“`html
مزایای تزریق تارگوسید
تارگوسید نام تجاری داروی به نام تیکوپلانین (Teicoplanin) است. این دارو به عنوان یک آنتی بیوتیک برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری مقاوم به درمان به نام استافیلوکوک طلایی (MRSA) استفاده می‌شود. این باکتری می‌تواند به دارویی به نام ونکومایسین مقاوم شود (VRSA)، بنابراین تنها درمان موجود برای این عفونت‌ها، تزریق تارگوسید یا تیکوپلانین است.
تارگوسید شبیه ونکومایسین است و یک نوع داروی گلیکوپپتید نیمه مصنوعی است که مانع از ایجاد دیواره سلولی در باکتری‌ها می‌شود و به این ترتیب باعث مرگ آنها می‌گردد. جالب اینکه تارگوسید همچنین می‌تواند بعضی قارچ‌ها را هم از بین ببرد. این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی در بزرگسالان و کودکان به کار می‌رود و می‌تواند باکتری‌های عامل عفونت‌های پوستی، عفونت‌های مفصل، استخوان، قلب، ریه‌ها و مجاری ادراری را از بین ببرد.
مکانیسم اثر تارگوسید
مکانیسم عملکرد تارگوسید مشابه با ونکومایسین است، اما این دارو نسبت به انواع حساس باکتری‌ها کارایی بیشتری دارد. البته برخی باکتری‌ها مثل استافیلوکوک که واژه کواگولاز منفی دارند، ممکن است نسبت به ونکومایسین حساس‌تر باشند. این دارو در برابر باکتری‌های گرم مثبت موثر است. تارگوسید در موش‌ها تاثیر باکتری‌کشی دارد، اما در برخی کواگولاز منفی مانند استافیلوکوک ممکن است تاثیرش فقط مهارکننده باشد.
این آنتی بیوتیک با داروهای ایمی‌پنم و آمینوگلیکوزید هم اثرهای مثبت مشترکی دارد. جذب خوراکی تیکوپلانین بسیار کم است. پس از یک دوز 400 میلی‌گرمی که به طور وریدی تزریق می‌شود، حداکثر غلظت پلاسمایی آن حدود یک ساعت بعد به 20 تا 25 میکروگرم در هر میلی‌لیتر می‌رسد. اما وقتی تزریق به صورت عضلانی انجام شود، این دارو به سرعت جذب می‌شود و حدود 90 درصد از آن در بدن قابل استفاده است. پس از تزریق 3 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت عضلانی، حداکثر غلظت پلاسمایی آن بین 2 تا 4 ساعت به 7 میکروگرم در میلی‌لیتر می‌رسد.
فارماکوکینتیک تارگوسید
فارماکوکینتیک این دارو به سه مرحله تقسیم می‌شود و نوعی توزیع دو مرحله‌ای دارد و زمان حذف آن طولانی‌مدت است. نفوذ این آنتی بیوتیک به مایع مغزی-نخاعی (CSF) خیلی کم است. این دارو به میزان 95 درصد به پروتئین‌های خون متصل می‌شود و تنها از طریق فیلتراسیون گلومرولی به صورت تغییر نیافته به ادرار دفع می‌شود. نیمه عمر متوسط این دارو بین 30 تا 190 ساعت است که به زمان نمونه‌برداری وابسته است. نیمه عمر پیشنهادی این دارو 60 ساعت است. به طور کلی:
- جذب: جذب خوراکی این دارو کم است ولی پس از تزریق عضلانی، 90 درصد از آن در بدن جذب می‌شود.
- پخش: این دارو 95 درصد به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود و نفوذ آن به مایع مغزی-نخاعی بسیار کم است.
- متابولیسم: این دارو به متابولیت‌های دیگر تبدیل نمی‌شود.
- دفع: این دارو فقط از طریق فیلتراسیون گلومرولی به صورت غیرتغییر یافته به ادرار منتقل می‌شود.
مصرف تارگوسید در دوران بارداری و شیردهی
اگر باردار هستید یا شک دارید که ممکن است باردار باشید، یا حتی در حال برنامه‌ریزی برای بارداری هستید، لازم است که قبل از مصرف تارگوسید از پزشک خود مشاوره بگیرید.
تصمیم‌گیری در این مورد با پزشک‌تان خواهد بود که آیا این دارو برای شما مناسب است یا خیر، زیرا مصرف آن ممکن است خطرهایی برای مادر و جنین مانند مشکلات کلیوی و شنوایی ایجاد کند. همچنین اگر در حال شیردهی به نوزاد هستید، قبل از مصرف تارگوسید این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
موارد و مقدار
“““html
مصرف تارگوسید
الف) جایگزین وانكومایسین در درمان میكروارگانیسم‌های گرم مثبت مقاوم.
برای بزرگسالان: مصرف دارو با دوز mg/kg 6 به صورت وریدی یا عضلانی هر 12 ساعت آغاز می‌شود و تا سه دوز ادامه دارد. سپس ادامه درمان با دوز mg/kg 6 در روز انجام می‌شود.
ب) پیشگیری از آندوكاردیت در صورت عدم امكان استفاده از پنی سیلین.
در بزرگسالان: یک دوز 400 میلی‌گرم به صورت وریدی به همراه جنتامایسین قبل از جراحی تجویز می‌شود.
توجه : برای کودکان، داروی تارگوسید با دوز mg/kg 10 هر 12 ساعت تا سه دوز شروع شده و بسته به شدت عفونت، ادامه درمان با دوز mg/kg 10 تا 6 انجام می‌گیرد.
تداخلات دارویی تارگوسید
- آمینوگلیکوزیدها هرگز نباید با تارگوسید ترکیب شوند، زیرا ممکن است مشکلات شنوایی یا کلیوی ایجاد کنند.
- آمفوتریسین B، که برای درمان عفونت‌های قارچی استفاده می‌شود، می‌تواند باعث مشکلات شنوایی و کلیوی شود.
- سیکلوسپورین، دارویی که بر روی سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد، می‌تواند مشکلات کلیوی و شنوایی ایجاد کند.
- سیسپلاتین، که برای درمان تومورهای بدخیم استفاده می‌شود، نیز همانند داروهای یادشده عوارض کلیوی و شنوایی ایجاد خواهد کرد.
عوارض جانبی تارگوسید
تمام داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. برخی از این عوارض جدی هستند و برخی نه. عوارض تارگوسید (تیکوپلانین) را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:
دسته اول (عوارض خفیف تارگوسید):
اگر یکی از این موارد برای شما پیش آمد و نگران‌کننده بود، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید:
- درد و قرمزی در محل تزریق
- راش یا جوش پوستی
- سرگیجه
- حالت تهوع
- سردرد
- سفتی و خشکی مفاصل
این عوارض جانبی خفیف هستند و معمولاً به سرعت از بین می‌روند.
دسته دوم (عوارض متوسط تارگوسید):
اگر هر یک از موارد زیر برای شما اتفاق افتاد، هر چه سریع‌تر به پزشک خود مراجعه کنید:
- تب
- استفراغ
- اسهال
- عدم تعادل
- احساس زنگ زدن در گوش
- مشکلات شنوایی
- در صورتی که مشکوک به عفونت دیگری هستید
دسته سوم (عوارض شدید تارگوسید):
اگر عوارض شدید تارگوسید (تیکوپلانین) برای شما پیش آمد، در سریع‌ترین زمان به پزشک مراجعه کنید یا به اورژانس نزدیک‌ترین بیمارستان بروید. این عوارض شامل موارد زیر است:
- تورم صورت، لب‌ها، دهان یا گلو که ممکن است باعث مشکل در بلع یا تنفس شود.
- کهیر بر روی پوست (کهیر با فشار دادن از بین می‌رود و همراه با خارش زیاد است، در حالی که جوش پوستی با فشار دادن انگشت بر روی آن از بین نمی‌رود)
موارد هشدار و احتیاط در مصرف آنتی بیوتیک تارگوسید
متن ادامه دارد…
“`
قبل از اینکه از تارگوسید استفاده کنید، در موارد زیر حتماً با پزشک خود مشورت کنید:
- اگر به آنتی بیوتیک ونکومایسین حساسیت دارید؛
- اگر به سندروم مرد قرمز (علائمی مانند قرمزی پوست و خارش) مبتلا هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.
- اگر به تازگی با کمبود پلاکت خون دست و پنجه نرم کرده‌اید، نمی‌توانید از تارگوسید استفاده کنید.
- اگر دچار مشکلات کلیوی هستید، مصرف تارگوسید برای شما مناسب نیست.
- اگر از داروهایی استفاده می‌کنید که ممکن است برای کلیه یا شنوایی شما مشکل ایجاد کند، نباید از تارگوسید استفاده کنید.
آزمایشات لازم در طول مصرف تارگوسید
در زمان مصرف تارگوسید باید به طور دوره‌ای آزمایشاتی انجام دهید تا وضعیت شنوایی و عملکرد کلیه‌های شما بررسی شود. این آزمایش‌ها معمولاً زمانی انجام می‌شود که:
- مدت درمان شما طولانی باشد.
- مشکلات کلیوی داشته باشید.
- و از داروهای دیگری به جز تارگوسید استفاده کنید که ممکن است بر شنوایی، سیستم عصبی و کلیه‌های شما تأثیر بگذارد.
اگر درمان عفونت‌های باکتریایی خیلی طولانی شود، ممکن است باکتری‌ها به این آنتی بیوتیک مقاوم شوند و خطر رشد آنها افزایش یابد. بنابراین پزشک باید به مدت درمان با تارگوسید توجه ویژه‌ای داشته باشد.
رانندگی و مصرف تارگوسید
پس از مصرف تارگوسید ممکن است احساس خواب‌آلودگی و سردرد کنید. حتماً می‌دانید در چنین حالتی باید از رانندگی اجتناب کنید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم