“`html
میتوتان چیست و چرا مصرف می‌شود؟
میتوتان (Mitotane) که به نام تجاری لیسودرن (Lysodren) نیز شناخته می‌شود، یکی از داروهای درمان سرطان است که به جلوگیری از رشد و گسترش سلول‌های سرطانی در بدن کمک می‌کند.
میتوتان برای درمان سرطان بخش قشری غده فوق کلیوی (که جراحی آن ممکن نیست) و همچنین برای درمان سندرم کوشینگ استفاده می‌شود. میتوتان یک داروی سیتوتوکسیک برای غده فوق کلیوی است و نحوه عملکرد دقیق آن هنوز به طور کامل مشخص نیست، ولی گمان می‌رود که با کاهش فعالیت غده فوق کلیوی کار کند.
غدد فوق کلیوی غدد کوچکی هستند که در بالای هر کلیه قرار دارند. سرطان این غدد، نوع نادری از سرطان است و خوشبختانه خیلی شایع نیست. سرطان غده فوق کلیه معمولاً تهاجمی است و اگر درمان نشود، ممکن است به دیگر قسمت‌های بدن نیز سرایت کند.
مکانیسم اثر میتوتان
میتوتان فعالیت بخش قشری غده فوق کلیوی را کاهش می‌دهد. نحوه اثر آن به احتمال زیاد به کاهش فعالیت این غده بستگی دارد.
فارماکوکینتیک میتوتان
میتوتان تقریباً 35-40 درصد از طریق خوراکی جذب می‌شود و در تمام بافت‌ها توزیع می‌گردد. نحوه متابولیسم آن در کبد و کلیه‌ها انجام می‌شود. نیمه عمر این دارو بین 18 تا 159 روز است. کاهش غلظت 17-هیدروکسی کورتیکوستروییدها حدود 2-3 روز پس از شروع درمان مشاهده می‌شود و پاسخ تومور به درمان ممکن است تا شش هفته طول بکشد. غلظت‌های پلاسمایی قابل اندازه‌گیری این دارو حتی 6-9 هفته پس از پایان درمان نیز ممکن است باقی بماند.
موارد منع مصرف میتوتان
در صورت وجود عفونت، نباید این دارو مصرف شود.
مصرف میتوتان در دوران بارداری و شیردهی
این دارو ممکن است به جنین آسیب بزند و باعث ایجاد نقص‌های مادرزادی در نوزاد شود. بنابراین اگر از این دارو استفاده می‌کنید، حتماً پزشک خود را مطلع کنید.
میتوتان می‌تواند به شیر مادر انتقال یابد و ممکن است برای نوزاد خطرناک باشد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
عوارض جانبی میتوتان
- نارسایی بخش قشری غده فوق کلیوی
- تیره شدن پوست
- اسهال، سرگیجه، خواب‌آلودگی
- کاهش اشتها و افسردگی روانی
- تهوع و استفراغ، بثورات جلدی
- خستگی از عوارض شایع میتوتان هستند.
تداخلات دارویی میتوتان
مصرف همزمان میتوتان با داروهای مضعف سیستم عصبی مرکز ممکن است عوارض آن را تشدید کند. همچنین گلوکوکورتیکوئیدها، مینرالوکورتیکوئیدها و کورتیکوتروپین (ACTH) با اثرات میتوتان تداخل دارند.
هشدارها در مورد مصرف میتوتان
اگر به بیماری‌های کبدی مبتلا هستید، ممکن است نیاز باشد مقدار دارو را کاهش دهید.
اگر جراحت، عفونت یا سایر بیماری‌ها پیش بیاید، به خاطر احتمال نارسایی غده فوق کلیوی، ممکن است به تجویز داروهای استروئیدی نیاز پیدا کنید.
نکات قابل توصیه به بیمار هنگام مصرف میتوتان
1. درمان اولیه باید تا زمانی که مقدار دارو تنظیم شود، در بیمارستان انجام گیرد.
2. مقدار مصرف دارو باید با توجه به حداکثر دوز قابل تحمل برای هر بیمار و بر اساس عوارض جانبی و بهبود وضعیت بالینی تنظیم شود.
3. معمولاً در بیماران تحت درمان با میتوتان
“`
زمانی که درمان با میتوتان به پایان می‌رسد، باید توجه داشته باشید که درمان با گلوکوکورتیکوییدها ضروری می‌شود. همچنین، ممکن است نیاز به استفاده از مینرالو-کورتیکوییدها نیز باشد، به ویژه در موارد درمان‌های طولانی‌مدت. پس از این که مصرف میتوتان را متوقف کردید، تا زمانی که عملکرد بخش قشری غده فوق کلیوی به حالت معمول بازنگشته، باید درمان با استروییدها را ادامه دهید.
به نظر می‌رسد درمان مداوم با بالاترین دوز قابل تحمل میتوتان نسبت به درمان متناوب نتیجه بهتری به همراه دارد. مدت زمان درمان نیز به واکنش‌های بالینی بیماران بستگی دارد. فقط ۱۵ درصد از بیمارانی که برای سه ماه با حداکثر دوز ممکن درمان شده‌اند و به درمان پاسخ نداده‌اند، با ادامه درمان نشانه‌های بالینی مثبت نشان می‌دهند.
در صورتی که شوک یا ضربه شدید ایجاد شود، توصیه می‌شود بلافاصله و به‌طور موقت مصرف میتوتان متوقف شده و استرویید تجویز شود. چون ممکن است کاهش فعالیت غده فوق کلیوی مانع از واکنش طبیعی به این نوع استرس شود.
نحوه نگهداری میتوتان
قرص‌های میتوتان را در مکان خشک و خنک ذخیره کنید و دور از دسترس کودکان قرار دهید.
