“`html
التهاب پروستات چیست ؟
التهاب پروستات: به ورم و التهابی که در غده پروستات ایجاد میشود، پروستاتیت می‌گویند. پروستات یک غده به اندازه گردو است که درست زیر مثانه آقایان قرار دارد و مایعی به نام منی تولید می‌کند که اسپرم را تغذیه و جابجا می‌کند.
آقایان در هر سنی ممکن است به التهاب پروستات دچار شوند، اما این بیماری بیشتر در مردان زیر ۵۰ سال رخ می‌دهد.
التهاب و ورم پروستات دلایل مختلفی دارد و sometimes علت خاصی برای آن مشخص نیست. به هر حال، پروستاتیت می‌تواند ناگهانی یا به تدریج بروز کند.
بعضی انواع پروستاتیت، مانند پروستاتیت مزمن، ممکن است برای چند ماه ادامه داشته باشد یا عود کند.
عمل جراحی برداشتن پروستات، به این معنی است که غده پروستات و برخی بافت‌های اطراف آن حذف می‌شوند. این عمل معمولا در صورت وجود سرطان پروستات انجام میشود.
پروستاتیت چیست ؟
پروستاتیت التهاب پروستات است، که یک غده کوچک زیر مثانه است و مایع منی را تولید می‌کند.
این التهاب می‌تواند حاد (پروستاتیت حاد) یا مزمن و عود کننده (پروستاتیت مزمن) باشد.
پروستاتیت حاد
این نوع التهاب معمولا به علت عفونت باکتریایی است و معمولاً با عفونت مثانه و مجاری ادراری همراه میشود.
علائم و نشانه‌های التهاب پروستات بستگی به نوع مشکل دارد و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد یا سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوری)
- مشکل در ادرار کردن، مانند خروج ادرار به صورت قطره‌ای
- تکرر ادرار، به‌ویژه در شب‌ها
- احساس اضطرار شدید برای ادرار کردن
- کدر بودن ادرار
- ادرار خونی
- درد در ناحیه شکم، کشاله ران یا کمر
- درد در ناحیه بین کیسه بیضه و راست روده
- درد یا ناراحتی در آلت تناسلی یا بیضه‌ها
- انزال دردناک
- علائمی شبیه آنفلوانزا اگر به پروستاتیت باکتریایی مبتلا باشید.
علل التهاب پروستات چیست ؟
التهاب پروستات به طور عمده ناشی از باکتری‌هایی است که در این غده وجود دارند. عفونت زمانی آغاز میشود که باکتری‌های ادراری به پروستات نفوذ کنند.
برای درمان این عفونت معمولاً آنتی‌بیوتیک تجویز میشود. اگر باکتری‌ها از بین نروند، التهاب پروستات عود می‌کند و ممکن است به نوعی پروستاتیت مزمن تبدیل شود.
آسیب‌دیدگی عصبی در ناحیه پایینی مجاری ادراری به علت جراحی یا آسیب، می‌تواند موجب نوعی از پروستاتیت شود که منشاء آن عفونت باکتریایی نیست. همچنین در بسیاری از موارد نمی‌توان علت التهاب پروستات را شناسایی کرد.
عوامل خطر پروستاتیت
عوامل خطر التهاب پروستات شامل:
- سن میانسالی
- سابقه ابتلا به پروستاتیت
- عفونت مثانه یا مجرایی که منی و ادرار را به آلت انتقال می‌دهد.
- آسیب‌هایی در ناحیه لگن، مانند صدمات ناشی از دوچرخه‌سواری یا سوارکاری
- استفاده از لوله‌ای که در میزراه برای تخلیه ادرار قرار داده میشود (سوند ادراری)
- ابتلا به HIV/AIDS
- انجام بیوپسی پروستات
عوارض التهاب پروستات
عوارض پروستاتیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- عفونت باکتریایی خون (باکتریمی)
- التهاب اپیدیدیم، لوله ای که به پشت بیضه‌ها متصل است
- وجود چرک در پروستات (آبسه پروستات)
- مشکلات مرتبط با مایع منی و ناباروری
“““html
از عوارض پروستاتیت مزمن محسوب میشود.
هیچ شواهد قوی وجود ندارد که نشان دهد التهاب پروستات می‌تواند به سرطان پروستات تبدیل شود.
تشخیص پروستاتیت (التهاب پروستات)
پزشک ابتدا باید از سایر مشکلات مشابه اطمینان حاصل کند و سپس تاریخچه پزشکی و علائم بیمار را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین معایناتی مانند معاینه انگشتی مقعد انجام می‌دهد.
آزمایش‌های تشخیصی ابتدایی التهاب پروستات شامل موارد زیر میشود:
- آزمایش ادرار: پزشک نمونه ادرار را برای بررسی نشانه‌های عفونت به آزمایشگاه می‌فرستد.
- آزمایش خون: نمونه خون بیمار برای بررسی وجود نشانه‌های عفونت و دیگر مشکلات پروستات به آزمایشگاه می‌رود.
- ماساژ پروستات: در مواقع خاص، پزشک پروستات را ماساژ می‌دهد تا ترشحات آن را آزمایش کند.
- آزمایش‌های تصویربرداری: پزشک ممکن است دستور سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن مجاری ادراری و پروستات را بدهد تا تصاویر دقیقتری به دست آورد.
با توجه به علائم و نتایج آزمایش‌ها، پزشک نوع پروستاتیت بیمارش را تشخیص می‌دهد:
- التهاب پروستات باکتریایی حاد: این نوع التهاب به دلیل وجود باکتری‌ها در پروستات ایجاد میشود و ناگهان شروع میشود. علائمی شبیه به آنفلوانزا شامل تب و لرز، حالت تهوع و استفراغ دارد.
- التهاب پروستات باکتریایی مزمن: اگر عفونت با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نشود، احتمال عود آن وجود دارد. بین دو حمله، ممکن است هیچ علامتی مشاهده نشود یا علائم جزئی باشد.
- التهاب پروستات مزمن یا سندرم درد مزمن لگن: این نوع التهاب شایع‌ترین نوع است و به علت باکتری ایجاد نمی‌شود. در برخی افراد، علائم ثابت است و در برخی دیگر چرخه‌ای بروز می‌کند.
- پروستاتیت التهابی بدون علامت: این نوع التهاب علامتی ندارد و معمولاً به طور تصادفی در حین بررسی برای بیماری‌های دیگر تشخیص داده میشود. نیازی به درمان ندارد.
درمان التهاب پروستات یا پروستاتیت با دارو
درمان التهاب و ورم پروستات بسته به علت آن متفاوت است. روش‌های درمانی شامل:
- آنتی‌بیوتیک: این دارو معمولاً برای درمان التهاب پروستات تجویز میشود. پزشک نوع مناسب دارو را انتخاب می‌کند. اگر علائم شدید باشند، ممکن است آنتی‌بیوتیک به صورت تزریق وریدی داده شود و بیمار باید به مدت ۴ تا ۶ هفته آنتی‌بیوتیک خوراکی مصرف کند.
- مسدود کننده‌های آلفا: این داروها ریلاکسیشن عضلات گردن مثانه و ناحیه اتصال پروستات به مثانه را فراهم می‌کنند و به تسکین علائم هم کمک می‌کنند.
- عامل‌های ضدالتهاب: داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به کاهش درد و ناراحتی بیمار کمک کنند.
“““html
سوالات متداول درباره التهاب پروستات
سوال : چه چیزی باعث پروستاتیت حاد می شود؟
جواب : پروستاتیت حاد معمولاً به دلیل عفونت در سیستم ادراری ایجاد میشود یا ممکن است ناشی از بیماری‌های مقاربتی همچون سوزاک یا کلامیدیا باشد.
سوال : علائم پروستاتیت حاد چه چیزهایی هستند؟
جواب : علائم شامل سوزش در هنگام ادرار و درد شدید در ناحیه بین پاها است. اگر پروستاتیت حاد به علت بیماری‌های مقاربتی باشد، ممکن است فرد ترشحات از آلت تناسلی نیز داشته باشد.
سوال : تشخیص پروستاتیت حاد چگونه است؟
جواب : برای تشخیص، پزشک ممکن است نمونه ادرار را آزمایش کند. همچنین ممکن است نمونه‌ای از مجاری ادراری گرفته شود. در برخی موارد، پزشک با معاینه رکتوم و تحریک پروستات، نمونه‌ای از ترشحات پروستات را دریافت می‌کند.
سوال : درمان پروستاتیت حاد چگونه است؟
جواب : درمان پروستاتیت حاد معمولاً به کمک آنتی‌بیوتیک‌ها انجام میشود.
سوال : پروستاتیت مزمن چیست؟
جواب : پزشکان متوجه شده‌اند که مردانی (معمولاً بین 35 تا 45 سال) به طور مکرر به مدت هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در ناحیه تناسلی یا لگن خود احساس درد می‌کنند. این نشانه‌ها به التهاب مزمن پروستات اشاره دارد، حالتی که قبلاً پزشکان غالباً عفونی تشخیص می‌دادند. در حال حاضر، پزشکان بیشتر از عبارت سندرم درد لگنی مزمن (CPPS) برای توصیف این وضعیت استفاده می‌کنند.
سوال : علل التهاب پروستات مزمن چه چیزهایی هستند؟
جواب : عفونت مزمن پروستات بسیار نادر است و معمولاً با عفونت سایر بخش‌های سیستم ادراری همراه است یا ممکن است بعد از عمل جراحی رخ دهد. در تحقیقات اخیر، نشان داده شده است که در بسیاری از بیماران، این مشکل ناشی از سبک زندگی مدرن است. آزمایش‌های روانشناسی نشان می‌دهد که افرادی که دچار CPPS هستند، بیشتر از دیگران با اضطراب، افسردگی و نگرانی‌های بی‌فایده در مورد سلامتی مواجه هستند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که مشکلات فیزیکی می‌توانند عاملی برای عفونت یا التهاب باشند، از جمله فشار زیاد بر روی اسفنکتر مجرای ادرار خارجی (که کنترل دفع ادرار را بر عهده دارد) و در برخی موارد، بازگشت ادرار به غده پروستات از طریق مجرای ادرار.
سایت رضیم
“`