ریواستیگمین چیست؟
ریواستیگمین (Rivastigmine) که با نام تجاری اکسلون (Exelon) نیز شناخته می‌شود، کمک می‌کند تا سلول‌های عصبی در مغز بهتر کار کنند. این دارو جلوی کاهش یک نوع ماده شیمیایی در مغز را می‌گیرد که برای یادگیری، تفکر و استدلال بسیار مهم است. در کسانی که به زوال عقل یا آلزایمر مبتلا هستند، این ماده شیمیایی به شدت کاهش یافته است.
موارد مصرف ریواستیگمین
- داروی مهارکننده کولین استراز.
- برای درمان علامتی بیمارانی که دچار آلزایمر خفیف تا متوسط هستند.
چطور ریواستیگمین عمل می‌کند
این دارو عملکرد شناختی را بهبود می‌بخشد: از طریق جلوگیری از تجزیه استیل کولین، میزان آن را افزایش می‌دهد. استیل کولین ماده‌ای است که به طور معمول در بیماران آلزایمری کاهش پیدا می‌کند.
چگونگی بدن به ریواستیگمین واکنش می‌دهد
- جذب: دارو به سرعت جذب می‌شود و اگر با غذا مصرف شود، رسیدن به اوج اثر آن حدود یک ساعت طول می‌کشد. حدود 36 درصد از دارو به طور کامل جذب می‌شود.
- پخش: این دارو به طور وسیع در بدن توزیع می‌شود و از مانع خونی مغزی عبور می‌کند. حدود 40 درصد از آن به پروتئین‌های خون متصل می‌شود.
- متابولیسم: این دارو به سرعت و به طور گسترده در بدن تجزیه می‌شود.
- دفع: بیشتر از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود. نیمه عمرش در افرادی که کلیه‌ها به خوبی کار می‌کنند، 1.5 ساعت است.
Doses and Indications of Rivastigmine
الف) درمان علامتی بیماران با آلزایمر خفیف ـ متوسط.
بزرگسالان: برای شروع، 1.5 میلی گرم دو بار در روز و همراه غذا تجویز می‌شود. اگر بدن به دارو واکنش خوبی داشته باشد، بعد از دو هفته دوز را می‌توان به 3 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد. همچنین می‌توان در صورت تحمل دوزهای 4.5 و 6 میلی گرم دو بار در روز را نیز بعد از دو هفته تجویز کرد. دوز مناسب معمولاً بین 6 تا 12 میلی گرم در روز است و حداکثر دوز 12 میلی گرم در روز می‌باشد.
ب) دمانس خفیف ـ متوسط در بیماری پارکینسون.
بزرگسالان: مشابه بالا، ابتدا 1.5 میلی گرم دو بار در روز تجویز می‌شود و سپس می‌توان به تدریج در فواصل 4 هفته‌ای دوز را به 3، 4.5 و 6 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد.
استفاده از ریواستیگمین در دوران بارداری و شیردهی
گروه B : این دارو در مطالعات بر روی حیوانات باردار نشان داده که خطری برای جنین ندارد، اما هنوز مطالعات کافی بر روی زنان باردار برای تعیین خطر آن در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.
همچنین هنوز مشخص نیست که آیا ریواستیگمین به شیر مادر منتقل شده و ممکن است به نوزاد آسیب برساند یا خیر. بنابراین بهتر است در هنگام مصرف این دارو، از شیردهی به نوزاد جلوگیری شود.
عوارض جانبی ریواستیگمین
- عوارض مربوط به سیستم عصبی: می‌تواند شامل احساس اضطراب، ضعف، گیجی، افسردگی، سردرد، بی‌خوابی، خستگی و در بعضی موارد توهم باشد.
- مشکلات قلبی و عروقی: از جمله درد قفسه سینه و افزایش فشار خون.
- عوارض گوارشی: ممکن است شامل دردهای شکمی، یبوست، اسهال و تهوع شود.
- مشکلات اسکلتی – عضلانی: از جمله درد مفاصل و کمر.
- عوارض تنفسی: ممکن است شامل برونشیت و سرفه باشد.
- عوارض پوستی: مثل افزایش تعریق و جوش‌های پوستی.
- سایر عوارض: مانند التهاب حلق و رینیت.
“`html
مسمومیت با ریواستیگمین و درمان آن
اگر از ریواستیگمین زیاد استفاده کنید، ممکن است دچار علائم ناخوشایندی مانند تهوع شدید، استفراغ، افزایش بزاق، عرق کردن، کند شدن ضربان قلب، افت فشار خون، ضعف عضلانی، افسردگی، و مشکلات تنفسی و تشنج شوید.
در این صورت باید مصرف دارو را برای ۲۴ ساعت قطع کنید. اگر دچار تهوع و استفراغ شدید هستید، ممکن است پزشک داروی ضد استفراغ تجویز کند. همچنین، به خاطر نیمه عمر کوتاه این دارو، دیالیز توصیه نمی‌شود.
تداخلات دارویی ریواستیگمین
- این دارو اثر داروهای شل کننده عضلانی را بیشتر می‌کند.
- داروهایی مانند کلیستین، کلیندامایسین، آمینوگلیکوزیدها، و داروهای ضد مالاریا و آریتمی قلب، اثر ریواستیگمین را افزایش می‌دهند.
- استفاده همزمان با بتانکول، سوکسینیل کولین، و سایر داروهای بلوکه کننده نوروماسکولار می‌تواند اثرات قوی‌تری ایجاد کند.
- این دارو می‌تواند ترشح اسید معده را افزایش دهد، بنابراین باید در بیمارانی که خطر زخم معده دارند با احتیاط مصرف شود.
- نیکوتین می‌تواند پاکسازی این دارو از بدن را افزایش دهد.
ملاحظات اختصاصی ریواستیگمین
1- این دارو ممکن است عوارض گوارشی دیگری از جمله تهوع، استفراغ، کم اشتهایی و کاهش وزن ایجاد کند که در دوز نگهدارنده کمتر پیش می‌آید.
2- اگر دارو چند روز قطع شود، تجویز دوباره آن می‌تواند باعث استفراغ شدید شود. بنابراین، اگر دارو قطع شد، دوباره باید از دوز ابتدایی شروع کنید و به تدریج افزایش دهید.
3- این دارو بهبودی زیادی در حافظه ایجاد نمی‌کند و با پیشرفت بیماری اثرات آن کاهش می‌یابد.
4- بیمارانی که سابقه خونریزی گوارشی، مصرف NSAID، آریتمی، تشنج و مشکلات ریوی دارند باید به دقت تحت نظر باشند.
نکات قابل توصیه به بیمار در حین مصرف ریواستیگمین
1- هرگونه اسهال، تهوع و استفراغ را به پزشک گزارش کنید.
2- این دارو ممکن است تنها کمی وضعیت حافظه را بهبود بخشد و روند پیشرفت بیماری را کند کند.
3- دارو را همراه غذا، صبح و بعد از ظهر مصرف کنید.
4- قبل از مصرف داروهای دیگر، با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
توصیه های دارویی ریواستیگمین
- دارو را همزمان با صبحانه و شام مصرف کنید.
- دارو را به طور کامل قورت دهید و از باز کردن یا جویدن آن پرهیز کنید.
- پس از مصرف دارو تا ۲ ساعت از رانندگی و فعالیت‌هایی که تمرکز و هوشیاری بالا نیاز دارند، خودداری کنید.
- این دارو با الکل تداخل دارد.
- به دلیل تداخلات دارویی، حتماً لیست تمامی داروهای مصرفی‌تان را به پزشک یا داروساز بدهید.
روش نگهداری ریواستیگمین
دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و از حرارت و رطوبت دور نگه دارید. نوع مایع این دارو نیز باید از یخ زدگی محافظت شود.
داروهای هم گروه ریواستیگمین
- بتانکول
- سویملین
- دونپزیل
- گالانتامین
- نئوستیگمین
- فیزوستیگمین
- پیریدوستیگمین
- تاکرین
سایت رضیم
“`