“`html
گل آگلونما از خانواده آراسه
آگلونما گیاهی بسیار زیبا با برگ‌های رنگی، ساقه‌های کوتاه و برگ‌های نوک تیز که به سمت پایین خم شده‌اند است. طول برگ‌های این گیاه بین ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر است (گاهی تا ۲۰ سانتیمتر هم می‌رسد) و به خوبی می‌تواند در سایه و شرایط خشک زنده بماند. این گیاه حدود چهل گونه مختلف در هند و مالزی دارد که بعضی از آن‌ها به خاطر برگ‌های رنگی‌شان به عنوان گیاه زینتی در گلخانه‌ها نگهداری می‌شوند. با رضیم همراه باشید.
شرایط نگهداری و پرورش آلگونما
آگلونما گیاهی است با برگ‌های رنگی و ساقه‌های کوتاه که برگ‌ها از غلاف» به شکل نیزه‌ای و به سمت پایین خم شده‌اند و اندازه آن‌ها بین ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر است (گاهی به ۲۰ سانتیمتر هم می‌رسند). این گیاه به خوبی در سایه و شرایط خشک زنده می‌ماند.
دو نوع رایج این گیاه «آگلونما پیكتا» و «آگلونما تروبى» هستند. «آگلونما پیكتا» که از مالزی آمده، برگ‌هایی تیره با لک‌های سفیدی دارد. اما «آگلونما تروبى» که از جزایر سلب آمده زیباتر است با برگ‌های کشیده و مقاوم به رنگ سبز روشن و لک‌های نقره‌ای. اگر به آن خوب رسیدگی کنید، در طول سال تنها یک میوه خواهد داد.
این گیاه همیشه سبز است و دارای برگ‌های زینتی به شکل مستطیلی و نیزه‌ای است. اندازه برگ‌های آن می‌تواند تا ۲۵ سانتیمتر طول و ۱۲ سانتیمتر عرض داشته باشد. ارتفاع این گیاه بسته به نوع آن بین ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر متغیر است و برگ‌های آن دارای لکه‌های سبز تیره هستند. گل‌های آن سفید رنگ است و در تابستان ظاهر می‌شود. میوه‌های آن قرمز رنگ هستند.
آگلونما به نور کافی نیاز دارد، اما از نور آفتاب مستقیم خوشش نمی‌آید و می‌تواند در اکثر نقاط آپارتمان که مقداری نور طبیعی دارند، رشد کند. در زمستان باید آن را داخل خانه نگه دارید. این گیاه حداقل دمای ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند. در فصول سرد که رشد گیاه کند می‌شود، باید آب آن را کاهش دهید و از قرار دادن گیاه در نزدیکی شوفاژ یا بخاری خودداری کنید.
اجازه دهید که خاک گلدان بین دو آبیاری خشک شود زیرا آب زیاد می‌تواند به ریشه گیاه آسیب بزند. آگلونما تروبی نیاز چندانی به نور و روشنایی ندارد. در فصل بهار و تابستان هر دو هفته یک بار نیاز به کود محلول دارد. خاک باید همیشه کمی مرطوب باشد. برگ‌های آگلونما به خشکی هوا حساس هستند، بنابراین در فصل‌های گرم و خشک بهتر است هر روز سطح برگ‌ها را با آب اسپری کنید. مخلوط خاک گلدانی شامل خاک برگ، ماسه، پیت و خاک باغچه باید قابلیت نفوذ خوبی داشته باشد. هر سه سال یک بار در فصل بهار گلدان را عوض کنید زمانی که ریشه‌ها دو سوم فضای گلدان را پر کرده‌اند. اگر برگ‌ها خیلی آویزان شده‌اند، می‌توانید آن‌ها را به صورت دسته جمعی جمع کنید و چند روز درون روزنامه بپیچید تا به حالت ایستاده برگردند.
درجه حرارت زمستان باید ۱۵-۱۳ درجه سانتی‌گراد باشد
گیاه به رطوبت نیاز دارد بنابراین در تابستان آن را با آب اسپری کنید. از آبیاری زیاد به ویژه در زمستان پرهیز کنید و گیاه را در برابر نور مستقیم آفتاب قرار ندهید.
“““html
این گیاه نسبت به نور کم مقاوم است، اما نباید آن را همیشه در مکان‌های تاریک قرار دهید. این گیاه به دود و گازهای ناشی از شوفاژ حساس است و ممکن است به سرعت برگ‌های پایینی خود را از دست بدهد.
هر ماه با استفاده از آب ولرم و اسفنج، برگ‌ها را تمیز کنید و از استفاده از مواد شیمیایی که باعث براق شدن برگ‌ها می‌شوند، خودداری کنید. در فصل رشد، هر پانزده روز یکبار به گیاه کود مایع رقیق بدهید. برای این گیاه می‌توانید هر دو هفته یکبار از اوایل اسفند تا مرداد، حدود ۲ گرم کود در هر لیتر استفاده کنید. خاکی که برای رشد آگلونما مناسب است، خاک هوموسی سبک مخلوط با ماسه است.
این گیاه نور غیر مستقیم و سایه را ترجیح می‌دهد، بهترین مکان برای آن در سایه و نور کم مانند پنجره‌های شمالی است و به سرما حساس است. اگر برگ‌ها پژمرده شوند و نوک آن‌ها قهوه‌ای شود، ممکن است علت آن کمبود رطوبت در هوا باشد. همچنین اگر برگ‌ها پیچ بخورد و لبه‌های آن‌ها قهوه‌ای شود، این نشان‌دهنده هوای سرد و کمبود رطوبت است. اگر گیاه شروع به زرد شدن کند و لکه‌های سفیدی روی برگ‌ها ظاهر شود، این ناشی از وجود کنه‌های ریز در محل دم برگ و زیر آن است. برای جلوگیری از این مشکل، باید از سم مالاتیون با غلظت دو در هزار به طور هفتگی از اوایل بهار استفاده کنید. همچنین باید به‌طور مرتب سطح و زیر برگ‌ها را با آب ولرم اسپری کنید. شته‌ها، کنه‌ها، شپشک‌های آردآلو، تریپس و شپشک‌های سپردار ممکن است به این گیاه آسیب بزنند.
اگر دیدید که برگ‌های آگلونما در امتداد رگ برگ زرد شده و لکه‌های قهوه‌ای زیر آن‌ها ظاهر گردیده، یا زخم‌های سفید پنبه‌ای در زیر یا پایه برگ دیده‌اید، یعنی یک آفت به گیاه آسیب می‌زند و باید دو هفته یکبار با سم نفوذی آن را سمپاشی کنید. خشک شدن و پیچیدگی برگ‌ها در تابستان نشان‌دهنده گرما و خشکی هواست. اگر گیاه شما بمیرد، ممکن است هوای سرد باشد یا با کمبود آب مواجه شده باشد. زردی برگ‌ها هم ممکن است به خاطر آبیاری زیاد یا سردی هوا باشد. تکثیر این گیاه عمدتاً در فصل تابستان انجام می‌شود.
تکثیر این گیاه شبیه به دیفن باخیا است؛ یعنی هم می‌توان ساقه بدون برگ را به شکل افقی در ماسه کاشت، یا قلمه‌های برگدار را کاشت، یا از جوانه‌هایی که از خاک بیرون می‌آیند استفاده کرد. باید دقت کنید هوا به ریشه نرسد، بنابراین خاک اطراف ریشه را کاملاً فشرده‌سازی کنید.
به‌وسیله بذر
دانه‌های میوه‌های قرمز خشک و نارس که بعد از گل دادن روی گیاه می‌رویند، در دماي ۲۷ درجه سانتی‌گراد در بهار کاشته می‌شوند (البته اگر هدف تهیه بذر نیست، بهتر است گل‌ها سریعاً از گیاه جدا شوند زیرا گیاه به شدت ضعیف می‌شود)
به‌وسیله قلمه
در بهار می‌توان قلمه‌هایی از ساقه گرفته و در مخلوطی از ماسه و پیت، در دماي ۲۱-۱۸ درجه سانتی‌گراد کاشت.
تقسیم ریشه
در بهار می‌توانید به تقسیم ریشه اقدام کنید (این روش آسان‌تر است)
شیره این گیاه سمی است و می‌تواند باعث سوزش پوست شود و اگر وارد دهان شود، موجب سوزش دهان، لب‌ها، گلو و زبان می‌شود.
منبع: آفتاب؛ بیتوته؛ نارگیل
مجله اینترنتی رضیم
مرجان امینی
سایت رضیم
“`