تاریخ شروع سال 1445 هجری قمری
سال هجری قمری سیستمی از شمارش سال‌هاست که بر اساس چرخش ماه تنظیم شده و مسلمانان اقدامات مذهبی و مناسبت‌های خود را بر اساس آن انجام می‌دهند.
مبدا سال هجری قمری، هنگامی است که پیامبر اسلام (ص) از مکه به مدینه رفت، که در سال ۶۲۲ میلادی اتفاق افتاد. بر اساس اطلاعات موجود، سال هجری قمری به پیشنهاد امام علی (ع) در زمان خلافت عمر بن خطاب به عنوان سال‌شمار مسلمانان انتخاب شده است.
در ادامه می‌خواهیم شما را با تاریخ شروع سال 1445 هجری قمری در تقویم 1402 آشنا کنیم.
تاریخ شمسی شروع سال 1445 هجری قمری
تاریخ میلادی شروع سال 1445 هجری قمری
تاریخ قمری شروع سال 1445 هجری قمری
آشنایی با سال قمری
سال قمری شامل ۳۵۴ یا ۳۵۵ روز است و حدود ده یا یازده روز از سال شمسی و میلادی کمتر می‌باشد. این سال‌شمار که با ماه محرم آغاز می‌شود، در ماه ذی‌الحجه پایان می‌یابد.
برخی نقل‌ها می‌گویند که ماه رمضان نخستین ماه سال قمری است و به همین دلیل در برخی کتاب‌های ادعیه، اعمال سال قمری از فعالیت‌های مثبت در ماه رمضان شروع و در ماه شعبان خاتمه می‌یابد.
سید بن طاووس، یکی از شخصیت‌های مهم شیعه در قرن هفتم، اشاره کرده که ممکن است ماه رمضان آغاز سال عبادت باشد و ماه محرم ابتدای سال مناسبتی به حساب آید.
ماه‌های سال قمری به این ترتیب هستند: محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاولی، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه.
روز اول هر ماه معمولاً بر اساس دیدن یا پیش‌بینی دیدن هلال ماه نو در شامگاه روز ۲۹ یا ۳۰ ماه قبل، تعیین می‌شود؛ این روند را استهلال می‌نامند.
سال قمری سامانه تاریخ‌گذاری بر مبنای گردش ماه است و چون آغاز آن به هجرت پیامبر(ص) در سال ۶۲۲ میلادی بازمی‌گردد، به نام هجری قمری شناخته می‌شود.
تا پیش از جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸ میلادی)، سال‌شمار هجری قمری مبنای تاریخ رسمی در کشورهای اسلامی بود و رویدادها بر اساس آن ثبت می‌شد.
در ایران، قانونی در ۱۱ فروردین ۱۳۰۴ شمسی، در دوران پهلوی، تصویب شد که در آن بروج به ماه‌های فارسی تبدیل گردید و تاریخ شمسی به عنوان تاریخ رسمی برگزیده شد.
شیخ طوسی، یکی از فقیه‌ها و محدثین در قرن پنجم هجری، گفته است بر اساس نظریه‌های متداول در شیعه، ماه رمضان آغاز سال قمری است؛ به همین خاطر در کتاب مصباح المتهجد، شروع اعمال سال قمری از ماه رمضان را ذکر کرده است.
سید بن طاووس نیز در قرن هفتم هجری که اختلافاتی در مورد ماه اول سال قمری وجود دارد، به عمل بسیاری از علمای پیشین و کتاب‌هایشان اشاره می‌کند که ماه رمضان را به عنوان شروع سال قمری تلقی کرده‌اند؛ اما او احتمال می‌دهد که ماه رمضان آغاز سال عبادی و ماه محرم، آغاز سال مناسبتی باشد.