کپسول آتش نشانی چیست و چه کاربردی دارد ؟

کپسول آتش نشانی

کپسول آتش نشانی : ابزاری است که برای کنترل یا خاموش کردن آتش‌های کوچک در مواقع اضطراری استفاده می‌شود.

باید توجه داشت که کپسول اطفاء حریق برای خاموش کردن آتش‌های بزرگ مناسب نیست و ممکن است خطرناک باشد.

نصب و راه اندازی کپسول‌های آتش نشانی باید به درستی انجام شود و بسته به نوع کپسول متفاوت است.

هر کپسول اطفاء حریق شامل یک مخزن فشار قوی به شکل سیلندر و قابل حمل است که می‌تواند برای خاموش کردن آتش استفاده شود.

در ایالات متحده، تمام کپسول‌های اطفاء حریق در ادارات، مراکز صنعتی و تجاری باید حداقل یک بار در سال سرویس شوند، به جز خانه‌ها.

فردی که سرویس می‌کند برچسبی روی کپسول می‌چسباند که نوع و تاریخ سرویس را نشان می‌دهد.

دو نوع اصلی کپسول اطفاء حریق وجود دارد: کپسول‌های با مخازن تحت فشار و کپسول‌های کارتریجی.

در کپسول‌های تحت فشار، ماده شیمیایی تا زمان استفاده در مخزن می‌ماند و هنگام نیاز فعال می‌شود.

بسته به نوع ماده شیمیایی در مخزن، از نیروهای محرکه مختلفی استفاده می‌شود.

کپسول‌های اطفاء حریق با مواد خشک معمولاً از نیتروژن استفاده می‌کنند.

در کپسول‌های آب و فوم نیز از هوا بهره می‌برند.

امروزه کپسول‌های تحت فشار به عنوان نوع رایج شناخته می‌شوند.

کپسول‌های کارتریجی شامل گازهایی هستند که از طریق کارتریج خارج می‌شوند و این کارتریج‌ها قبل از تخلیه استفاده می‌شوند.

این نوع از کپسول‌ها بیشتر در صنعت کاربرد دارند.

هر کدام از انواع مختلف کپسول‌های آتش نشانی برای نوع خاصی از آتش طراحی شده‌اند.

شیش کلاس یا نوع آتش وجود دارند که برای هر کدام، کپسول‌های خاصی طراحی شده است.

دسته بندی انواع آتش سوزی ها

آتش‌سوزی‌ها با هم متفاوت هستند. مواد مختلفی باعث ایجاد آتش سوزی می‌شوند و برای هر کدام نوع خاصی از خاموش کننده‌ها نیاز است.

• کلاس A – آتش‌سوزی‌های مرتبط با مواد جامد مانند چوب، کاغذ و پارچه.
• کلاس B – آتش‌سوزی‌های ناشی از مایعات قابل اشتعال مانند بنزین، دیزل یا روغن.
• کلاس C – آتش‌سوزی مرتبط با گازها.
• کلاس D – آتش‌سوزی مربوط به انواع فلزات.
• کلاس E – این کلاس شامل دستگاه‌ها و تجهیزات برقی است. (از لحاظ فنی “کلاس E” وجود ندارد اما به‌منظور راحتی در اینجا استفاده می‌شود).
• کلاس F – آتش‌سوزی ناشی از روغن‌های پخت و پز.

انواع کپسول های آتش نشانی

برای کاهش خطر آتش‌سوزی و خسارات ناشی از آن، باید با انواع مختلف کپسول‌های اطفاء حریق که برای مصارف خانگی و صنعتی طراحی شده‌اند، آشنا شویم.

این کپسول‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که….

“““html

طراحی شده‌اند که انواع متفاوتی از آتش سوزی ها را مهار کنند.

در حال حاضر طبقه بندی های متفاوتی از انواع این کپسول ها ارائه شده است که در ادامه به تفصیل به توضیح هر یک می‌پردازیم:

1. خاموش کننده های آبی

این نوع کپسول ها، یکی از بهترین و کم‌هزینه‌ترین روش‌ها برای مقابله با آتش سوزی‌ هایی هستند که معمولاً در مواد جامدی مثل کاغذ، چوب و منسوجات اتفاق می‌افتد.

چهار نوع مختلف از این خاموش‌کننده‌ها وجود دارد که به شرح زیر هستند:

• خاموش کننده های جت آبی : این خاموش کننده ها با اسپری کردن یک جت آب روی سطوح سوختنی، آن‌ها را خنک می‌کنند تا از آتش دوباره جلوگیری کنند. اما این کپسول‌ها برای خاموش کردن آتش در تجهیزات الکتریکی مناسب نیستند.
• خاموش کننده های اسپری آب : این دستگاه‌ها از اسپری آب با قطرات کوچک استفاده می‌کنند. اکثر آن‌ها دارای تست الکتریکی استاندارد 35 کیلو ولتی هستند، به این معنی که در یک منبع برق 35000 ولت به مدت یک متر آزمایش شده‌اند.
• خاموش کننده های آب حاوی افزودنی ها : این نوع خاموش کننده‌ها به نوعی از برای خاموش کردن آتش استفاده می‌شوند که به آب مواد شیمیایی یا فوم اضافه شده است.
• خاموش کننده های بخار آب یا مه: این دستگاه‌ها آب را به صورت بخار یا مه استفاده می‌کنند. قطره‌های این بخار بسیار کوچک‌تر از قطرات آب در اسپری عادی هستند و بنابراین سریع‌تر تبخیر می‌شوند و گرما را بهتر جذب می‌کنند. البته باید دقت شود که این قطره‌های کوچک وزن کمتری دارند و به همین دلیل قدرت کمتری برای شکل‌دهی بخار آب دارند.

