انجیر هندی چیست ؟
کاکتوس هندی گیاهی بسیار مقاوم است که در بیشتر نقاط دنیا وجود دارد. این گیاه بومی آمریکای جنوبی است و به طور طبیعی در مناطق شمال و جنوب آمریکا، از جمله شمال کانادا و آرژانتین، رشد می‌کند. حالا این کاکتوس در نقاط مختلف جهان کشت شده و به ویژه در شیلی آغاز به رشد کرده و سپس به مناطق دیگر منتقل شده است.
موارد استفاده از انجیر هندی
این کاکتوس به خاطر ارزش غذایی بالایش به عنوان یک خوراک گیاهی محبوب در کشورهای آمریکای مرکزی، اروپا، خاورمیانه، هند، شمال آفریقا و استرالیا شناخته شده است. بهترین راه برای استفاده از فواید آن، مصرف پودر کاکتوس است که به راحتی در دستگاه گوارش هضم می‌شود و سریع‌تر جذب بدن می‌گردد. تمامی بخش‌های این گیاه خوراکی است و می‌توان از ساقه‌های کاکتوس به عنوان سبزی تازه، شور و ترشی استفاده کرد.
قسمت‌های جوان باید خام مصرف شوند اما قسمت‌های بالغ معمولاً باید پخته شوند. کاکتوس به عنوان علوفه برای حیوانات نیز کاربرد دارد و حیوانات گیاه‌خوار به ساقه‌های بالغ و نابالغ آن دسترسی دارند. حتی در زمان خشکسالی، ساقه‌های خشک شده این گیاه مفید هستند زیرا می‌توانند آب ذخیره کنند. بسیاری از حیوانات در بیابان‌ها برای تأمین آب خود به این کاکتوس‌ها مراجعه می‌کنند.
کاکتوس‌ها در زمان بارش باران آب را ذخیره کرده و در ماه‌های خشک از آن استفاده می‌کنند. ساقه‌ها حتی می‌توانند به عنوان مخزن یا قمقمه نیز عمل کنند.
در ایران به میوه این کاکتوس گلابی خاردار یا انجیر کاکتوس گفته می‌شود. این میوه به شکل بیضی و به رنگ قرمز و بنفش است. گوشت این میوه نسبتاً شیرین و آبدار است و دانه‌های سیاه رنگ تردی در آن وجود دارد. کاکتوس انجیری خاردار به خاطر ارزش غذایی بالایش به عنوان یک ابر میوه شناخته می‌شود و در بعضی از نقاط دنیا طرفداران زیادی دارد.
سوریه و لبنان از جمله کشورهایی هستند که این میوه را پرورش می‌دهند و مراکش بزرگترین صادرکننده آن است. این سؤال مطرح است که چه دلایلی باعث محبوبیت این میوه در کشورهای آمریکای مرکزی، هند، آفریقا و استرالیا شده است.
یکی از جمله کاربردهای مهم آن در رژیم غذایی است، چرا که به خاطر غنی بودن از مواد فیبری، می‌تواند احساس گرسنگی را کاهش دهد و تجربه مصرف آن را لذت‌بخش کند.
خواص دارویی انجیر هندی
کاکتوس خاردار دارای خواص دارویی بسیار خوبی است و بیشتر از ۱۲ هزار سال است که به خاطر توانایی درمانی آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولاً می‌توان از میوه آبدار آن به صورت آب میوه، مارمالاد، مربا و بستنی‌های خوشمزه استفاده کرد. علاوه بر این، این میوه دارای مقدار بالای فیبر است که به گوارش بسیار کمک می‌کند و می‌تواند به عنوان یک ملین طبیعی عمل کند.
بزرگترین فایده آن در درمان بیماری‌های کبدی است که می‌تواند تحت نظر پزشک برای بیماران کبدی مصرف شود. همچنین به دلیل کاهش فعالیت پلاکتی، اثر مفیدی بر روی سیستم قلبی-عروقی دارد. به عبارت دیگر، این میوه برای قلب و عروق خونی بسیار مفید است و می‌تواند قند خون را کاهش دهد و در تنظیم قند خون بیماران دیابتی نوع ۲ مؤثر باشد.
