عمل تغییر جنسیت زن به مرد چگونه انجام می‌شود و چه مراحلی دارد؟
عمل تغییر جنسیت زن به مرد
قبل از اینکه فرد عمل جراحی تغییر جنسیت زن به مرد را انجام دهد، او درمان تستوسترون را دریافت می‌کند. بعد از آن، ممکن است تعدادی از عمل‌های زیر برای او انجام شود.
بازسازی سینه
فردی که قرار است تغییر جنسیت دهد، باید عمل ماستکتومی (برداشتن بافت سینه) را انجام دهد تا بافت سینه‌هایش کاملاً تخلیه شود. جراح در این مرحله شکل و موقعیت نوک سینه‌ها را نیز تغییر می‌دهد. همچنین در حین درمان تستوسترون، رشد مو در منطقه سینه افزایش می‌یابد.
هیسترکتومی/ اوفورکتومی (Hysterectomy/Oophorectomy)
اگر فرد نمی‌خواهد رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ را داشته باشد یا اگر هورمون درمانی نمی‌تواند قاعدگی را متوقف کند، عمل جراحی برای حذف رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ انجام می‌شود.
در هیسترکتومی جزئی، فقط رحم برداشته می‌شود؛ اما در هیسترکتومی کامل، گردن رحم نیز حذف می‌شود.
در عمل سالپینگو اوفورکتومی دوجانبه، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ از هر دو طرف برداشته می‌شوند.
متویدیوپلاستی (Metoidioplasty)
متویدیوپلاستی یک روش برای ساخت آلت تناسلی مردانه است. قبل از این عمل، فرد باید هورمون دریافت کند تا کلیتوریس بزرگ‌تر شود و برای هدف ساخته شدن آلت تناسلی آماده شود.
در طول عمل، جراح واژن را نیز برمی‌دارد. به‌علاوه، حالب را به آلت تناسلی مردانه متصل کرده و طول آن را نیز افزایش می‌دهد.
یک روش دیگر عمل سنتوریون (Centurion) است که تلاشی برای افزایش قطر آلت تناسلی است. طول این عمل معمولاً ۲ تا ۵ ساعت است و ممکن است بعد از عمل نیز نیاز به جراحی‌های تکمیلی وجود داشته باشد. عمل سنتوریون حدود ۲٫۵ ساعت زمان می‌برد و اگر نیاز به برداشتن اندام‌های تولیدمثل زنانه هم باشد، این زمان ممکن است بیشتر شود.
مزیت متویدیوپلاستی این است که آلت می‌تواند به‌طور خودکار نعوظ پیدا کند، اما اندازه آن کوچک‌تر از فالوپلاستی است.
فالوپلاستی (Phalloplasty)
در فالوپلاستی، از پوست پیوندی (معمولاً از بازو، ران، پشت یا شکم) برای ساخت آلت تناسلی جدید استفاده می‌شود. پزشکان اعتقاد دارند پوست بازو بهترین گزینه برای این کار است.
آلت تناسلی که به این روش ساخته می‌شود، بزرگ‌تر از متویدیوپلاستی است، اما به‌طور خودکار نعوظ نمی‌شود. برای حل این مشکل، شخص باید بعد از دوره نقاهت عمل ایمپلنت تناسلی انجام دهد.
در فالوپلاستی، جراح واژینکتومی (برداشتن واژن) و همچنین طول حالب را افزایش می‌دهد.
یک عیب فالوپلاستی این است که شخص ممکن است نیاز به چندین عمل جراحی داشته باشد و به همین دلیل هزینه‌های بیشتری متوجه او می‌شود.
اسکروتوپلاستی (Scrotoplasty)
شاید فرد بخواهد در کنار عمل‌های متویدیوپلاستی یا فالوپلاستی، عمل اسکروتوپلاستی نیز انجام دهد که در آن کیسه بیضه ایجاد می‌شود. در این عمل، جراح لب‌های بزرگ را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که کیسه بیضه بسازد و سپس درون آن بیضه‌های سیلیکونی قرار می‌دهد.
دوران نقاهت عمل تغییر جنسیت زن به مرد
دوران نقاهت برای عمل تغییر جنسیت زن به مرد حدود ۳ تا ۴ هفته است. این زمان بستگی به نوع عمل جراحی انجام‌شده و وضعیت کلی سلامتی فرد دارد. برای مثال، سیگار کشیدن می‌تواند دوران نقاهت را طولانی‌تر کند و خطر عوارض جراحی را بالا ببرد. پزشکان ممکن است این عمل را برای افرادی که سیگار، سیگار الکترونیکی یا نیکوتین مصرف می‌کنند، توصیه نکنند.
بعد از عمل، فرد باید چند روز در بیمارستان بستری باشد و پس از مرخص شدن، باید حداقل ۶ هفته به خوبی استراحت کند و فعالیت‌های فیزیکی را محدود کند. همچنین به دلیل افزایش طول حالب، باید ۳ تا ۴ هفته از سوند استفاده کند.
برخی عوارضی که ممکن است در عمل‌های متویدیوپلاستی یا فالوپلاستی به وجود بیاید عبارتند از:
- فیستول حالب: ارتباط تونل‌مانند بین حالب و بخش دیگری از بدن؛
- تنگی حالب: باریک شدن لوله‌ای که ادرار را از کلیه به مثانه می‌برد و باعث اختلال در جریان ادرار می‌شود.
شخصی که عمل فالوپلاستی انجام می‌دهد ممکن است با مشکلات زیر روبرو شود:
- زخم شدن ناحیه‌ای که پوست آن برداشته شده است؛
- عدم موفقیت پیوند پوست یا از بین رفتن آن.
- خطرات مربوط به اسکروتوپلاستی شامل برگشت ایمپلنت بیضه‌ها می‌شود.
تمامی انواع عمل‌های تغییر جنسیت ممکن است با خطرات زیر همراه باشند:
عفونت؛
خون‌ریزی؛
واکنش به داروی بیهوشی؛
نارضایتی از نتیجه عمل.