بیماری بری بری که به نام سندروم ورنیک کورساکوف (Wernicke-Korsakoff Syndrome) هم شناخته می‌شود، یک مشکل مغزی است که به علت کمبود تیامین (ویتامین B1) بوجود می‌آید. تیامین به بدن کمک می‌کند تا از قند خون انرژی بگیرد.
سیستم اعصاب بدن
بیماری مغزی ورنیک و سندروم کورساکوف دو مشکل مختلف هستند، اما هر دو به دلیل آسیب به مغز به وجود می‌آیند.
بیماری مغزی ورنیک در مراحل اولیه و به شکل حاد رخ می‌دهد.
در مقابل، بیماری روانی کورساکوف نوع مزمن و طولانی‌مدت این سندروم می‌باشد.
بیماری مغزی ورنیک به نواحی پایینی مغز از جمله تالاموس و هیپوتالاموس آسیب می‌زند.
سندرم کورساکوف به نواحی مغز که با حافظه در ارتباط هستند آسیب می‌زند.
عواملی که موجب کمبود ویتامین B1 می‌شوند
– ایدز
– سرطان
– تهوع و استفراغ شدید در بارداری
– بیماری قلبی هنگام مصرف طولانی‌مدت داروهای مدر
– تزریق وریدی طولانی‌مدت بدون دریافت ویتامین B1
– دیالیز طولانی‌مدت
– پرکاری تیروئید (مقدار زیاد هورمون تیروئید)
– بارداری و شیردهی
– ورزش شدید
– تب
– اسهال یا سندروم روده تحریک‌پذیر (IBS)
– نارسایی کبد
– دیابت
– عمل جراحی برای کاهش وزن
ویتامین B1 برای عملکرد صحیح قلب و مغز مفید است
افراد در معرض خطر کمبود تیامین
– بیشتر افرادی که با این سندروم روبرو هستند، بالای 40 سال سن دارند.
– مردان
– افرادی که الکل مصرف می‌کنند
– افراد دارای سوء تغذیه
– افراد بی‌خانمان
– افرادی که ویتامین B1 و دیگر ویتامین‌های گروه B کافی دریافت نمی‌کنند
– رژیم غذایی شامل مقدار زیادی کربوهیدرات تصفیه شده مانند برنج، آرد سفید و شکر
علائم بیماری مغزی ورنیک
– سردرگمی و اضطراب
– از دست دادن هماهنگی عضلات (آتاکسی)
– لرزش پاها
– مشکلات بینایی
– حرکات غیرطبیعی چشم‌ها که به نام نیستاگموس شناخته می‌شود
– دوبینی
– افتادگی پلک
علائم سندروم کورساکوف
– ناتوانی در ایجاد خاطرات جدید
– از دست دادن حافظه (که ممکن است شدید باشد)
– اختراع داستان (درددل کردن)
– دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند (توهم)
این علائم ممکن است در حین ترک الکل دیده شوند.
تشخیص و آزمایشات
پزشک موارد زیر را در بیمار بررسی می‌کند:
– حرکات غیرطبیعی چشم‌ها
– کاهش یا فقدان رفلکس‌ها و واکنش‌ها
– ضربان سریع قلب
– کاهش دمای بدن
– ضعف عضلات و آتروفی (از دست دادن بافت)
– مشکل در راه رفتن و هماهنگی
– آزمایش خون برای بررسی میزان ویتامین B1 در خون
بیماری بری بری, سیستم اعصاب بدن
درمان
هدف از درمان کنترل علائم و جلوگیری از بدتر شدن آنها است.
برخی افراد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
اگر فرد بیهوش یا خیلی ضعیف باشد، نیاز به مراقبت ویژه دارد.
تیامین (ویتامین B1) می‌تواند به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف شود.
این ویتامین بهبودی در حافظه را تضمین نمی‌کند.
معمولاً بیماران دچار کم‌آبی می‌شوند، بنابراین باید آب کافی بخورند.
عوارض تزریق تیامین
ممکن است با تزریق این ویتامین علائم زیر را تجربه کنید:
– سردرگمی یا هذیان
– مشکل بینایی و حرکت چشم‌ها
– عدم هماهنگی عضلات
داروها
مصرف داروهای پارکینسون ممکن است به بهبود حافظه کمک کند.
این داروها از شکستن استیل‌کولین (یک انتقال‌دهنده عصبی) جلوگیری می‌کنند و این فرآیند برای تشکیل حافظه مهم است.
داروهای ضد افسردگی نیز می‌توانند با افزایش سطح سروتونین به بهبود حافظه کمک کنند.
درمان‌های گیاهی و مکمل
این درمان‌ها باید تحت نظر پزشک انجام شود.
– جینگو (Ginkgo): محققان توصیه می‌کنند که جینگو برای جلوگیری از زوال عقل مصرف شود. در هنگام مصرف جینگو،
از داروهای رقیق‌کننده خون مثل آسپیرین استفاده نکنید. دو هفته قبل از جراحی، مصرف این گیاه را متوقف کنید. دانه جینگو خطرناک است و باید از آن دوری کنید. در زمان بارداری و شیردهی نیز نباید این گیاه را مصرف کنید.
– سیج (Sage): به‌عنوان یک درمان ممکن برای تقویت حافظه استفاده می‌شود. اگر دچار صرع هستید، می‌توانید از روغن سیج بهره ببرید. اگر به نعنا آلرژی دارید یا فشار خون‌تان بالا است، از این گیاه استفاده نکنید. در دوران بارداری و شیردهی هم باید از آن دوری کرد.
– طب سوزنی: می‌تواند به بهبود حافظه و عملکرد شناختی در سالمندان کمک کند.
– بتا کاروتن: این یک آنتی‌اکسیدان است که به بهبود عملکرد ذهنی و حافظه کمک می‌کند. مصرف مکمل‌های بتا کاروتن در بلندمدت می‌تواند فواید بیشتری داشته باشد.
– چای سیاه و سبز: چای ممکن است به بالا بردن سطح آگاهی و عملکرد ذهنی کمک کند.
– جینسینگ: برای درمان افراد مبتلا به اختلالات عصبی و زوال عقل مفید است.
– جاسمین (یاس): می‌تواند به بهبود حافظه کمک کند.
– اسطوخودوس: برای جلوگیری از خستگی و زوال عقل مفید است.
– ماساژ درمانی: ماساژ، با یا بدون روغن، ممکن است برای بیماران مبتلا به زوال عقل کمک کننده باشد.
– روغن ماهی و امگا 3: برای جلوگیری از مشکلات شناختی و زوال عقل استفاده می‌شود.
– فیزیوتراپی: به بهبود حرکت، عملکردهای ذخیره‌ای، کاهش درد و جلوگیری از آسیب‌ها کمک می‌کند.
روند بهبود بیماری
اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند بدتر شده و زندگی فرد را تهدید کند.
با درمان، می‌توانید از بروز علائمی مانند مشکلات بینایی و ناهماهنگی در حرکات جلوگیری کنید یا از پیشرفت آن بکاهید.
عوارض
– دشواری در تعاملات اجتماعی یا شخصی
– آسیب‌های ناشی از عدم تمرکز
– از دست دادن دائمی مهارت‌های فکر کردن
– از دست دادن دائمی حافظه
– کوتاه شدن عمر
جلوگیری
– عدم مصرف الکل
– دریافت مواد مغذی کافی
– داشتن یک رژیم غذایی متعادل
– عدم مصرف گوشت قرمز فرآوری شده
– افزایش مصرف میوه‌ها و سبزیجات
منبع: tebyan.net