“`html
آشنایی با خرگوش لوپ
خرگوش لوپ به خاطر گوش‌های افتاده‌اش یک حیوان خانگی خاص و باهوش است. این خرگوش‌ها خیلی زود یاد می‌گیرند و دوست ندارند تنها باشند، پس باید به آن‌ها توجه کنید.
اصلیت خرگوش لوپ
خرگوش لوپ از نسل خرگوش‌های اروپایی به وجود آمده است. ترکیب این خرگوش با نژادهای دیگر باعث ایجاد این نوع خاص شده است. مشخصه اصلی آن گوش‌های بزرگ و افتاده است که نمی‌تواند آن‌ها را حرکت دهد. این گوش‌ها به خاطر فضای محدود زندگی و گرما به پایین افتاده‌اند. پرورش‌دهندگان در بریتانیا این نژاد را برای بزرگ‌تر کردن گوش‌ها پرورش دادند. از قرن نوزدهم، این خرگوش‌ها با گوش‌هایی تا 76 سانتی‌متر به وجود آمده‌اند.
ویژگی خرگوش لوپ
خرگوش لوپ موجودی اجتماعی، باهوش و مهربان است که با او به راحتی می‌توانید بازی کنید. گاهی ممکن است رفتار پرخاشگرانه از خود نشان دهد، اما با تربیت مناسب می‌توان این مشکل را حل کرد. این خرگوش عاشق بازی، دویدن و پریدن است. اگر به او با قاطعیت “نه” بگویید، می‌فهمد که چه کارهایی مجاز و چه کارهایی ممنوع هستند. حتی وقتی یاد گرفت که چه کار باید بکند، ممکن است گاهی به خاطر کنجکاوی خراب‌کاری کند، بنابراین باید در آموزش او صبور باشید.
ویژگی‌های فیزیکی خرگوش لوپ
خرگوش لوپ انواع مختلفی دارد، مانند خرگوش لوپ انگلیسی با گوش‌های بسیار بزرگ، لوپ فرانسوی، لوپ کوتوله، لوپ کوچک و لوپ میسنر.
بلندی گوش‌های این خرگوش‌ها بسته به نژاد متفاوت است؛ ولی همه آن‌ها گوش‌های افتاده دارند. خرگوش لوپ فرانسوی بزرگ و وزنی حدود 6 کیلوگرم دارد و گوش‌هایش به 42 سانتی‌متر می‌رسد. گوش‌های خرگوش لوپ انگلیسی حتی بزرگ‌تر بوده و ممکن است به 64 سانتی‌متر برسد. لوپ کوچک حدود 3.5 کیلوگرم وزن دارد و لوپ کوتوله حداکثر 2 کیلوگرم وزن دارد.
به طور کلی، وزن خرگوش‌های لوپ بین 1 تا 8 کیلوگرم است و عمر آن‌ها حدود 8 سال است. بدنشان پرحجم و چاق، و موهایشان پر و به رنگ‌های مختلف است. موها بر اساس نژاد ممکن است بلند یا کوتاه باشد و پوستشان نرم و ابریشمی است.
نگهداری از خرگوش لوپ
خرگوش لوپ می‌تواند در بیرون از خانه زندگی کند اگر لانه‌ای داشته باشد که او را از سرما و شرایط بد جوی محافظت کند. برای نگهداری در خانه، باید قفسی بزرگ برای او تهیه کنید. این خرگوش عاشق دویدن، بازی و پنهان شدن است و دوست دارد آزادانه حرکت کند، اما باید تحت نظر شما باشد چون ممکن است هر چیزی را بجود. همچنین باید قفس او را تمیز نگه داشته و در جایی آرام و دور از دردسر قرار دهید.
با وجود اینکه موهای این خرگوش زیاد به نظر می‌رسد، ولی استخوان‌هایش ضعیف است. بنابراین باید مراقب باشید که از جایی بلند نیفتد و هرگز او را از گوش‌هایش نگیرید. خرگوش‌های لوپ به گرما حساس‌اند و نباید در مکان‌های خیلی گرم قرار بگیرند.
دستگاه گوارش این نژاد به سختی غذاهای تازه و خنک را می‌پذیرد، بنابراین باید بیشتر از یونجه استفاده کنید و مقداری دانه نیز در کنارش قرار دهید. همواره آب تازه باید در دسترس او باشد.
گوش‌های افتاده این خرگوش نیاز به چک کردن مرتب دارند چون ممکن است کنه بگیرند. در مورد موهایش هم باید هفته‌ای دو بار آن‌ها را برس بزنید.
“`
برای اینکه خرگوش‌ها به مشکل نخورند و پشمالو و لطیف باقی بمانند، باید ناخن‌های آن‌ها به طور مرتب کوتاه شود. اگر خرگوش به جایی دسترسی ندارد که بتواند ناخن‌هایش را خراش دهد، لازم است که مرتباً ناخن‌ها را بچینید.
این خرگوش‌ها دوست دارند با صاحب خود و همچنین با خرگوش‌ها یا حتی سگ و گربه‌های دیگر دوست شوند و به طور کلی اجتماعی هستند. البته اگر سگ یا گربه دارید، باید همیشه آن‌ها را زمانی که با خرگوش هستند زیر نظر داشته باشید تا خطری ایجاد نشود.
