بیماری نیوکاسل یکی از خطرناکترین بیماریها در پرندگان است و به نامهای دیگری مانند بیماری ویسکوترروپیک نیوکاسل یا بیماری Velogenic Viscerotropic شناخته میشود (VVND).
این بیماری برای اولین بار در سال 1926 در نیوکاسل-روی-تاین در انگلستان شناخته شد و به همین دلیل به این نام معروف شد. سپس، در سال 1944 در ایالات متحده نیز شناسایی شد. اکنون این بیماری در میان پرندگان در سراسر دنیا گسترش یافته و پرندگان با هر سنی ممکن است به آن مبتلا شوند. البته این بیماری بیشتر در پرندگان وارداتی از جنوب شرقی آسیا و آمریکای مرکزی مشاهده میشود.
بیماری نیوکاسل چگونه منتقل میشود؟
این ویروس به سرعت از طریق سلولهای قرمز خون در بدن پخش میشود. ویروس نیوکاسل بسیار مسری است و میتواند از طریق تماس مستقیم، از طریق هوا و یا از طریق مواد آلوده مانند کفشها، غذا، ظروف و قفسهای آلوده هم منتقل شود.
همچنین، ویروس میتواند به پوست تخممرغها نفوذ کند در صورتی که تخممرغها با مواد آلوده یا غذا در تماس باشند که منجر به آلوده شدن جنین میشود.
این ویروس میتواند در خارج از بدن کبوتر به مدت چند هفته در محیطهای گرم و مرطوب زنده بماند و حتی برای مدت نامحدود در مواد یخزده حیات داشته باشد.
این بیماری یکی از دلایل اصلی مرگ و میر کبوتران به ویژه در فصول سرد سال است، زیرا ویروس در دماهای بالا و هوای گرم به خوبی فعال نیست.
به همین دلیل توصیه میشود که کبوتران معمولاً در اوایل آبان تا اوایل آذر واکسینه شوند.
علائم بیماری در کبوترها معمولاً با پف کردن پرها، بیحالی و لرزش شروع میشود. به تدریج، با شدت بیماری، ضعف کبوتر بیشتر شده و او اشتهای خود را از دست میدهد و فقط در موارد ضروری مقداری آب مینوشد. همچنین، کبوتر به مرور توانایی پرواز کردن را نیز از دست میدهد.
از بین رفتن سلولها و استفاده از ذخایر انرژی باعث لاغر شدن پرنده میشود و گاهی استخوانهای وسط سینه آن به وضوح دیده میشود. این بیماری در نهایت میتواند به اختلال در سیستم عصبی، فلج شدن و مرگ پرنده منجر شود.
اینها علائم بیماری نیوکاسل از نوع گوارشی یا به عبارتی نیوکاسل رودهای هستند. بنابراین باید توجه داشته باشید که زمانی که کبوتر خریداری میکنید، علائم فوق را نداشته باشد.
بسیاری از افراد این بیماری را غیرقابل درمان میدانند، اما در كثيری از موارد اگر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مداوا شود، حال کبوتر بهبود مییابد.
توجه داشته باشید که جوجههای یکماهه حتماً باید واکسینه شوند.
“`html
اما در خیلی از مواقع، وضعیت کبوتر بیمار با درمان درست در اوایل بیماری بهتر میشود.
www.shahinshahrpigon.blog.ir
بسیاری از افراد این بیماری را غیرقابل درمان میدانند، اما در خیلی از موارد، حال کبوتر بیمار با درمان درست در اوایل بیماری بهتر میشود.
www.shahinshahrpigon.blog.ir
علائم بیماری نیوکاسل چیست؟
دوره ظهور علائم بیماری بین ۴ تا ۷ روز است. به طور کلی، علائم ممکن است شامل ترشح از چشم و بینی، گلودرد و اسهال خونی باشند. همچنین، علائم مربوط به سیستم عصبی نیز میتوانند وجود داشته باشند، مانند افسردگی یا اختلال در حرکت، مشکلات در تعادل، لرزش، به ویژه در سر و گردن، ضعف و حتی فلج جزئی یا کامل. شکم کبوتر متورم میشود و بنابراین کبوتر نمیتواند به درستی غذا را هضم کند. ظهور این علائم ممکن است از نیمه حاد تا مرگ ناگهانی باشد. نشانهها بسته به نوع سویه ویروس و گونههای مختلف پرندگان ممکن است متفاوت باشند.
توصیه دامپزشکان این است که قبل از شروع فصل سرما، واکسن نیوکاسل به پرندگان تزریق شود.
چند راه برای درمان نیوکاسل گوارشی کبوتر (تورم چینهدان کبوتر)
1. شستشوی چینهدان کبوتر
باید دانههای قبلی را برداشت و غذای تمیز و مقوی به کبوتر ارائه داد. غذا باید حتماً تمیز باشد. اگر کبوتر خیلی بیمار است، باید آن را در دستانتان نگهدارید و با آرامی محتویات چینهدانش را با فشار خالی کنید.
سپس برای شستشوی چینهدان، یک لوله پلاستیکی با قطری مشابه مری پرنده (حدود دو میلیمتر) به سر یک سرنگ متصل کنید. درون سرنگ یک محلول رقیق ضد اسید یا محلول جوش شیرین که حدود یک قاشق چایخوری در یک لیوان آب باشد، بریزید و انتهای لوله را به آرامی وارد مری پرنده کنید و چینهدان را با این محلول شستشو دهید.
میتوان داروی مایکوستاتین را با دوز ۲/۰ گرم برای هر کیلوگرم غذا به مدت ۵ روز به کبوتر تجویز کرد.
همچنین میتوان محلول سولفات مس یا یدوفورم به نسبت ۱:۲۰۰۰ به آب آشامیدنی کبوتر اضافه کرد و این کار به مدت دو هفته ادامه داد. در ضمن، باید به بهداشت محیط کبوترها توجه ویژهای داشته باشیم و مطمئن شویم که غذایی که به آنها داده میشود حاوی مقدار کافی ویتامین A باشد و از دادن غذای کپکزده و مرطوب خودداری نمود.
علاوه بر این، قفس و محل زندگی کبوترها نیز باید با ضدعفونیکنندههای قوی تمیز شوند.
2. استفاده از کپسول تریکوپلاس
این دارو شامل عملکردهای زیر است:
- درمان لاغری و کموزنی کبوتر
- درمان مشکلات مربوط به گلو
- درمان نیوکاسل گوارشی
- درمان سرگیجه در مراحل ابتدایی
- درمان اسهال سفید و سبز
- درمان عفونت دهان
- درمان عفونتهای چشمی
- درمان التهاب و مشکلات در مفاصل لگن کبوتر
- درمان مشکلات تنفسی و خرخر کردن کبوتر
- پیشگیری از بیماریهای قارچی و باکتریایی
3. داروی تیانتی (TNT)
برای درمان بیماری گوارشی گزینههای زیادی موجود نیست.
“““html
حدودا چند نوع دارو برای این بیماری وجود دارد.
بهترین دارو برای درمان بیماریهای گوارشی، داروی تی ان تی (TNT) است.
استفاده از داروی تی ان تی (TNT) به مدت زمان مشخص، میتواند پرنده شما را کاملاً بهبود بخشد.
تی ان تی، یک داروی قدیمی است که برای بهبود گوارش پرندگان ساخته شده است.
همچنین بخوانید:
موارد مصرف تی ان تی
تی ان تی tnt برای بیماریهای گوارشی به همراه داروهایی برای بیماریهای تنفسی مثل آسم و سرماخوردگیهای مزمن تجویز میشود و مورد استفاده قرار میگیرد.
TNT یکی از معروفترین و قدیمیترین داروهاست که توسط آلمانیها ساخته شده و بیش از ۲۰ سال است که در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرد.
از دیگر موارد مصرف تی ان تی میتوان به درمان گاستریت (ورم معده و سنکدان)، آنتریت (ورم روده)، بیماریهای مجاری تنفسی، آسم، و شریطی چون سرفه و لرزش در بالها اشاره کرد. این دارو همچنین به رفع کسالت، بیحالی و کم اشتهایی کمک میکند و در بیماری خواب عمیق قناریها و گرمازدگی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
طریقه مصرف تی ان تی TNT
یک پیمانه از پودر تی ان تی TNT را در ۲۰۰ سیسی آب حل کنید و به مدت ۱۵ روز، هر ۵ روز که دارو مصرف کردید، یک روز به کبوتر آب تازه دهید. این دوره درمانی را سه بار تکرار کنید.
در صورتی که پرنده گرمازده شده باشد، یک پیمانه تی ان تی را در ۲۵۰ سیسی آب حل کنید و به مدت ۳ روز متوالی استفاده کنید.
در صورتی که پرنده دچار عفونت و تورم روده شده باشد، یک پیمانه را در ۲۲۰ سیسی آب حل کنید و به مدت سه دوره سه روزه مصرف کنید و فراموش نکنید که در میان دورهها به پرنده آب تازه بدهید.
برای بیماریها، سه تا چهار دوره پنج روزه تحت نظر دامپزشک انجام دهید.
برای کسالتهای جزئی، دوره سه روزه کافی است.
برای پیشگیری: برای کبوترهای تازه خریداری شده، یک دوره سه روزه تی ان تی استفاده کنید.
در کل، داروی گوارش تی ان تی یک نیاز ضروری برای پرندگان و یک داروی قدیمی و شناخته شده بین پرورشدهندگان کبوتر است.
4. تزریق واکسن از آلوده شدن پرندهها جلوگیری میکند
واکسنهای موجود برای این بیماری عبارتند از:
واکسن روغنی غیر فعال MPV1 با نام تجاری پارامیکسو ۱ از شرکت هارکر
واکسن روغنی غیر فعال Nobi-vac از شرکت Inter vet
واکسن غیر روغنی غیر فعال Columo-vac از لابراتور سالیسبوری
واکسن زنده هنچر B1 که از طریق چشم به کبوتر تزریق میشود و باید هر سه ماه یکبار تکرار شود.
واکسن روغنی نیوکاسل Razpassol 101 از شرکت واکسن و سرمسازی رازی که از طریق تزریق عضلانی انجام میشود.
پس از تزریق واکسن (میکروبهای ضعیف شده یا کشته شده یا سم و آنتیژن میکروب)، سیستم دفاعی پرنده به آنها به عنوان مهاجمان نگاه کرده و سلولهای دفاعی (گلبولهای سفید) با ترشح پادتن به مقابله با آنها میپردازند. این در حالی است که ویروسهای وارد شده دیگر قدرت بیماریزایی ندارند. فرایند ترشح پادتن در بیماری نیوکاسل باعث ایجاد ایمنی اکتسابی برای چندین ماه میشود.
دستورالعمل تجویز واکسن نیوکاسل:
- در مواقع بروز بیماری، با صلاحدید پزشک بهتر است پرندگان سالم را از بیمار جدا کرده و برای پرندگان سالم از واکسنهای خوراکی نیوکاسل استفاده شود.
- واکسنهای خوراکی در صورتی که طبق دستورالعمل مصرف شوند، تاثیر بهتری خواهند داشت.
- همیشه بهتر است واکسن تزریقی دوم ۳-۲ هفته بعد از اولین تزریق انجام شود و نوبتهای بعدی هر ۳ ماه در مرغها و هر ۴ ماه در کبوترها تزریق شود.
- پس از واکسنهای تزریقی یا خوراکی، میتوانید از پودر مولتیویتامین یا پودر آنتیبیوتیک استفاده کنید.
- واکسن فقط برای پرندگان سالم استفاده میشود و برای بیماران طبق نظر پزشک داروهای دیگری تجویز میشود.
سایت رضیم
“`