“`html
انواع آنسفالیت (التهاب مغزی)
آنسفالیت را می‌توان به گروه‌های زیر تقسیم‌بندی نمود:
-
نوع اولیه آنسفالیت: این نوع بیماری به خاطر نفوذ مستقیم عفونت به سیستم عصبی مرکزی رخ می‌دهد و با علائم شدید همراه است.
- نوع بعد از عفونت‌ها یا پارا اینفکشن: این نوع آنسفالیت پس از بیماری‌های دیگر یا پس از واکسیناسیون ظاهر می‌شود. در این حالت ممکن است علائم عصبی نشان دهنده آنسفالیت باشد اما التهاب مغزی وجود نداشته باشد (مانند سیندرم رای)، که به آن بیماری آنسفالوپاتی گفته می‌شود.
تقریبا بیش از ۱۰۰ ویروس از ۱۳ گروه به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند. هرچند برخی از بیماری‌های ویروسی، مانند اوریون و سرخک، به دلیل وجود واکسن کمتر دیده می‌شوند.
علل بروز آنسفالیت
علت‌های دقیق ایجاد آنسفالیت هنوز مشخص نیست، اما یکی از مهم‌ترین عوامل آن عفونت‌های ویروسی هستند. عوامل دیگری که می‌توانند به این بیماری منجر شوند شامل باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌ها می‌باشند.
عوامل خطر:
- نوزادان و شیرخواران
- زندگی در محیط‌های شلوغ یا غیربهداشتی
- آلودگی به ویروس ایدز
- سن: آنسفالیت ویروسی بیشتر در بچه‌ها و سالمندان دیده می‌شود و نوع ناشی از ویروس هرپس افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- سیستم ایمنی ضعیف: افراد مبتلا به ایدز یا ضعف سیستم ایمنی در معرض خطر بیشتری هستند.
- محل زندگی: در مناطقی که کنه و پشه وجود دارد، این بیماری بیشتر شیوع دارد زیرا پشه‌ها و کنه‌ها ویروس را منتقل می‌کنند.
- فعالیت‌های خارج از منزل: در این فعالیت‌ها بیشتر در معرض پشه و کنه قرار خواهید گرفت.
- فصل: به خاطر زیاد بودن کنه و پشه در تابستان و اوایل پاییز، شیوع این بیماری بیشتر است.
علائم آنسفالیت
در اشکال خفیف‌تر این بیماری، علائم معمولاً شامل موارد زیر است:
- تب
- سردرد
- کاهش اشتها
- کاهش انرژی
- احساس بیماری کلی
در موارد شدیدتر آنسفالیت، علائم شامل موارد زیر است:
- تب بالا
- سردردهای مکرر
- تهوع و استفراغ
- خشکی گردن
- گیجی
- فراموشی
- تغییر شخصیت
- تشنج (حمله)
- مشکل در شنوایی و گفتار
- توهم
- از دست دادن حافظه
- خستگی مفرط
- کما
تشخیص برخی از این علائم در نوزادان دشوار است، اما علائم مهمی که باید مراقب آنها باشیم عبارتند از: معمولاً آنسفالیت بدون هشدار قبلی رخ می‌دهد.
- استفراغ
- برآمدگی ملاج
- گریه‌ای که متوقف نمی‌شود و زمانی که نوزاد را در آغوش می‌گیرید بیشتر می‌شود.
- خشکی بدن
از آنجایی که آنسفالیت ممکن است بعد از برخی بیماری‌های ویروسی شایع رخ دهد، ممکن است علائمی از این بیماری‌ها را قبل از آن مشاهده کنید. اما معمولاً آنسفالیت بدون هیچ هشدار قبلی اتفاق می‌افتد.
مدت زمان بیماری آنسفالیت
در اکثر موارد آنسفالیت، دوره حاد بیماری (زمانی که علائم در شدیدترین حالت خود هستند) معمولاً تا یک هفته ادامه دارد. بهبودی و ریکاوری کامل ممکن است کمی بیشتر از آن طول بکشد، معمولاً چند هفته یا حتی چند ماه.
تشخیص آنسفالیت
پزشکان برای تشخیص آنسفالیت از تست‌های مختلفی استفاده می‌کنند که شامل موارد زیر است:
تست‌های تصویری، مانند سی‌تی‌اسکن یا MRI، برای شناسایی التهاب مغز، خونریزی یا سایر مشکلات. الکتروانسفالوگرام (EEG) برای ثبت امواج الکتریکی مغز و تشخیص هر گونه موج غیرعادی. آزمایش خون برای تأیید وجود باکتری یا ویروس در خون و اینکه آیا فرد پادتن‌هایی در واکنش به میکروب تولید کرده است یا نه. همچنین، باید سوراخ کمر انجام شود که…
“`
مایع مغزی نخاعی (مایع اطراف مغز و نخاع) برای بررسی علائم عفونت امتحان می‌شود. پزشکان از آزمایشات مختلف برای تشخیص آنسفالیت استفاده می‌کنند.
درمان آنسفالیت
برای درمان آنسفالیت با علائم خفیف، سیستم ایمنی بدن فرد معمولاً کافی است و می‌تواند با استراحت، نوشیدن مایعات زیاد و داشتن یک رژیم غذایی سالم به بهبودی برسد. می‌توانید از داروهای ضد التهاب که پزشک تجویز می‌کند استفاده کنید تا فشار و تورم بر روی جمجمه که باعث سردرد می‌شود، کاهش یابد.
تشنج می‌تواند یکی از عوارض ناشی از این بیماری باشد که با مصرف داروهای ضد تشنج درمان می‌شود.
