“`html
حوادث ناگوار که تا به حال در صنعت کشتی رانی اتفاق افتاده است!
یکی از مهم‌ترین این حوادث را می‌توان غرق شدن کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ نام برد که نزدیک به ۱۵۰۰ نفر مسافرِ این کشتی به قعر دریا رفتند. امواج خروشان دریا به‌اندازه‌ای قدرت دارند که حتی پیشرفت تکنولوژی در قرن بیستم و بیست و یکم نیز نتوانست جلوی غرق شدن کشتی‌ها را بگیرد و به همین دلیل کشتی‌های بزرگ و عظیمی را سراغ داریم که به گل نشسته‌اند یا به قعر دریا رفته‌اند.
جالب است بدانید در صنعت کشتیرانی حوادثی ثبت شده‌اند که ابعاد آنها حتی از غرق شدن تایتانیک هم بیشتر بوده است، در نتیجه در ادامه فهرستی از فاجعه‌بارترین حوادث کشتیرانی را با شما در میان می‌گذاریم.با رضیم همراه باشید.
1 . حادثه کشتی ام. وی ویلهلم گوستلوف (MV Wilhelm Gustloff)
همان‌گونه که از نام این کشتی پیدا است از یک کشتی بزرگ آلمانی برای شما صحبت می‌کنیم که در سال ۱۹۳۶ فرآیند ساخت آن شروع شد و یک سال بعد نیز آلمان‌ها این کشتی را به آب انداختند. این کشتی ابتدا برای مصارف توریستی و تفریحی ساخته شد و نزدیک به یک سال مقامات عالی‌رتبه حزب نازی با کشتی ام. وی ویلهلم گوستلوف مسافرت می‌کردند.
اما روزگار برنامه دیگری برای این کشتی عظیم در سر داشت و پس از مدتی کشتی ویلهلم گوستلوف از یک کشتی توریستی و مسافرتی به کشتی بیمارستانی تبدیل شد و برای مدتی نیز سرباز‌ها را به میادین دشمن می‌رساند. آتش خانمان سوز جنگ‌جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ خاموش شد و با شکست آلمان، روس‌ها به مواضع نازی‌ها نزدیک شدند.
در نتیجه در یک روز زمستانی ۱۰،۵۸۲ نفر سوار بر این کشتی بودند که نهایت ظرفیت آن ۱،۹۰۰ نفر بود. بیشتر این مسافرها، سربازان نازی مجروحی بودند که در میادین نبرد آسیب‌های زیادی متحمل شدند. تعداد زیادی افسران عالی‌رتبه نازی و مردم عادی و بچه‌های بی‌گناه نیز سوار این کشتی بودند.
این کشتی در آب‌های دریا بدون اینکه کاری به کسی داشته باشد مشغول تردد بود تا اینکه یک زیردریایی روس، کشتی ویلهلم گوستلوف را مشاهده می‌کند و از آنجایی که این کشتی علامتی به‌عنوان یک کشتی بیمارستانی ارسال نمی‌کرد، زیردریایی روس این کشتی را دشمن تلقی می‌کند و با شلیک سه اژدر، کشتی را مورد هدف قرار می‌دهد.
همان‌گونه که گفتیم کشتی ویلهلم گوستلوف در آب‌های سرد زمستان مشغول حرکت بود و به همین دلیل پس از اصابت اژدر، ملوان‌های این کشتی قادر به باز کردن و به آب انداختن قایق‌های نجات که اکثر آنها از شدت سرما یخ زده بود نشدند و کسی نتوانست بیشتر از ۱۰ هزار نفر سرنشین این کشتی را سوار قایق‌های نجات کند.
در نتیجه با یکی از تلخ‌ترین حوادث صنعت کشتیرانی روبرو شدیم و نزدیک به ۹ هزار نفر انسان بی‌گناه پس از غرق شدن کشتی، در آب‌های سرد دریا جان خود را از دست دادند. به لحاظ مقایسه‌ای می‌توان گفت حادثه غرق شدن کشتی ویلهلم گوستلوف نزدیک به ۶ برابر بیشتر از تلفاتی بود که حادثه تایتانیک به‌دنبال داشت.
2. کشتی جستجوگر دریا متعلق به شرکت کشتریانی رویال کاریبیَن (Royal Caribbean’s Explorer of the Seas)
کشتی‌های عظیم و غول‌پیکر در برابر خشمگین‌ترین موج‌های دریا خم به ابرو نمی‌آورند و به همین دلیل نیز بسیاری از افراد، مسافرت‌های دریایی را به مسافرت‌های زمینی و هوایی ترجیح
“`
که در حال گذراندن تعطیلاتی در دریای مدیترانه بود، دچار یک حادثه بسیار جدی و نگران‌کننده شد. به‌دلیل یک اشتباه انسانی، این کشتی به نزدیک‌ترین جزیره برخورد کرد و دچار خسارت شد.
