انواع بیماری لثه
بیماری لثه یا ژنژیویت یعنی زمانی که بافت‌های اطراف دندان دچار التهاب می‌شوند و معمولاً به خاطر اینکه به بهداشت دهان و دندان توجه نکنیم اتفاق می‌افتد.
ژنژیویت وضعیتی بسیار رایج است که شدت آن می‌تواند متفاوت باشد.
بیماری لثه با قرمزی و ورم لثه و همچنین خونریزی در زمان مسواک زدن یا حین استفاده از نخ دندان مشخص می‌شود، اما ممکن است شما بیمار باشید و هیچ علامتی نداشته باشید.
پریودنتیت عفونت پیشرفته لثه است و در بعضی مواقع ممکن است فرد هم به ژنژیویت و هم به پریودنتیت مبتلا باشد.
ژنژیویت
ژنژیویت یعنی نوع خفیف بیماری لثه که ممکن است خیلی از ما به آن مبتلا شده باشیم.
این وضعیت باعث آسیب به بافت‌های نرم لثه می‌شود که دندان‌ها را احاطه کرده‌اند و آنها را به استخوان فک متصل می‌کند، اما خود استخوان فک و نقطه اتصال دندان‌ها هنوز آسیب ندیده‌اند.
ژنژیایت ممکن است در یک ناحیه خاص یا بطور گسترده اتفاق بیفتد.
علایم ژنژیویت شامل:
قرمزی، تورم، و خونریزی هنگام لمس یا در زمان مسواک زدن و استفاده از نخ دندان.
گاهی ممکن است شیارهای عمیق بین لثه و دندان به چشم بیاید که به آنها پاکِت می‌گویند.
در ژنژیویت این پاکِت‌ها به استخوان آسیب نمی‌زنند و به آنها پاکت‌های کاذب می‌گویند.
در بیشتر موارد ژنژیویت، دردی احساس نمی‌شود، بنابراین معمولاً هیچ لکه‌ای روی آن نمی‌ماند مگر اینکه شما یک معاینه دندانپزشکی انجام دهید.
بیماری لوکوپلاکیا
این بیماری باعث ایجاد لکه‌های سفیدی روی لثه‌ها، پوشش داخلی دهان و زبان می‌شود.
برخی فعالیت‌های تحریک‌کننده در دهان مانند سیگار کشیدن ممکن است به لوکوپلاکی در دهان منجر شوند.
معمولاً این لکه‌های سفید بی‌ضرر هستند و خود به خود از بین می‌روند. اما اگر لوکوپلاکی وجود داشته باشد، ممکن است به سرطان دهان مرتبط باشد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) این بیماری را یک آسیب دهانی می‌داند که ممکن است خطرناک باشد.
این نام بیشتر یک اصطلاح پزشکی است تا دقیقاً نشان‌دهنده یک وضعیت خاص؛ این نام در واقع برای زخم‌های دهان استفاده می‌شود و برای تأیید وجود این وضعیت نیاز به تست و بیوپسی است.
پریودنتیت مزمن
پریودنتیت وضعیت جدی‌تری از بیماری لثه است که در آن عفونت و التهاب، استخوان اطراف دندان‌ها را هم درگیر کرده و اتصال محکم دندان به استخوان را از بین می‌برد.
از لحاظ معمول، پریودنتیت مزمن بر اساس میزان وسعت (محلی یا گسترده) و بر اساس شدت (میزان آسیب به بافت‌ها که در عکس پرتوی ایکس قابل تأثیرگذاری است) دسته‌بندی می‌شود.
تمام موارد پریودنتیت از ژنژیویت به وجود می‌آید، اما هر مورد ژنژیویت لزوماً به پریودنتیت تبدیل نمی‌شود.
در واقع راهی برای پیش‌بینی این که کدام موارد ژنژیویت به پریودنتیت تبدیل می‌شوند وجود ندارد، بنابراین باید تمام موارد ژنژیویت در اسرع وقت درمان شود.