باید بدانید که آنسفالیت ناشی از عفونت ویروسی بوده و درمان آن ممکن است دشوار باشد و به داروهایی که برای آنسفالیت باکتریایی تجویز می‌شود، پاسخ ندهد.
انسفالیت شدید ممکن است زمان طولانی برای بهبود نیاز داشته باشد و ممکن است مشکلات شناختی به جای بگذارد. در این حالت، بیمار به گفتار درمانی و کاردرمانی برای بهبود گفتار و حرکات نیاز دارد. اگر درمان پزشکی به صورت به موقع انجام شود، عوارض کمتری برای بیمار ایجاد می‌کند. با درمان به موقع می‌توان از مرگ جلوگیری کرد و از بروز عوارض دائمی جلوگیری کرد.
عوارضی مانند: فلج دائمی، معلولیت شنوایی و بینایی و از دست دادن حافظه.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر کودکتان دچار تب شدید شد، به ویژه اگر به بیماری خاصی مثل سرخک، گوشک یا آبله مرغان مبتلا شده باشد یا در حال بهبودی از آن باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.
اگر در نوزادتان یکی از موارد زیر را مشاهده کردید، فوراً به پزشک اطلاع دهید:
- تب شدید یا هر نوع تب بالاتر از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سلسیوس) در نوزادان کمتر از 3 ماه.
- برآمدگی در ملاج سر.
- خشکی بدن.
- نرمی غیرعادی بدن.
- کمبود اشتها.
- استفراغ.
- گریه‌ای که متوقف نمی‌شود.
پیشگیری از آنسفالیت:
پیشگیری از آنسفالیت به طور مستقیم ممکن نیست، اما می‌توان با جلوگیری از بیماری‌هایی که علت بروز آن هستند، از آن جلوگیری کرد. آنسفالیت ناشی از بیماری‌های معمول دوران کودکی را می‌توان با واکسن‌ها و ایمن سازی مناسب پیشگیری کرد.
کودک خود را مطابق برنامه پیشنهادی پزشک واکسینه کنید. همچنین باید از تماس کودکان با افراد مبتلا به آنسفالیت جلوگیری کنید. در مناطقی که آنسفالیت ممکن است از طریق گزش حشرات، به ویژه پشه‌ها، انتقال یابد، کودکان باید:
- در زمان طلوع و غروب خورشید که پشه‌ها فعال‌تر هستند، در بیرون از خانه نباشند.
- لباس‌های پوشاننده یعنی بلوزهای آستین بلند و شلوارهای بلند بپوشند.
- از مواد دفع‌کننده حشرات استفاده کنند.
- آب‌های راکد نزدیک خانه مانند سطل‌های آب، ظرف آب پرنده‌ها، گلدان‌ها و موارد مشابه را خالی کنند.
برای جلوگیری از گزش کنه:
- تماس کودک با خاک، برگ و گیاهان را کاهش دهید.
- برای کودکان خود در بیرون از خانه از لباس‌های آستین بلند و شلوارهای بلند استفاده کنید.
- به‌طور مرتب کودک و حیوانات خانگی خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که گزش کنه نداشته‌اند.
شما می‌توانید با تغییر در رژیم غذایی خود، سلامت مغز را حفظ کنید. قبل از افزودن غذاهای ضدالتهابی به رژیم غذایی، از کاهش مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده و روغن‌های گیاهی مطمئن شوید زیرا این موارد باعث افزایش التهاب مغزی می‌شوند:
شکلات تیره: این نوع شکلات دارای مقادیر بالایی کاکائو است. کاکائو سرشار از فلاونوئیدها و آنتی اکسیدان‌ها است که التهاب بدن را کاهش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که شکلات تیره با 70 درصد کاکائو و 30 درصد شکر التهاب و استرس را کاهش می‌دهد.
قهوه و چای: مصرف متوسط قهوه با افزایش طول عمر مرتبط است. قهوه و چای حاوی کافئین هستند که به کاهش التهاب مغز کمک کرده و خطر ابتلا به بیماری‌های شناختی مرتبط با سن مانند دمانس را کاهش می‌دهد.
جینگو بیلوبا: دارویی گیاهی است که به افزایش گردش خون کمک می‌کند و مزایای دیگری نیز دارد.
این دارو به بهبود خون در تمام بدن کمک می‌کند و همچنین روند انتقال خون به مغز را افزایش می‌دهد. این پروسه با کاهش التهاب در مغز همراه است. قبل از استفاده از این داروی گیاهی، توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت کنید. کپسول یا قرص این دارو را در دهان گذاشته و با یک لیوان آب بزرگ ببلعید. برای عملکرد بهتر این مکمل، به ویژه اگر معده حساسی دارید، استفاده از شربت، چای یا فرم تزریقی این دارو پیشنهاد می‌شود. می‌توانید این دارو را همراه غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
چای سبز: در این چای ماده‌ای به نام اپی‌گالوکاتچین گالات وجود دارد که به مقابله با التهاب در بدن کمک می‌کند. تحقیقات نشان داده‌اند که این ماده می‌تواند با التهابی که بر اثر مصرف چربی‌های ناسالم در مغز به وجود می‌آید، مبارزه کند. البته دانشمندان می‌گویند که چای سبز برای بدن یا مغز شما معجزه نمی‌کند و برای کاهش التهاب مغز باید غذاهای فرآوری‌شده را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
زغال اخته و گردو: این دو ماده غذایی نیز به مبارزه با التهاب مغز کمک می‌کند. آنها سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که می‌توانند رادیکال‌های آزاد را در بدن مهار کنند.
زردچوبه: این ادویه ماده‌ای به نام کورکومین دارد که برای مغز فواید زیادی دارد. اگر سطح کورکومین در بدن کاهش یابد، می‌تواند باعث التهاب در مغز شود.