌های مرگالا قرار دارد.
سه دریاچه مصنوعی به نام‌های راول، سیملی و خانپور به تعدیل آب و هوای این منطقه کمک کرده‌اند. تابستان‌ها در اینجا گرم است و باران‌های شدیدی در ماه‌های مرداد و شهریور می‌بارد. در زمستان، دما پایین می‌آید و گاهی به زیر صفر می‌رسد و در تپه‌های اطراف برف هم می‌بارد.
پوشش گیاهی اسلام‌آباد
اسلام‌آباد در منطقه‌ای سرسبز با جنگل‌های انبوه واقع شده و درختان مانند اوکالیپتوس، انجیر هندی و بلوط، این شهر و مناطق پیرامون آن را پوشانده‌اند. گیاهان این منطقه به خوبی رشد کرده و از نظر مواد غذایی دچار کمبود نیستند.
در این شهر، گیاهان مختلف و نادری مانند ماش وحشی و قاصدک رشد می‌کنند؛ همچنین، گیاهانی مانند گل‌های سرخ و یاسمن نیز در اینجا کشت می‌شوند. برخی از درختان برگ‌ریز زیبایی خاصی به فصل پاییز شهر می‌بخشند.
درختان منطقه با گرما و باران کم در تابستان سازگاری دارند و زیر تابش آفتاب به سرعت رشد می‌کنند. ورود گیاهانی مانند توت کاغذی از جنوب شرق آسیا به این منطقه و رشد سریع آن‌ها، به همراه موریانه‌ها، به زندگی گیاهان بومی آسیب رسانده است.
پوشش گیاهی این شهر به سرعت در حال کم شدن است و نگرانی‌هایی وجود دارد که اگر به کشت مجدد گیاهان بومی و غیر بومی توجه نشود، اسلام‌آباد زیبایی‌های طبیعی خود را از دست خواهد داد. رشد جمعیت نیز که با قطع درختان و گیاهان بومی همراه است، موجب نابودی پوشش گیاهی شده است.
عکسهایی از اسلام آباد پاکستان
