“`html
آشنایی با داروی اینترفرون بتا-1بی
اینترفرون بتا-1بی (Interferon Beta-1-B) به افرادی که دچار نوع متناوب بیماری مولتیپل اسکلروزیس هستند، کمک می‌کند تا تعداد حملات و شدت بیماری خود را کاهش دهند. این بیماری با دوره‌های حمله که علائم عصبی را به وجود می‌آورد و گاهی بهبود کامل یا ناقص بعد از آن‌ها دیده می‌شود، شناخته می‌شود.
بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) بر روی مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد. این بیماری باعث آسیب به پوشش محافظ اعصاب (میلین) می‌شود که این مسئله موجب می‌شود اعصاب به درستی کار نکنند. به طور معمول، افرادی که به MS مبتلا هستند، بعد از مدتی دچار عود یا تشدید بیماری می‌شوند و علائم آن می‌تواند در نقاط مختلف بدن بروز کند یا شدت بگیرد. این علائم معمولاً بعد از یک دوره مشخصی کاهش می‌یابند.
اینترفرون بتا-1بی می‌تواند به بهبود وضعیت این بیماران کمک کند، اما نمی‌تواند به طور کامل بیماری MS را درمان کند.
مکانیسم اثر اینترفرون بتا-1بی
اینترفرون بتا-1بی پروتئینی است که از 165 اسید آمینه تشکیل شده و زنجیره کربوهیدرات را که در اینترفرون انسانی وجود دارد، ندارد. اینترفرون‌ها دسته‌ای از پروتئین‌ها هستند که توسط سلول‌های بدن در پاسخ به عفونت‌های ویروسی یا دیگر عوامل بیولوژیک تولید می‌شوند. این دارو خاصیت ضد ویروس، ضد تکثیر و تنظیم کننده ایمنی دارد.
نحوه عملکرد این دارو در بیماری مولتیپل اسکلروزیس کاملاً روشن نیست، اما مشخص شده که اینترفرون‌ها با اتصال به گیرنده‌های خود در سطح سلول، باعث تولید برخی محصولات ژنی می‌شوند. تصور می‌شود که این محصولات نقش واسط در اثرات بیولوژیک این دارو دارند.
فارماکوکینتیک اینترفرون بتا-1بی
زمانی که این دارو به صورت زیرجلدی تزریق شود، غلظت آن در خون بین 1 تا 8 ساعت بعد از تزریق به حداکثر می‌رسد. در تزریق زیرجلدی، موجودی دارو حدود 50% است.
نیمه عمر این دارو بین 8 دقیقه تا 3/4 ساعت است و حجم توزیع آن برابر با 0/25 تا 2/88 لیتر به ازای هر کیلوگرم می‌باشد. تزریق دارو به صورت داخل وریدی سه بار در هفته به مدت دو هفته منجر به تجمع دارو در خون بیماران نمی‌شود.
میزان مصرف اینترفرون بتا-1بی
باید 0/25 میلی‌گرم معادل 8 mIU یک روز در میان به صورت زیرجلدی تزریق شود.
موارد منع مصرف اینترفرون بتا-1بی
افرادی که به این دارو، آلبومین انسانی یا هر یک از اجزای آن حساسیت دارند، نباید از این دارو استفاده کنند.
عوارض جانبی اینترفرون بتا-1بی
عوارض جانبی رایج این دارو شامل واکنش‌های موضعی در محل تزریق، سردرد، تب و لرز، سینوزیت، دل درد، فشار خون بالا، علائم شبه آنفلوآنزا، دردهای عضلانی، اسهال، یبوست، استفراغ و عوارض عصبی هستند.
هشدارها در رابطه با اینترفرون بتا-1بی
1. تأثیر و ایمنی این دارو در درمان مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده مزمن هنوز اثبات نشده است.
2. به دلیل احتمال ایجاد افسردگی و احتمال خودکشی، در بیماران مبتلا به افسردگی باید محتاطانه مصرف شود. اگر علائم افسردگی افزایش یافت، باید به قطع درمان توجه شود.
3. برای بیمارانی که دچار تشنج هستند یا بیماران قلبی این دارو باید با احتیاط مصرف شود.
توصیه‌های دارویی اینترفرون بتا-1بی
برای آماده‌سازی و مصرف دارو…
“`
برای آماده‌سازی دارو، ml2/1 از محلول رقیق‌کننده را به آرامی به داخل ویال تزریق کنید و ویال را بچرخانید تا دارو به‌طور کامل حل شود. بعد از آماده‌سازی، غلظت محلول در ویال mg/ml 25/0 خواهد بود.
3. قبل از شروع درمان و همچنین در فواصل مشخصی در طول درمان، انجام آزمایشات زیر توصیه می‌شود: اندازه‌گیری هموگلوبین، شمارش کامل و تمایز گلبول‌های سفید، شمارش پلاکت‌ها و آزمون‌های عملکرد کبد.
4. ممکن است بیمار علائم شبه‌آنفلوآنزا را تجربه کند، که شامل تب، لرز، درد عضلانی و تعریق است.
5. احتمال دارد بیمار نسبت به نور حساس شود، بنابراین باید اقدامات حفاظتی در این زمینه انجام گیرد.
شیوه نگهداری اینترفرون بتا-1بی
1. این دارو باید بین 2 تا 8 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود و پس از آماده‌سازی باید در عرض 3 ساعت استفاده شود.