تعداد زیادی از مسافران و خدمه به شدت آسیب دیدند و ناگهان همه چیز به هم ریخت. خیلی از مسافران قادر به ترک کشتی نبودند و این باعث شد که اوضاع بسیار خطرناک شود.
این حادثه احساسات زیادی را بین مسافران و خدمه ایجاد کرد و باعث نگرانی شدید خانواده‌ها شد. بسیاری از مسافران خاطرات تلخی از این سفر خواهند داشت و برای همیشه در خاطرشان باقی خواهد ماند.
پس از این حادثه، کشتی‌های دیگری که در خط کشتیرانی بودند نیز تحت بررسی و نظارت بیشتری قرار گرفتند تا اطمینان حاصل شود که چنین شرایطی دیگر تکرار نشود.
این داستان‌ها همه یادآور این هستند که هر سفر دریایی ممکن است با خطرات و چالش‌هایی همراه باشد و مسافران باید از این مسائل آگاه باشند و احتیاط‌های لازم را انجام دهند تا تجربه‌ای خوشایند از سفر خود داشته باشند.
“`html
حدود ۴۲۰۰ مسافر در این کشتی می‌توانستند به راحتی اقامت داشته باشند و اتاق‌های کافی برای آنها در نظر گرفته شده بود.
متأسفانه، این کشتی بزرگ به دلیل یک اتفاق ساده به گل نشست و افراد زیادی جان خود را از دست دادند. داستان این حادثه به تاریخ ۱۳ ژانویه ۲۰۱۲،برمی‌گردد، زمانی که یکی از سرآشپزهای ارشد این کشتی از کاپیتان خواسته بود تا کشتی را به مکانی نزدیک‌تر از حد مجاز به خشکی ببرد تا او بتواند برای همشهری‌هایش در جزیره دِل جیگلو (del Giglio) دست تکان دهد و سلامی بفرستد.
دست تکان دادن سرآشپز از عرشه کشتی باعث شد تا کشتی که چهار هزار سرنشین داشته باشد، به گل بنشیند!
به نظر می‌رسد کاپیتان کشتی کاستا کنکوردیا، سیستم هشدار کشتی را غیرفعال می‌کند تا بتواند کشتی را به نزدیکی ساحل نزدیک‌تر کند.
او این کار را به این دلیل انجام می‌دهد که فکر می‌کند می‌تواند ساحل را به خوبی ببیند، اما یکی از خدمه می‌گوید که کاپیتان در آن لحظه عینکش را فراموش کرده بود و دید خوبی نداشت.
در نتیجه، کشتی کاستا کنکوردیا به یک صخره زیر آب برخورد کرد و غرق شد. در این حادثه غم‌انگیز تقریبا ۳۲ نفر از مسافران کشتی جان خود را از دست دادند و این یکی از تلخ‌ترین حوادث کشتیرانی در دو دهه اخیر بود.
جالب است که فرانچسکو اسکیتینو، کاپیتان، وقتی متوجه می‌شود که کشتی در حال غرق شدن است از ترس فرار می‌کند و با وجود اینکه هنوز ۳۰۰ مسافر در کشتی بودند، آن را ترک می‌کند.
او حتی به پیام گروه‌های امداد که به او گفته بودند به کشتی برگردد نیز توجهی نمی‌کند و به همین خاطر پس از این حادثه افسوس‌انگیز به ۱۶ سال زندان محکوم شد و در حال حاضر که این مطلب را می‌خوانید، فرانچسکو اسکیتینو در زندان است. کشتی کاستا کنکوردیا که به‌طور کامل زیر آب نرفته بود، نیز به دلیل برخورد با صخره آسیب جدی دید و دیگر نمی‌توان از آن استفاده کرد، بنابراین تمام بخش‌های سالم آن جدا شدند.
5. کشتی رویال پَسیفیک (Royal Pacific)
این کشتی در سال ۱۹۶۴ به عنوان یک کشتی برای حمل مسافر و بار ساخته شد و می‌توانست ۲۵۰ مسافر را به همراه ۹۱ خودرو و ۱۶ کامیون حمل کند. کشتی رویال پسیفیک سال‌ها در صنعت حمل و نقل دریایی فعال بود
تا اینکه در نهایت در اواخر دهه هشتاد میلادی به صاحب دیگری فروخته شد و از یک کشتی باربری به کشتی مسافربری و توریستی تغییر کاربری داد. این کشتی در یک طرح توریستی به نام «سفر به ناکجاآباد» (Cruise To Nowhere)، مسافران را به مدت دو شب از سنگاپور به بنادر پوکت (Phuket) و مالاکا (Malacca) می‌برد.
