“`html
تولارمی اولین بار در سال 1907 در انسان دیده شد و در سال 1911 در ایالات متحده شناسایی شد. بزرگترین شیوع این بیماری که از راه هوا منتقل می‌شود، در سال‌های 1966 تا 1967 در سودان اتفاق افتاد و بیش از 600 نفر به نوع B این باکتری مبتلا شدند.
تب خرگوشی بیماری‌ای است که به خاطر انتقال باکتری از حیوان به انسان ایجاد می‌شود. افرادی که خرگوش خانگی دارند، می‌بایست بیشتر نسبت به این بیماری آگاه باشند.
علائم و نشانه‌های تب خرگوشی
علائم این بیماری به نوع انتقال باکتری بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر شخصی با جسد حیوان آلوده تماس پیدا کند، ممکن است در محلی که باکتری وارد شده، زخم آهسته‌ای ایجاد شود (معمولاً در دست) و غدد لنفاوی دچار التهاب شوند. اگر باکتری از راه تنفس وارد شود، می‌تواند بیماری‌ای شبیه به ذات‌ریه ایجاد کند.
اگر باکتری از طریق تناول گوشت خرگوش وارد دستگاه گوارش شود، ممکن است فرد دچار زخم‌های دهان، شکم‌درد، اسهال یا حالت تهوع گردد. دیگر علائم شامل تب، سرفه، گلودرد و سردرد است. در برخی موارد، غدد لنفاوی و چشم نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. علائم معمولاً بین 1 تا 14 روز بعد از تماس با باکتری ظاهر می‌شوند، اما بیشتر مواقع در طی 3 تا 5 روز بروز می‌کنند.
علل و عوامل خطرساز تولارمی
بیماری تولارمی ناشی از باکتری به نام فرانسیسلا تولارنسیس (Francisella tularensis) است که نوعی باکتری گرم منفی و پاتوژن درون سلولی به حساب می‌آید.
این باکتری درون ماکروفاژها تکثیر می‌شود و ارگان‌های اصلی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند عبارتند از:
- عقده‌های لنفاوی
- ریه‌ها
- طحال
- کبد
- کلیه
این باکتری در محیط نسبتاً مقاوم است و می‌تواند به مدت 3 تا 4 ماه در گل و لای، آب یا در بدن حیوانات مرده زنده بماند. همچنین، گوشت خرگوشی که در دمای 5 درجه فارنهایت منجمد شده است، بیش از سه سال عفونت‌زا باقی می‌ماند. این باکتری به راحتی با مواد ضدعفونی‌کننده مثل هیپوکلریت 1 درصد، الکل اتیلیک 70 درصد، گلوتالدهید و فرمالدهید از بین می‌رود.
این باکتری همچنین با حرارت مرطوب (121 درجه سانتی‌گراد به مدت حداقل 15 دقیقه) و حرارت خشک (170-160 درجه سانتی‌گراد به مدت حداقل یک ساعت) غیرفعال می‌شود.
این باکتری می‌تواند انسان، جوندگان، ماهی‌ها، حشرات، کنه‌ها و در واقع بیش از 100 گونه از حیوانات را آلوده کند، اما خرگوش به عنوان منبع اصلی بیماری شناخته می‌شود و از خرگوش به انسان (از طریق تماس پوستی یا خوراکی) منتقل می‌شود. احتمال انتقال بیماری از طریق تماس با ادرار یا ترشحات حیوان آلوده و حتی استنشاق این باکتری از هوا نیز وجود دارد، اما انتقال آن از انسان به انسان بسیار نادر است.
درمان بیماری تولارمی در انسان
در صورت ابتلا به تولارمی، درمان با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند استرپتومایسین، جنتامایسین، اریترومایسین و داکسی‌سیکلین انجام می‌شود. لازم به ذکر است که با درمان، کمتر از یک درصد از بیماران به دلیل عوارض بیماری از دست می‌روند، اما بدون درمان این رقم به 7 درصد بیماران می‌رسد.
راه‌های پیشگیری از تب خرگوش
یکی از اقدامات مناسب برای پیشگیری از این بیماری در افرادی
“`
یکی از روش‌های مهم برای جلوگیری از بیماری‌های مربوط به حیوانات، واکسیناسیون است.
علاوه بر واکسیناسیون، رعایت چند نکته ایمنی می‌تواند به جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کند:
- افرادی که با حیوانات آلوده سر و کار دارند باید حتماً دستکش و ماسک بپوشند.
- گوشت حیوانات در مناطقی که آلوده هستند باید قبل از مصرف به طور کامل پخته شود.
- آب در نقاط آلوده باید به طور کامل جوشانده یا ضدعفونی شود.
- افرادی که در این مناطق هستند باید برای جلوگیری از نیش حشرات، از لباس‌های آستین بلند و همچنین اسپری یا لوسیون‌های دافع حشرات استفاده کنند.
- نوشیدن آب آلوده، تنفس در گرد و غبار آلوده، تماس با مایعات آلوده، نیش کنه‌های آلوده و دست زدن به حیوانات آلوده از جمله راه‌های غیرمرسوم ابتلا به بیماری تولارمی هستند.
همچنین دست زدن به پوست جوندگان وحشی، شکار خرگوش‌های وحشی، کندن پوست آنها، و البته خوردن گوشت خام یا نپخته از این حیوانات هم می‌تواند فرد را به این بیماری مبتلا کند. بنابراین، بسیار مهم است که افراد از دست زدن به خرگوش‌های مرده بدون دستکش خودداری کنند تا در معرض این بیماری قرار نگیرند.
اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفاً آن را لایک کنید. همچنین اگر راهکار دیگری دارید، آن را با دیگر کاربران مجله رضیم به اشتراک بگذارید.
تهیه و گردآوری مجله رضیم
جهان باورصاد