“`html
راهنمای کاشت چغندر
چغندر یک گیاه دوساله است که برای گلدهی نیاز به دوره‌ای از سرما با دماهای بین 4 تا 10 درجه سانتی‌گراد به‌مدت دو هفته دارد. چغندر لبویی به خاطر ریشه‌اش کشت می‌شود. رنگ قرمز چغندر به دلیل وجود ماده ای به نام بتاسیانین است که حاوی نیتروژن است و خواص شیمیایی آن به آنتوسیانین شبیه است. چغندرها همچنین معمولاً حاوی رنگدانه‌های زرد رنگ به نام بتاگزانتین هستند. نسبت این دو رنگدانه بسته به نوع چغندر متفاوت بوده و در طی رشد با توجه به شرایط محیطی تغییر می‌کند.
چغندر قند محصولی است که دارای مقادیر زیادی قند (ساکارز) می‌باشد. استفاده از قند چغندر از سال 1700 توسط Achard در Prussia آغاز گردید. امروزه در اصلاح چغندر پیشرفت‌های زیادی انجام شده و چهار نوع متفاوت چغندر موجود است که هرکدام برای مصرف خاصی مناسب‌اند.
کاشت چغندر قند
چغندر قند یک گیاه دوساله است که معمولاً به عنوان یکساله کاشته می‌شود و در سال دوم، تحت تأثیر سرما، گلدهی می‌کند. زمان کاشت باید طوری برنامه‌ریزی شود که گیاه در طول دوره رشد با سرمای ناگهانی مواجه نشود و گلدهی نکند. بذر چغندر قند یک میوه است که داخل آن 2 یا 3 بذر وجود دارد و وقتی کشت می‌شود، 2 یا 3 جوانه می‌زند. به این نوع بذر چغندر قند، پلی ژرم گفته می‌شود که به‌دلیل کارهای اصلاحی، به شکل یک بذر درآمده است.
آب و هوای مورد نیاز برای رشد چغندر قند
چغندر به سرما و گرما مقاوم است و می‌تواند خشکی و شوری خاک را تحمل کند. چون تولید چغندر هزینه‌بر است، باید در خاک‌های حاصلخیز و با شرایط مناسب کشت شود. چغندر قند هیچ مکانیزم خاصی برای جمع‌آوری قند ندارد و این تجمع بستگی به شرایط محیطی دارد. دمای مناسب برای رشد چغندر قند 20 تا 24 درجه سانتی‌گراد است، اما ذخیره‌سازی قند در ریشه در دماهای پایین‌تر اتفاق می‌افتد. سرما در مراحل ابتدایی رشد مناسب نیست، چون رشد بخش‌های زیرزمینی متوقف می‌شود. از طرف دیگر، عمر برگ در هوای خیلی گرم کوتاه است.
ریزش برگ‌های قدیمی موجب تحریک رشد برگ‌های جدید و مصرف قند ذخیره شده می‌شود. بهترین شرایط برای رشد چغندر قند، وجود تابستان ملایم و پاییز آفتابی با شب‌های خنک است. چغندر قند را در مناطق با زمستان‌های خنک در پاییز می‌کارند. در این مناطق، هوای گرم شب‌های بهار مانع جمع‌آوری قند می‌شود، زیرا قند ذخیره شده برای تنفس مصرف می‌شود. چغندر قند به خشکی مقاوم است، اما برای دستیابی به عملکرد بالا، وجود رطوبت کافی ضروری است.
خاک مناسب برای رشد چغندر قند
خاکی که برای کاشت چغندر قند استفاده می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد و pH مناسب برای رشد چغندر قند بین 6.2 تا 7 است. زمین‌های با زهکشی ضعیف، خاک‌های خیلی شنی و همچنین خاک‌های کم عمق برای رشد چغندر قند مناسب نیستند. خاک خوب یکی از مواد ضروری برای رشد موفق چغندر قند است.
تهیه زمین برای رشد چغندر قند
زمینی که چغندر قند در آن کشت می‌شود باید تمیز و بدون علف‌های هرز باشد. خاک سطحی باید صاف باشد تا جوانه‌زنی به‌طور یکنواخت انجام شود. اگر خاک زهکشی خوبی نداشته باشد و سنگین باشد، برای کاشت چغندر قند مناسب نیست.
روش کاشت چغندر قند
بذرها باید به عمق 3/1 سانتی‌متر و با فاصله 5 تا 7 سانتی‌متر از هم کاشته شوند. ردیف‌های کاشت باید به اندازه 30 تا 45 سانتی‌متر از هم فاصله داشته باشند. بعد از کاشت، بذرها باید به‌خوبی آبیاری شوند. اگر خاک مرطوب نگه‌داشته شود، بعد از 3 تا 5 روز بذرها جوانه می‌زنند. بعد از اینکه جوانه‌ها به اندازه
“““html
زمانی که نهال‌ها به طول 7 سانتی‌متر رسیدند، نیاز است تا آنها را تنک کنیم. باید فاصله بین نهال‌ها حداقل 8 سانتی‌متر باشد تا ریشه‌های چغندر درست و کامل رشد کنند. همچنین، باید از آبیاری زیاد نهال‌ها خودداری کرد و زمین باید کاملاً تمیز از علف‌های هرز باشد. اگر ریشه‌های چغندر از خاک بیرون زده‌اند، باید آنها را با یک لایه نازک مالچ پوشاند.
برداشت چغندر
زمانی که قطر چغندر به 5.5 تا 7 سانتی‌متر رسید، آماده برداشت است. چغندر پس از رشد به آرامی از خاک بیرون می‌آید. اگر برداشت چغندر دیر انجام شود، ریشه‌ها نرم و پوک می‌شوند. چغندرهایی که در فصل بهار کاشته می‌شوند، باید در اواسط تا اواخر پاییز و قبل از یخ زدن خاک برداشت شوند. هنگامی که حاشیه برگ‌ها قهوه‌ای و برگ‌های میانی زرد شده‌اند، چغندر به خوبی رسیده است.
چغندر لبویی یا ریشه‌ای
چغندر لبویی معمولاً به عنوان پیش‌غذا یا در سالاد و سایر غذاها استفاده می‌شود. بهترین انواع چغندر لبویی، چغندرهای قرمز و زرد هستند، در حالی که چغندر سفید کیفیت کمتری دارد. چغندر لبویی یک گیاه دوساله است که در سال اول ریشه تولید می‌کند و در سال دوم گل می‌دهد. این گیاه در هر نوع آب و هوایی قابل رشد است، اما در آب و هوای خنک بهترین نتیجه را می‌دهد. چغندر لبویی یکی از گیاهان روز بلند است و اگر در دوره رشد، طول روز کمتر از 10 ساعت باشد، مواد مغذی به خوبی ذخیره نمی‌شود و غده‌های آن به خوبی شکل نمی‌گیرند.
کاشت چغندر لبویی
دمای مناسب برای کاشت چغندر لبویی بین 16 تا 18 درجه سانتی‌گراد است. به کار بردن بیش از حد کود نیتروژنی می‌تواند باعث کم‌رنگ شدن ریشه‌ها شود. بذرها باید در اواخر فروردین‌ماه در ردیف‌های با فاصله 45 تا 50 سانتی‌متر کاشته شوند و فاصله بین بوته‌ها باید 10 تا 15 سانتی‌متر باشد. عمق کاشت بذرها 3 تا 4 سانتی‌متر است. پس از رویش جوانه‌ها، باید آنها را در چند مرحله تنک کرده و در مرحله اول فاصله بوته‌ها را به 5 سانتی‌متر، در مرحله دوم به 10 سانتی‌متر و در مرحله سوم به 25 تا 30 سانتی‌متر تنظیم کرد.
برداشت چغندر لبویی
چغندر لبویی 3 تا 4 ماه بعد از کاشت قابل برداشت است. ریشه چغندر لبویی معمولاً در اواسط پاییز برداشت می‌شود.
کاشت چغندر برگی
چغندر برگی یک نوع از چغندر لبویی است. این گیاه دوساله است و فقط برگ‌های آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. چغندر برگی در هر نوع آب و هوایی قابل رشد است و در خاک‌هایی که مواد آلی زیاد دارند، بهترین محصول را می‌دهد. بهترین نوع کود برای این گیاه، کود دامی پوسیده است. در زمان رشد برگ‌ها، استفاده از کود شیمیایی نیتروژنی نیز ضروری است. این گیاه مشابه چغندر لبویی کاشته می‌شود، با این تفاوت که برگ‌های چغندر برگی 6 تا 8 روز بعد از کاشت جوانه می‌زنند.
روش کاشت چغندر در گلدان
چغندر یکی از گیاهانی است که می‌توان آن را در گلدان پرورش داد. علاوه بر خوراکی بودن، چغندر دارای شاخ و برگ زیبایی است که می‌تواند یک گلدان زیبا برای شما ایجاد کند. مراقبت از چغندری که در گلدان کاشته می‌شود، بسیار آسان است.
چغندر از دانه کاشته می‌شود. برای کشت چغندر در بهار، باید دانه‌ها را دو هفته قبل از آخرین یخبندان بکارید و برای کشت در پاییز، یک ماه قبل از شروع سرما باید دانه‌ها کاشته شوند. عمق کاشت دانه‌ها…
“`
چغندری که می‌کارید باید حداقل 3 سانتی‌متر باشد. اگر در یک گلدان چند دانه چغندر می‌کارید، باید بین آنها 25 تا 30 سانتی‌متر فاصله داشته باشد تا ریشه‌ها بهتر رشد کنند. اگر هدف شما از پرورش چغندر، استفاده از برگ‌های آن است، می‌توانید بذرها را با فاصله 10 سانتی‌متری بکارید. بعد از کاشت بذرها، باید به آنها آب بدهید.
اندازه گلدان برای کشت چغندر باید حداقل 30 سانتی‌متر باشد. برای دریافت نتیجه بهتر، بهتر است از گلدان بزرگ‌تری استفاده کنید.
خاکی که چغندر در آن کاشته می‌شود باید خوب زهکشی شود. خاک یکی از عوامل مهم برای رشد خوب چغندر است و PH خاک باید بین 6 تا 7 باشد.
چغندر رشد سریعی دارد و تقریبا 55 روز پس از کاشت، آماده برداشت است. شما می‌توانید برگ‌های چغندر را وقتی که به طول 15 سانتی‌متر رسیدند، برداشت کنید و ریشه‌ها نیز وقتی که قطری بین 3 تا 5 سانتی‌متر داشته باشند، قابل برداشت هستند.
کود دهی چغندر
برای این که ریشه چغندر طعم بهتری داشته باشد، باید هر دو هفته یک بار به گلدان، مقدار کمی کود با نیتروژن داده شود. اگر چغندر را برای استفاده از برگ‌هایش پرورش می‌دهید، بهتر است از کودهای متعادل استفاده کنید.
آفات و بیماری‌های چغندر
شته‌ها، سوسک‌ها و چندین نوع حشره می‌توانند چغندر را تحت تأثیر قرار دهند. بیماری‌ها شامل لکه برگی، موزاییک چغندر و کپک هستند.
بیشتر بخوانید:
