کراک چیست ؟
کراک در کشورهای دیگر از کوکائین درست می‌شود و در دسته مواد تحریک‌کننده قرار می‌گیرد، اما در ایران، کراک همان هروئین فشرده است که به‌صورت دود کردن استفاده می‌شود و بنابراین در دسته مواد مخدر قرار دارد.
کراک چگونه مصرف می‌شود ؟
افراد معمولاً کراک را با پیپ‌های شیشه‌ای که دارای چند منفذ ریز هستند مصرف می‌کنند. مصرف‌کننده پیپ را حرارت می‌دهد (معمولاً با فندک) و این حرارت باعث می‌شود که کراک بخار شود، و فرد این دود را از پیپ استنشاق می‌کند.
این روش باعث می‌شود که دود وارد ریه‌ها شود و سریعاً وارد خون گردد. اثرات کراک به همین خاطر بسیار سریع احساس می‌شود و معمولاً کمتر از ۱۰ ثانیه طول می‌کشد تا فرد مصرف‌کننده اثرات آن را تجربه کند.
کراک را می‌توان مشابه تریاک کشید و از تجهیزات مشابهی نیز استفاده کرد. از جمله این تجهیزات می‌توان به وافور، سیخ و سنگ، قلیان و قلقلی (وسیله‌ای دست‌ساز که از بطری و شیلنگ پلاستیکی ساخته می‌شود) اشاره کرد.
معمول‌ترین روش مصرف کراک، دود کردن آن است، اما مواردی از تزریق یا استنشاق کراک نیز وجود دارد. در روش تزریق، کراک را به‌صورت محلول درآورده و با سرنگ به داخل رگ تزریق می‌کنند. در روش استنشاقی، کراک را به شکل پودر درآورده و از راه بینی مصرف می‌کنند.
برخی مصرف‌کنندگان برای افزایش اثرات، کراک را با مواد دیگر ترکیب می‌کنند. یکی از رایج‌ترین ترکیبات، ترکیب کراک با هروئین است که به آن “اسپیدبال” می‌گویند و این ترکیب معمولاً به‌صورت تزریقی مصرف می‌شود. بعضی نیز آن را با ماری‌جوانا یا نیکوتین مخلوط کرده و به شکل سیگار می‌کشند.
تست اعتیاد به کراک
از آنجایی که کراک در ایران از هروئین گرفته می‌شود، تست‌های مربوط به هروئین برای تشخیص اعتیاد به کراک نیز کاربرد دارند. معمول‌ترین روش برای تشخیص اعتیاد به کراک، تست ادرار است، اما بسته به شرایط ممکن است از آزمایش‌های خون، بزاق یا مو نیز استفاده شود.
تست ادرار معمولاً با تست نواری یا کروماتوگرافی انجام می‌شود. تست نواری به راحتی و در زمانی کوتاه در مطب یا حتی خانه انجام می‌گیرد، اما تست کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) برای تجزیه مواد در ادرار به دقت بیشتری نیاز دارد و معمولا در آزمایشگاه انجام می‌شود.
در میان روش‌های تست، استفاده از نمونه مو برای شناسایی اعتیاد به کراک دقیق‌تر است و می‌تواند مصرف مواد طی چند ماه گذشته را نشان دهد، اما به دلیل هزینه بالا، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
چه زمانی تست اعتیاد به کراک منفی می‌شود؟
افرادی که به اعتیاد دچار هستند، گاهی از روش‌های مختلفی برای منفی کردن تست اعتیاد استفاده می‌کنند تا بتوانند این موضوع را از دیگران پنهان کنند. به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم:
مصرف داروهای ترک اعتیاد
برخی از داروهایی که برای ترک اعتیاد مصرف می‌شوند، ممکن است نتیجه تست را تغییر دهند و آن را منفی کنند. یکی از متداول‌ترین این داروها، ب2 یا بوپرنورفین است که می‌تواند به ترک اعتیاد کمک کند اگر با تجویز پزشک مصرف شود.
اما مصرف خودسرانه این دارو ممکن است به اعتیاد جدیدی منجر شود. همچنین، مصرف همزمان این دارو با مواد مخدر دیگر یا الکل می‌تواند پیامدهایی جدی مانند تشنج یا حتی مرگ داشته باشد.
ایجاد تغییرات در نمونه
برخی افراد ممکن است سعی کنند با تغییرات در نمونه ادرار خود، نتایج تست اعتیاد را منفی کنند. یکی از این روش‌ها رقیق کردن ادرار با آب است، اما به دلیل مراقبت‌های موجود در زمان نمونه‌گیری، این کار معمولاً ممکن نیست.
تغییر دادن سطح pH نمونه ادرار
اضافه کردن بعضی مواد به ادرار می‌تواند باعث تغییر سطح pH و شناسایی نادرست نمونه شود. از جمله این مواد می‌توان به بزاق، منی، اشک، خون و ناخن اشاره کرد. البته معمولاً آزمایشگاه به این نوع تغییرات مشکوک می‌شود و تست تکمیلی TLC انجام می‌گیرد.
این تست بسیار دقیق است و به‌طور کلی امکان تقلب را از بین می‌برد.
اگر جواب تست کراک مثبت باشد، چه کنیم؟
وقتی که جواب تست اعتیاد مثبت می‌شود، این خبر برای بسیاری از افراد، به‌خصوص خانواده‌ها، شوک بزرگی به حساب می‌آید و باعث ایجاد فشار روانی و نگرانی‌های زیادی می‌شود. اما نکته مهم در این شرایط این است که شما باید بتوانید آرامش خود را حفظ کنید و به دنبال بهترین راه‌حل‌ها باشید. نوع برخورد اطرافیان و حمایتی که افراد درگیر در اعتیاد دریافت می‌کنند، نقش بزرگی در ترک و کنار گذاشتن مواد دارد.
سعی کنید از روش‌های قهری مانند تهدید، جر و بحث و درگیری برای ترک دادن فرد استفاده نکنید. این روش‌ها ممکن است اثرات معکوس داشته باشند و باعث ایجاد مقاومت در فرد شوند. برای یافتن بهترین راه‌حل، می‌توانید به یک مشاور ترک اعتیاد مراجعه کرده و از یک روانشناس که در این زمینه متخصص است، کمک بگیرید. روانشناس می‌تواند بهترین روش‌های برخورد با فرد معتاد را به شما آموزش دهد و به شما کمک کند تا به او در مسیر ترک حمایت کنید.
روش صحیح ترک کراک چگونه است؟
پس از قطع مصرف این ماده، فرد معمولاً دچار افسردگی شدید می‌شود که با احساس گناه، نداشتن لذت، خستگی، تحریک‌پذیری، اضطراب، خواب‌آلودگی و گاهی بی‌تابی مشخص می‌شود. اگر فرد کراک را به‌طور کم تا متوسط مصرف کرده باشد، این علائم معمولاً طی چند روز از بین می‌روند. اما در صورتی که فرد به این ماده وابسته شده باشد، این علائم پس از دو تا چهار روز به اوج خود می‌رسند و ممکن است در بعضی افراد چند هفته یا حتی چند ماه ادامه پیدا کنند.
افسردگی در دوران ترک ممکن است همراه با افکار خودکشی و یا آسیب به خود یا دیگران باشد. در این زمان، میل به مصرف دوباره کراک بسیار قوی است زیرا فرد می‌داند که مصرف این ماده می‌تواند این احساسات ناخوشایند را از بین ببرد.
برخی افراد برای مقابله با این احساسات به سمت مصرف الکل، مسکن‌ها، خواب‌آورها یا داروهای ضد اضطراب مانند کلردیازپوکساید می‌روند. این کار ممکن است تنها باعث تغییر نوع اعتیادشان شود و به جای کراک به مواد جدیدی وابسته شوند.