علائم پریودنتیت مزمن شامل:
قرمزی، ورم، خونریزی لثه، شیارهای عمیق بیشتر از پنج میلی‌متر در اطراف دندان، تخریب استخوان، لق شدن دندان و فاصله بزرگتر بین دندان‌ها.
آبسه پریودنتال
آبسه پریودنتال یعنی یک عفونت موضعی در لثه که به شکل آبسه درمی‌آید و معمولاً در ناحیه پاکت یا محل تقسیم ریشه دندان‌های چند ریشه‌ای مشاهده می‌شود.
این وضعیت می‌تواند منجر به تخریب مکانیزم اتصال دندان شود.
علایم آبسه پریودنتال شامل:
ورم صاف و براق در ناحیه پاکت لثه یا محل تقسیم ریشه، ترشحات چرکی، درد، حساسیت به لمس، لق شدن دندان و تحلیل استخوان.
“`html
ضایعه اندو-پریو
بافت‌های درون دندان که شامل رگ‌های خونی و عصب‌ها هستند، با بافت‌های اطراف و پشتیبان دندان در ارتباطند.
گاهی پیش می‌آید که عفونتی که از ریشه دندان شروع می‌شود، به لثه منتقل می‌شود و یا برعکس.
در این شرایط، درمان باید به‌گونه‌ای انجام شود که هر دو نوع عفونت، یعنی عفونت درون دندان و عفونت لثه، به صورت هم‌زمان درمان شوند.
پس‌روی لثه
گاهی اوقات به دلیل بیماری پریودنتیت یا مسواک زدن شدید، لثه‌ها به عقب رفته و گردن ریشه دندان نمایان می‌شود.
این وضعیت می‌تواند باعث نمایان شدن دندان‌ها و همچنین حساسیت دندان به سرما و گرما شود که از نظر زیبایی هم ممکن است خوشایند نباشد.
برای بهبودی باید ابتدا علت ایجاد این مشکل شناسایی و درمان شود.
سیاه شدن لثه
رنگ لثه‌ها در افراد مختلف بسته به نژاد و رنگ پوست آنها متفاوت است. سیاه شدن لثه‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی همچون کمبود بهداشت دهانی، مصرف برخی داروها یا سیگار کشیدن اتفاق بیفتد.
یکی از عوامل ایجاد رنگ تیره در لثه‌ها، تجمع ملانین (رنگدانه‌های تیره) است که بیشتر در افرادی با پوست تیره دیده می‌شود.
عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند تأثیرگذار باشند و باعث تیره شدن رنگ لثه‌ها شوند. به طور معمول، رنگ لثه‌ها ممکن است در افراد مختلف به طور طبیعی متفاوت باشد.
بالا بودن ملانین در افراد با پوست تیره‌تر می‌تواند منجر به ایجاد لکه‌های تیره روی لثه نیز شود.
بنابراین، تیره بودن رنگ پوست و لثه‌ها در افرادی که ملانین بالاتری دارند، طبیعی است.
سفید شدن لثه
بیماری‌های مربوط به سفید شدن لثه
- کم‌خونی (Anemia): با تغییر در رژیم غذایی، مصرف مکمل‌ها و ویتامین‌ها، و انجام درمان‌هایی که به بهبود کم‌خونی کمک کنند، بهبود می‌یابد.
- آفت دهانی: زخم‌های کوچک معمولاً تا 2 هفته به خودی خود خوب می‌شوند، اما زخم‌های بزرگتر ممکن است تا 6 هفته به طول بینجامد و در این صورت ضروری است به پزشک مراجعه کنید.
روش‌های درمان آفت‌هایی که به سختی بهبود می‌یابند:
- مصرف دارو برای کاهش درد
- شستشوی دهان با آب نمک
- استفاده از پماد یا ژل‌های مخصوص
- استفاده از استروئید
- در برخی موارد ممکن است نیاز به سوزاندن آفت باشد.
گینگیویت (Gingivitis)
توجه بیشتر به بهداشت دهان و دندان، ساده‌ترین روش برای درمان این بیماری است.
