“`html
تاریخچه هفته وحدت
شکل‌گیری اولین هفته وحدت در دوران تبعید : دشمنان ملت‌های مسلمان همیشه از اختلافات مذهبی مثل شیعه و سنی بهره‌برداری می‌کنند. آنها سعی دارند دعوا درست کنند و برادران را به جان هم بیندازند. این افراد نقاط مشترک ما را بزرگ نمی‌کنند و در عوض اختلافات کوچکی را برجسته می‌کنند. این کارها همیشه ادامه داشته و در حال حاضر نیز انجام می‌شود.
اسلام از اولین روز این توطئه‌ها را رد کرده است. دلیلش هم این است که ما به کسی توجه نمی‌کنیم؛ این عقیده‌ی ماست. پیش از اینکه نظام اسلامی به وجود بیاید، بزرگان نهضت و مبارزه هم در تلاش بودند تا وحدتی بین شیعه و سنی به وجود آورند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم.
از آن زمان تا اکنون با علمای سنی حنفی در شهرهای بلوچستان مثل ایرانشهر، چابهار، سراوان و زاهدان که بحمدالله هنوز زنده هستند، در ارتباط هستیم. حتی زمانی که در تبعید بودم، دستگاه‌ها نمی‌خواستند ما کاری انجام دهیم؛ اما ما تصمیم گرفتیم نشانه‌ای از اتحاد شیعه و سنی در این شهرها نشان دهیم. به همین خاطر هفته‌ی وحدت را به یاد ولادت پیامبر اکرم که در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنّت و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه است، جشن گرفتیم. این یک فکر عمیق است که از زمان‌های دور وجود داشته است.
هفته وحدت از چه روزی تا چه روزی است ؟
حالا سؤال پیش می‌آید که هفته وحدت از چه روزی تا چه روزی است؟ در ادامه، تاریخ شروع و پایان هفته وحدت را مشاهده خواهید کرد.
هفته وحدت در تقویم 98 چندشنبه است ؟
هفته وحدت در تقویم ایران در سال 98 از روز یکشنبه ۱۹ آبان [عقرب] سال ۱۳۹۸ شروع می‌شود و تا ۲۶ آبان ۹۸ ادامه دارد.
هفته وحدت در تقویم میلادی چه روزی است ؟
هفته وحدت در تقویم سال 2019 از روز یکشنبه November 10 آغاز می‌شود.
هفته وحدت در تقویم قمری 1441 چه روزی است ؟
هفته وحدت در تقویم سال 1441 قمری از روز یکشنبه ۱۲ ربیع الاول (۱۲/۳/۱۴۴۱) آغاز می‌شود.
هفته وحدت چه روزی است ؟
طبق اطلاعاتی که گفتیم، فاصله بین ۱۲ ربیع الأول که سالروز ولادت پیامبر اکرم (ص) به روایت اهل سنّت است تا ۱۷ ربیع الأول که ولادت رسول الله محمد (ص) به روایت شیعه است، از سوی امام خمینی (ره) به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده است.
علت نامگذاری هفته وحدت
پیروزی انقلاب اسلامی نتیجه وحدت میان مردم و گروه‌های مختلف مسلمان بود که به وجود آمد. این وحدت به یک حرکت بزرگ اسلامی تبدیل شد و باعث شد که مردم علیه ظلم و استعمار قیام کنند و انقلاب اسلامی پیروز شود. اما استعمارگران با دو روش می‌خواستند مانع از این وحدت شوند:
- تقویت نژادپرستی و ملی‌گرایی
- تحریک تعصبات مذهبی بین شیعه و سنی
هفته وحدت از دیدگاه مقام معظم رهبری
به ابتکار امام خمینی (ره)، هر سال در ماه ربیع الاول به خاطر میلاد پیامبر اسلام (ص) از ۱۲ تا ۱۷ ربیع الأول در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی هفته وحدت جشن گرفته می‌شود. به اعتقاد اکثر اهل سنّت، ولادت پیامبر در ۱۲ ربیع الأول و به نظر غالب اهل شیعه، این رویداد در ۱۷ ربیع الأول است.
