تشخیص سریع قوی فریاد کش از دیگر نژادها + کلیپ (2 نکته مهم)

نام‌های دیگر قوهای فریادکش

کلیپ جالب از قوهای فریادکش در تالاب فریدونکنار

توضیحات کامل در مورد قو فریادکش :

این نوع قو، سفید و بزرگ است و به خانواده مرغابی‌ها تعلق دارد. بدنی بزرگ و گردن بلندی مانند قوهای گنگ دارد، اما در فرم و رنگ منقار آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد.

منقار قو فریادکش زرد کم‌رنگ است و قسمت جلویی آن سیاه می‌باشد. رنگ زرد در نیمه دوم منقار، تا نزدیکی چشم ادامه دارد.

در هنگام پرواز، گردن خود را راست نگه می‌دارد. قوهای فریادکش معمولاً با قدرت و به‌صورت منظم و در ردیف‌های مورب یا به شکل V پرواز می‌کنند و هنگام فرودادن صدای بلندی تولید می‌کنند.

پاهای آن‌ها سیاه و پرده‌دار است و هنگام راه رفتن گردن خود را با وقار و آرامش نگه می‌دارند. گاهی اوقات که روی آب هستند، گردن خود را در لابه‌لای پرهایشان پنهان می‌کنند و استراحت می‌کنند.

هنگام غذا خوردن، قسمت بیشتری از سر و گردن خود را در آب می‌برند. پرنده‌های نابالغ به رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای روشن هستند و منقارشان صورتی کم‌رنگ و پاهایشان خاکستری می‌باشد.

مشخصات ظاهری قو فریادکش :

قو فریادکش حدود 153 سانتی‌متر طول دارد و اندازه آن شبیه قوهای گنگ است، اما مشابه قوهای کوچک می‌باشد. تفاوت‌هایی در اندازه گردن و منقار دارد؛ گردن و منقار آن بزرگتر است و رنگ زرد بیشتری روی منقار وجود دارد.

منقار قو فریادکش از پایه تا نوک زرد است و نوک آن سیاه رنگ می‌باشد. گردن را راست نگه می‌دارد و در پایین گردن خمیدگی خاصی دارد. پروازش آرام و بدون صداست، اما در مقایسه با قوهای گنگ بال زدن قوی‌تری دارد.

پرنده‌های نابالغ و جوان شبیه به نابالغ قوهای کوچک هستند، فقط سر و گردن آن‌ها بزرگتر است. در اولین زمستان، معمولاً پرندگان جوان در کنار پرندگان بالغ دیده می‌شوند.

صدا قو فریادکش :

صدای این پرنده شبیه قوهای کوچک است، اما قوی‌تر، کشیده‌تر و آهنگین‌تر است و معمولاً به صورت «ها-ها-ها» یا «کو-کو-کو» شنیده می‌شود و معمولاً سه سیلاب دارد.

زیستگاه قو فریادکش :

این پرنده در سواحل دریاها، باتلاق‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌های بزرگ زندگی می‌کند و به‌عنوان گونه‌ای مهاجر در زمستان به کشورهای دیگر مانند یاران و ترکیه مهاجرت می‌کند. گاهی اوقات در قبرس نیز دیده می‌شود.

“`

بر اساس گزارشات و تأیید کارشناسان محیط زیست اداره کل حفاظت محیط زیست استان گیلان، تا به حال نزدیک به ۶۰۰۰ قطعه قوی گنگ و فریادکش به تالاب‌ها و آب بندان‌های استان گیلان مهاجرت کرده‌اند.

تالاب‌های امیر کلایه، پارک ملی بوجاق و تالاب بین‌المللی انزلی، به‌خصوص پناهگاه حیات وحش سلکه، پناهگاه حیات وحش سرخانگل و منطقه حفاظت شده سیاه کشیم، بیشترین میزان مهاجرت این پرندگان را به خود اختصاص داده‌اند. صداهای قوی قوی‌های فریادکش، هیاهویی وصف‌ناپذیر در این مناطق ایجاد کرده‌است.

قوی‌ها مانند خانواده اردک‌ها گیاهخوارند و به ندرت از موجودات دیگری مانند ماهی‌ها تغذیه می‌کنند. این پرندگان به وفاداری در انتخاب جفت خود معروفند و عموماً تا پایان عمر به همسر خود وفادار می‌مانند. تحقیقات نشان می‌دهد که این وفاداری در قوی‌های گنگ و فریادکش بین ۹۲ تا ۱۰۰ درصد است.

این پرنده زیبا به دلیل وزن سنگین خود، در ارتفاع کم پرواز می‌کند و به همین خاطر ممکن است به‌راحتی هدف شکار قرار بگیرد. اما شکارچیان به دلیل یک باور قدیمی، شکار قوی را نشانه بدبختی می‌دانند. از گذشته معتقدند که قوی‌ها پس از شکار شدن، اشک می‌ریزند و گریه آن‌ها موجب بدبختی در زندگی می‌شود.

به علاوه، شکار این پرنده حفاظت‌شده جرم محسوب می‌شود و قانون مجازات‌هایی مانند حبس، جزای نقدی و محرومیت از شکار و صید را برای این کار در نظر گرفته است.

مهاجرت پرندگان یک پدیده پیچیده است و بیشتر بوم‌شناسان دنیا علت اصلی آن را دسترسی به غذا می‌دانند. هر ساله با سرد شدن دما در مناطق شمالی زمین، این پدیده افزایش می‌یابد و گروه‌های بیشتری از پرندگان به مناطق جنوبی مهاجرت می‌کنند.

اما برخلاف آنچه که در افکار عمومی معمول است، دلیل اصلی افزایش مهاجرت، سردی هوا نیست بلکه کمبود غذاست. در مناطق جنوبی به دلیل آب و هوای گرم‌تر، دسترسی به غذا بیشتر است و پرندگان بر اساس حس غریزی و پیام‌های ژنی، مسیرهای مختلفی را برای مهاجرت به این مناطق انتخاب می‌کنند تا غذا پیدا کنند.

بیشتر بدانید :

کاربر گرامی، اگر در مورد ” قوی فریادکش ” سوالی دارید، لطفاً در بخش نظرات پایین صفحه با ما و دیگر کاربران در میان بگذارید. و با مجله رضیم همراه باشید تا از نگهداری، بیماری‌ها و دانستنی‌های حیوانات مطلع شوید.