تغذیه خرگوش لوپ
خرگوش‌ها دارای معده‌های حساسی هستند و از خالی بودن معده‌شان بسیار خوششان می‌آید. با توجه به این ویژگی‌ها، در ادامه چند نکته برای تغذیه صحیح خرگوش شما آورده شده است:
- غذای خرگوش لوپ باید شامل پلت، سبزیجات تازه و یونجه باشد.
- از پلت‌های با کیفیت برای خرگوش خود استفاده کنید که از ذرت، سیب‌زمینی یا آجیل تهیه نشده باشد. پلت‌های تازه باید هر روز استفاده شوند و غنی از فیبر و کم پروتئین باشند.
- یونجه و چمن به خرگوش کمک می‌کند تا دندان‌هایش را سالم نگه دارد و هضم غذا را تسهیل کند. بنابراین، جو دو سر، تیتوئی و یونجه برای خرگوش‌ها عالی هستند. یونجه باید تازه، تمیز و خشک باشد. قبل از تغذیه، مواد را از نظر قارچ و کپک بررسی کنید.
- خرگوش‌ها را بیش از حد تغذیه نکنید، خرگوش‌های بزرگ‌تر باید روزانه فقط یک هشتم فنجان پلت دریافت کنند.
- تنوع در سبزیجات اهمیت زیادی دارد. سبزیجات برگ سبز مانند کاهو رومیایی، بروکلی، برگ قاصدک، شاهی و کلم را در تغذیه‌ی آن‌ها بگنجانید. از هویج به مقدار کم استفاده کنید زیرا آن‌ها می‌تواند مقدار زیادی نشاسته به بدن خرگوش برساند. به هیچ وجه کاهو یخ زده، ذرت، لوبیا، نخود فرنگی و پیاز و همچنین هر گونه دانه‌ای به خرگوش ندهید.
- میوه‌ها به دلیل قند بالاییشان باید به ندرت داده شوند و حتماً دانه و پوستشان جدا شده و در مقادیر کم استفاده شوند.
- به یاد داشته باشید که خرگوش‌ها انسان نیستند، بنابراین از دادن غذاهای فرآوری شده، نان، شکلات، چیپس یا بیسکویت به آن‌ها پرهیز کنید.
- خرگوش‌ها آب زیادی می‌نوشند، پس مطمئن شوید که همیشه آب تازه و تمیز در اختیاری آن‌ها باشد. برای آب، از یک کاسه کوچک و کم‌عمق ضد زنگ در قفس استفاده کنید.
- ظروف غذا و آب آن‌ها را هر روز تمیز کنید.
تمیز کردن و پیرایش خرگوش لوپ
نکاتی برای نگهداری خرگوش در آراستگی:
- خرگوش‌های لوپ گوش‌های آویزان دارند و بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌های گوش هستند. گوش‌های خرگوش را با دقت بررسی کنید و به دنبال نشانه‌هایی از عفونت یا کنه باشید و همچنین مجرای گوش را چک کنید.
- اگر بوی بدی از گوش‌های خرگوش به مشام می‌رسد یا موم زیادی در آن‌ها وجود دارد، به‌سرعت با دامپزشک تماس بگیرید.
- خرگوش‌ها زود به زود تولید مثل می‌کنند. برای جلوگیری از تبدیل شدن خانه‌تان به یک محل پر از خرگوش، آن‌ها را در زمان مناسب نازا کنید.
- خرگوش‌های گوش آویزان حیوانات بسیار تمیزی هستند و خودشان اطراف چشم‌ها، بینی و گوش‌هایشان را پاک می‌کنند اما لازم است که موهای آن‌ها مرتباً شانه شود تا موهای سست خارج شود.
- اگر خرگوش شما دارای پشم کوتاه خزی است، باید به‌طور روزانه موهایش را با یک برس نرم شانه کنید تا موهای شکسته را از بین ببرید.
- اگر موهای خرگوش شما پشمالو یا خیلی بلند است، بهتر است روزانه دو بار آن را شانه کنید.
- در هنگام فصل ریزش مو، خرگوش شما ممکن است موهای زیادی را از دست بدهد؛ بنابراین، حداقل سه بار در روز آن را شانه کنید.
- ناخن‌های خرگوش شما ممکن است به سرعت بلند شوند و این موضوع می‌تواند باعث آسیب به خودشان شود. بنابراین، لازم است که به وقت به وقت ناخن‌ها را کوتاه کنید. اگر تا به حال این کار را نکرده‌اید، بهتر است با دامپزشک مشورت نمایید.
بیماری‌ها و مشکلات خرگوش
برخی از مشکلات شایع پزشکی در خرگوش‌ها که می‌توانند خطرناک باشند و باید برای درمانشان با دامپزشک مشورت شود، عبارتند از:
عفونت گوش، عفونت ادراری، آبسه یا ورم چرکی، ریزش مو، خارش پوست، مشکلات دندانی (به‌خصوص در دندان‌های جلو و دندان‌های آسیاب)، سرطان رحم (در خرگوش‌های ماده‌ای که عقیم نشده‌اند)، عفونت‌های تنفسی فوقانی (به علائمی مثل عطسه، آبریزش چشم یا بینی توجه کنید)، اتساع شکم، کاهش فعالیت یا عدم فعالیت در دستگاه گوارش (که می‌تواند باعث مشکل در دفع مدفوع شود)، و تغییر در نحوه راه رفتن.
بیشتر بخوانید:
