“`html
معرفی قرص کورتیران
کورتیران که به آن تریامسینولون (Triamcinolone) نیز گفته می‌شود، از گروه داروهایی به نام کورتیکواستروئیدهاست. این داروها به جلوگیری از آزاد شدن موادی که باعث التهاب در بدن می‌شوند کمک می‌کنند.
کورتیران برای درمان بیماری‌های مختلفی مانند اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مهم است که بدانید داروهای استروئیدی مثل کورتیران می‌توانند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کنند و ممکن است به عفونت‌هایی که قبلاً داشته‌اید یا اخیراً به آن‌ها دچار شده‌اید، آسیب بزنند. بنابراین بهتر است هرگونه بیماری یا عفونتی که در چند هفته گذشته داشته‌اید را با پزشک خود در میان بگذارید.
مکانیسم اثر کورتیران
کورتیران از غشای سلولی عبور کرده و به گیرنده‌های خود در سیتوپلاسم متصل می‌شود. سپس این ترکیب وارد هسته سلولی می‌شود و باعث تحریک فرایندی به نام رونویسی mRNA می‌گردد. این فرایند به تولید آنزیم‌هایی منجر می‌شود که در نهایت اثرات داروهای کورتیکواستروئید را ایجاد می‌کنند. کورتیکواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول‌های التهابی در ناحیه التهاب و ممانعت از آزاد شدن آنزیم‌های التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را نشان می‌دهند.
فارماکوکینتیک کورتیران
نیمه عمر دارو حدود 2 تا 3 ساعت است. این دارو عمدتاً در کبد و به مقدار کمتری در کلیه‌ها و بافت‌ها به ترکیبات غیر فعال تبدیل می‌شود. متابولیسم آن به دلیل وجود ساختار خاصی به نام فلور، روندی کند دارد. این ترکیبات غیر فعال از طریق کلیه‌ها از بدن خارج می‌شوند.
عوارض جانبی کورتیران
- اعصاب مرکزی: حس سرخوشی، تشنج، سرگیجه، بی‌خوابی، سردرد، تغییرات رفتاری، فشار داخل جمجمه، احساس گزگز.
- قلبی ـ عروقی: نارسایی قلب، افزایش فشار خون، ورم، ضربان نامنظم، خطر لخته شدن خون.
- پوست: تأخیر در بهبود زخم، آکنه، جوش‌های پوستی.
- بینی، گوش، چشم، حلق: آب مروارید، گلوکوم.
- دستگاه گوارش: زخم معده، تحریک، افزایش اشتها، حالت تهوع، استفراغ، التهاب پانکراس.
- متابولیک: کاهش پتاسیم خون، افزایش قند خون، ناتوانی در تحمل کربوهیدرات، کاهش کلسیم.
- عضلانی ـ اسکلتی: پوکی استخوان، ضعف عضلانی.
- ادراری ـ تناسلی: نامنظمی قاعدگی.
عوارض دیگر: نارسایی آدرنال حاد، رشد غیر طبیعی مو، علائم مشابه بیماری کوشینگ، و نشانه‌های قطع ناگهانی مصرف دارو (حالت تهوع، خستگی، بی‌اشتهایی، تنگی نفس، کاهش فشار خون، کاهش قند خون، درد عضلانی و مفصلی، تب، سرگیجه و غش) در صورت قطع ناگهانی درمان طولانی‌مدت. همچنین در کودکان می‌تواند به توقف رشد انجامد و حساسیت به عفونت افزایش یابد.
مصرف کورتیران در دوران بارداری و شیردهی
کورتیران در گروه c قرار دارد. برای داروهای این گروه، آزمایشات در حیوانات نشان می‌دهند که ممکن است اثرات منفی بر جنین داشته باشند، اما تحقیقات کافی در مورد انسان انجام نشده است. با این حال، ممکن است فواید مصرف این دارو برای زنان باردار بیشتر از خطرات احتمالی آن باشد، یا این که هیچ مطالعه‌ای در خصوص حیوانات و یا مطالعات کافی در انسان وجود ندارد.
در زمان شیردهی: باید با احتیاط مصرف شود.
مسمومیت با کورتیران و درمان آن
تظاهرات بالینی: بلع یک باره، حتی با مقادیر بسیار زیاد،
“““html
به ندرت باعث ایجاد مشکلات بالینی می‌شود. اگر دارو به مدت کمتر از سه هفته و حتی در مقادیر زیاد مصرف شود، علائم مسمومیت به ندرت خود را نشان می‌دهد. اما مصرف طولانی‌مدت این دارو می‌تواند باعث عوارض منفی فیزیکی، همچون کاهش عملکرد محور HPA، ظاهر شدن علائم کوشینگوئید، ضعف عضلانی و پوکی استخوان شود.
تأثیر کورتیران بر آزمایش‌های تشخیصی
کورتیران باعث سرکوب واکنش در آزمون‌های پوستی می‌شود و ممکن است نتایج منفی کاذب در آزمون نیتروبلو تترازولیوم برای عفونت‌های باکتریایی ارائه دهد. همچنین، در آزمایش‌های تیروئید، برداشت ید 131 و غلظت ید پیوندی به پروتئین را کاهش می‌دهد. این دارو همچنین ممکن است غلظت گلوکز و کلسترول را افزایش دهد و در عوض، غلظت سرمی پتاسیم، کلسیم، تیروکسین و تری یدوتیرونین را کاهش دهد؛ و غلظت کلسیم و گلوکز ادرار را افزایش دهد.
تداخلات دارویی کورتیران
- اگر با داروهای ضد انعقاد خوراکی مصرف شود، ممکن است به ندرت اثر این داروها را کاهش دهد.
- گلوکوکورتیکوئیدها می‌توانند متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلات‌ها را افزایش دهند.
- این دارو ممکن است قند خون را بالا ببرد. بنابراین، برای بیماران دیابتی که این دارو را مصرف می‌کنند، تنظیم مقدار انسولین یا داروهای پایین‌آورنده قند خون ضروری است.
- کورتیران می‌تواند باعث کاهش پتاسیم خون ناشی از مصرف مدرها یا آمفوتریسین B شود. کاهش پتاسیم می‌تواند خطر مسمومیت در بیمارانی را که همزمان گلیکوزیدهای دیژیتال مصرف می‌کنند، افزایش دهد.
- باربیتورات‌ها، فنی توئین و ریفامپین ممکن است با افزایش متابولیسم کبدی کورتیکواستروئیدها، اثر این دارو را کاهش دهند.
- کلستیرامین و ضد اسیدها با جذب سطحی کورتیکواستروئیدها، اثر کورتیران را کاهش می‌دهند.
- مصرف همزمان با استروژن‌ها ممکن است متابولیسم را از طریق افزایش غلظت ترانس کورتین کاهش دهد.
- مصرف همزمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می‌تواند خطر جراحت گوارشی را افزایش دهد.
- کورتیران باید با آمینوگلوتتماید، آمفوتریسین B، مهارکننده‌های آنزیم کربنیک انیدراز، آنتی‌اسیدها، داروهای ضد دیابت، انسولین، گلوکوزیدهای دیژیتال، دیورتیک‌های القای آنزیم کبدی، میتوتان، مکمل‌های پتاسیم، ریتودرین، غذاها و یا داروهای حاوی سدیم، سوماترم و سوماتروپین و واکسن‌های حاوی ویروس‌های زنده مصرف نشود.
هشدارها در رابطه با مصرف کورتیران
1. مقدار مصرف کورتیران باید دقیقاً توسط پزشک مشخص شود.
2. استفاده طولانی‌مدت دارو در کودکان می‌تواند باعث کاهش رشد شود.
3. از آنجایی که این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود، به خصوص در مقادیر زیاد، در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.
4. مصرف این دارو می‌تواند بر نتایج آزمون‌های بررسی عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-غده فوق کلیوی تأثیر بگذارد.
5. مقدار مصرف کورتیران در کودکان باید بر اساس میلی‌گرم دارو به ازای سطح بدن آن‌ها تعیین شود.
6. مصرف دوزهای بالای تریامسینولون ممکن است مشکلات پروگزیمال ایجاد کند و بهتر است از درمان‌های طولانی‌مدت با این داروها خودداری شود.
توصیه‌های دارویی کورتیران
1. از قطع ناگهانی کورتیران بعد از استفاده طولانی (بیش از ۳ هفته) خودداری کنید.
2. در طول درمان، مصرف سدیم باید محدود شود و توصیه می‌شود از مکمل‌های حاوی پتاسیم استفاده کنید.
3. معاینات چشم پزشکی در طول درمان طولانی‌مدت، به طور منظم باید انجام شود.
نکاتی
“`
چیزهایی که باید درباره مصرف کورتیران بدانید
- اگر نسبت به کورتیران حساسیت دارید یا در بدنتان عفونت قارچی وجود دارد، نباید از این دارو استفاده کنید.
- هرگونه سابقه حساسیت به دارو را به پزشک بگویید.
- در طول درمان با این دارو، از نزدیک شدن به افرادی که بیمار یا مبتلا به عفونت هستند، بپرهیزید.
- کورتیران را دقیقاً همانطور که پزشک تجویز کرده مصرف نمایید.
- اگر در معرض سرفه یا بیماری سرخک قرار دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
- قبل از استفاده از این دارو، فهرست همه داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک ارائه دهید. برخی داروها ممکن است با کورتیران تداخل داشته باشند.
- بهتر است برای جلوگیری از ناراحتی معده، کورتیران را همراه با غذا مصرف کنید.
- توصیه می‌شود در طول درمان با این دارو، از دریافت واکسن خودداری کنید. زیرا واکسن‌ها ممکن است در این زمان به خوبی کار نکنند.
- اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک زمان نوبت بعدی است، نوبت فراموش شده را کنار بگذارید و به برنامه عادی مصرف دارو برگردید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
- اگر باردار هستید یا در حال شیردهی، قبل از مصرف کورتیران به پزشک اطلاع دهید.
- اگر سابقه بیمارهای کبدی و کلیوی، دیابت، مشکلات تیروئید، سل، پوکی استخوان، گلوکوم (آب سیاه) یا آب مروارید، افسردگی، نارسایی قلب یا فشار خون بالا دارید، قبل از استفاده از کورتیران با پزشک مشورت کنید.
- کورتیران می‌تواند بر رشد کودکان تأثیر بگذارد. اگر نگران هستید که رشد فرزندتان مشکلی دارد، با پزشک درباره مصرف این دارو صحبت کنید.
- اگر با مصرف این دارو دچار استرس، تب یا عفونت شدید، مصرف آن را متوقف کرده و به پزشک مراجعه کنید.
- به هیچ عنوان به صورت خودسرانه این دارو را قطع نکنید.
- استفاده طولانی از کورتیران توصیه نمی‌شود.
- اگر با مصرف کورتیران دچار تنگی نفس، ورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو شدید، مصرف را قطع کرده و به اورژانس مراجعه کنید. این نشانه‌ها نشان می‌دهند که بدن شما به این دارو حساسیت دارد.
بیشتر بخوانید:
جمع‌آوری شده توسط بخش سلامت
مجله رضیم