2. خاموش کننده های فوم

خاموش کننده های فوم می‌توانند در آتش سوزی‌های کلاس A و B مورد استفاده قرار گیرند. این خاموش‌کننده‌ها به ویژه برای آتش سوزی های ناشی از مایعاتی مانند بنزین یا دیزل کاربرد دارند و نسبت به خاموش کننده های جت آبی توانمندی بیشتری دارند زیرا می‌توانند برای سوخت های جامد مانند چوب و کاغذ نیز استفاده شوند.

فوم یا کف، آتش سوزی های ناشی از مایعات را با عایق کردن سطح مایع خاموش می‌کند و به این ترتیب اجازه نمی‌دهد بخارهای قابل اشتعال به هوا برسند.

با این حال، این دستگاه‌ها بیشتر برای آتش سوزی‌های ناشی از مایعات آزاد مناسب نیستند.

3. خاموش کننده های پودر خشک

خاموش کننده های پودری به عنوان یک نوع خاموش کننده همه‌کاره شناخته می‌شوند، زیرا می‌توانند در آتش سوزی‌های کلاس A، B و C مورد استفاده قرار گیرند.

این خاموش کننده‌ها همچنین برای آتش سوزی‌ها در تجهیزات و امکانات الکتریکی نیز قابل استفاده هستند.

با این حال، خاموش کننده های پودری بیشتر برای آتش سوزی‌های کلاس D یا آتش سوزی های مرتبط با فلزات قابل اشتعال کاربرد دارند و نمی‌توانند آتش را خنک کنند.

استفاده از خاموش کننده های پودری ممکن است باعث کاهش دید و مشکلات تنفسی شود و این دلیل اصلی است که معمولاً در داخل ساختمان‌ها توصیه نمی‌شوند.

4. خاموش کننده های دی اکسید کربن (CO2)

خاموش کننده های CO2 برای مکان‌هایی که دارای تجهیزات الکتریکی هستند، مانند دفاتر و اتاق‌های سرور، بسیار مناسب هستند زیرا می‌توانند در آتش سوزی‌های ناشی از وسایل الکتریکی استفاده شوند.

“`

خاموش کننده‌های دی اکسید کربن، با از بین بردن اکسیژن از منبع آتش، باعث خاموش شدن آتش می‌شوند. همچنین، این خاموش‌کننده‌ها با فرایند سرد کنندگی خود گرما و حرارت ناشی از آتش را کاهش می‌دهند.

یکی از ویژگی‌های خوب خاموش کننده‌های دی اکسید کربن این است که بر خلاف خاموش‌کننده‌های فوم، هیچ گونه پسماندی پس از استفاده برجای نمی‌گذارند.

این نوع خاموش‌کننده‌ها می‌توانند در آتش‌سوزی‌های کلاس B که شامل مایعات قابل اشتعال مثل بنزین و پارافین هستند، استفاده شوند. اما معمولاً در آتش‌سوزی‌های کلاس A که شامل مواد جامدی مثل چوب و کاغذ هستند، کارایی ندارند.

خاموش کننده‌های دی اکسید کربن با خنک کردن آتش و قطع کردن جریان هوا عمل می‌کنند.

خاموش کننده‌های شیمیایی سرد

خاموش کننده‌های شیمیایی مخصوص آتش‌سوزی‌های کلاس F طراحی شده‌اند. این آتش‌سوزی‌ها معمولاً ناشی از روغن‌های پخت و پز و چربی‌هایی مثل روغن زیتون و کره هستند.

استفاده از این خاموش‌کننده‌ها زمانی که به درستی به کار بروند بسیار مؤثر است.

مواد شیمیایی این خاموش‌کننده‌ها به سرعت شعله‌های آتش را از بین می‌برند و آتش ناشی از سوختن روغن را خنک کرده و به صورت شیمیایی با آن واکنش می‌دهند تا یک محلول صابونی تشکیل بدهند.

این عمل باعث می‌شود که سطح خارجی روغن مسدود شود و از آتش‌سوزی مجدد جلوگیری گردد.

گرچه این خاموش‌کننده‌ها عمدتاً برای آتش‌سوزی‌های کلاس F طراحی شده‌اند، اما در آتش‌سوزی‌های کلاس A (چوب، کاغذ و پارچه) و کلاس B (مایعات قابل اشتعال) نیز قابل استفاده هستند.

بیشتر بخوانید :