آرامگاه بابا قاسم کجاست ؟
یکی از عرفا و زهاد معروف که در اوایل قرن هشتم هجری در اصفهان زندگی می‌کرد بابا قاسم اصفهانی است. حتی بعد از گذشت چند قرن، مردم اصفهان همچنان به مزار او مراجعه می‌کنند و آن را زیارتگاه خود می‌دانند.
واژه “بابا” برای شرح حال عرفا در قرن‌های هشت تا ده هجری در اصفهان به کار می‌رفته است. برخی از عارفان در آن زمان این لقب را داشتند که به خاطر احترام و قدردانی به آن‌ها اضافه می‌شد. بابا قاسم در مدت عمرش در اصفهان به طور محترمانه زندگی می‌کرد و در مدرسه‌ای که در محله طوقچی به نام او ساخته شده بود، تدریس می‌کرد.
بعد از فوت او، شاگردان و مریدانش او را نزدیک مدرسه‌اش به خاک سپردند و یکی از شاگردانش به نام سلیمان ابی الحسن طالوت دامغانی بر مزارش مقبره‌ای ساخت.
گنبد این بقعه به شکل هرم و با هشت ترک طراحی شده است. دو ترک آن با خط بنایی و کاشی معرق لاجوردی بر روی زمینه آجری نام‌های الهی را به تصویر کشیده است. همچنین بر گردن گنبد جملات مذهبی تکرار شده است. بر روی کتیبه تاریخی سر در مقبره که با خط ثلث و کاشی‌های سفید معرق بر زمینه لاجوردی ساخته شده، تاریخ ۷۴۱ و نام بابا قاسم و بانی مقبره نوشته شده است.
در نمای مقابل سر در، جملاتی به خط بنایی آجری بر زمینه کاشی فیروزه‌ای نقش شده است. کتیبه‌ای که در قسمت بالای نمای خارجی سر در مقبره وجود دارد، نشان‌دهنده تعمیراتی است که در سال ۱۰۴۴ هجری در زمان سلطنت شاه صفی توسط شخصی نیکوکار به نام آقا زمان در گنبد انجام شده است. همچنین بر در چوبی مقبره نیز عبارات مذهبی با خط ثلث برجسته درج شده است.
داخل بنا، یک شبستان زیبا و بی‌نظیر وجود دارد که طاق آن به شکلی خاص با آجر چینی طراحی شده است. در این گنبد دو کتیبه که با کاشی معرق ساخته شده‌اند، دیده می‌شود.
یکی از آن‌ها در اطراف شبستان و زیر گردن گنبد نوشته شده و شامل عباراتی از قرآن مجید است.
کتیبه دیگر که زیر کتیبه اول قرار دارد، به نام بانی بنا اشاره می‌کند.
در داخل بقعه بابا قاسم یک سنگ قبر قدیمی وجود دارد که نام چهارده معصوم بر روی آن نوشته شده است. این سنگ قبر مربوط به شخصی به نام پهلوان میرزا علی است و تاریخ ۹۸۵ به زبان عربی بر آن حک شده است.