مسواک زدن منظم و صحیح و همچنین استفاده از نخ دندان دو بار در روز و چک‌اپ‌های منظم نزد دندانپزشک می‌تواند از گینگیویت جلوگیری کند یا به بهبود آن کمک نماید.
در برخی مواقع، ممکن است نیاز به درمان با لیزر هم باشد.
برفک دهان
این نوع بیماری معمولاً با مصرف داروهای ضد قارچ برطرف می‌شود. پزشک می‌تواند داروها را به شکل قرص، کپسول یا محلول شستشوی دهان تجویز کند.
سرطان دهان
بالای 50 درصد از موارد سرطان دهان تا زمانی که به دیگر نواحی مانند غده‌های لنفاوی گسترش نیابند، قابل تشخیص نیستند. به همین دلیل، شناسایی زودهنگام و مراجعه به پزشک بسیار ضروری است.
“““html
به شما توصیه می‌کنیم که هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید.
روش‌های درمان این بیماری شامل شیمی درمانی و جراحی نواحی آسیب‌دیده می‌باشد.
چه عواملی باعث ایجاد بیماری لثه می‌شوند؟
بزرگترین دلیل التهاب و عفونت لثه، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است که باعث می‌شود باکتری‌ها در ناحیه دندان و لثه جمع شوند.
علاوه بر این، برخی عوامل دیگر نیز می‌توانند موجب افزایش تجمع باکتری‌ها یا التهاب و عفونت لثه شوند.
این عوامل شامل:
- سیگار کشیدن
- دندان‌های کج، همپوشانی و نامرتب
- تغییرات هورمونی مثل بلوغ، بارداری و یائسگی
- سرطان و درمان‌های مربوط به آن
- مصرف الکل
- استرس
- تنفس کردن از طریق دهان
- تغذیه نامناسب
- دیابت شیرین
- برخی داروها
- عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
- کمبود بزاق
آیا بیماری لثه باعث بوی بد دهان می‌شود؟
بله، بوی بد دهان معمولاً به مشکلات دهان و دندان به خصوص عفونت لثه مرتبط است.
باکتری‌هایی که در پلاک دندان جمع شده‌اند، مواد شیمیایی تولید می‌کنند که بوی ناخوشایندی ایجاد می‌کند.
این بو همچنین ممکن است ناشی از تجمع پلاک و باکتری‌ها روی زبان باشد.
زمانی که به طور مرتب با مسواک زدن و رعایت بهداشت دهان، دندان‌ها را تمیز کنید، این بوی بد برطرف می‌شود.
عوامل دیگر بوی بد دهان شامل نیمه نهفتگی دندان، خشکی دهان، تنفس از طریق دهان، ترشحات پشت حلق، عفونت‌های حلق یا ریه، سنگ لوزه، سیگار کشیدن، مشکلات گوارشی و بیماری‌های سیستمیک مثل دیابت می‌باشد.
تفاوت ژنژیویت و پریودنتیت چیست؟
ژنژیویت التهاب لثه در اطراف دندان است، در حالی که پریودنتیت زمانی رخ می‌دهد که استخوان زیر لثه دچار التهاب یا عفونت شود.
زمانی که ذرات غذا با بزاق دهان ترکیب شده و پلاک باکتریایی تشکیل شود، لثه دچار تحریک و التهاب می‌شود و ژنژیویت به وجود می‌آید.
اگر پلاک دندان با مسواک و نخ دندان تمیز نشود، مواد معدنی به آن اضافه شده و سخت می‌شود.
در اینجا به آن جرم یا رسوب می‌گویند که بسیار سخت است و با مسواک پاک نمی‌شود و باید با جرم‌گیری در مطب دندانپزشکی برداشته شود.
هم پلاک و هم جرم دندان باعث تجمع باکتری‌ها می‌شوند و اگر به موقع پاک نشوند، می‌توانند باعث التهاب لثه شوند.
اگر ژیژیویت درمان نشود، ممکن است به پریودنتیت پیشرفت کند. در این مرحله، استخوان زیر لثه دچار التهاب و عفونت شده و ممکن است تحلیل برود.
بیشتر بخوانید :
سایت رضیم
“`