“`html
نگهداری از ماهی آب شور
ماهی آب شور که به ماهی دریایی هم معروف است، به دسته‌ای از ماهی‌ها گفته می‌شود که در آب اقیانوس زندگی می‌کنند. این ماهی‌ها می‌توانند به تنهایی یا در گروه‌های بزرگ شنا کنند که به آن‌ها دسته ماهی می‌گویند. ماهی‌های آب شور در میان ماهی‌گیران و دوستداران آکواریوم در سراسر کشور شناخته شده و محبوب هستند. معمولاً این ماهی‌ها در آکواریوم‌ها برای تفریح و سرگرمی نگهداری می‌شوند. بسیاری از این ماهی‌ها نیز صید می‌شوند تا به عنوان غذا مصرف شوند.
رژیم غذایی ماهی آب شور
ماهی‌های آب شور که در اقیانوس زندگی می‌کنند، می‌توانند گوشت‌خوار، گیاه‌خوار یا همه‌چیزخوار باشند. ماهی‌های گیاه‌خوار در اقیانوس چیزهایی مانند جلبک و علف دریایی می‌خورند. بسیاری از آن‌ها بیشتر به جلبک‌ها علاقه دارند. برخی از ماهی‌ها جلبک‌های قرمز، سبز، قهوه‌ای و آبی را می‌خورند، اما برخی از آن‌ها به نوع خاصی از جلبک‌ها تمایل دارند. ماهی‌های گیاه‌خوار به هیچ عنوان به جلبک‌هایی که به آن‌ها عادت ندارند، پاسخ نمی‌دهند. رژیم غذایی گوشت‌خواران شامل غذاهایی مانند میگو، پلانکتون و سخت‌پوستان کوچک است.
زیستگاه ماهی آب شور
زیستگاه‌های ماهی‌های دریایی شامل عوامل مختلفی هستند. از جمله این عوامل می‌توان به دما، کیفیت و مقدار آب (جریان و عمق آن)، و ویژگی‌های فیزیکی مانند سنگ‌ها و شن و ماسه اشاره کرد. همچنین پوشش گیاهی مثل جلبک‌ها و گیاهان دریایی نیز بر زیستگاه تاثیر دارد.
ماهی‌های هر نوع بر اساس نیازهای غذایی و مرحله زندگی خود در زیستگاه‌های خاصی زندگی می‌کنند. مقدار نمک موجود در آب نیز می‌تواند بر نوع ماهی‌ها تاثیر بگذارد. بعضی از زیستگاه‌های اقیانوس به نام پای‌رود شناخته می‌شوند که نقاطی هستند که رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها به هم می‌رسند و آب‌شور و آب‌شیرین ترکیب می‌شود، این موضوع باعث می‌شود زیستگاه‌های متفاوتی برای موجودات مختلف ایجاد شود.
اقیانوس محل زندگی موجودات بزرگ مانند نهنگ‌ها و همچنین موجودات میکروسکوپی مثل فیتوپلانکتون‌ها است. با این حال، بسیاری از موجوداتی که انسان‌ها بشناسند، شامل ماهی‌های سادهٔ آب‌شور هستند. این ماهی‌ها در عمق‌ترین نقاط اقیانوس که نور خورشید به آن‌ها نمی‌رسد نیز زندگی می‌کنند و همچنین می‌توانند در سطح آب نیز زندگی کنند.
معرفی تعدادی ماهی آب شور
باسلت ها (Basslets)
این ماهی‌ها به خاطر مقاومت در برابر بیماری‌های پوستی و عفونت‌های باکتریایی و همچنین سازگاری سریع با محیط مناسب، گزینه‌ای عالی برای تازه‌کارها هستند. این ماهی‌ها به یک آکواریوم با تعداد زیادی سنگ و صخره و مناطق آرام (بدون جریان شدید) برای استراحت نیاز دارند. ایجاد نقاط تیره در آکواریوم یا کاهش نور معمولی به کیفیت زندگی این نوع بسیار کمک می‌کند. رژیم غذایی آن‌ها باید شامل گوشت، میگو و ویتامین باشد.
باس گچی (CHALK BASS)
این ماهی‌ها عموماً در مناطقی که ریف‌ها وجود دارند زندگی می‌کنند و…
“““html
این ماهی‌ها به دلیل ویژگی‌هایی که دارند، بسیار مناسب برای آکواریوم‌های ریف هستند. به طور کلی، این ماهی‌ها نسبت به گونه‌های دیگر پرخاشگر نیستند، به خصوص زمانی که همزمان به آکواریوم اضافه شوند. اما باید توجه داشت که انواع بزرگتر آن‌ها ممکن است گاهی به میگوهای کوچک حمله کنند. فرآیند رشد آن‌ها بسیار کند است و به ندرت از ۷ تا ۸ سانتیمتر بزرگتر می‌شوند.
