“`html
معرفی سگ آمریکن پیت بول تریر (American Pit Bull Terrier)
سگ پیتبول تریر آمریکایی نوعی نژاد سگ خانگی و همراه است. این سگها در گذشته برای مسابقات گاوها یا بولها استفاده میشدند،
ولی کم کم به مزارع و سپس به خانهها آمدند و به خاطر مهربانی با بچهها به «سگ پرستار» شهرت پیدا کردند.
سختی، بازیگوشی و شجاعت این سگها باعث شده در ورزشهایی مانند کشیدن وزنه و رقابتهای سرعت و اطاعت، رقبای محبوبی باشند.
پیتبول تریر آمریکایی یکی از نژادهای بول است که به طور معمول با اسم پیتبول شناخته میشود. در واقع، پیتبول یک نژاد نیست، بلکه اصطلاحی است برای توصیف پیتبول تریر آمریکایی، بول تریر و تریر استافورد شایر آمریکایی.
چرا این سگها خطرناکترین سگهای دنیا شناخته میشوند؟
ویژگیهایی که این سگها را به کارگران مطیع و زرنگ تبدیل کرده، توجه افرادی بیپروا را جلب کرده که به دنبال رقبای قوی برای رینگهای مبارزه سگها هستند.
متأسفانه، به همین دلیل سگهای نژاد بول و به ویژه پیتبول تریر آمریکایی (APBT) به عنوان سگهای خطرناک شناخته شدهاند.
البته این شهرت بیدلیل نیست و واقعاً به همین شکل است.
اما شایعات ناخوشایند و ترس ناشی از رفتار برخی سگها که صاحبانشان افراد بیاحساس بودند، منجر به وضع قوانینی علیه این نژاد در برخی شهرها و کشورها شده است.
به عنوان صاحب یک سگ پیتبول باید بدانید که ممکن است با رفتار خشمگین و خصمانه افرادی مواجه شوید که از ویژگیهای سگ شما بیخبرند.
این سگ برای همه مناسب نیست، به ویژه برای کسانی که تمایل به آموزش و اجتماعی کردن ندارند و نمیخواهند یا قادر نیستند مدام با سگ خود در تعامل باشند.
تریر پیتبول آمریکایی اگر به خوبی آموزش و اجتماعی شود، همبازی بسیار خوبی برای بچهها خواهد بود.
او با آدمها بسیار مهربان و با محبت است و به همین دلیل به عنوان سگ نگهبان مناسب نیست چون تمایل عجیبی به خوشنود کردن انسانها دارد!
تریر پیتبول آمریکایی خود را وقف خانوادهاش کرده و تا جایی که ممکن است از آنها محافظت میکند.
این سگها بسیار باهوش هستند و به راحتی دستورات و ترفندها را یاد میگیرند.
آنها علاقه زیادی به زندگی دارند و دوست دارند در هر چیزی که در اطرافشان اتفاق میافتد، دخالت کنند.
حتی در بزرگسالی نیز مثل یک تولهسگ پرشور و شیطون هستند و این انرژی زیاد باعث میشود زندگی کنار آنها خوشایند باشد.
وقتی یکی از این سگها را از نزدیک ببینید و با ویژگیهایش آشنا شوید، باور نخواهید کرد که چطور تا به حال بدون آنها زندگی کردهاید.
خلق و خو سگ آمریکن پیت بول تریر
چشمانشان مصمّم، جدی و واکنشهای غیرقابل پیشبینی دارند.
در گذشته به سگ آدمخوار معروف بود، دارای طبیعتی پرخاشگر و سلطهجو است و فقط به صاحب خود وفادار و دوست خوبی میباشد.
پیتبول سگی جذاب، وفادار و پرمحبت نسبت به اعضای خانواده است.
این سگ مطیع و مشتاق به خوشحال کردن صاحبش، شجاع و باهوش است و به عنوان نگهبان میتواند بسیار مؤثر باشد.
او مدافع بسیار خوبی برای صاحب و اعضای خانوادهاش است و تا پای جان برای دفاع از آنها میجنگد.
در گذشته به خاطر قدرت و مهارتش در مبارزه با سایر سگها مشهور بود.
به هر حال، اگر پیتبول را به عنوان حیوان خانگی انتخاب میکنید، بهتر است از سنین تولگی او را اجتماعی کنید و آموزشهای لازم را به او بدهید.
آمریکایی پیتبول انتخاب خوبی برای افرادی است که زیاد به سگ خود توجه نمیکنند.
آنها باید در سنین جوانی آموزش ببینند و اجتماعی شوند، زیرا بسیار سرسخت هستند.
پیتبول تریر آمریکایی را باید با قلاده به مکانهای عمومی ببرید تا از پرخاشگری او نسبت به دیگر سگها جلوگیری کنید.
سگ آمریکن پیت بول تریر نیاز به جویدن دارد. به خاطر فکهای قویاش، اسباببازیهای ضعیف را سریع خراب میکند. بهتر است برای او اسباببازیهای مقاوم تهیه کنید.
“““html
بیشتر بخوانید::
مشخصات ظاهری سگ امریکن پیت بول تریر
مشخصات ظاهری سگ نژاد پیت بول (سگ امریکن پیت بول تریر) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
وزن | ارتفاع | عمر | تعداد توله ها | قیمت سگ | |||||
نر | 13 تا 38 | 45 تا 48 | 12 یا بیشتر | 5 تا 10 | 1.5 میلیون تا 3.5 میلیون | ||||
ماده | 43 تا 45 |
مشکلات سلامتی سگ امریکن پیت بول تریر
سگهای پیت بول ممکن است با مشکلاتی در مفصلها، آب مروارید و نارسایی قلبی مواجه شوند. علاوه بر این، آنها ممکن است به چمن حساسیت داشته باشند.
- هیپ دیسپلازی:
(HD) این مشکل میتواند بسته به شدت آن، دردناک باشد. برای تشخیص این بیماری معمولاً از اشعه ایکس استفاده میشود. - آلرژی:
این وضعیت در نژادهای APBT و AmStaff بسیار رایج است. حساسیتهای پوستی معمولاً به دلیل تماس با مواد حساسیتزا مانند فلس، چمن و گرده ایجاد میشود. همچنین، برخی مواد غذایی میتوانند حساسیت ایجاد کنند، اما این مورد کمتر شایع است. آلرژیهای غذایی معمول شامل گوشت گاو، برنج، گندم و ذرت هستند. این حساسیتها میتوانند باعث خارش شدید شوند و اگر سگ محل خارش را بجود، ممکن است زخم و خونریزی ایجاد شود. این وضعیت خطرناک است زیرا میتواند منجر به عفونتهای ثانویه شود. درمان نیازمند شناسایی و حذف علت حساسیت است و دامپزشک میتواند در این زمینه کمک کند؛ علاوه بر این، آلرژیها معمولاً با دارو کنترل میشوند. - کمکاری تیروئید:
این مشکل مربوط به عملکرد غده تیروئید است که میتواند منجر به افزایش وزن، ضعیف شدن موها، مشکلات باروری و دیگر مسائل شود. این وضعیت عموماً در سگهای میانسال مشاهده میشود و با دارو میتوان آن را روزانه کنترل کرد. - بیماریهای قلبی:
بیماریهای قلبی به ویژه تنگی آئورت در این نژاد رایج است. این مشکل یک نقص مادرزادی است که باعث تنگ شدن مسیر خون بین بطن چپ و آئورت میشود. برخی سگها ممکن است علامتی نداشته باشند یا فقط نشانههای خفیف نشان دهند؛ اما ممکن است انرژی کمی داشته باشند یا حتی به طور ناگهانی فوت کنند. دامپزشک با استفاده از روشهایی مانند شنیدن صداهای قلب، اشعه ایکس و نوار قلب میتواند این بیماری را تشخیص دهد.
تغذیه نژاد آمریکن پیت بول تریر (American Pit Bull Terrier)
بهتر است روزانه حدود ۱.۵ تا ۲.۵ پیمانه غذای خشک با کیفیت به سگ داده شود، بهتر است این مقدار در دو وعده غذایی تقسیم شود.
اگر از اضافه وزن سگ خود مطمئن نیستید، میتوانید با اندازهگیری غذای او و دادن دو وعده در روز، او را در وضعیت مناسب نگه دارید.
با دست خود به کمر او بروید و در امتداد ستون فقرات بدون فشار زیاد لمس کنید.
“““html
باید توانایی احساس دندههای سگ خود را داشته باشید. اگر این کار را میتوانید، به این معنی است که سگ شما از نظر بدنی در وضعیت خوبی قرار دارد. اگر سگ شما اضافه وزن دارد، به مواد غذایی کمتری نیاز دارد و باید بیشتر ورزش کند.
اهمیت نظافت و آراستن سگ امریکن پیت بول تریر
- مو:
موهای صاف و کوتاه پیت بول به راحتی قابل نظافت است. باید بهطور منظم برسکشی شود و از شامپو خشک برای حمام کردن آن استفاده کنید. ریزش مو در این نژاد متوسط است. - مسواک زدن:
برای جلوگیری از بیماریهای لثه و بوی بد دهان، روزی یک بار مسواک زدن توصیه میشود. - ناخن:
ناخنهای او را یکی یا دو بار در ماه کوتاه کنید. اگر صدای ناخنها را بر روی زمین بشنوید، به این معنی است که آنها خیلی بلند شدهاند. توجه کنید که ناخنهای سگ عروق خونی دارند و اگر خیلی کوتاه کنید، ممکن است خونریزی رخ دهد. - گوش:
گوشهای او را یک بار در هفته برای بررسی خاک، قرمزی یا بوی بد چک کنید و با یک پنبه نرم و مناسب تمیز کنید. پیت بول تریر نیاز به مراقبت از پنجهها دارد و داخل دهان و گوشهای او را بهطور مرتب بررسی کنید. سعی کنید در هنگام نظافت، او را تشویق کنید .
نکته مهم : باید زخمها، خارشها یا علائم عفونت مانند قرمزی یا التهاب را روی پوست بررسی کنید. همچنین باید گوش، بینی، دهان و چشمها را بدون قرمزی یا ترشح بررسی کنید و از بوی بد دهان جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید::
شرایط نگهداری سگ امریکن پیت بول تریر
امریکن پیت بول به کودکان علاقمند است و به خاطر انرژی بالایش، همبازی مناسبی برای آنها است.
با این حال، بهتر است که بازی و فعالیتهای آنها تحت نظارت بزرگترها باشد.
.این نژاد به طور طبیعی ممکن است با سگهای دیگر تهاجمی باشد، اما اگر از سنین کودکی آموزش ببیند، میتواند با سایر حیوانات دوستانه باشد .
این سگ برای زندگی در آپارتمان مناسب است، به شرطی که در طول روز به مقدار کافی ورزش کند. در مکانهای عمومی، از قلاده استفاده کنید تا از درگیریاش با دیگر سگها جلوگیری شود. پیت بولها بسیار پرجنب و جوش هستند و آب و هوای گرم را ترجیح میدهند.
فعالیت بدنی سگ امریکن پیت بول تریر
امریکن پیت بول تریر به روزانه یک ساعت پیادهروی و بازی نیاز دارد. این سگها به انسانها علاقه دارند، اما به خاطر سرسختیشان باید تعلیم ببینند تا از صاحب خود اطاعت کنند.
این نژاد نمیتواند سرما را تحمل کند و بهتر است که در کنار خانواده باشد. اگر مدت طولانی تنها بمانند، رنج میبرند.
تاریخچه سگ امریکن پیت بول تریر
نژادهای بول و تریر در قرن نوزدهم در انگلستان برای ورزشی به نام مبارزه با گاو و خرس ایجاد شدند.
وقتی این ورزشها به دلیل غیرانسانی بودن محکوم و در سال 1835 غیرقانونی شدند، مبارزه با سگها جای آن را گرفت و خشونت در ژن این نژاد مطرح شد.
با این حال، بخشی از تکامل این نژاد این بود که آنها به انسانها زیاد حمله نمیکردند.
نگهبانان میخواستند بدون اینکه خودشان آسیب ببینند، وارد رینگ مبارزه سگها شوند و آنها را از هم جدا کنند. به زودی این نژاد به عنوان سگی قوی و محافظ و همچنین دوستداشتنی و مهربان در خانواده شناخته شد.
زمانی که این “بول داگها” به آمریکا آمدند، نقش جدیدی مثل سگهای مزرعهای را شروع کردند.
وظایف آنها شامل شکار وحشی، محافظت از اموال در برابر حیوانات دیگر و همکاری با انسانها بود. مهاجران با باور اینکه “هر چه بزرگتر، بهتر” به کشور جدید خود آمدند،
“`
سگهایی پرورش داده شدند که از سگهای انگلیسی بزرگتر بودند.
در سال 1898 میلادی، سازمانی به نام UKC که مشابه AKC در بریتانیا بود، این سگها را تریر بول داگ آمریکایی نامید.
در اوایل دهه 1930 میلادی، AKC تصمیم گرفت که این نژاد را به رسمیت بشناسه و نام متفاوتی براش انتخاب کند.
از آنجا که این نژاد را میخواستند از نژاد جنگجوی قبلی متمایز کنند، نام آنها را تریر استافورد شایر آمریکایی گذاشتند.
از آن زمان به بعد، تریر استافورد شایر بول داگ آمریکایی برای پذیرش توسط AKC و برنامههای مربوط به سگها پرورش داده شدند،
در حالی که وضعیت تریر پیتبول آمریکایی متفاوت بود. به همین دلیل، تفاوتهای کوچکی در ساختار و شخصیت این سگها پیش آمد.
بیشتر بخوانید::