کم خونی در گربه
وقتی که بدن گربه با کمبود آهن روبه‌رو می‌شود، سلول‌های قرمز خون دچار مشکل می‌شوند.
کمبود آهن منجر به این می‌شود که سلول‌هایی که در مغز استخوان ساخته می‌شوند یا خیلی کوچک می‌شوند یا تعداد آن‌ها کم می‌شود. این مسئله باعث می‌شود که بدن نتواند به خوبی اکسیژن را حمل کند.
وظیفه اصلی انتقال اکسیژن بر عهده‌ی سلول‌های قرمز خون است. در حیوانات خانگی، این وضعیت معمولاً به خاطر نوعی خونریزی به وجود می‌آید.
همانطور که گفته شد، کم خونی فقر آهن در گربه‌ها و سایر حیوانات معمولاً به دلیل خونریزی به وجود می‌آید.
حدود ۵۰ درصد از بچه‌گربه‌ها که سن آن‌ها بین ۵ تا ۱۰ هفته است، دچار کم خونی فقر آهن می‌شوند.
این نوع کم خونی معمولاً بعد از اینکه گربه به هفته ششم عمر خود برسد و شروع به خوردن غذاهای جامد کند، خود به خود برطرف می‌شود. با افزایش سن، بروز کم خونی در گربه‌ها کمتر می‌شود و در سنین بالاتر معمولاً نادر است.
گلبول‌های قرمز در مغز استخوان تولید می‌شوند و به مدت دو ماه در خون می‌مانند. با توجه به سن یا آسیب‌دیدگی آن‌ها، از جریان خون خارج می‌شوند. سپس اجزای آن‌ها برای تولید گلبول‌های قرمز جدید بازسازی می‌شوند.
دو شیوه‌ی هموگلوبین در گلبول‌های قرمز در خون، مسئول انتقال اکسیژن در بدن هستند. در حالت کم خونی به دلیل کمبود هموگلوبین و گلبول‌های قرمز، اکسیژن کمتری به بافت‌ها و اندام‌ها می‌رسد.
انواع کم خونی در گربه:
- رژنراتیو یا برگشت‌پذیر (بیشتر در گربه‌های جوان): در این حالت، سطح سلول‌های قرمز خون در خون کاهش پیدا می‌کند و مغز استخوان با تولید بیشتر گلبول‌های قرمز به آن واکنش می‌دهد. مواردی مانند خونریزی و تجزیه خون (به خاطر عفونت‌ها یا انگل‌ها) در این دسته قرار می‌گیرد.
- غیر رژنراتیو یا برگشت‌ناپذیر (بیشتر در گربه‌های مسن): در این جا مغز استخوان هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد. اختلالات مغز استخوان و مشکلات هورمونی (مثل نارسایی کلیه) در این گروه جای می‌گیرند.
عوامل کم خونی در گربه:
- کمبود مواد غذایی مثل آهن، ویتامین ب ۱۲ و اسید فولیک
- ضربه و تروما
- خونریزی و از دست دادن خون
- عدم توانایی مغز استخوان در تولید گلبول‌های قرمز
- مصرف داروهایی مانند استامینوفن و آسپرین
- مسمومیت با فلزات، مواد شیمیایی، گیاهان و غذاهایی مثل باقالی و پیاز
- بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس
- عفونت‌های ویروسی مانند لوسمی و ایدز
- بیماری تالاسمی و داسی شکل
- بیماری‌های کلیوی و کبد، بیشتر در گربه‌های مسن
- کمبود فسفات خون در گربه‌های دیابتی
- میلوفیبروز: بزرگ شدن طحال و کبد و تولید خون در خارج از مغز استخوان
- اختلالات ارثی گلبول قرمز (معمول در نژادهای خاص مثل سومالی و حبشی)
- انگل‌های خونی مانند مایکوپلاسما هموفیلوس
- آلودگی‌های شدید با کک‌ها، کنه‌ها یا کرم‌های قلابی (بیشتر در گربه‌های جوان)
- زخم معده و مشکلات گوارشی
- اختلالات انعقاد خون، هموفیلی و ترومبوسیتوپنی
- سرطان و تومورها
- عفونت‌های مزمن باکتریایی
- عدم تطابق خون نوزاد با مادر
- انتقال خون ناهماهنگ
بیشتر در مورد گربه‌ها بخوانید::
علائم کم خونی در گربه‌ها:
- رنگ پریدگی لثه‌ها، زرد یا سفید شدن آن‌ها
- رنگ پریدگی سایر نقاط مثل ملتحمه چشم
- خستگی و بی‌حالی: عدم تمایل به فعالیت و خواب زیاد
- کاهش اشتها
- وجود خون در ادرار و مدفوع
- خون دماغ شدن
- تهوع و استفراغ
- افزایش تعداد تنفس
- افزایش ضربان قلب
- خوردن خاک و مواد غیرخوراکی
- زردی به خاطر تجزیه گلبول‌های قرمز
“`html
قرمز و بیماری کبد: زرد شدن مخاطات و داخل گوش
تشخیص کم خونی در گربه:
- اخذ تاریخچه
- معاینه فیزیکی گربه
- اندازه‌گیری پی سی وی (PCV) با هماتوکریت خون؛ مقدار نرمال بین ۲۹ تا ۴۸ است. اگر زیر ۲۵ درصد باشد، به معنای وجود کم خونی در گربه است.
- شمارش گلبول‌های قرمز خون؛ مقدار نرمال حدود ۶ تا ۱۰ میلیون در میکرولیتر است.
- اندازه‌گیری هموگلوبین خون؛ مقدار نرمال حدود ۹ تا ۱۶ گرم بر دسی‌لیتر است.
- گرفتن اسمیر خون؛ بررسی شکل، رتیکولوسیت‌ها، اندازه گلبول‌ها و وجود انگل‌های خونی
- آسپیراسیون از مغز استخوان
- آزمایش ادرار
- بررسی فاکتورهای انعقاد خون
- آزمایش مدفوع برای بررسی انگل‌های گوارشی
- بررسی کمبودهای تغذیه‌ای مانند آهن، اسید فولیک و ویتامین ب۱۲
- بررسی عوامل دیگر مانند لوسمی، سموم، ارثی و…
در مورد گربه‌سانان بیشتر بدانید:
درمان کم خونی گربه‌ها:
- آیا کم خونی حاد است یا مزمن؟
- آیا کم خونی از نوع رژنراتیو است یا نه؟
- شدت کم خونی چقدر است؟
- آیا علت کم خونی تغذیه‌ای است یا نه؟
- آیا بیماری‌های دیگری با گربه وجود دارد یا نه؟
- تجویز داروی ضد انگل مناسب
- مکمل‌های آهن و ویتامین ب۱۲
- تنظیم جیره غذایی برای تقویت فرآیند خون‌سازی
- تجویز آنتی‌بیوتیک
- استفاده از کورتیکواستروئید
برای درمان کم خونی گربه‌ها، دامپزشک ابتدا به درمان بیماری زمینه‌ای می‌پردازد.
گاهی اوقات نیز تزریق وریدی آهن تجویز می‌شود. البته اگر شرایط حاد نباشد، مکمل خوراکی آهن توصیه می‌شود.
حیوانات با کمبود آهن نمی‌توانند به خوبی آهن را جذب کنند. بنابراین مصرف مکمل آهن به آن‌ها کمک می‌کند تا آهن موجود در غذا را بهتر دریافت کنند.
همچنین معمولاً توصیه می‌شود که از غذاهای آماده حاوی آهن زیاد برای این حیوانات استفاده شود.
در این مدت، انجام معاینات نیز فراموش نشود. هر چه کم خونی شدیدتر باشد، تعداد معاینات در طول درمان نیز بیشتر خواهد بود.
سایت رضیم
“`