معرفی داروی تترابنازین
تترابنازین (Tetrabenazine) دارویی است که به بسیاری از بیمارانی که دچار مشکلات حرکتی ناشی از بیماری هانتینگتون هستند، کمک می‌کند تا زندگی طبیعی‌تری داشته باشند. این دارو برای کاهش حرکات غیرقابل کنترل (کورا) استفاده می‌شود. با این حال، تترابنازین درمان کننده بیماری هانتینگتون نیست و فقط برای کنترل علائم آن کاربرد دارد.
نام تجاری: زنازین (Xenazine), نیتومان (Nitoman), رووکون (Revocon)
موارد مصرف تترابنازین
- برای درمان حرکات غیرقابل کنترل ناشی از بیماری هانتینگتون
مکانیسم اثر تترابنازین
به طور کلی، تترابنازین با کاهش برخی از مواد شیمیایی مغز مانند دوپامین و سروتونین کار می‌کند تا علائم بیماری را کاهش دهد.
فارماکوکینتیک تترابنازین
ماده اصلی که از تترابنازین به وجود می‌آید، هیدروکسی تترابنازین نام دارد که خودش نیز فعال است. بیشتر این دارو از طریق کبد دفع می‌شود.
مقدار مصرف تترابنازین
برای مشکلات حرکتی ناشی از بیماری هانتینگتون و شرایط نورولوژیک
به‌طور معمول، درمان با 5.12 میلی‌گرم دو بار در روز آغاز می‌شود و سپس مقدار مصرف به تدریج تا 25-5.12 میلی‌گرم سه بار در روز افزایش می‌یابد. حداکثر مقدار مجاز مصرف 200 میلی‌گرم در روز است.
مصرف تترابنازین در بارداری و شیردهی
این دارو در گروه C قرار دارد. یعنی باید فقط با تجویز پزشک استفاده شود. خطرات مصرف این دارو هنوز به طور کامل مشخص نشده‌اند. پزشک فقط در صورتی این دارو را تجویز می‌کند که فکر کند مزایای آن بیشتر از خطرات احتمالی است.
هنوز مشخص نیست که آیا تترابنازین به شیر مادر منتقل می‌شود یا خیر و آیا به کودک آسیب می‌زند. بنابراین قبل از استفاده از این دارو در دوران شیردهی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
موارد منع مصرف تترابنازین
این دارو برای افرادی که به آن یا اجزای آن حساسیت دارند، استفاده نخواهد شد. همچنین افرادی که سابقه افسردگی دارند یا در حال حاضر دچار افسردگی هستند نیز نباید از این دارو استفاده کنند. تترابنازین با داروهای MAOI مانند ترانیل سیپرومین و فنلزین نباید همزمان مصرف شود و باید حداقل 14 روز پیش از شروع درمان با تترابنازین، مصرف این داروها قطع شود.
عوارض جانبی تترابنازین
شایع‌ترین عوارض تترابنازین خواب آلودگی و کاهش فشار خون در مواقعی است که فرد به طور ناگهانی از نشسته یا دراز کشیده به وضعیت ایستاده در می‌آید. در هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلات باید احتیاط کرد. همچنین عوارض دیگری مثل احساس بی‌قراری، گیجی، خستگی و علائم مشابه پارکینسون نیز ممکن است رخ دهد.
تداخلات دارویی تترابنازین
تترابنازین می‌تواند تأثیر داروهایی مثل لوودوپا که برای درمان پارکینسون استفاده می‌شوند را تحت تأثیر قرار دهد.“`html
مصرف همزمان تترابنازین با داروهای مهارکننده MAO می‌تواند باعث شود فرد احساس تحریک و فشارخونش بالا برود. همچنین، اگر تترابنازین با داروهای آنتی‌سایکوتیک مصرف شود، ممکن است عوارض شدیدی در اثر کاهش دوپامین در بدن ایجاد کند.
موارد احتیاط هنگام مصرف تترابنازین
تترابنازین در شرایط زیر باید با احتیاط مصرف شود:
افسردگی: اگر علائم افسردگی در فرد ظاهر شود، باید بلافاصله مصرف تترابنازین متوقف شود.
پارکینسونیسـم: تترابنازین می‌تواند به دلیل تأثیر بر روی گیرنده‌های دوپامین، در برخی بیماران به ویژه افراد مسن، علائم پارکینسون را ایجاد کند. همچنین، حرکات غیر ارادی ناشی از مصرف لودوپا در بیماران مبتلا به پارکینسون باید با کاهش دوز لودوپا کنترل شود و نباید برای درمان این مشکل از تترابنازین استفاده شود، زیرا این دارو ممکن است علائم بیماری پارکینسون را تشدید کند.
شیوه نگهداری تترابنازین
- دارو را در دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد، دور از نور و درون جعبه نگهداری کنید.
- دارو را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
- از مصرف داروهایی که تاریخ مصرف آنها گذشته است، خودداری کنید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
سایت رضیم
“`