“`html
همه چیز در مورد تاول دیابتی و درمان آن
تاول دیابتی یکی از مشکلات پوستی است که به دلیل دیابت ایجاد می‌شود. وقتی که رطوبت پوست کم می‌شود و حس کردن سطح پوست و گردش خون در افراد دیابتی ضعیف می‌شود، آن‌ها ممکن است با مشکلات پوستی مواجه شوند. این تاول‌های بزرگ و شفاف، که شکل نامنظم دارند، بر روی دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند.
اگرچه این تاول‌ها ممکن است به لحاظ ظاهری خوشایند نباشند، اما معمولاً دردناک نیستند و موجب تحریک نمی‌شوند. برخی افراد ممکن است حس سوزن سوزن شدن خفیفی در ناحیه آسیب‌دیده احساس کنند، اما از آنجایی که این درد معمولاً با بی‌حسی (نوروپاتی) همراه است، بیماران ممکن است فقط پس از دیدن تاول‌ها از وجود آن‌ها باخبر شوند.
تاول‌های دیابتی معمولاً در افرادی که زمان طولانی‌تری دیابت دارند یا با عوارض مختلف مواجه هستند، ایجاد می‌شود. این نوع تاول‌ها تنها در حدود نیم درصد از افراد دیابتی بروز می‌کند و معمولاً تا زمانی که درمان مناسب انجام شود، خطرناک نیستند. مردان دو برابر بیشتر از زنان احتمال دارد تاول دیابتی بگیرند.
تاول دیابتی در صورتی که درمان نشود، می‌تواند عفونی شود و به زخم‌های جدی تبدیل گردد. برای درمان این تاول‌ها، لازم است که منطقه آسیب‌دیده به‌طور دقیق تمیز شود.
این ضایعات معمولاً به‌طور خود به خود در طول ۲ تا ۶ هفته بهبود می‌یابند، اما ممکن است تاول‌های جدیدی در همان محل یا جاهای دیگر ظاهر شوند. همچنین عفونت‌های ثانویه می‌تواند از طریق مایعات کدر درون تاول‌ها گسترش یابد و برای درمان نیاز به نمونه‌برداری از بافت داشته باشد.
اما به طور کلی، درمان خاصی جز در موارد عفونت ثانویه (مثلاً استافیلوکوک) لازم نیست. اگر تاول دچار عفونت شود، احتمالاً به درمان با آنتی‌بیوتیک نیاز دارد.
معمولاً پزشک می‌تواند مایع درون تاول را با سوزن باریکی تخلیه کند تا از ترکیدن و آسیب خود به تاول جلوگیری شود. به علاوه، برای بزاری تاول‌های دیابتی بهبود یابند، باید سطح قند خون را تحت کنترل نگه‌داشت.
تفاوت زخم‌های پای دیابتی و تاول دیابتی
تاول‌ها و زخم‌های پا هر دو از نتایج مشترک نوروپاتی دیابتی هستند. آسیب عصبی ناشی از نوروپاتی، احساس در نواحی بدن را از بین می‌برد و وقتی احساس درد کاهش یابد، ممکن است آسیب‌ها کمتر قابل توجه باشند.
مشکل اینجاست که اگر به موقع متوجه آسیب‌ها نشوید، آن‌ها می‌توانند منجر به زخم یا تاول شوند. برای جلوگیری از قطع عضو (آمپوتاسیون)، باید بدانید چگونه زخم‌ها و تاول‌ها را شناسایی کنید و از آن‌ها جلوگیری کنید.
چگونه می‌توان زخم‌ها و تاول‌ها را تشخیص داد؟
تاول به‌عنوان یک برآمدگی کوچک مملو از مایع شفاف (سرم یا پلاسما) در لایه بالایی پوست تعریف می‌شود. تاول‌ها ممکن است بعد از سوختگی یا یخ زدگی روی پوست ظاهر شوند و همچنین به دلیل اصطکاک یا تماس با مواد شیمیایی هم ایجاد شوند. انواع مختلفی از تاول‌ها وجود دارد، از جمله تاول‌های اصطکاکی، تاول‌های خونی و تاول‌های حرارتی.
افرادی که دیابت دارند، ممکن است تاول‌هایی مشابه با تاول‌های ناشی از سوختگی داشته باشند. علت دقیق ایجاد تاول دیابتی هنوز به‌خوبی مشخص نیست. این نوع تاول‌ها ممکن است به دلیل استفاده از کفش نامناسب یا سطح بالای قند خون ایجاد شوند.
