“`html
ارتوکین تراپی برای درمان آرتروز و درد مفاصل: نحوه‌ی تزریق، مراقبت‌ها
برای درمان آرتروز و دردهای مزمن، از جمله آرتروز، از روش ارتوکین تراپی یا تزریق ارتوکین (سرم تعدیل شده‌ی اتولوگ) استفاده می‌شود. در این روش، سرم از خون خود بیماران گرفته می‌شود.
استئوآرتریت یک بیماری تخریبی مفصل است و شایع‌ترین نوع آرتروز به حساب می‌آید. این بیماری باعث تحلیل و تخریب استخوان، سینوویت و غضروف مفصل می‌شود و کیفیت عملکرد مفصل را کاهش می‌دهد. معمولاً مفصل‌های ران و زانو را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما شانه‌ها، دست‌ها و کمر نیز ممکن است آسیب ببینند. غضروف مانند یک کمک‌فنر عمل می‌کند. دلیل تحلیل غضروف‌ها می‌تواند آسیب مکانیکی یا مواد التهابی باشد که بدن تولید می‌کند، مانند اینترلوکین ۱ (IL1) و فاکتور نکروز تومور (TNF).
آرتروز چهار درجه دارد. در درجه ۱ و ۲، باریک شدن فضای مفصل با کمترین سایش و تخریب غضروف همراه است. اما در درجه ۳ و ۴، تخریب کامل غضروف و کاهش فضا و تغییر شکل مفصل وجود دارد. بیمارانی که به آرتروز مبتلا هستند، با از دست دادن عملکرد حرکتی، درد در مفصل، تورم و سفتی و همچنین ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره خود روبه‌رو می‌شوند.
ارتوکین تراپی چگونه انجام می‌شود؟
در این روش، حدود 50 تا 60 میلی‌لیتر خون وریدی از بیمار در لوله‌های مخصوص قرار می‌گیرد و به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتی‌گراد و با 5٪ CO2 در دستگاه انکوباتور قرار می‌گیرد. در این مرحله، ماده‌ای به نام آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین-1 که یک سیتوکین محافظ است، سنتز می‌شود. سپس خون حدود 10 دقیقه سانتریفیوژ می‌شود و از آن حدود 10 تا 15 میلی‌لیتر سرم گرفته و در دمای 20- درجه سانتی‌گراد ذخیره می‌شود. در نهایت این سرم در مفصل آسیب دیده بیمار و تحت هدایت سی‌تی‌اسکن یک یا دو بار در هفته برای شش هفته یا طبق تجویز پزشک تزریق می‌شود.
فواید تزریق ارتوکین
تزریق ارتوکین یا سرم تعدیل شده‌ی اتولوگ از خون خود بیمار گرفته می‌شود. این نوع درمان به تقویت عناصر طبیعی خون که مانع از عملکرد اینترلوکین 1 می‌شوند، کمک می‌کند. این ماده حاوی آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین -1 (IL-1Ra) است که یک پروتئین محافظ طبیعی در بدن است. این دارو با تسکین درد و التهاب از طریق مسدود کردن پروتئین‌های آسیب‌زننده به بافت‌ها عمل می‌کند.
تزریق ارتوکین همچنین تولید سیتوکین‌های ضد التهاب و عوامل رشد را تحریک می‌کند که می‌تواند به بهبود و ترمیم بافت‌های مفصل کمک کند و تخریب غضروف را کاهش دهد. این درمان همچنین به بهبود فیبرهای عضلانی و غضروف‌ها به ویژه در ورزشکاران بعد از جراحت کمک می‌کند و تزریق‌ها معمولاً در مفصل آسیب دیده با فاصله یک هفته انجام می‌شود.
این روش دارای اثر مسکن طولانی مدت است و می‌تواند روند التهاب را کند کرده و از بدتر شدن بیماری جلوگیری کند. سرم ارتوکین از یک ماده بیولوژیکی طبیعی بدن انسان تهیه می‌شود و هیچ ماده شیمیایی اضافی ندارد و در نتیجه عوارض جانبی کمتری به همراه دارد. همچنین به بازیابی عملکرد مفصل و دامنه حرکتی بیمار کمک می‌کند.
اثرات تزریق ارتوکین
نتایج تزریق ارتوکین می‌تواند از تسکین قابل توجه علائم تا رفع کامل آنها متفاوت باشد. این درمان به عنوان یک روش جایگزین برای بهبود عملکرد و کاهش درد عمل می‌کند. درد و التهاب را کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند از نیاز به جراحی جلوگیری کند و تحرک بیمار را بهبود بخشد.
بنابراین، این درمان نه تنها مانع جراحی می‌شود و نه می‌تواند غضروف را دوباره رشد دهد، بلکه فقط روند تخریب را به تأخیر می‌اندازد و درد را کاهش می‌دهد.
کاربرد آرتوکین تراپی
“`
آرتروز، شایع‌ترین مشکل مفصلی است. بر اساس پیش‌بینی‌ها، تعداد بزرگسالانی که به آرتروز مبتلا هستند در ایالات متحده از 21.4 میلیون نفر در سال 2005 به 41.1 میلیون نفر تا سال 2030 می‌رسد و این یعنی تقریباً دو برابر شدن تعداد آنها.
آرتروز زمانی اتفاق می‌افتد که بافت نرم بین استخوان‌ها به نام غضروف خراب می‌شود. غضروف یک نوع بافت محکم و انعطاف‌پذیر است که به مفاصل کمک می‌کند تا بهتر حرکت کنند. وقتی غضروف از بین می‌رود، استخوان‌ها در حین حرکت به هم یا روی ماهیچه‌ها ساییده می‌شوند. این موضوع باعث می‌شود فرد علائمی مانند درد، تورم و کاهش دامنه‌ی حرکتی مفصل را تجربه کند.
احتمال ابتلا به آرتروز با بالا رفتن سن، چاقی و داشتن تجربه آسیب‌های مفصلی بیشتر می‌شود.
یکی از روش‌های درمان آرتروز، ارتوکین تراپی نام دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که این نوع درمان می‌تواند درد و التهاب را کاهش دهد. همچنین، نسبت به روش دیگری به نام درمان با پلاسمای غنی از پلاکت، نتایج بهتری و با دوام‌تری را ارائه می‌دهد.
عوارض جانبی ارتوکین تراپی
این روش درمانی بسیار ایمن است و عوارض جانبی شدیدی ندارد. تنها ممکن است در ناحیه‌ی تزریق کمی درد و تورم احساس شود. این علائم معمولاً طی 24 تا 48 ساعت برطرف می‌شوند و هیچ عارضه‌ی جدی دیگری به وجود نمی‌آید. این عوارض معمولاً فقط پس از اولین تزریق مشاهده می‌شوند و در جلسات بعدی بیمار هیچ دردی و ورمی احساس نمی‌کند.
اگر در هنگام تزریق اقدامات لازم برای جلوگیری از عفونت انجام نشود، ممکن است فرد دچار آرتروز عفونی شود و درمان مؤثر نباشد.
مراقبت‌های بعد از تزریق ارتوکین
پس از انجام ارتوکین تراپی، بهتر است برای سه تا چهار روز از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید تا بهترین نتیجه حاصل شود. انجام فعالیت‌های روزمره مشکلی ندارد، اما باید از حرکاتی که باعث تشدید درد می‌شوند پرهیز کنید.