بزرگترین چیز در جهان چیست؟
هیچ‌کس به‌طور دقیق نمی‌داند که کیهان چقدر بزرگ است، اما اجرام بزرگی وجود دارند که نشان می‌دهند اندازه‌های عظیمی در کیهان وجود دارد.
حتی خورشید ما هم وقتی به بزرگترین ستاره‌های شناخته شده نگاه می‌کنیم، خیلی کوچک به نظر می‌رسد. خورشید یک ستاره نوع جی است که به آن «کوتوله زرد» می‌گویند و در مقایسه با بقیه ستاره‌ها اندازه متوسطی دارد. اما برخی ستاره‌ها به قدری بزرگ هستند که به هیچ وجه نمی‌توانند با خورشید مقایسه شوند.
در حالی که خورشید ما به نظر بزرگ می‌آید، در مقایسه با بزرگترین ستاره‌هایی که می‌شناسیم، خیلی کوچک است. بیش از یک میلیون زمین درون خورشید ما جا می‌شود!
آیا می‌دانید چند زمین می‌تواند در کیهان جا بگیرد؟ به گفته ناسا، جهان قابل مشاهده حدود ۹۴ میلیارد سال نوری قطر دارد. در حالی که قطر زمین فقط حدود ۱.۳۵ در ۱۰ به توان منفی ۹ سال نوری است که معادل ۱۲۷۵۶ کیلومتر است. این یعنی تعداد زیادی زمین، حتی اگر فاصله‌های زیادی از هم داشته باشند. تنها در کهکشان ما، حدود ۱۰۰ میلیارد سیاره وجود دارد.
بزرگ در فضا یعنی چه؟
فضا پر از فاصله‌ها و اجسام بزرگ است. زمین برای ما بزرگ است، اما از دیدگاه کیهانی، زمین کوچک به حساب می‌آید. حتی در منظومه شمسی خودمان، سیاره مشتری می‌تواند بیش از ۱۳۰۰ زمین را در خود جا دهد و خورشید ما می‌تواند بیش از یک میلیون زمین را درون خود قرار دهد.
بزرگترین ستاره‌ای که تا به حال شناخته شده، به نام UY Scuti معروف است و شعاع آن ۱۷۰۰ برابر خورشید است، بنابراین می‌تواند حدود پنج میلیارد خورشید ما را در خود جای دهد. این در حالی است که جرم این ستاره فقط ۳۰ برابر خورشید است، لذا می‌توان گفت که در فضا، جرم و حجم لزوماً با هم متناسب نیستند.
و اما بزرگترین چیز دنیا چیست؟
پادشاه بزرگان: دیوار بزرگ هرکول-کرونا بوریلیس
دیوار بزرگ هرکول-کرونا بوریلیس با طولی بین ۶ تا ۱۸ میلیارد سال نوری، بزرگترین جرم در جهان قابل مشاهده محسوب می‌شود که در واقع یک «رشته کهکشانی» است که شامل خوشه‌های وسیع از کهکشان‌هاست و این کهکشان‌ها به واسطه گرانش به هم متصل شده‌اند.
این ساختار، بزرگترین و پرجرم‌ترین ساختار شناخته‌شده در کیهان است. اندازه این ابرخوشه کهکشانی به قدری بزرگ است که نور برای عبور از کل طول آن تقریباً ۱۰ میلیارد سال زمان می‌برد.
این موجود عظیم در سال ۲۰۱۳ در جریان نقشه‌برداری از انفجارهای پرتو گاما(GRBs) که قوی‌ترین نوع نور هستند، کشف شد. انفجارهای پرتو گاما صدها بار درخشان‌تر از یک ابرنواختر معمولی هستند و مربوط به ستاره‌های پرجرم هستند.
ستاره‌شناسان پیش از تأیید وجود دیوار بزرگ هرکول-کرونا بوریلیس(HCB)، ۲۸۳ انفجار پرتو گاما را مورد بررسی قرار دادند.
جالب است که این موجود کیهانی بزرگ، درک ما از جهان و اندازه‌های آن را به چالش می‌کشد. به عنوان مثال، ممکن است میلیون‌ها کهکشان و میلیاردها سیاره در ابرخوشه HCB وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند.
همچنین ما هنوز به طور کامل نمی‌دانیم که چگونه گرانش و نیروهای هسته‌ای، می‌توانند چنین موجودات بزرگی را شکل دهند و آنها را در فضا نگه دارند.
بیشتر بخوانید