کشتی رویال پسیفیک در یکی از همین سفرهای تفریحی در ساعت ۲ نیمه شب، وقتی بیشتر مسافران در خواب بودند با یک قایق ماهیگیری تایوانی برخورد کرد و بخش‌های زیادی از این کشتی آسیب جدی دید.
افسر امنیت کشتی بعد از این برخورد وحشتناک به محل حادثه می‌رسد و با دیدن این تخریب شدید، تمام سرنشینان کشتی را به پوشیدن جلیقه نجات دعوت می‌کند. متأسفانه، این حادثه نیز با خبرهای تلخ همراه بود و در نهایت چیزی حدود ۳۰ نفر در این حادثه جان خود را از دست می‌دهند و ۷۰ نفر نیز دچار آسیب‌های جدی می‌شوند.
به نظر می‌رسد
“`
خدمات این کشتی را ملوانان یونانی، انگلیسی و سنگاپوری ارائه می‌دادند و این موضوع باعث شده بود که مسافران نتوانند زبان ملوانان را متوجه شوند و نتوانند دستوراتی که از سوی آنها گفته می‌شد را به درستی انجام دهند.
6. کشتی اس. اس مورو کَسل (SS Morro Castle)
داستان کشتی اس. اس. مورو کسل به قدری غم‌انگیز است که ما را شگفت‌زده می‌کند چرا تا کنون هیچ‌یک از شرکت‌های فیلم‌سازی هالیوودی به فکر ساخت فیلمی درباره این حادثه تلخ و تاریخی نیفتاده‌اند. به هر حال فریتز لَنگ (Fritz Lang)، یکی از کارگردانان هالیوود، تا کنون فیلمنامه‌ای درباره این حادثه نوشته و نام آن را «جهنم شناور» (Hell Afloat) گذاشته است. بنابراین اگر در آینده فیلمی به این نام دیدید، بدانید که داستان آتش‌سوزی و مرگبار کشتی اس. اس مورو کسل در آن روایت می‌شود.
ماجرا این بود که در سال‌های ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۴، کشتی اس. اس مورو کسل حدود ۴۸۰ مسافر را از هاوانا به نیویورک منتقل می‌کرد. در آن زمان محدودیت خاصی برای حمل بار و لوازم مسافران وجود نداشت و به همین خاطر، شب‌ها مسافران روی عرشه کشتی مهمانی‌های شلوغی برگزار می‌کردند و تا حد امکان مشروبات الکلی مصرف می‌کردند.
این سفرها بدون مشکل ادامه داشت، تا اینکه در سپتامبر سال ۱۹۳۴، این کشتی که از کوبا به نیویورک بازمی‌گشت، سرنوشتی شوم را رقم زد.
در تاریخ هفتم سپتامبر، کاپیتان رابرت ویلمات (Robert Wilmott) بعد از صرف شام احساس ناراحتی کرد و به دلیل درد معده، زودتر از پایان شیفتش به اتاق خود رفت. به نظر می‌رسید که این کاپیتان دچار مشکلی جدی بوده و بعد از رفتن به اتاقش، بر اثر حمله قلبی جان می‌سپارد.
پس از مرگ کاپیتان، ویلیام وارمز (William Warms)، یکی از افسران ارشد کشتی، کشتی را هدایت می‌کند. اما ماجرا به همینجا ختم نمی‌شود و حدود ساعت ۳ بامداد در تاریخ هشتم سپتامبر، یکی از انبارهای کشتی آتش می‌گیرد. خدمه با تلاش‌های نامنظم برای خاموش کردن آتش درگیر می‌شوند و آتش از کنترل خارج می‌شود.
بسیاری از خدمه که امیدی به خاموش کردن آتش نمی‌دیدند، تصمیم می‌گیرند از شعله‌های آتش فرار کرده و به دریا بپرند. مسافران بینوا که فرار خدمه را می‌دیدند، نمی‌دانستند چه کار کنند و در میان دود و هرج و مرج در راهروهای کشتی سردرگم باقی ماندند.
برخی از این مسافران برای نجات جان خود به آب پریدند و غرق شدند. اما بعضی دیگر که به آب پریدند، موفق شدند خود را به قایق‌های نجات که در ساحل منتظر بودند برسانند و نجات پیدا کنند.
صبح روز پس از حادثه، از کشتی تنها دودی و آهن باقی مانده بود و از میان ۵۴۹ سرنشین کشتی، ۸۶ مسافر و ۴۹ خدمه جان خود را در این حادثه دلخراش از دست دادند.
7. کشتی آر. ام. اس تایتانیک
زمانی که تایتانیک به آب انداخته شد، بزرگان صنعت کشتیرانی این کشتی را غرق‌ناشدنی می‌دانستند و تایتانیک در آن زمان، پیشرفته‌ترین کشتی مسافرتی دنیا محسوب می‌شد، اما این کشتی حتی نتوانست اولین سفر اقیانوسی خود را بگذرانده و به اعماق دریا فرو رفت.