برخی منابع ادعا می‌کنند که مصرف این میوه بعد از غذا می‌تواند جذب انسولین را کاهش دهد و برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید است. محققان در تحقیقات خود بر روی موش‌های مبتلا به دیابت به این نتیجه رسیدند که مصرف روزانه این میوه به مدت دو ماه خاصیت ضد دیابتی دارد.
این میوه همچنین می‌تواند به کاهش کلسترول بد خون کمک کند، از عفونت‌های کلیوی پیشگیری کند و در درمان تب بالا و هپاتیت مؤثر باشد. همچنین در درمان زخم‌ها نقش بسیار خوبی دارد. مصرف این میوه به کاهش وزن نیز بسیار کمک می‌کند. در مکزیک، پزشکان برای تسکین زخم‌ها و التهاب‌های روده و مجاری ادراری از عصاره و پرزهای میوه این کاکتوس استفاده می‌کنند. میوه این گیاه همچنین به محافظت از غده پروستات در مردان کمک می‌کند.
اخیراً میوه انجیر هندی به عنوان یک محصول باارزش شناخته شده است. دلیل این موضوع این است که از دانه‌های ریز موجود در این میوه، روغنی گرفته می‌شود که سرشار از آنتی‌اکسیدان است و میزان آن سه برابر روغن‌های دیگر است. این روغن همچنین ویتامین ای دارد که برای پوست مفید است و به عنوان یک درمان ضدپیری شناخته شده است. بسیاری از شرکت‌های آرایشی به این روغن علاقه‌مند شده‌اند و از آن استفاده می‌کنند. اما این میوه همچنین کاربردهای دیگری هم دارد.
به عنوان مثال، عصاره‌ای که از ساقه‌های کاکتوس انجیری به‌دست می‌آید، معمولاً به عنوان افزودنی در روکش‌های زمین به کار می‌رود. علاوه بر این، بخش چسبناک و گوشتی این میوه برای تصفیه آب نیز استفاده می‌شود.
این گیاه مواد شیمیایی فراوانی دارد که در حال حاضر در آزمایش‌های داروسازی برای مقاصد درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گیاه انجیر هندی غنی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است که به آن کمک می‌کند تا در برابر شرایط سخت محیطی مقاومت کند. وجود این ترکیبات در میوه کاکتوس به سم‌زدایی کمک کرده و التهاب را کاهش می‌دهد و همچنین از آسیب سلولی، که می‌تواند باعث سرطان و پیری شود، جلوگیری می‌کند. این ترکیبات همچنین باعث تقویت سیستم دفاعی بدن در برابر عفونت‌ها می‌شوند.
اگرچه ۸۵ تا ۹۰ درصد میوه کاکتوس آب است، اما منبع خوبی از ویتامین C و کربوهیدرات نیز هست. ساقه‌های این گیاه حاوی کربوهیدرات و ویتامین A هستند. برگ‌های آن نیز سرشار از بتاکاروتن، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C و کلسیم هستند.
این گیاه همچنین دارای مقادیر زیادی فلاونوئید است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و به سم‌زدایی کمک می‌کند و از آسیب‌های سلولی جلوگیری می‌کند. ساقه‌ها دارای میزان بالایی از کلسیم هستند. هر دو اگزالات کلسیم نامحلول و مواد چسبنده محلول آن، به تنظیم قند خون کمک می‌کنند و همچنین به کاهش کلسترول و جلوگیری از افزایش قند خون کمک می‌کنند.
فیبرهای محلول موجود در این گیاه مواد چسبنده‌ای دارند که جذب کربوهیدرات‌های ساده را متوقف می‌کنند. ساقه‌ها همچنین حاوی مقادیر بالایی از آمیلوز هستند که نوعی نشاسته است که خیلی آهسته‌تر از آمیلوپکتین، که در نان و سیب‌زمینی وجود دارد، به قندهای ساده تبدیل می‌شود.
منبع : شاخه