عفونت پروستات (پروستاتیت) چیست؟
پروستاتیت به معنی التهاب و ورم غده پروستات است که می‌توان گفت عفونت این غده است و معمولاً در مردان جوان تا میانسال دیده می‌شود. از جمله نشانه‌های اولیه این بیماری، عفونت مثانه است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند به قسمت‌های دیگر بدن و مجاری ادراری سرایت کند.
بروز این بیماری می‌تواند به دلایل مختلفی باشد که یکی از آن‌ها عفونت باکتریایی است. نشانه‌های این بیماری ممکن است به آرامی یا به شکل ناگهانی ظاهر شود.
این بیماری باید از دیگر انواع پروستاتیت مثل پروستاتیت میکروبی مزمن و سندرم مزمن درد لگنی (CPPS) تشخیص داده شود. در هنگام رابطه جنسی، پروستات به طور قابل توجهی (حدود 20 تا 30 درصد) به ترشحات انزال کمک می‌کند. در واقع، 20 تا 30 درصد حجم منی مربوط به ترشحات پروستات است.
علائم عفونت پروستات
- تب و لرز
- درد در ناحیه لگن
- ادرار کردن با درد
- وجود خون در ادرار
- ادرار بدبو
- کاهش فشار هنگام ادرار
- عدم تخلیه کامل ادرار
- مشکل در دفع سریع ادرار
- تکرر ادرار
- انزال دردناک هنگام رابطه جنسی
- وجود خون در انزال
- درد در ناحیه مثانه و نواحی مربوط به ژنیتال، بیضه یا مقعد
اگر شما احساس درد در ناحیه لگن، مشکل در ادرار کردن یا انزال دردناک دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. بعضی از انواع پروستاتیت اگر درمان نشوند، ممکن است به عفونت‌های جدی‌تر یا مشکلات دیگر سلامت منجر شوند.
هر میجر و باکتری که باعث عفونت ادراری شود، می‌تواند موجب پروستاتیت حاد نیز گردد.
باکتری‌های رایج که باعث این بیماری می‌شوند، شامل اشرشیاکلی و پروتئوس هستند. همچنین بعضی از میکروب‌هایی که بیماری‌های مقاربتی ایجاد می‌کنند، مانند گونوره یا کلامیدیا، می‌توانند باعث پروستاتیت حاد نیز شوند.
پروستاتیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک با توجه به علائم بیمار و همچنین یافته‌هایی که در معاینه بالینی به دست می‌آورد، بیماری را تشخیص می‌دهد. ممکن است انجام آزمایشات خون و ادرار برای تعیین نوع پروستاتیت نیز لازم باشد.
انواع پروستاتیت (عفونت پروستات)
این بیماری به چهار نوع تقسیم می‌شود که بر اساس نشانه‌ها و آزمایشات پزشک تعیین می‌شود: نوع حاد، التهابی بدون علامت، پروستاتیت مزمن باکتریایی و پروستاتیت مزمن بدون دلایل باکتریایی.
نوع حاد:
این نوع بیماری دارای نشانه‌هایی مشابه آنفولانزا است و با شروع عفونت، علائمی مانند تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ را به همراه دارد. معمولاً این نوع با استفاده از آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. این بیماری معمولاً به دلیل انواع باکتری‌ها ایجاد می‌شود و عفونت زمانی آغاز می‌شود که باکتری از طریق ادرار به غده پروستات نفوذ کند. پروستاتیت حاد ممکن است به پروستاتیت مزمن یا آبسه پروستات تبدیل شود، که در این صورت برای تخلیه آبسه نیاز به عمل جراحی است.
پروستاتیت التهابی بدون علامت:
همانطور که از نامش پیداست، این نوع از التهاب غده پروستات بدون علائم مشخص است و معمولاً در بررسی‌های دیگری تشخیص داده می‌شود. این نوع معمولاً نیاز به درمان خاصی ندارد.
التهاب مزمن باکتریایی:
شایع‌ترین نوع پروستاتیت مزمن باکتریایی، به دلیل باکتری اشرشیاکلی ایجاد می‌شود. در این بیماری، گلبول‌های سفید در ادرار و خون افزایش می‌یابند و نشانه‌های باکتری در ادرار نیز بیشتر می‌شود. این نوع بیماری نتیجه عفونت طولانی‌مدت پروستات است. حدود یک تا دو نفر از هر ده مرد (بویژه در سنین 30 تا 50 سال) در طول زندگی خود به این نوع عفونت پروستات مبتلا می‌شوند. پروستاتیت مزمن باکتریایی با استفاده از داروهایی مانند ایبوپروفن و ایندومتاسین قابل درمان است.
التهاب مزمن بدون دلایل باکتریایی:
این نوع بیماری غالباً به پروستاتیت مزمن باکتریایی یا سندرم درد لگنی مزمن مرتبط است. این بیماری حداقل ۳ ماه طول می‌کشد و بیشتر افراد درگیر این نوع هستند. در بعضی از مردان، نشانه‌ها به صورت مداوم و یکنواخت ظاهر می‌شوند. علائم این نوع گاهی شدید و گاهی خفیف هستند.
“`html
که ممکن است در طول زمان و بدون درمان بهبود یابد.