رویال گراما (royal gramma)
این ماهی‌ها در آب‌های عمیق کارائیب زندگی می‌کنند. آن‌ها در برابر ماهی‌های هم‌اندازه خود صلح‌جو هستند، اما ممکن است نسبت به هم‌گونه خود رفتار پرخاشگرانه‌ای داشته باشند و بهتر است که به تنهایی نگهداری شوند. رنگ‌های این ماهی معمولاً بنفش تا زرد می‌باشد.
بلنی‌ها (Blennies)
بلنی‌ها بیشتر وقت خود را در کف آکواریوم می‌گذرانند. بعضی از آن‌ها در لایه‌های کف، درون صدف‌های خالی یا حفره‌های سنگ‌ها پنهان می‌شوند. برای نگهداری از آن‌ها باید جاهایی برای نشستن و پنهان شدن فراهم کرد. این ماهی‌ها معمولاً رفتار غیرپرخاشگرانه‌ای دارند، اما ممکن است نسبت به بلنی‌های دیگر یا ماهی‌های دارت فیش و گوبی تهاجمی شوند. آن‌ها توانایی پریدن‌های بلندی دارند، بنابراین باید برای حفاظت از آن‌ها در بالای آکواریوم محافظی قرار دهید. بلنی‌ها برای آکواریوم‌های ریف مناسب هستند، اما در سیستم‌های کوچک ممکن است به بعضی از پلیپ‌ها آسیب برسانند.
میداس (Midas Blenny)
این نوع بلنی‌ها به یک رژیم غذایی شامل گوشت، سخت‌پوستان خرد شده و میگوهای غنی شده با ویتامین نیاز دارند.
کاردینال‌ها (Cardinal fish)
این ماهی‌ها برای آکواریوم‌های تازه‌تاسیس بسیار مناسب هستند. حداقل اندازه آکواریوم برای آن‌ها ۱۲۰ لیتر است و باید یک سنگ یا صخره دارای حفره وجود داشته باشد. این ماهی‌ها به آرامی شنا می‌کنند و بهتر است به صورت تکی یا جفت در آکواریوم‌های کوچک نگهداری شوند. در صورت داشتن گروه‌های بزرگتر، ممکن است رفتارهای تهاجمی در آن‌ها دیده شود. رژیم غذایی آن‌ها باید شامل میگو، غذاهای دریایی خرد شده، کرم‌های خونی و … باشد.
دلقک ماهی‌ها (Clownfish)
در این خانواده، دلقک ماهی‌های اسلاریس سیاه (Black oscellaris) و اسلاریس نارنجی انواع مناسبی برای نگهداری هستند. این ماهی‌ها در رنگ‌های مختلفی وجود دارند، اما باید توجه داشت که همه آن‌ها برای افراد تازه‌کار مناسب نیستند. معمولاً آن‌ها بهتر است به صورت تکی یا جفت نگهداری شوند و جفت‌ها باید همزمان و در سنین جوانی به آکواریوم اضافه شوند تا بهتر با یکدیگر سازگار شوند. تفاوت در سایز آن‌ها نیز می‌تواند به سازگاری بیشتر کمک کند.
این ماهی‌ها بسیار نسبت به قلمرو خود حساس هستند، بنابراین در آکواریوم‌های کوچک بهتر است فقط یک جفت از آن‌ها نگهداری شود. در طبیعت، دلقک ماهی‌ها برای حفاظت از خود به شقایق‌ها پناه می‌برند؛ اما در آکواریوم‌ها اگر شقایقی پیدا نکنند، به دیگر قسمت‌های ریف پناه می‌برند.
دلقک ماهی اسلاریس نارنجی (ocellaris Clownfish)
این گونه دارای رنگ نارنجی با سه خط سفید است و با دیگر ماهی‌ها سازگار است. اگرچه به قلمرو خود حساس هستند، اما معمولاً فاصله زیادی از محدوده خود را تعقیب نمی‌کنند و سایر ماهی‌ها به مرور یاد می‌گیرند که از آن بخش دوری کنند.
دلقک ماهی اسلاریس سیاه (black ocellaris)
این نوع در هنگام تولد و مدتی بعد ممکن است مانند نوع نارنجی به نظر برسند، اما به تدریج رنگ نارنجی آن‌ها تیره و به سیاهی می‌گراید. این ماهی‌ها بسیار مقاوم و مناسب برای آکواریوم‌های ریف هستند.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`