“`html
برف کوری چیست؟
برف کوری، یک مشکل چشم است که وقتی چشم‌ها به اشعه ماورای بنفش خورشید که از روی برف یا یخ منعکس می‌شود، برخورد می‌کنند، اتفاق می‌افتد. این مشکل معمولاً برای افرادی که در فصل زمستان به کوهنوردی می‌روند و از عینک آفتابی استفاده نمی‌کنند، پیش می‌آید.
زمانی که کوهنوردان بدون عینک آفتابی به کوه می‌روند، احتمال ابتلا به این مشکل افزایش می‌یابد. حتی اگر کسی فقط 20 دقیقه در ارتفاعات و در جایی که برف تازه باریده، بدون عینک آفتابی بماند، ممکن است دچار برف کوری شود.
نور منعکس شده از برف، مقدار زیادی اشعه ماورای بنفش (UV) دارد که می‌تواند قرنیه چشم را بسوزاند و باعث برف کوری شود.
علائم برف کوری کدام است؟
احساس سوزش، تاری دید و ناراحتی در چشم حدود شش تا دوازده ساعت پس از قرار گرفتن در معرض نور شدید رخ می‌دهد. معمولاً کاهش بینایی ناشی از برف کوری موقتی است و به ندرت به نابینایی دائمی منجر می‌شود. علائم چشمی معمولاً بین 18 تا 24 ساعت بعد بهبود می‌یابد.
برف کوری معمولاً در ارتفاعات بالا اتفاق می‌افتد، جایی که اشعه ماورای بنفش شدیدتر است. برف، یکی از منعکس‌کننده‌های خوب نور است و می‌تواند تا 80 درصد از اشعه ماورای بنفش را منعکس کند. به همین دلیل، اسکی‌بازان و کوهنوردان باید به حفاظت از چشمان خود توجه کنند و از عینک آفتابی مناسب استفاده کنند.
همچنین برف کوری ممکن است در مناطق قطبین شمال و جنوب نیز پیش بیاید. این مشکل ممکن است برای هر کسی که در فضای باز فعالیت می‌کند، مانند پیاده‌روی، برف‌پیمایی یا اسکی در مکان‌های پوشیده از برف رخ دهد.
- کاهش بینایی
- درد و قرمزی چشم‌ها
- دیدن هاله‌ای از نور
- حساسیت به نور درخشان
- پلك‌های متورم و قرمز
- مردمک‌های کوچک شده
- تیک یا پریدن غیرقابل کنترل پلک و درد چشم
- آب آمدن از چشم
- امکان بسته شدن چشم به دلیل تورم شدید
- احساس سوزش در چشم به گونه‌ای که انگار ذرات شن و ماسه وارد شده‌اند
- از دست دادن بینایی به‌طور موقت
تاثیر عینک آفتابی در جلوگیری از مشکل برف کوری چیست؟
همان‌طور که گفته شد، عینک آفتابی نقش مهمی در جلوگیری از برف کوری دارد. عینک‌ها باید بتوانند تنها 5 تا 10 درصد نور مرئی را از خود عبور دهند و تقریباً تمام امواج ماورای بنفش را جذب کنند. بنابراین، عینک‌ها باید دارای عدسی‌های بزرگ باشند.
نکته دیگر این است که بهتر است عینک آفتابی انتخابی دارای کناره‌هایی باشد که از ورود اشعه فرابنفش به چشم جلوگیری کند. برف کوری معمولاً در ارتفاعات اتفاق می‌افتد، جایی که اشعه ماورای بنفش بیشتر است.
درمان برف کوری
برای جلوگیری از آسیب بیشتر، لنزهای داخل چشم را خارج کنید تا بهبود سریع‌تری حاصل شود. در طول درمان، از لمس یا مالش چشم خودداری کنید. برای جلوگیری از ورود نور به چشم، آنها را با یک پد نرم یا گاز پانسمان بپوشانید.
