معرفی پماد پیمکرولیموس
پیمکرولیموس (pimecrolimus) یک داروی موضعی است که برای درمان مشکلات پوستی مانند درماتیت آتوپیک (نوعی اگزما) در بیمارانی که درمانهای معمولی برایشان موثر نبوده یا مناسب نیست، استفاده میشود. این دارو هم برای دورههای کوتاه و هم برای طولانیمدت بهصورت متناوب به کار میرود.
پیمکرولیموس در درمان چندین نوع بیماری پوستی که به التهاب مربوط میشوند، از جمله درماتیت سبورئیک، لوپوس اریتماتوس پوستی، لیکن پلان دهانی، ویتیلیگو و پسوریازیس موثر است.
نام تجاری: Elidel
موارد مصرف پیمکرولیموس
- لوپوس اریتماتوس پوستی
- درماتیت آتوپیک
- پسوریازیس
مکانیسم اثر پیمکرولیموس
پیمکرولیموس به پوست ملتهب نفوذ کرده و با متوقف کردن فعالیت برخی پروتئینها که به التهاب کمک میکنند، مانند اینترلوکینها و اینترفرونها، از فعالیت سلولهای ایمنی به نام سلولهای T جلوگیری میکند. این دارو با اتصال به یک پروتئین داخل سلولی به نام FKBP-12 باعث کاهش فعالیتهای التهابی میشود. همچنین، این دارو آزادسازی مواد التهابی از سلولهای خاصی به نام ماستوسیتها را نیز کاهش میدهد.
فارماکوکینتیک پیمکرولیموس
پیمکرولیموس در بزرگسالانی که بین 13 تا 62 درصد سطح پوستشان در طول یک سال تحت درمان قرار گرفته، جذب کمی دارد. در کودکان، میزان دارو در خون بیشتر از بزرگسالان است.
مقدار مصرف پیمکرولیموس
برای اطلاعات در مورد مقدار و نحوه مصرف پیمکرولیموس، با پزشک مشورت کنید.
مصرف پیمکرولیموس در بارداری
این دارو در گروه C قرار دارد، به این معنی که تنها باید تحت نظر پزشک استفاده شود. هنوز خطرات مربوط به این دارو کاملاً مشخص نیست و یا تحقیقات کافی روی انسانها انجام نشده است. پزشکان وقتی مصرف این دارو را تجویز میکنند که فواید آن از خطرات احتمالی بیشتر باشد و مصرف آن برای بیمار ضروری باشد.
هشدارها در رابطه با مصرف پیمکرولیموس
- استفاده از مهار کنندههای کلسی نورین بصورت نادر میتواند منجر به بروز بیماریهای بدخیم پوستی شود.
- این نوع داروها به عنوان گزینه دوم برای درمان درماتیت آتوپیک در نظر گرفته میشوند.
- مدت زمان درمان با پیمکرولیموس باید کوتاه باشد و برای درمانهای طولانیمدت، از کمترین دوز ممکن استفاده شود.
- پیمکرولیموس فقط باید برای نواحی آسیبدیده پوست مورد استفاده قرار گیرد.
- اگر بعد از شش هفته استفاده از پیمکرولیموس بهبودی مشاهده نشود، باید دوباره وضعیت بیمار بررسی شود.
- ایمنی مصرف پیمکرولیموس برای بیشتر از یک سال هنوز مشخص نشده است.
- احساس درد و سوزش در نواحی درمانشده ممکن است در روزهای اول مصرف این دارو رخ دهد، اما معمولاً به خودی خود بهبود مییابد.
- پیمکرولیموس نباید در مناطق دارای عفونتهای فعال باکتریایی یا ویروسی استفاده شود.
- افرادی که دچار درماتیت آتوپیک هستند، احتمال بیشتری برای ابتلا به عفونتهای پوستی دارند و استفاده از پیمکرولیموس میتواند خطر ابتلا به اگزماهای هایپرتریکوم، زونا و هرپس را افزایش دهد.
- زگیلها یا پاپیلوما ممکن است با مصرف این دارو بروز یابند.
- پیمکرولیموس ممکن است باعث لنفادنوپاتی شود.
- افرادی که این دارو را مصرف میکنند، نباید به مدت طولانی در معرض نور طبیعی یا مصنوعی قرار گیرند.
- استفاده از پیمکرولیموس در کودکان زیر 2 سال تا به حال بررسی نشده است.
“`html
عوارض جانبی پیمکرولیموس
- سیستم عصبی مرکزی: سردرد، تب
- موضعی: سوزش در محل استعمال
- تنفسی: فارنژیت، سرفه، عفونت مجرای تنفسی فوقانی، برونشیت
- متفرقه: آنفلوانزا
- عفونتهای پوستی، فولیکولیت، زرد زخم، پاپیلومای پوستی، آکنه، درماتیت هرپسی، دیسمنوره، اسهال، گاستروانتریت، درد شکمی، یبوست، تحریک محل استعمال، خارش، قرمزی، عفونت چشم و گوش، فارنژیت، آسم و تشدید آن، احتقان بینی، سینوزیت، خون دماغ، تنگی نفس، پنومونی، عفونت ویروسی، التهاب لوزه، واکنشهای حساسیتی و عفونت هرپسی
تداخلات دارویی پیمکرولیموس
- این دارو با مهارکنندههای CYP3A4 تداخل مهمی دارد.
- ضدقارچهای آزول: این داروها متابولیسم پیمکرولیموس را کاهش داده و جذب آن را افزایش میدهند. در بیماران مبتلا به بیماریهای وسیع یا التهابی پوست باید با احتیاط مصرف شوند.
- بلوککنندههای کانال کلسیمی: این داروها نیز متابولیسم پیمکرولیموس را کاهش داده و جذب آن را افزایش میدهند. در بیماران مبتلا به بیماریهای وسیع یا التهابی پوست باید با احتیاط مصرف شوند.
- سایمتیدین: این دارو هم متابولیسم پیمکرولیموس را کاهش داده و جذب آن را افزایش میدهد. در بیماران مبتلا به بیماریهای وسیع یا التهابی پوست باید با احتیاط مصرف شود.
- اریترومایسین: این دارو نیز متابولیسم پیمکرولیموس را کاهش داده و جذب آن را افزایش میدهد. در بیماران مبتلا به بیماریهای وسیع یا التهابی پوست باید با احتیاط مصرف شود.
- از مصرف الکل خودداری شود، چون استفاده از پیمکرولیموس موضعی ممکن است باعث قرمزی صورت در افرادی که الکل مصرف میکنند، شود.
موارد منع مصرف پیمکرولیموس
- حساسیت شدید به پیمکرولیموس یا سایر ترکیبات موجود در فرمولاسیون.
نکات قابل توصیه در مورد پیمکرولیموس
– از پوشیدن لباسهای تنگ پرهیز کنید.
– سوزش در محل استعمال معمولاً در روزهای اول اتفاق میافتد و به تدریج بهبود مییابد.
– درمان را تا زمانی که علائم به طور کامل بهبود نیابند، ادامه دهید.
درمانهای خانگی اگزما
روغن نارگیل
به دلیل خواص ضد میکروبی و مرطوب کنندهاش، روغن نارگیل میتواند به درمان اگزما کمک کند.
“““html
روغن نارگیل میتواند به درمان درماتیت کمک کند و در عرض چند روز خشکی و پوستهپوسته شدن پوست را کاهش دهد. کمی روغن نارگیل یا کرم نارگیل را به آرامی روی نواحی آسیبدیده پوست بمالید و این کار را هر روز انجام دهید. برای بهترین نتیجه، قبل از خواب این کار را انجام دهید.
جو دو سر
حمام جو دو سر میتواند به کاهش سوزش پوست، خارش و بثورات کمک کند و به حفظ رطوبت پوست شما کمک میکند.
- یک فنجان جو دو سر پرک شده را به وان حمام گرم اضافه کنید.
- و به مدت 15 تا 20 دقیقه در آن دراز بکشید.
- این کار را به مدت یک ماه هر روز تکرار کنید تا نتایج خوبی بگیرید.
سرکه سیب
سرکه سیب یکی از مواد مؤثر برای درمان درماتیت (اگزما) است زیرا التهاب و خارش را کاهش میدهد.
- مقداری سرکه سیب را با آب مخلوط کنید، سپس یک تکه پنبه را به این مخلوط آغشته کرده و بر روی ناحیه آسیب دیده بمالید. این کار را چند بار در روز تکرار کنید.
- روش دیگر این است که 2 قاشق چایخوری سرکه سیب را در یک لیوان آب مخلوط کرده و این مخلوط را 3 بار در روز بنوشید.
آلوئه ورا
آلوئه ورا به طور گستردهای برای درمان مشکلات التهابی پوست مانند اگزما استفاده میشود. این ماده به متعادلسازی pH پوست کمک کرده و احساس خارش و سوزش را کاهش میدهد. همچنین خاصیت مرطوبکنندگی و ضد میکروبی دارد.
- چندین بار در روز به مدت چند ماه از کرم یا ژل آلوئه ورا استفاده کنید.
- همچنین میتوانید آب آلوئه ورا را بنوشید تا پوستی سالم و درخشان داشته باشید.
ویتامین E
یکی از بهترین و سادهترین درمانهای خانگی برای اگزما، روغن ویتامین E است که به بهبود خارش و التهاب کمک میکند.
- روغن ویتامین E را روی پوستتان بمالید، مخصوصاً قبل از خواب.
- همچنین میتوانید از لوسیون یا کرمهای دارای ویتامین E استفاده کنید.
- مصرف غذاهای غنی از ویتامین E مانند دانههای آفتابگردان، روغن زیتون، گندم، کره بادام زمینی و ذرت میتواند به پیشگیری از اگزما کمک کند.
عسل
عسل یک ماده رایج است که میتواند التهاب پوست را کاهش دهد و دارای خواص ضدعفونیکننده و ضدباکتری نیز هست.
- مقدار مساوی عسل خام، موم زنبور عسل و روغن زیتون را مخلوط کرده و حرارت دهید تا خوب ترکیب شوند. سپس اجازه دهید خنک شود و این مخلوط را به پوستتان بمالید. پس از چند ساعت آن را بشویید و این کار را روزانه تا دستیابی به نتیجه ادامه دهید.
بابونه
خواص درمانی گلهای بابونه میتواند به آرامش پوست کمک کرده و اگزما را درمان کند.
- دو تا سه قاشق چایخوری گل بابونه را در یک فنجان آب به مدت 15 دقیقه بجوشانید و سپس بگذارید سرد شود. بعد یک پارچه تمیز را به آن آغشته کرده و روی ناحیه آسیبدیده قرار دهید. پس از 20 دقیقه آن را بردارید و این کار را چند بار در روز تکرار کنید.
- همچنین میتوانید از کرم بابونه چند بار در روز استفاده کرده یا 5 تا 10 قطره روغن بابونه را روی ناحیه آسیبدیده بمالید و پس از 20 دقیقه بشویید.
“““html
زرچوبه
زرچوبه یکی از مواد طبیعی بسیار موثر در درمان اگزما است، زیرا خاصیت ضد التهابی و ضد عفونی کننده دارد.
- یک کتری را پر از آب کنید و سپس یک و نیم قاشق چایخوری زردچوبه را به آن اضافه کنید.
- سپس کتری را روی حرارت بگذارید تا آب به جوش بیاید.
- اجازه دهید مخلوط کمی خنک شود و روزانه ۳ فنجان از آن را بنوشید و همچنین محل آسیبدیده پوست خود را با این ترکیب بشویید.
- این کار را هر روز انجام دهید.
نارون قرمز
برگهای درخت نارون قرمز میتوانند به مرطوب کردن و بهبود اگزمای پوستی کمک کنند.
- چند برگ نارون قرمز را خرد کنید.
- سپس آن را بر روی محل آسیبدیده پوست خود بمالید.
- زمانی که خشک شد، آن را با آب ملایم بشویید.
- این کار را سه بار در روز انجام دهید تا بهبودی بهتری حاصل شود.
برگ چریش
برگ چریش میتواند به درمان اگزما (درماتیت) کمک کند، زیرا از پوست در برابر عفونتها محافظت میکند.
- یک قاشق غذاخوری روغن کنجد و پودر زردچوبه را با یک قاشق غذاخوری برگهای چریش مخلوط کنید و این خمیر را روی پوست آسیبدیده بمالید و پس از چند ساعت بشویید. این کار را هر روز تکرار کنید.
- روش دیگر این است که چند قطره روغن برگ چریش را به حمام آب گرم اضافه کنید و روزی ۲۰ دقیقه در آن بمانید.
بیشتر بخوانید:
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله رضیم
سایت رضیم
“`