“`html
تفاوت تأثیر لتروزول و کلومیفن سیترات
تاثیر کلومیفن
کلومیفن سیترات (به انگلیسی: CLOMIPHEN CITRATE) یک نوع داروی خوراکی است که برای درمان مشکلات تخمکگذاری استفاده میشود.
این دارو بهطور خاص برای زنانی که مشکل تخمکگذاری دارند، تجویز میشود.
کلومیفن (با نام تجاری کلاماید یا کلامید) به زنان کمک میکند تا با تحریک تخمدانها، تخمکگذاری را آغاز کنند. اما برای مواردی که دلیل ناباروری معلوم نیست، معمولاً از این دارو استفاده نمیشود.
این دارو همچنین میتواند در شناسایی مشکلات کارکرد غدههای مختلف در بدن، مانند غدههای هیپوتالاموس و هیپوفیز، کمک کند.
معمولاً زنان این دارو را به مدت پنج روز در ماه مصرف میکنند.
همچنین در برخی مردان که با مشکل تولید اسپرم مواجه هستند، این دارو بهعنوان یک درمان کمکی استفاده میشود.
عوارض جانبی کلومیفن
عوارض جانبی مهم این دارو شامل تشکیل کیست در تخمدانها، بزرگ شدن بیش از حد آنها، و افزایش احتمال بروز چندقلوزایی در دوران بارداری است.
عوارض دیگر شامل:
- قلبی ـ عروقی: احساس گرما و افزایش فشارخون.
- پوست: خارش و پوستریزی.
- چشم: تاری دید و احساس ناراحتی در چشم.
- دستگاه گوارش: تهوع و درد شکم.
- ادراری ـ تناسلی: افزایش ادرار و خونریزی شدید در قاعدگی.
بیشتر بخوانید :
توجه: اگر در حین درمان با دارو مشکلات بینایی پیدا کردید، باید فوراً مصرف آن را متوقف کنید.
در صورت ایجاد کیست در تخمدانها یا بزرگ شدن آنها، مصرف دارو قطع میشود تا وضعیت به حالت عادی برگردد و سپس درمان با مقدار کمتر و به مدت کوتاهتری آغاز میشود.
تاثیر قرص لتروزول
قرص لتروزول یک داروی خوراکی است که عمدتاً برای درمان ناباروری در زنانی که نتوانستهاند با مصرف کلومیفن باردار شوند، کاربرد دارد.
در برخی از تحقیقات، لتروزول به عنوان اولین گزینه درمان ناباروری شناخته شده است. این دارو بیشتر به عنوان داروی سرطان سینه شناخته میشود، اما پزشکان آن را برای درمان ناباروری تجویز میکنند. شاید این سوال پیش بیاید که آیا این دارو بیخطر است؟
دستور مصرف لتروزول این دارو یک بار در روز و با یا بدون غذا مصرف میشود و بهتر است در یک زمان مشخص در روز مصرف شود.
خیلی مهم است که دستورالعملهای روی برچسب دارو را به دقت بخوانید و در صورت وجود هرگونه سوال از پزشک یا داروساز خود بپرسید. از مصرف بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده خودداری کنید.
درمان باروری با قرص لتروزول
پزشک شما در مورد مصرف این قرص تصمیم میگیرد و از شما درباره وضعیت قاعدگیتان میپرسد. اگر در حال حاضر پریود شدهاید، از شما میخواهد که تست بارداری بدهید.
اگر مطمئن نیستید که پریود شدهاید یا خیر، مثلاً اگر لکهبینی دارید، باید این موضوع را به پزشک بگویید. زمانی که پزشک مطمئن شود که شما باردار نیستید، به مدت ۵ روز باید قرص لتروزول را مصرف کنید.
شما این قرصها را معمولاً در روزهای ۳، ۴، ۵، ۶ و ۷ سیکل خود مصرف خواهید کرد.
“`
شما باید دارو را در روزهای 5، 6، 7، 8 و 9 مصرف کنید. پزشکان درباره مدت زمان مصرف دارو بین 3 تا 7 روز و 5 تا 9 روز اختلاف نظر دارند، اما معمولاً موفقیت دارو به طور کلی یکسان است.
قرصهای لتروزول معمولاً به دوز 2.5 میلیگرم موجود هستند و شما باید یک تا 3 قرص در روز مصرف کنید. پزشک شما در روزهای 12 تا 15 سیکل، درخواست آزمایش خون و سونوگرافی میکند تا ببیند چقدر تحریک تخمدانها موفق بوده است.
در روزهای مصرف دارو، رابطه جنسی هم داشته باشید. قرص لترزول همچنین میتواند همراه با iui استفاده شود.
بیشتر بخوانید :
آیا امکان دوقلوزایی با مصرف قرص لتروزول وجود دارد؟
لتروزول و سایر داروهای باروری، شانس چندقلویی را در شما افزایش میدهند، اما این احتمال نسبت به قرص کلومیفن کمتر است. بین 2 تا 4 درصد از بارداریها ناشی از مصرف لتروزول دوقلو میشوند.
در درمانهای باروری، سطح پایین استروژن در خون باعث افزایش تولید هورمون FSH، که تخمدانها را تحریک میکند، میشود. اینگونه است که لترزول بر باروری تاثیر میگذارد.
این دارو همچنین در درمان برخی از سرطانهای وابسته به استروژن مؤثر است، اما به عنوان یک داروی شیمیدرمانی در نظر گرفته نمیشود.
مقایسه تأثیر لتروزول و کلومیفن سیترات بر موفقیت باروری
عدم تخمکگذاری 20 درصد از علل نازایی را تشکیل میدهد و سندرم تخمدانهای پلیکیستیک (PCOS) شایعترین بیماری غدد در زنان در سنین باروری است. این سندرم با عدم تخمکگذاری مزمن و نازایی همراه است.
در برخی از مطالعات اخیر، داروهای مهارکننده آروماتاز مانند لتروزول بهعنوان داروی مناسبی برای تحریک تخمکگذاری پیشنهاد شدهاند. یکی از مزایای لترزول این است که میتواند تخمکگذاری تک تخمی را افزایش دهد، که در سندرم PCOS میتواند مفید باشد.
بنابراین ما ارزیابی کردیم تأثیرات لتروزول را در مقایسه با کلومیفن سیترات بر موفقیت تخمکگذاری در بیماران مبتلا به PCOS.
روش انجام: در این آزمایش بالینی، 220 بیمار نازا با تشخیص PCOS بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه کلومیفن سیترات و گروه دیگر لترزول. هر دو گروه همچنین از آمپول گنادوتروپین، hCG و IUI بهرهمند شدند.
ما نتایج درمان شامل تعداد فولیکولهای رسیده، ضخامت آندومتر، تعداد گنادوتروپینهای مصرفی در روز تجویز HCG، نرخ بارداری و چندقلویی و تعداد سقطها تا هفته چهاردهم را بررسی و مقایسه کردیم.
نتایج: اختلاف میانگین سنی بیماران بین گروههای لتروزول و کلومیفن از نظر آماری معنیدار نبود.
در این مطالعه، اختلاف میانگین تعداد تخمک و همچنین ضخامت آندومتر بین دو گروه کلومیفن و لتروزول معنیدار بود، اما بارداری بین دو گروه از نظر آماری تفاوت قابل توجهی نداشت.
میانگین تعداد فولیکولهای رسیده در گروه لتروزول 83/1±0/8 و در گروه کلومیفن 28/27±13/1 بود (001/0P=).
میانگین ضخامت آندومتر در گروه لتروزول 7/8±1/18 و در گروه کلومیفن 30/7±20/1 بود (001/0P=). تعداد 30 نفر (27.3 درصد) در گروه لتروزول و 20 نفر (18.2 درصد) در گروه کلومیفن تست مثبت بارداری داشتند (1/0P=).