در داخل خانه و در یک اتاق تاریک بمانید. از پماد تجویزی برای تسریع در بهبود استفاده کنید. همچنین می‌توانید یک کمپرس سرد و مرطوب روی چشمان بسته بگذارید. استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی استریل یا قطره‌های چشمی بی‌حسی ممکن است توسط پزشک توصیه شود. مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپیرین، استامینوفن یا ایبوپروفن نیز می‌توانند به کاهش درد کمک کنند.
هشدار:
قطره چشمی تتراکائین، بی‌حس‌کننده موضعی اعصاب سطحی چشم است که فقط باید در شب و در تاریکی مطلق استفاده شود. استفاده از این دارو در روز یا حتی در نور کم بسیار خطرناک است و می‌تواند مشکلات بیشتری ایجاد کند.
“`
این موضوع می‌تواند باعث کوری شود.
نکات مهم
برای کاهش درد و داشتن خواب بهتر در مواجهه با برف کوری، باید از مسکن استفاده کرد. افرادی که سابقه پیوند قرنیه دارند ممکن است در شرایط برف کوری به نور حساس‌تر باشند.
چگونه از برف کوری پیشگیری کنیم
برای جلوگیری از برف کوری می‌توانید از عینک‌های محافظ مخصوص که 100 درصد اشعه UV را مسدود می‌کنند، استفاده کنید. این عینک‌ها همچنین می‌توانند عینک‌های آفتابی منحنی شکل یا عینک‌های مخصوص توده‌های یخچالی باشند. این عینک‌ها فقط حدود 10 درصد از نور مرئی را عبور می‌دهند و تقریباً تمام اشعه‌های UV را جذب می‌کنند.
عینک‌های مخصوص توده‌های یخچالی شبیه عینک‌های آفتابی هستند، اما طراحی خاصی دارند که مانع ورود نور از کنار و پایین می‌شود. این عینک‌ها معمولاً با لنزهای تیره و پلاریزه ساخته می‌شوند که از عینک‌های آفتابی معمولی تیره‌ترند.
حتماً باید همیشه عینک‌های آفتابی یا عینک‌های محافظ برف را حتی در روزهای ابری بزنید، زیرا اشعه‌های UV حتی از میان ابرها هم عبور می‌کنند. لنزهایی با رنگ تیره یا آینه‌ای همیشه بهترین انتخاب هستند. عینک‌های محافظ برف دارای سوراخ‌هایی در پایین قسمت منحنی هستند که به خروج رطوبت کمک می‌کنند و از بخار کردن یا یخ زدن آنها جلوگیری می‌کنند. این عینک‌ها به‌طور محکم روی صورت قرار می‌گیرند و اطراف چشم را به خوبی می‌پوشانند. همچنین می‌توانید از کلاه یا کلاه ایمنی با نقاب برای جلوگیری از ورود اشعه‌های خورشید از بالا استفاده کنید.
در صورت اضطراری و نبود عینک آفتابی، می‌توانید یک عینک محافظ به‌سادگی با استفاده از نوار، مقوا، پوست درخت یا وسایل دیگر بسازید. با برش در قسمت بینی و ایجاد شکاف‌های نازک افقی در نقطه دید می‌توانید نوری را که نباید وارد شود، مسدود کنید.
این عینک دست‌ساز را می‌توانید با ریسمان یا نوار محکم دور سر ببندید تا از چشم‌ها در برابر نور محافظت شود. همچنین می‌توانید پلک‌ها را با دوده یا زغال سیاه کنید، این کار می‌تواند به جذب برخی اشعه‌های مضر UV و انحراف نور از چشمان شما کمک کند.
قبل از رفتن به مناطق برفی، از پزشک بخواهید که قطره‌های چشمی یا پمادهایی برای برف کوری تجویز کند. افرادی که از لنزهای چشمی استفاده می‌کنند می‌توانند از برخی مدل‌های خاص که خاصیت UV دارند استفاده کنند، اما باید توجه داشت که این لنزها تنها از قرنیه و مردمک محافظت می‌کنند و نه از بافت‌های دیگر.
همیشه به یاد داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است. بنابراین، همیشه عینک آفتابی‌تان را در دسترس داشته باشید تا از چشمان‌تان در برابر اشعه UV محافظت کنید.
همچنین بخوانید: