“`html
جاذبههایی که نسلهای آینده فقط عکسهای آنها را خواهند دید!
در ۲۰۰ سال گذشته، جمعیت انسان بسیار افزایش یافته و تکنولوژی هم به سرعت پیشرفت کرده است. همراه با این رشد، نیازهای بشر هم بیشتر شده است. این عوامل باعث شدهاند که کره زمین بیش از پیش آلوده شود و طبیعت، زیستگاههای طبیعی و مکانهای باستانی و گردشگری در حال نابودی هستند.
جزایر مالدیو:
جزایر مالدیو در اقیانوس هند قرار دارند و با سواحل شنی سفید و جزایر زیاد، گردشگران زیادی را جذب میکنند. مالدیو کمارتفاعترین کشور دنیاست و به طور میانگین تنها یک و نیم متر از سطح دریا ارتفاع دارد. گرم شدن زمین، ذوب یخهای طبیعی و بالا آمدن سطح دریا تهدیدی جدی برای این کشور و ساکنان آن به حساب میآید. بسیاری از ساکنان جزایری زندگی میکنند که فقط یک متر از سطح دریا ارتفاع دارند و روز به روز به غرق شدن نزدیکتر میشوند.
پارک ملی اورگلیدز آمریکا:
پارک ملی اورگلیدز بزرگترین باتلاق در جهان است و انواع مختلف جانوران و گیاهان در آن زندگی میکنند. اما به خاطر مزارعی که در این منطقه ساخته شده و سدهایی که در رودخانههای مجاور آن وجود دارد، این پارک طبیعی در ۲۰ سال گذشته در خطر از بین رفتن قرار گرفته است. نیمی از پوشش گیاهی این منطقه در ۱۰۰ سال گذشته نابود شده و اگر این روند ادامه یابد، به زودی اورگلیدز هم از بین خواهد رفت.
المپیا در یونان:
المپیا جایی است که بازیهای المپیک در یونان باستان برگزار میشد. اما به دلیل گرما و آتشسوزیهای طبیعی که به سبب تابستانهای گرم اتفاق میافتند، این مکان با خطر نابودی مواجه شده است.
دره شاهان در مصر:
دره شاهان ۵۰۰ کیلومتر دورتر از قاهره واقع شده و محل دفن فرعونها و شخصیتهای مهم مصر است. رطوبت و رشد قارچ بر اثر تنفس هزاران گردشگری که روزانه از اینجا بازدید میکنند، به تدریج دیوارهای مقبرهها را تخریب میکند و این روند ممکن است منجر به ناپدید شدن این آثار در ۱۵۰ تا ۵۰۰ سال آینده شود.
دریای مرده:
این دریاچه عمیقترین دریاچه آب شور جهان است و به خاطر خاصیت درمانی آباش، بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب کرده است. وسعت…
“`
این دریاچه که در مرز اردن و اسراییل قرار دارد، در ۴ دهه گذشته یک سوم از آب خود را از دست داده است. دلیل اصلی این کاهش، رود اردن است که به این دریاچه میریزد، اما اخیراً به خاطر کمبود بارندگی، مسیر خود را تغییر داده است.
تاج محل:
تاج محل در هند که یکی از عجایب هفتگانه جهان به شمار میآید، به دستور شاه جهان، امپراطور مغول ساخته شده است. معماری زیبای آن سالانه هزاران گردشگر را به هند جذب میکند، ولی به خاطر پایین آمدن سطح آب رودخانه نزدیکش و فرسایش ساختارهای آن، پیشبینی میشود در ۵ سال آینده این بنای تاریخی خراب شود و از بین برود.
ونیز:
شهر ونیز در ایتالیا که بر روی آب بنا شده و تردد در آن با قایق انجام میشود، به خاطر معماری خاص و تعداد آثار تاریخیاش در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. سالانه میلیونها نفر از سراسر جهان برای دیدن این شهر زیبا به ایتالیا میآیند. اما سیلابهای فصلهای بارانی باعث میشود سطح آب گاهی تا یک و نیم متر بالاتر از سطح دریا برسد. پیشبینی میشود تا سال ۲۰۵۰، سطح آب حدود ۵۰ سانتیمتر بالاتر برود و اگر تا آن زمان تدابیر حفاظتی انجام نشود، این شهر در خطر نابودی کامل قرار دارد.
دیواره بزرگ مرجانی:
دیواره بزرگ مرجانی که بزرگترین مجموعه صخرههای مرجانی در دنیا محسوب میشود، در شرق استرالیا و در اقیانوس آرام واقع شده است. بیشتر قسمتهای این مجموعه، به عنوان یک پارک ملی دریایی توسط دولت استرالیا حفاظت میشود. اما به خاطر آلودگی آب، ماهیگیری بیش از حد و گرمایش جهانی، این دیواره در خطر نابودی قرار دارد. در ۲۷ سال گذشته، نصف این دیواره از بین رفته و اگر این روند ادامه یابد، ممکن است کاملاً نابود شود.
قطب جنوب و قطب شمال:
این دو قطب یخی و سفید کره زمین که منبع آب شیرین ما هستند و محل زندگی بسیاری از گونههای حیوانات به شمار میروند، در سالهای اخیر به خاطر گرم شدن زمین، حجم یخهای خود را از دست دادهاند. از بین رفتن این قطبها به معنای گرم شدن بیش از حد زمین و از بین رفتن زیستگاه موجودات ساکن آن است و میتواند منجر به انقراض آنها شود.
جنگل بارانی آمازون:
جنگل بارانی آمازون یکی از بزرگترین جنگلهای دنیا است که در آمریکای جنوبی قرار دارد و بزرگترین رودخانه جهان، یعنی آمازون، از میان آن میگذرد. به همین خاطر، این منطقه زیستگاه بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی است. اما فعالیتهای انسانی و تغییرات آب و هوایی، طبیعت آمازون را با خطرات جدی روبهرو کرده است. قطع درختان، گسترش زمینهای کشاورزی و جادهسازی، باعث نابودی برخی از گونههای بومی این منطقه شده و زندگی بسیاری از گونههای دیگر را نیز تحت تهدید قرار داده است. به رغم هشدارها و تلاشهای فعالان محیط زیست، روند نابودی جنگلهای آمازون همچنان ادامه دارد. این جنگل که زمانی بینهایت به نظر میرسید، در ۵۰ سال گذشته حداقل ۱۷ درصد از پوشش جنگلی خود را از دست داده است.