سرطان لنفوم در سگ:
لنفوم یک نوع سرطان است که به خاطر وجود سلول‌های سرطانی در گلبول‌های سفید خون به نام لنفوسیت‌ها به وجود می‌آید. این سرطان می‌تواند در مناطق مختلف بدن مانند مغز استخوان، کبد، طحال، گره‌های لنفاوی و جاهای دیگر ظاهر شود. لنفوم یکی از رایج‌ترین نوع سرطان‌ها در سگ‌هاست و حدود 24 درصد از سگ‌های انگلستان به آن دچار شده‌اند.
دلیل بروز لنفوم هنوز به درستی مشخص نیست. البته ارتباط با علف‌کش‌ها و برخی رنگ‌ها ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که سگ‌های مبتلا به لنفوم معمولاً دارای ساختار غیرطبیعی در کروموزوم‌های خود هستند.
علل سرطان لنفوم در سگ:
به‌طور کلی لنفوم ممکن است به خاطر عوامل مختلفی مانند وراثت، یعنی انتقال این بیماری از نسل‌های قبلی به سگ‌ها، اتفاق بیفتد.
همچنین شواهد کمی وجود دارد که نشان می‌دهد لنفوم ممکن است در سگ‌هایی که در خانواده آن‌ها سابقه این بیماری نیست، به علت تماس با عوامل زیان‌آور مانند سموم و آفت‌کش‌ها ایجاد شود.
تشخیص سرطان لنفوم در سگ:
دامپزشکان از روش‌های مختلفی برای تشخیص لنفوم در سگ‌ها استفاده می‌کنند، از جمله:
- بیوپسی بافت
- آسپیراسیون با سوزن از گره‌های لنفاوی
- آزمایش خون
- بیوپسی مغز استخوان
چه نژادهایی ممکن است به سرطان لنفوم مبتلا شوند؟
هر سرکی که در خانواده‌اش سابقه لنفوم وجود دارد، در معرض خطر بالای ابتلا به این بیماری می‌باشد. با این حال، نبود این سابقه به معنای ایمنی قطعی نیست.
معمولاً لنفوم در سگ‌های میانسال، به ویژه از هفت سالگی به بعد، رخ می‌دهد و در برخی از نژادهای بزرگ به سنین پایین‌تری می‌رسد.
برخی از نژادهای سگ که بیشترین خطر را دارند، عبارتند از:
- باست هوند
- روتوایلر
- گلدن رتریور
این آمار به‌دقت گردآوری شده است و نشان می‌دهد که نژادهای دا شهوند و پامرانین در خطر کمتری قرار دارند، در حالی که نژاد گلدن رتریور در انتهای لیست قرار دارد. تخمین‌ها نشان می‌دهد که از هر هشت سگ گلدن رتریور، یکی از آن‌ها ممکن است در طول زندگی به لنفوم مبتلا شود.
آیا لنفوم در سگ انواع مختلفی دارد؟
لنفوم در سگ‌ها به پنج دسته تقسیم می‌شود و این تقسیم‌بندی بر اساس شدت و گسترش آن انجام شده است.
- لنفوم نوع بزرگ که تنها یک گره لنفاوی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- لنفوم منطقه‌ای که فقط یک طرف دیافراگم را درگیر می‌کند.
- لنفوم که به بزرگ شدن و گسترش چندین گره لنفاوی در بدن اشاره دارد.
- لنفوم که شامل طحال و کبد است، و ممکن است با بزرگ شدن غدد لنفاوی در مراحل دو و سه همراه باشد.
- لنفوم پیشرفته که بر مغز استخوان، سیستم عصبی و سایر قسمت‌های بدن تأثیر می‌گذارد.
غده‌های لنفاوی در کجای سگ قرار دارند؟
گره‌های لنفاوی اجزای اصلی سیستم ایمنی بدن هستند که در نقاط مختلف بدن و از طریق رگ‌های لنفاوی به هم متصل می‌شوند. این غدد در زیر بغل، گردن، شکم، اندام‌ها و مناطق دیگر بدن موجود است.
علائم سرطان لنفاوی در سگ:
اگر سگ شما از نژادهای بالا باشد یا در شجره‌نامه‌اش سابقه لنفوم باشد، باید نسبت به علائم این بیماری هوشیار باشید، به خصوص در سنین بالاتر.
برخی از علائم عمومی لنفوم در مراحل اولیه شامل:
- از دست دادن اشتها.
- ناراحتی‌های جسمی و…
- مشکلات گوارشی یا استفراغ مکرر.
- تب یا دمای بالا.
- افسردگی و احساس بی‌حالی.
- کاهش یا نازک شدن موها.
- افزایش نیاز به آب و ادرار.
- بزرگ شدن غدد لنفاوی که معمولاً بدون درد هستند.
- پوست،
- چشم،
- سیستم عصبی،
- مغز استخوان.
علائم بیماری لنفوم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
لنفوم می‌تواند در بخش‌های مختلف بدن با علائم متفاوتی خود را نشان دهد. اگر این بیماری به ریه‌ها پخش شود، ممکن است مشکلات تنفسی و سرفه ایجاد کند، در حالی که لنفوم دستگاه گوارش می‌تواند باعث خونریزی در مدفوع و دیگر ناراحتی‌های گوارشی طولانی‌مدت شود.
این بیماری ممکن است به قسمت‌های متنوعی از بدن نیز سرایت کند، از جمله:
این علائم می‌توانند بسته به فرد متفاوت باشند. بررسی به موقع و تشخیص دقیق توسط دامپزشک می‌تواند کمک بسیاری کند.
دو روش درمان سرطان لنفومی در سگ:
روش اول درمان
درمان بسته به مرحله بیماری و محل آسیب متفاوت است. اگر درمانی انجام نشود، طی ۱ تا ۳ ماه پس از تشخیص، حیوان ممکن است جان خود را از دست بدهد. اگر فقط از استروئیدها استفاده شود، این مدت به ۲ تا ۴ ماه افزایش می‌یابد.
به یاد داشته باشید که کربوهیدرات‌ها به رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند، بنابراین بهترین رژیم غذایی برای این حیوانات غذاهای غنی از پروتئین است. پروتئین می‌تواند رشد بی‌رویه سلول‌های سرطانی را متوقف کند. همچنین می‌توانید روغن ماهی را به رژیم غذایی آن‌ها اضافه کنید.
لنفوم یک نوع سرطان خطرناک و ناتوان کننده است که متاسفانه معمولاً کشنده است. متوسط زمان زنده ماندن در سگ‌های مبتلا به لنفوم بدون درمان، فقط دو ماه می‌باشد!
درمان لنفوم در سگ‌ها معمولاً تسکینی است، به این معنی که هدف آن کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی است.
روش دوم: شیمی درمانی
به طور کلی، بهترین روش درمان، شیمی درمانی برای بیشتر از ۲۵ هفته است. بین ۷۰ تا ۹۰ درصد از حیواناتی که شیمی درمانی می‌شوند، بهبود جزئی یا کامل داشته و می‌توانند ۶ تا ۱۲ ماه زنده بمانند. ولی باید گفت که کمتر از ۱۰ درصد از این بیماران به طور کلی درمان می‌شوند.
در کنار شیمی‌درمانی، استفاده از داروهای حمایتی مثل قرص‌های مکمل برای بهبود عملکرد غدد فوق کلیوی و کبد و همچنین داروهای گیاهی برای کاهش التهاب می‌تواند مفید باشد. با توجه به افت ویتامین D در این بیماران، مصرف ویتامین D3 نیز به آن‌ها کمک می‌کند.
این روش درمانی یک گزینه مناسب برای سگ‌ها است که می‌تواند لنفوم را درمان و سرعت پیشرفت آن را کاهش دهد. اما متوجه باشید که لنفوم یک نوع سرطان تهاجمی است و ممکن است پس از درمان هم برگردد.
با این حال، اگر دامپزشک شما شیمی درمانی را تجویز کند، می‌تواند سال‌ها زندگی با کیفیت خوبی را برای سگ شما فراهم کند. هرچقدر بیماری زودتر تشخیص داده شود و درمان آغاز گردد، شانس بهبودی بیشتر خواهد بود.
بیشتر بخوانید: