موارد مصرف پانکرونیوم بروماید
پانکرونیوم بروماید (Pancuronium Bromide) یک داروی کمک بیهوشی است که به شل کردن عضلات کمک می‌کند و زمانی که بیمار نیاز به تنفس مصنوعی دارد، استفاده می‌شود. همچنین این دارو در هنگام انجام جراحی‌هایی که طولانی هستند و شل شدن عضلات ضروری است، یا برای کاهش شدت انقباضات عضلانی ناشی از تشنج به کار می‌رود.
اشکال دارویی: آمپول‌های 2 و 4 میلی‌گرمی
نام تجاری: Pavulon
موارد مصرف پانکرونیوم بروماید
- کمک به شل کردن عضلات در بیهوشی
- کمک به لوله‌گذاری و کاهش انقباضات ناشی از تشنج
مکانیسم اثر پانکرونیوم بروماید
این دارو با استیل کولین که یک ماده شیمیایی در بدن است، در اتصال به گیرنده‌های خاص رقابت می‌کند و جلوی انتقال سیگنال‌های عصبی را می‌گیرد. این عمل باعث شل شدن عضلات اسکلتی می‌شود.
فارماکوکینتیک پانکرونیوم بروماید
جذب: پس از تزریق وریدی، اثر دارو ظرف 30 تا 45 ثانیه شروع می‌شود و طی 3 تا 5 دقیقه به اوج خود می‌رسد. زمان شروع اثر و مدت زمان اثر دارو بستگی به مقدار مصرف دارد. بعد از اینکه 0.06 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم مصرف شود، اثرات آن بین 35 تا 45 دقیقه کاهش می‌یابد. تکرار مصرف می‌تواند زمان اثر دارو را بیشتر کند.
- پخش: 87% دارو به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود.
- متابولیسم: مشخص نیست، ولی ممکن است مقداری از دارو در کبد برای استفاده بعدی تغییر کند.
- دفع: بیشتر دارو به صورت تغییر نیافته از طریق کلیه و مقداری از طریق صفرا دفع می‌شود.
مقدار مصرف پانکرونیوم بروماید
بزرگــسالان: در ابتدا 0.04 تا 0.1 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به صورت وریدی تجویز می‌شود. سپس هر 20 تا 60 دقیقه 0.01 میلی‌گرم به مقدار اولیه اضافه می‌شود. در صورت نیاز، باید مقدار مصرف تنظیم شود.
پس از بیهوشی با ایزوفلوران یا انفلوران و یا برای بیمارانی که برای لوله‌گذاری آماده می‌شوند و سوکسیلین کولین دریافت کرده‌اند، 0.04 میلی‌گرم به صورت وریدی تجویز می‌شود. سپس بر اساس واکنش بیمار تنظیم می‌شود. برای لوله‌گذاری، مقدار 0.06 تا 0.1 میلی‌گرم وریدی تزریق می‌شود و ظرف 2 تا 3 دقیقه شرایط مناسب برای لوله‌گذاری فراهم می‌شود.
کودکان: مقدار مصرف باید بر اساس واکنش بیمار به مقدار تست تنظیم شود و برای کودکان بالای یک ماه، مقدار مصرف مشابه بزرگسالان است.
مصرف پانکرونیوم بروماید در بارداری و شیردهی
گروه C: در این دسته از داروها، مطالعات روی حیوانات باردار نشان داده است که دارو روی جنین اثرات جانبی دارد، اما مطالعات کافی روی انسان‌ها انجام نشده است. اگر مزایای استفاده از دارو برای زنان باردار بیشتر از مضرات آن باشد، ممکن است دارو تجویز شود.
نحوه ترشح پانکرونیوم در شیر هنوز مشخص نیست و مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط باشد.
عوارض جانبی پانکرونیوم بروماید
- قلبی-عروقی: افزایش فشار خون و تند شدن ضربان قلب
- دستگاه گوارش: افزایش تولید بزاق
- عضلانی – اسکلتی: ضعف در عملکرد عضلات
- تنفسی: مشکلات تنفسی بسته به دوز و مدت استفاده؛ ممکن است به آپنه منجر شود
- پوست: جوش‌های موقتی
- سایر عوارض: واکنش‌های حساسیتی ممکن است ایجاد شود، که می‌تواند ایدیوژنیک یا آلرژیک باشد
تداخلات دارویی پانکرونیوم بروماید
- این دارو با مواردی چون آمینوگلیکوزیدها، بی‌حس‌کننده‌های موضعی تزریقی، کاپرئومایسین، لینکومایسین، پلی‌مکسین‌ها، گلیکوزیدهای دیژیتالی، پروکائین آمید و کینیدین تداخل دارد.
- اگر همزمان با سوکسینیل کولین استفاده شود، ممکن است اثرات مسدودکننده عصبی-عضلانی را تشدید کند و مدت زمان آن را طولانی‌تر کند.
- استفاده همزمان با آمینوگلیکوزیدها، کلیندامایسین و داروهای بی‌هوش‌کننده عمومی ممکن است اثرات این دارو را افزایش دهد.
- مصرف این دارو به همراه داروهای مخدر می‌تواند مشکلات تنفسی را افزایش دهد.
- داروهایی مانند کاربامازپین و فنی‌توئین می‌توانند اثرات پانکرونیوم را کاهش دهند و ممکن است نیاز به افزایش دوز دارو داشته باشید.
هشدارها در رابطه با پانکرونیوم بروماید
1. این دارو ممکن است خطر برادی‌کاردی (کاهش ضربان قلب) و کاهش فشار خون ناشی از داروهای مخدر را کاهش دهد، اما در برخی بیماران ممکن است خطر تند شدن ضربان قلب یا افزایش فشار خون افزایش یابد.
2. اگر فرد دچار مشکلات کبدی یا کلیوی باشد، ممکن است اثر دارو طولانی‌تر شود.
3. دوز بیش از حد ممکن است به ضعف شدید در تنفس یا آپنه و همچنین مشکلات قلبی منجر شود. برای کاهش خطر، استفاده از تحریک‌کننده‌های اعصاب محیطی برای نظارت بر پاسخ بیمار به دارو توصیه می‌شود.
توصیه‌های دارویی پانکرونیوم بروماید
1. در دماهای بالا، مدت و شدت اثر این دارو افزایش می‌یابد و در دماهای پایین، ممکن است اثر آن کاهش یابد.
2. این دارو تاثیر ویژه‌ای بر هوشیاری یا آستانه درد ندارد، بنابراین باید مقدار کافی داروی بیهوشی نیز استفاده شود.
3. این دارو به نسبت دیگر داروهای مسدودکننده عصبی-عضلانی، هیستامین کمتری آزاد می‌کند.
4. دوز دارو باید در صورت استفاده با بی‌هوش‌کننده‌های عمومی مانند اتر، انفلوران و ایزوفلوران تا 50-33 درصد کاهش یابد یا با استفاده از تحریک‌کننده‌های اعصاب محیطی تعیین شود. این کاهش در صورت استفاده با هالوتان کمتر است.
نکات پرستاری هنگام تجویز پانکرونیوم بروماید
1- نظارت بر علائم حیاتی و سطح الکترولیت‌های خون.
2- ارزیابی میزان مایعات خروجی.
3- پرهیز از مخلوط کردن این دارو با محلول‌های قلیایی مانند باربیتورات‌ها به دلیل احتمال ایجاد رسوب.
4- اطمینان دادن به بیمار درباره درمان.
5- بیمار ممکن است احساس سوزش خفیفی در محل تزریق داشته باشد.
نحوۀ نگهداری پانکرونیوم بروماید
این دارو باید دور از نور و در دمای بین 2 تا 8 درجه سانتیگراد نگهداری شود و باید از یخ زدگی آن جلوگیری شود.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم