“`html
تفاوت تینر فوری و روغنی
بعد از اینکه رنگ مناسبی برای نقاشی دیوارها انتخاب کردید، نوبت به تنظیم غلظت و ضخامت رنگ می‌رسد. برای این کار باید از تینر سازگار با رنگ خود استفاده کنید. انواع مختلفی از تینر وجود دارد که هرکدام کاربرد خاصی دارند. بعضی از آنها برای تمیز کردن قلم‌مو و ابزار نقاشی طراحی شده‌اند و برخی دیگر برای رنگ‌ها و لاک‌های پایه روغنی مناسب می‌باشند و کیفیت بالایی را ارائه می‌دهند.
برای بهره‌برداری از رنگ‌های با کیفیت، لازم است انواع تینر را بشناسید و بدانید که هر نوع چه کاربردی دارد. در این مقاله، شما با انواع تینرها، ویژگی ها و تفاوت‌های آنها آشنا خواهید شد.
تینرها مواد شیمیایی هستند که برای رقیق کردن رنگ‌ها استفاده می‌شوند. این مواد به شکل مایع هستند و در بهبود کیفیت رنگ تاثیردارند. تینرها می‌توانند زمان خشک شدن رنگ و ویژگی‌های نهایی آن را تحت تاثیر قرار دهند. انتخاب تینر مناسب به معیارهایی مانند غلظت، نوع قلم‌مو، قابلیت اسپری شدن، سرعت خشک شدن و سایر ویژگی‌های رنگ بستگی دارد. در ترکیب با تینرها از موادی مثل استون، دی متیل فرم‌آمید (DMF)، گلایکول اترها، متیل اتیل کتون (MEK)، اسپریت‌های معدنی، نفتا، تولوئن، تربانتین و زایلن استفاده می‌شود.
ویژگی‌های تینرها
ویژگی‌هایی مثل قابلیت حل کردن، میزان تبخیر، نقطه جوش و نقطه اشتعال از جمله عوامل مهم در تینرها هستند. دیگر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مانند چگالی، رنگ، رطوبت، pH و مواد غیر فرار نیز در انتخاب تینر مناسب تاثیرگذارند. رزین‌هایی که در رنگ‌ها استفاده می‌شوند، معمولاً آلی هستند و ساختار بلوری ندارند. این رزین‌ها در تینر حل می‌شوند و غلظت محلول به نوع و درصد این رزین و تینر بستگی دارد.
تینر باید به‌طور خاص برای رنگ شما انتخاب شود. برخی از رنگ‌ها فقط در تینرهای خاص قابل حل هستنند. قدرت حل کنندگی تینر همان توانایی آن در رقیق کردن رنگ است. تینرهایی که غلظت کمتری دارند، قابلیت حل کنندگی بیشتری دارند و باعث می‌شوند رنگ نازک‌تر و صاف‌تر شود. تینر بعد از استفاده به تدریج تبخیر می‌شود و باید سریعاً با زمان خشک شدن رنگ هم‌خوانی داشته باشد.
نقطه اشتعال هر مایع قابل اشتعال، دمای حداقلی است که بخار مایع با شعله یا جرقه‌ای مشتعل می‌شود. نقطه اشتعال تینر نشان دهنده خطر آتش‌سوزی است که باید در نگهداری و استفاده از آن مد نظر قرار بگیرد. تینر می‌تواند خطرناک باشد و باعث آسیب به پوست شود و تنفس بخار آن نیز ممکن است مشکلات جدی برای سلامتی به وجود آورد. انتخاب رنگ تینر به ویژه در رنگ‌های سفید و روشن بسیار مهم است.
تینر پیستوله بادی
خلوص تینر نیز بسیار اهمیت دارد. هرچه تینر خالص‌تر باشد، کیفیت نهایی رنگ بهتر خواهد بود. بعضی تینرهایی که کیفیت پایین‌تری دارند و حاوی ذرات بیشتری هستند، می‌توانند به مسدود شدن پیستوله رنگ و آلودگی پوشش رنگ منجر شوند. بنابراین، برای استفاده در پیستوله رنگ، باید بهترین و خالص‌ترین نوع تینر را انتخاب کنید.
تینر فوری چیست؟
تینر فوری نوعی حلال است که از ترکیب شیمیایی و فیزیکی حلال‌های آروماتیک و آلیفاتیک، الکل‌های سبک، استرها و استات‌ها درست شده است. این تینرها غلظت لاک و رزین را کاهش می‌دهند و در فرایند خشک شدن، به بخشی از لاک تبدیل می‌شوند. معمولاً از رقیق‌کننده‌های غیر واکنشی به عنوان حلال یا نرم‌کننده استفاده می‌شود. با افزودن تینرهای فوری، غلظت و ویژگی‌های دیگر لاک و رزین کاهش می‌یابد. این تینرها که به عنوان تینر فوری در ایران شناخته می‌شوند،…
“““html
تینرهای فوری معروف هستند و همان‌طور که از نامشان پیداست، می‌توانند رنگ‌های فوری و بر پایه سلولز را رقیق کنند. این تینرها در انواع 10000B، 10000A، 10000، 12000 و 15000 در بازار موجود هستند.
تفاوت تینر فوری و معمولی
تینر فوری برای رقیق کردن رنگ‌های فوری مثل رنگ اتومبیل، سیلر، کیلر، نیمه پلی‌استر یا رنگ‌های لاکی که در صنعت چوب استفاده می‌شوند، مناسب است. در مقابل، تینرهای معمولی بیشتر برای رنگ‌های روغنی که روی فلزات و دیوارها به کار می‌روند، مناسب هستند. تینر فوری بویی شبیه استون دارد و سریع‌تر از تینرهای معمولی تبخیر می‌شود. برعکس، بیشتر تینرهای معمولی بر پایه نفت یا ترکیبات آلی بوده و بویی مشابه نفت دارند، با این حال برخی از انواع تینرهای معمولی بدون بو نیز در بازار وجود دارد.
شاید بپرسید که آیا تینر روغنی همان نفت است؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که اگرچه برخی از تینرهای روغنی از نفت تهیه می‌شوند، اما خود نفت نیستند و کاربردهای متفاوتی دارند. از اصطلاح تینر روغنی برای حلال‌های مخصوص رنگ‌های روغنی استفاده می‌شود. به طور کلی، تربانتین، تینرهای مبتنی بر مرکبات و مدیوم‌های بر پایه آلکید یا هیدروکربنی برای رقیق کردن رنگ‌های روغنی مناسب‌اند و جزو تینرهای روغنی به حساب می‌آیند. اسپریت‌های معدنی مواد تقطیری هستند که از پالایش نفت خام به دست می‌آید و برای رقیق کردن رنگ‌های روغنی و تمیز کردن قلم‌موها و غلتک‌ها استفاده می‌شود.
اسپریت‌های معدنی نسبت به دیگر تینرها سمیت و بوی کمتری دارند و برخی از انواع بدون بو آنها نیز در بازار موجود است. رنگ‌هایی که با اسپریت‌های معدنی رقیق می‌شوند، صاف‌تر و یکنواخت‌تر خشک می‌شوند. با این حال، اسپریت‌های معدنی ممکن است نسبت به دیگر رقیق‌کننده‌ها قیمت بیشتری داشته باشند و همچنین برای رنگ‌های لاتکس مناسب نیستند. اگرچه این مواد به اندازه برخی از پاک‌کننده‌ها سوزش‌آور نیستند، اما ممکن است کمی تحریک‌کننده باشند. اسپریت معدنی از پالایش نفت خام به دست می‌آید اما همان نفت نیست.
حلال‌هایی مانند تربانتین، استون و نفتا برای رقیق کردن رنگ‌های روغنی و تمیز کردن قلم‌مو و ابزارهای رنگ‌آمیزی استفاده می‌شوند. تربانتین از تقطیر رزین درختانی مانند کاج تهیه می‌شود. استون یک ماده شیمیایی آلی است و نفتا نیز ترکیبی از هیدروکربن‌هاست. این تینرها معمولاً قیمت کمتری نسبت به اسپریت‌های معدنی دارند. تینرهای مبتنی بر مرکبات با اینکه بوی بهتری دارند نسبت به سایر تینرها، بخارات مضری تولید می‌کنند. تربانتین حلالیت بیشتری نسبت به اسپریت‌های معدنی دارد و می‌تواند رنگ‌های خشک را پاک کند، در حالی که اسپریت معدنی فقط برای رنگ‌های مرطوب کاربرد دارد.
سوالات متداول
تینر نقاشی چیست؟
تینر یک ماده شیمیایی فرار است که برای رقیق کردن رنگ‌ها استفاده می‌شود.
کاربرد تینر فوری چیست؟
تینر فوری برای رقیق کردن رنگ‌های فوری مانند رنگ اتومبیل، سیلر، کیلر، نیمه پلی‌استر و… استفاده می‌شود.
سایت رضیم
“`