شایع‌ترین علت تاول‌های دیابتی عفونت‌های قارچی است. این تاول‌ها ممکن است بر روی انگشتان دست و پا، همچنین خود پا یا دست آشکار شوند. معمولاً این تاول‌ها درد ندارند و خود به خود بهبود پیدا می‌کنند.
زخم پای دیابتی
زخم پا می‌تواند به‌صورت یک سوراخ قرمز عمیق بر روی پوست باشد و گاهی این زخم خیلی عمیق است. زخم‌های عمیق ممکن است از طریق تمام لایه‌های پوست بگذرند و شامل تاندون‌ها، استخوان‌ها و ساختارهای عمیق دیگری شوند.
خطرات تاول دیابتی چیست؟
اگر تاول ترکیده شود، میکروب‌ها می‌توانند به پا نفوذ کنند و منجر به عفونت شوند. این عفونت‌ها نه تنها می‌توانند بر روی پوست تاثیر بگذارند، بلکه ممکن است به استخوان‌ها هم گسترش یابند. درمان عفونت‌های استخوانی خیلی پیچیده است و اگر حاد شود، می‌تواند به قطع عضو منجر شود.
افرادی که دیابت دارند، یا کسانی که خونرسانی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض زخم‌های پا هستند. بهبود زخم پا معمولاً می‌تواند مشکل باشد. حتی یک زخم پا می‌تواند به عوارض جدی منجر شود.
“`
زخم‌های کوچک اگر درمان نشوند، می‌توانند عفونی شوند. اگر عفونت به زخم شما سرایت کند، باید سریعاً آن را درمان کنید.
در غیر این صورت، ممکن است با مشکلات زیر مواجه شوید:
- آبسه
- عفونت شدید پوست و چربی زیر آن (سلولیت)
- عفونت استخوان (استئومیلیت)
- گانگرن. این وضعیت باعث مرگ و تیرگی بخشی از بافت می‌شود که به علت کمبود جریان خون ایجاد می‌شود.
چگونه می‌توان از زخم‌ها و تاول‌ها پیشگیری کرد؟
روش‌های پیشگیری از زخم‌ها و تاول‌ها مشابه است. در ادامه چند راه برای پیشگیری را معرفی می‌کنیم:
پاهای خود را با آب و صابون ملایم بشویید و کاملاً خشک کنید. سپس مقدار کمی پماد آنتی‌بیوتیک روی پانسمان قرار دهید و زخم را بپوشانید.
اگر حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای از نگرانی وجود دارد، با پزشک متخصص خود تماس بگیرید. ممکن است پای شما معاینه شود و برای پیشگیری از عفونت، آنتی‌بیوتیک دریافت کنید. همچنین می‌توانید آهن بیشتری مصرف کنید تا گردش خون بهتر شود.
در نهایت، از پوشیدن کفش‌هایی که باعث ایجاد تاول می‌شوند، خودداری کنید. داشتن یک جفت کفش راحت می‌تواند یکی از بهترین سرمایه‌گذاری‌ها باشد.
درمان تاول دیابتی
با توجه به خطر عفونت و زخم، ممکن است بخواهید به متخصص پوست مراجعه کنید. طبق یک مقاله در مورد دیابت، تاول‌های دیابتی معمولاً طی دو تا پنج هفته بدون درمان خاص بهبود می‌یابند.
برای پیشگیری از عفونت، خودتان اقدام نکنید، هرچند اگر تاول بزرگ باشد، ممکن است متخصص زخم بخواهد مایع آن را تخلیه کند تا پوست همچنان پوشش زخم را حفظ کند. تاول‌ها معمولاً به‌طور تصادفی ایجاد نمی‌شوند.
استفاده از کرم یا پماد آنتی‌بیوتیک می‌تواند به درمان زخم کمک کند و از آسیب بیشتر آن جلوگیری کند. اگر خارش زیادی احساس می‌کنید، پزشک ممکن است کرم استروئید تجویز کند.
در نهایت، حفظ سطح قند خون در حد نرمال از مهم‌ترین روش‌ها برای جلوگیری از تاول‌های دیابتی است، که به بهبودی سریع‌تر زخم‌ها کمک می‌کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر بدن شما بیش از حد پلاکت تولید می‌کند، با متخصص زخم خود مشورت کنید. بیشتر تاول‌ها به‌خودی‌خود بهبود می‌یابند، اما خطر عفونت ثانویه وجود دارد. در صورت مشاهده علائم زیر، سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
- قرمزی اطراف تاول
- ورم
- گرمای بیش از حد در ناحیه آسیب‌دیده
- درد
- تب بالا
همچنین بخوانید: