فرودگاه سیدنی یکی از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های فعال در دنیا به حساب می‌آید.
این فرودگاه در حومه سیدنی قرار دارد و پروازهای بین‌المللی آن، از سال 1919 با اجاره دادن فضایی از کلوب مسابقه کنسینگتون آغاز شد. اینجا اولین مکان پرواز و فرود هواپیما در سیدنی شکل گرفت…
در ابتدا یک پناهگاه مجزا برای هواپیما ساخته شد و اولین پرواز در نوامبر 1919 با پرواز “نیجل لاو” انجام گرفت. تا اوایل دهه 1920، پروازهایی بین استرالیا، ملبورن و آدلاید به‌طور منظم انجام می‌شد و دولت استرالیا کنترل این فرودگاه را به‌دست گرفت.
در دهه 1940، یک ترمینال مسافری جدید افتتاح شد و اجازه ساخت دو باند دیگر نیز صادر گشت.
کار ساخت و توسعه باند شمالی-جنوبی به سمت خلیج بوتانی از سال 1963 آغاز شد و ترمینال بین‌المللی در سال 1965 شروع به ساخت کرد.
باند موازی یا سوم در سال 1994، پنج سال پس از دریافت مجوز ساخت، تکمیل شد. دولت استرالیا در سال 2002، فرودگاه سیدنی را به بخش خصوصی واگذار کرد.
این فرودگاه دارای 3 ترمینال است. ترمینال شماره یک ویژه پروازهای بین‌المللی است. ترمینال شماره دو مختص پروازهای داخلی و منطقه‌ای است و ترمینال شماره سه فقط مختص پروازهای داخلی با شرکت کوانتس می‌باشد.
کوانتس به معنای “خدمات هوایی سرزمین شمالی و کویینزلند” است و به یک شرکت هواپیمایی استرالیایی اشاره دارد. در سال 2010، به‌طور میانگین روزانه 97 هزار و 400 مسافر از این فرودگاه عبور کردند و در کل سال حدود 35.6 میلیون مسافر جابه‌جا شدند.
این فرودگاه همچنین دارای 7 ترمینال مخصوص حمل بار و کالا است. در سال 2007، بیش از 470 هزار تن بار در اینجا جابه‌جا شد. کالاهای صادراتی شامل محصولات فاسدشدنی مانند گوشت، غذاهای دریایی و میوه‌ها می‌شود و واردات معمولاً شامل کالاهای با ارزش و قیمتی بالا مانند کامپیوتر و قطعات خودروست.
بخش نگهداری و خدمات مربوط به هواپیماها در فرودگاه سیدنی با افزایش ترافیک هوایی و مسافران به‌طور مداوم به‌روزرسانی و توسعه پیدا کرده‌است.
منطقه‌ای که هواپیماها در آن هستند شامل دو باند موازی در جهت شمال-جنوب، یک باند در جهت شرقی-غربی، محفظه تاکسی‌وی (مسیر حرکت هواپیماها و وسایل نقلیه) و زیرساخت‌های پشتیبانی را شامل می‌شود.
باند اصلی شمالی-جنوبی 3962 متر، باند موازی 2438 متر و باند شرقی-غربی 2530 متر طول دارند.
دو باند شمالی-جنوبی دارای سیستم‌های روشنایی پیشرفته برای نزدیک شدن هواپیماها و همه باندها به سیستم فرود خودکار مجهزند.
در کنار باندها، سیستم تاکسی‌وی برای تسهیل حرکت هواپیماها بین باندها و ترمینال‌ها طراحی و اجرا شده‌است.
باندها و تاکسی‌وی‌های فرودگاه برای پذیرش هواپیماهای بزرگ نظیر “ای 380” به‌روز شده‌اند.
دسترسی به فرودگاه از طریق مترو، اتوبوس، تاکسی و وسایل نقلیه دیگر ممکن است و همچنین مسیرهایی برای پیاده‌ها و دوچرخه‌سوارها هم وجود دارد.
منبع:همشهری آنلاین