✅ پروستاتیت حاد (عفونت حاد پروستات)
✅ پروستاتیت بدون علامت التهابی (وجود التهاب در نمونه‌برداری پروستات)
✅ پروستاتیت عفونی مزمن (عفونت ادراری عود شونده و یا عفونت مزمن پروستات)
✅ پروستاتیت غیر میکروبی مزمن یا سندرم درد لگنی مزمن (درد یا ناراحتی در ناحیه لگن حداقل از سه ماه قبل همراه با علائم ادراری و اختلال جنسی)
آیا التهاب پروستات درمان می‌شود؟
پاسخ به این سوال مثبت است. اگر بیماری به موقع تشخیص داده شود، به آسانی قابل درمان است. درمان پروستاتیت معمولاً با مصرف آنتی بیوتیک برای چند هفته آغاز می‌شود.
اگر حالتان بهتر شد، باید دارو را ۲ تا ۳ ماه دیگر هم ادامه دهید. اگر در حین مصرف آنتی بیوتیک حالتان بهتر نشد، آزمایش‌های بیشتری انجام می‌شود.
درمان پروستاتیت مزمن
ممکن است نیاز باشد که چند روش درمانی مختلف را امتحان کنید. درمان واحد و استانداردی که برای تمام مردان مؤثر باشد، وجود ندارد.
داروی درمان پروستاتیت چیست؟
اولین قدم مصرف آنتی بیوتیک‌هاست. اگر علائم بهبود نیافت، معمولاً مصرف این داروها متوقف می‌شود. یکی از داروهایی که برای درمان پروستاتیت شناخته شده است، سفکسین می‌باشد.
اگر اسپاسم عضلانی باعث درد یا مشکلات ادراری شود، ممکن است شل‌کننده‌های عضلانی و آلفا-بلاکرها تجویز شوند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است به کاهش درد کمک کنند.
بعضی داروها می‌توانند از رشد پروستات جلوگیری کنند، مانند مهارکننده‌های ۵-آلفا ردوکتاز.
درمان خانگی التهاب پروستات
پس از شروع درمان دارویی، ادامه درمان پروستاتیت به صورت خانگی پیگیری می‌شود. در این شرایط برای کاهش نشانه‌ها و درد به بیمار پیشنهاد می‌شود:
✅ فیزیوتراپی، ورزش، و یا ماساژ درمانی ممکن است به برخی از مردان کمک کند.
✅ مشاوره، بیوفیدبک، یا تکنیک‌های آرام‌سازی ممکن است به کاهش استرس و جلوگیری از درد کمک کنند.
✅ برخی عصاره‌های گیاهی مانند عصاره گرده زنبور عسل (سرنیلتون) یا کورستین (پروستا-کیو) ممکن است مفید باشند.
درمان پروستاتیت حاد
هدف از درمان پروستاتیت حاد، از بین بردن عفونت و پیشگیری از عوارض آن است. پروستاتیت باکتریایی حاد با آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد درد و تب‌برها، ملین‌ها، مایعات و استراحت درمان می‌شود.
اگر نتوانید ادرار کنید یا نیاز به دریافت آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی داشته باشید، ممکن است به مدت کوتاهی در بیمارستان بستری شوید.
مدت درمان التهاب پروستات
بیشتر مردان به سرعت بهبود می‌یابند. درمان (معمولاً در خانه) ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد. در این دوره مصرف داروها باید ادامه یابد.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
درمان پروستاتیت باکتریایی مزمن با هدف درمان عفونت و پیشگیری از عوارض انجام می‌شود. آنتی بیوتیک‌ها برای ۶ تا ۱۲ هفته تجویز می‌شوند. در صورت بروز عفونت، ممکن است نیاز به درمان آنتی بیوتیکی طولانی‌مدت باشد.
سنگ‌های پروستات آلوده می‌توانند عفونت ایجاد کنند و درمان را دشوارتر سازند. در این صورت ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن سنگ باشد.
اگر مشکلات مجاری ادراری، مانند تنگی گردن مثانه یا پیشابراه، دلیل بروز پروستاتیت باشد، ممکن است به جراحی نیاز پیدا کنید.
جراحی برداشتن پروستات (پروستاتکتومی) برای عفونت‌های مکرر به ندرت انجام می‌شود و به عنوان آخرین راه‌حل مطرح است.
آیا ورزش برای بهبود التهاب پروستات مفید است؟
مطالعات زیادی نشان داده‌اند که ورزش می‌تواند از بزرگ شدن پروستات جلوگیری کند و به مدیریت علائم بزرگی خوش‌خیم پروستات (هایپرپلازی خوش‌خیم) کمک کند. یکی از آزمایش‌ها که شامل ۴۳٫۰۸۳ مرد بود، رابطه بین فعالیت بدنی و التهاب خوش‌خیم پروستات را بررسی کرد.
نتایج نشان داد که مردانی که فعالیت بدنی متوسط یا شدید دارند، در مقایسه با افرادی که کم تحرک هستند، کمتر به بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات دچار می‌شوند.
سبک زندگی و درمان‌های خانگی
درمان‌های خانگی و تغییر در شیوه زندگی که می‌تواند به بهبود پروستاتیت کمک کند عبارتند از:
- قرار گرفتن در آب گرم (مثل وان حمام)
- محدود کردن یا مصرف نکردن الکل، کافئین و خوراکی‌های پر ادویه و تند و اسیدی.
- نشستن بر روی بالش و کوسن‌های بادی برای کاهش فشار بر روی پروستات.
- اجتناب از دوچرخه‌سواری و یا استفاده از لباس‌های مخصوص دوچرخه‌سواری که دارای پد محافظ هستند و یا تنظیم کردن زین دوچرخه.
سایت رضیم
“`