“`html
توماس اندروز (Thomas Andrews)، مهندسی که کشتی تایتانیک را طراحی کرده بود، این کشتی را به گونه‌ای ساخته بود که در برابر ضربات از جلو و کناره‌ها توسط دیگر کشتی‌ها مقاوم باشد. اما او هرگز فکر نمی‌کرد که تایتانیک با یک کوه یخ برخورد خواهد کرد.
زمانی که تایتانیک با این کوه یخ برخورد کرد، ۵ محفظه از ۱۶ محفظه کشتی آسیب دید و سوراخ شد. تایتانیک که از حدود ۵۲ هزار تن فولاد آبدیده ساخته شده بود، به زیر آب رفت. نکته جالب این است که اگر فقط ۴ محفظه از ۱۶ محفظه تایتانیک آسیب می‌دید، ممکن بود این کشتی بتواند آب را دریابد و به شناوری ادامه دهد.
علاوه بر این، از آنجا که هیچ‌کس فکر نمی‌کرد تایتانیک غرق شود، قایق‌های نجات آن به گونه‌ای طراحی شده بودند که در شرایط خطر، مسافران را به دیگر کشتی‌ها برسانند و بنابراین قایق‌های نجات تایتانیک ظرفیت کافی برای حمل مسافران به ساحل را نداشتند.
دیگر کشتی‌ها نیز فاصله زیادی با تایتانیک داشتند و به همین دلیل، سرنشینان تایتانیک که در قایق‌های نجات ناچیز و غیرقابل اعتماد بودند، ساعت‌ها در آب‌های سرد اقیانوس سرگردان ماندند.
جالب اینجاست که تیم خدمه تایتانیک هم بعد از حادثه دقت کافی نداشتند و بسیاری از قایق‌های نجات با ظرفیت کمی کمتر از آنچه باید، به دریا افتادند. در نتیجه، تعداد زیادی از مسافران نتوانستند از قایق‌های نجات استفاده کنند.
نکته جالب‌تر این است که مهندسان طراح تایتانیک برای تمام مسافران این کشتی، قایق نجات در نظر نگرفته بودند و تایتانیک زمانی از بندر خارج شد که تنها برای یک سوم از سرنشینان قایق نجات در دسترس بود.
تمام این موارد باعث شد تا نزدیک به ۱۵۰۰ نفر در حادثه برخورد تایتانیک با کوه یخ جان خود را از دست بدهند. بسیاری از این افراد در داخل کشتی گیر افتاده و بقیه در آب‌های سرد اقیانوس فوت کردند.
علت غرق شدن تایتانیک هنوز هم مشخص نیست و با توجه به بدنه فولادی و محفظه‌های بادوامی که تایتانیک داشت، غیر منطقی به نظر می‌رسد که این کشتی به این سادگی غرق شود.
به همین خاطر، اخیراً نظری جالب در مورد غرق شدن تایتانیک مطرح شده است. بر اساس این نظریه، قبل از اینکه تایتانیک به دریا انداخته شود، بخشی از بدنه آن دچار آتش‌سوزی می‌شود و دمای بالا باعث می‌شود دیواره کشتی از استحکام خود خارج شود و در نتیجه طی برخورد با کوه یخ آسیب ببیند.
ما تا اینجا از حوادث تلخ در صنعت کشتیرانی صحبت کردیم. حالا اجازه دهید این مطلب را با خبری خوش برای دوستداران تایتانیک به پایان برسانیم. یک میلیاردر استرالیایی به نام کلایو پالمر (Clive Palmer) که مالک شرکت خطوط کشتیرانی «بلو استار لاین» است، قصد دارد کشتی تایتانیک را دوباره بسازد و این کشتی جدید که نامش تایتانیک ۲ خواهد بود، تقریباً ۵۶ هزار تن وزن خواهد داشت.
8. حادثه نفت‌کش سانچی
در روز یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۶ (۱۴ ژانویه ۲۰۱۸) ساعت ۱۵ به وقت چین (۱۰:۳۰ صبح به وقت ایران)، تیم جستجوی بندر شانگهای چین اعلام کرد که کشتی سانچی پس از یک هفته آتش‌سوزی به طور کامل غرق شد. به گفته رئیس سازمان دریانوردی شانگهای، تمام خدمه در اثر انفجار اولیه جان باختند اما ایران درخواست کرد که عملیات جستجو ادامه یابد تا اجساد کارکنان نفت‌کش پیدا شوند.
رئیس سازمان بنادر و دریانوردی ایران گفت: «کشتی به طور کامل غرق شده است و به نظر نمی‌رسد به سایر پیکرهای مفقود شده دسترسی پیدا کنیم».
در این حادثه 32 نفر جان خود را از دست دادند.
سایت رضیم
“`