“`
شیعه ۱۷ ربیع الاول را به عنوان روز تولد پیامبر اسلام (ص) جشن می‌گیرد. این تفاوت در تاریخ جشن تولد باعث شد که امام خمینی(ره) این ایام را به نام “هفته وحدت” نامگذاری کند. این نامگذاری نه تنها به دو مذهب بزرگ اسلام احترام می‌گذارد، بلکه بر اهمیت وحدت بیشتر در میان مسلمانان تأکید دارد.
در تاریخ اسلام، مسلمانان بارها شاهد بوده‌اند که دشمنان تلاش کرده‌اند وحدت آنها را برهم بزنند. این دشمنان با روش‌های مختلف، سعی در از بین بردن اسلام و اندیشه‌های ناب پیامبر (ص) داشته‌اند. دلیل ناکامی این دشمنان، وحدت و هوشیاری مسلمانان است. هر جا که دشمنان توانسته‌اند در این وحدت اختلال وارد کنند یا با فتنه‌انگیزی برخی مسلمانان را از فهم حقیقت بازدارند، زندگی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مسلمانان تحت تأثیر قرار گرفته و دچار مشکلاتی شده است.
بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران به منظور تحقق وحدت اسلامی در جامعه، همواره تلاش کرده است. یکی از نتایج و ثمرات این وحدت، پیروزی انقلاب اسلامی ایران است. مردم با همت و همکاری یکدیگر توانستند برای آزادی کشور از دست قدرت‌های سلطه‌گر عمل کنند. هم‌اکنون نیز ما می‌بینیم که این وحدت و همکاری چگونه الهام‌بخش حرکت مردم کشورهای دیگر شده است، که با هر نوع دین و مذهب در برابر ستمگران متحد می‌شوند.
به طور کلی، هرگاه ما به اهمیت وحدت در بین گروه‌های مختلف جامعه توجه کنیم، متوجه می‌شویم که اگر بین مردم وحدت و یکپارچگی وجود داشته باشد، دشمنان هیچ‌گاه نمی‌توانند به خواسته‌های خود برسند. اما اگر دودستگی و اختلاف در جامعه پیش بیاید، مسیر برای نفوذ دشمنان باز می‌شود.
امید است با گرامی‌داشتن این هفته مبارک و اعیاد میلاد پیامبر اکرم (ص) و نیز میلاد امام جعفر صادق (ع)، ایران همواره بتواند در زمینه‌های علمی و فرهنگی پیشرو باشد.
هفته وحدت از دیدگاه اهل سنت
چه کسی هفته وحدت را نامگذاری کرد؟
امام خمینی (ره) درباره این سیاست خصمانه فرمودند:
«ایجاد اختلاف بین اهل سنت و شیعیان و تبلیغات نفاق‌افکن، از خطرناک‌ترین کارهاست. خوشبختانه در انقلاب اسلامی ایران هیچ اختلافی بین این دو طایفه وجود ندارد و همه به دوستی و برادری کنار هم زندگی می‌کنند. اهل سنت در ایران جمعیت قابل توجهی دارند و در سراسر کشور زندگی می‌کنند و با ما برادرند. برخی افراد در تلاش هستند که بین برادران مسلمان اختلاف ایجاد کنند، اما ما باید از آنها احتراز کرده و بر اتحاد خود تأکید کنیم. من دست دوستی به تمام مسلمانان در سرتاسر دنیا می‌دهم.»
به همین دلیل، روز ولادت پیامبر اکرم (ص) بر اساس روایات“`html
شیعه 17 ربیع‌الاول را جشن می‌گیرند و اهل سنت 12 ربیع‌الاول را، برگزاری دو جشن در این تاریخ‌ها ممکن است چندان مطلوب نباشد. به همین دلیل، در 6 آذر 1360، از طرف قائم مقام رهبری به روزهای دوازدهم تا هفدهم ربیع‌الاول هر سال قمری «هفته وحدت» اعلام شد. هدف از این هفته، تقویت وحدت و برادری اسلامی در ایران و دیگر کشورهای اسلامی بود تا با برگزاری اجتماعات و جشن‌ها، به پیشبرد انقلاب جهانی اسلام کمک شود. از آن زمان، هفته وحدت با شکوه در ایران و دیگر کشورهای اسلامی برگزار می‌شود.
آیات و روایات مرتبط با هفته وحدت
قرآن کریم:
وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللَّهِ جَمِیعاً و لاتَفَرَّقُوا
همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.
آل عمران، آیه 103
پیامبر (ص):
أیُّهَا النّاسُ! عَلَیکُم بِالجَماعَةِ و إیّاکُم و الفُرقَةَ
ای مردم! بر شما لازم است که با هم باشید و از جدایی بپرهیزید.
میزان الحكمه، ح 2434
پیامبر (ص):
الجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ
وحدت موجب رحمت است و تفرقه عذاب می‌آورد.
کنزالعمّال، ح 20242
پیامبر (ص):
یَدُاللَّهِ عَلَی الجَماعَةِ و الشَّیطانُ مَعَ مَن خالَفَ الجَماعَةَ یَرکُضُ
دست خدا بر سر جماعت است و شیطان با کسی است که با جماعت دوستی نکند.
کنزالعمّال، ح 1031
پیامبر (ص):
عَلَیکَ بِالجَماعَةِ ؛ فَإنَّما یأکُلُ الذِّئبُ القاصِیَةَ
به جماعت ملحق شو؛ زیرا گرگ، گوسفند دور مانده را می‌خورد.
مسند أحمد، ج 6، ص 446
امام علی (ع):
لَوسَکَتَ الجاهِلُ مَا اختَلَفَ النّاسُ
اگر نادان سکوت می‌کرد، مردم با هم اختلاف نداشتند.
بحار الأنوار، ج 78، ص 81
امام علی (ع):
عَلَیکُم بِالتَّواصُلِ وَ التَّباذُلِ و إیّاکُم و التَّدابُرَ والتَّقاطُعَ
لازم است که با یکدیگر ارتباط و بخشش داشته باشید و از جدا شدن و پشت کردن به همدیگر پرهیز کنید.
نهج البلاغه، نامه 4
نکات مرتبط با هفته وحدت
در این ارتباط، توجه به نکات زیر مهم است:
1. هفته وحدت و اتحاد شیعه و سنی
هدف از وحدت شیعه و سنی این است که مسائل اختلافی را کنار گذاشته و بر مشترکات تأکید کنیم. باید در تعامل با یکدیگر و در مسائل مربوط به جهان اسلام، همسو و هم‌جهت حرکت کنیم. به عبارت دیگر، اختلافات نباید مانع اخوت اسلامی و وحدت مسلمانان در برابر دشمنان شود. بنابراین، اتحاد شیعه و سنی به معنای دست کشیدن از اصول و اعتقادات نیست، بلکه باید زمینه تعامل و هم‌فکری در مسائل کلی و بین‌المللی فراهم شود. به همین خاطر، طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت موظف است که سیاست‌های خود را بر مبنای ائتلاف و اتحاد ملل اسلامی قرار دهد و به تحقق وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام پرداخت.
“`
مقام معظم رهبری فرمودند: «معنای اتحاد بین ملت‌های اسلامی این است که در مسائل مربوط به جهان اسلام همسو حرکت کنند و به یکدیگر کمک کنند و در داخل این ملت‌ها سرمایه‌های خودشان را بر علیه یکدیگر به کار نبرند».
2. لزوم و ضرورت وجود هفته وحدت
در شرایطی که دشمنان اسلام تمام تلاش خویش را برای مبارزه و مقابله با اسلام به کار بسته و آشکارا اعلام می‌کنند «جهان اسلام در قرن بیست و یکم یکی از مهمترین میدان‌های زورآزمایی سیاست خارجی آمریکاست» و «تقابل اصلی آینده جوامع بشری برخورد فرهنگ اسلامی و فرهنگ غربی است».
تأکید بر مسائل اختلافی و تفرقه میان صفوف مسلمانان منطقی نیست. در زمانی که مسلمانان می‌توانند با توجه به جمعیت بیش از یک میلیارد نفر و منابع و امکاناتی که در اختیار دارند به عنوان یک قدرت تأثیرگذار در صحنه بین المللی مطرح باشند، پرداختن به اختلافات و مسائل تفرقه انگیز نتیجه‌ای جز به هدر رفتن سرمایه‌ها و استفاده دشمن از این اختلافات، نخواهد داشت.
3. هفته وحدت و اخوت اسلامی
اسلام مسلمانان را امت واحده خوانده است: «ان هذه امتکم امه واحده و انا ربکم فاعبدون»؛ و مؤمنان برادر یکدیگر معرفی شده‌اند: «انما المؤمنون اخوه فأصلحوا بین اخویکم». قال الصادق (ع) «المسلم اخ المسلم»؛ بنابراین اختلاف در پاره‌ای از مسائل مانع اخوت اسلامی و وحدت مسلمانان نمی‌شود وقتی اسلام به مسلمانان سفارش می‌کند که با پیروان ادیان آسمانی و مکاتب دیگر بشری با عدل و مسالمت رفتار شود و آنان را به مشترکات توجه می‌دهد.
«قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم الا نعبد الا الله ولا نشرک به شیئا ولا یتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله فان تولوا فقالوا شهدوا بانا مسلمون؛ بگو‌ای اهل کتاب بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم و بعضی از ما بعضی دیگر را غیر از خدای یگانه به خدایی نپذیرد هرگاه سرباز زنند بگویید گواه باشید که ما مسلمانیم».
آیا مسلمانان نباید با توجه به مشترکات و کنار گذاشتن اختلافات با یکدیگر با مسالمت و عدل رفتار کنند؛ بنابراین با توجه به آنچه بیان شد روشن است که وحدت میان مسلمانان و اتحاد بین فرق اسلامی امری لازم و ضروری است، هر چند ممکن است اهمیت این امر در شهرهای مرکزی ایران و مناطق شیعه نشین محسوس نباشد، اما در مناطق مرزی ایران و نقاطی که شیعیان و اهل تسنن در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، همچنین در صحنه بین المللی و مناسبات کشورهای اسلامی با یکدیگر، وحدت و اتحاد میان مسلمانان و پرهیز از اختلافات ضرورتی است که به خوبی قابل درک است. امام خمینی در این زمینه فرمودند:
«امروز اختلاف بین ما تنها به نفع آن‌هایی است که نه به مذهب شیعه اعتقاد دارند و نه به مذهب حنفی و یا سایر فرق. آنها می‌خواهند نه این باشد نه آن. راه را این طور می‌دانند که بین شما و ما اختلاف بیندازند».
4. فکر وحدت اسلامی یک فکر زودگذر نیست
فکر وحدت اسلامی یک فکر زودگذر و تازه‌پا نیست، بلکه از اعماق دل ما می‌جوشد. سنّی برای خود سنّی است، شیعه هم برای خود شیعه است، هرکدام عقاید و مناسکی دارند و هیچ کدام دیگری را مجبور نمی‌کند که مثل من وضو بگیرد یا اعمال دیگر را مانند من انجام بدهد. حقیقت این است که هر دو به خدای واحد، قبله‌ی واحد، پیامبر واحد، اهداف و ارزش‌های واحد و به اسلام واحد معتقدند. چرا این‌ها را فراموش کنیم؟! من در همان روزهایی که تبعید بودم – آقای مولوی قمرالدینی این‌جاست – پیغام دادم، خودم به مسجد ایشان رفتم و گفتم بیایید این یک هفته میان هفده ربیع – که ما شیعه‌ها هفده ربیع را روز ولادت پیغمبر می‌دانیم و جشن می‌گیریم – و دوازده ربیع را – که شما سنّی‌ها روز ولادت پیامبر می‌دانید – جشن بگیریم. ما بگیریم، شما هم بگیرید. ایشان هم قبول کرد. اتفاقاً در همان روزهای اول و دوم در ایرانشهر سیل آمد و بساط همه چیز را به هم زد و ما در کار امداد مردم افتادیم و نتوانستیم کاری انجام دهیم. به این چیزها توجه داشته باشید. خوب؛ طبیعی است که هر
“`html
هر کسی برای عقاید خودش احترام قائل است. اما آیا این معنا دارد که اگر زید به عقیده‌اش احترام بگذارد، باید به عقیده‌ی عمرو توهین کند؟ یا اگر عمرو به عقیده‌اش احترام می‌گذارد، آیا باید به عقیده‌ی زید توهین کند؟! چرا باید این‌طور باشد؟! دشمن همین را می‌خواهد و این یک آتش خطرناک است که اگر روشن شود، عواقب خوبی نخواهد داشت.
الان در همین همسایگی ما، افرادی هستند که اختلاف و تنش بین شیعه و سنی را تحریک می‌کنند. به خاطر همین اختلاف‌ها، همدیگر را کافر و فاسق می‌دانند و بسیار پیش آمده که به جان هم می‌افتند. به همین دلیل من تأکید می‌کنم که این نکته بسیار مهم است. بله؛ از دوستان و علمای عزیز بسیار ممنونم که تلاش کرده‌اند؛ اما این تلاش‌ها را باید عمق بیشتری بخشید و دوستی‌ها را تقویت کرد؛ هر کسی هم باید در مذهب خودش ثابت قدم بماند. بحث‌های علمی و فکری هم جا دارد و خوب است و مانعی ندارد. اما باید مراقب اختلافات بود؛ مراقب مردم بود و مراقب کارهای دشمن.
5. علما به ندای وحدت پاسخ مثبت دادند
در اوایل انقلاب، اولین جایی که امام هیأتی فرستاد، فکر می‌کنم بلوچستان بود. من را خواستند و حکم نامه‌ای نوشتند که در رادیو خوانده شد. من با جمعی به سمت بلوچستان رفتیم. مرحوم مولوی عبدالعزیز ساداتی ملازهی در آن زمان در قید حیات بودند و ما رفتیم ایشان را در سراوان دیدیم.
باید بگویم که دوستان زیادی از علمای منطقه بودند که به دعوت وحدت پاسخ مثبت دادند. به طور واضح می‌گویم؛ در دل آنها واقعاً این ندا وجود داشت. جامعه ایرانی و اسلامی از این وحدت بهره برد. اوایل انقلاب، با ایجاد درگیری و استفاده از برخی افراد نادرست، تلاش کردند در ایرانشهر و جاهای دیگر کارهایی ایجاد کنند؛ اما به جایی نرسیدند و خوشبختانه اختلافی که می‌خواستند، به وجود نیامد…
من خودم در همان سفری که آمدم، در ایرانشهر تمام رؤسای طوایف را جمع کردم و در جلسه‌ای با آنها صحبت کردم و توضیح دادم که نظام جمهوری اسلامی قصد دارد در همه‌جا عدالت واقعی را پیاده کند؛ بنابراین هیچ‌گونه ظلم و تبعیضی را بین استان‌ها و طوایف کشور تحمل نخواهد کرد. به آنها گفتم که شما به این موضوع کمک کنید. به آنها توضیح دادم که این نظام به مراتب قوی‌تر از نظام قبلی است؛ چون آن نظام بر اساس دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی و سلاح خود تکیه داشت؛ اما این نظام بر اساس احساسات و دل‌ها و علاقه مردم متکی است.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`