تفاوت نمک دریا و نمک معمولی
نمک یکی از ادویه‌های بسیار مهم است که در پخت و طعم‌دار کردن غذاها استفاده می‌شود.
انواع مختلفی از نمک معمولی، نمک دریایی، نمک سلتی و نمک کوشر وجود دارد.
طعم و بافت هر یک از این نمک‌ها متفاوت است و به همین دلیل هر یک به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این تفاوت‌ها به میزان سدیم و دیگر مواد معدنی موجود در هر نوع نمک بستگی دارد.
در این مطلب به تفاوت نمک دریا و نمک معمولی خواهیم پرداخت.
نمک معمولی
نمک خوراکی از ترکیب دو عنصر سدیم و کلر به دست می‌آید. این سدیم است که بر فشار خون تاثیر می‌گذارد.
اگر سطح سدیم خون بالا و سطح پتاسیم خون پایین باشد، خطر ابتلا به فشار خون بالا و به تبع آن بیماری‌های قلبی و سکته افزایش می‌یابد.
سدیم به طور طبیعی در مواد غذایی مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، در شیر و خامه حدود ۵۰ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم وجود دارد و در تخم مرغ حدود ۸۰ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم موجود است.
سدیم در غذاهای فرآوری شده بیشتر است:
- در نان (حدود ۲۵۰ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم)
- در گوشت‌های فرآوری شده مانند سوسیس و کالباس (حدود ۱۵۰۰ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم)
- در تنقلات مانند چیپس و ذرت بوداده (حدود ۱۵۰۰ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم)
- در سس‌ها مثل سس سویا (حدود ۷ میلی‌گرم سدیم در هر ۱۰۰ گرم)
افزایش دریافت پتاسیم طبق توصیه‌ها می‌تواند فشار خون را کاهش دهد. همچنین کاهش مصرف سدیم نیز به کاهش فشار خون کمک کرده و از مرگ ناشی از بیماری‌های قلب و عروق جلوگیری می‌کند.
در حال حاضر در کشور ما نوعی نمک خوراکی تولید می‌شود که به جای سدیم، از پتاسیم استفاده شده است.
این نوع نمک (نمک پتاسیم) فقط در داروخانه‌ها موجود است و برای گروه‌های خاصی که دچار فشار خون بالا هستند، تجویز می‌شود.
استفاده از این نوع نمک باید تحت نظارت پزشک باشد.
تفاوت نمک معمولی و نمک دریایی
نمک یددار تصفیه شده چیست؟
نمک تصفیه نمکی است که در آن ناخالصی‌های نامحلول و محلول مانند فلزات سنگین و شن و ماسه حذف شده‌اند.
بهترین نوع نمک خوراکی باید یددار و تصفیه شده باشد. نمک‌های تصفیه‌شده یددار به خاطر خلوص بالا، ید را بهتر محافظت می‌کنند.
اما نگهداری طولانی مدت (بیش از ۶ ماه) می‌تواند منجر به از دست رفتن بخشی از ید نمک شود.
برای حفظ ید در نمک، باید آن را دور از نور و رطوبت در ظرف‌های مناسب نگهداری کرد و در هنگام پخت غذا، نمک را در انتهای پخت به غذا اضافه کنید تا ید آن بیشتر حفظ شود.
استفاده از نمک تصفیه نشده به دلیل وجود ناخالصی‌ها می‌تواند در افراد مبتلا به بیماری‌های گوارشی، کلیوی و کبدی مشکلاتی ایجاد کند و حتی در افراد سالم نیز ممکن است باعث ناراحتی‌های گوارشی و همچنین کاهش جذب آهن شود.
چگونه می‌توانیم نمک دریا را از نمک معمولی تشخیص دهیم؟
نمک دریا
نمک دریا به نمکی گفته می‌شود که از بخار شدن آب دریا به دست می‌آید. این نمک بیشتر به عنوان ادویه در غذاها، در پخت و پز، درمان بعضی دردها و بیماری‌ها، در لوازم آرایشی و برای نگهداری مواد غذایی استفاده می‌شود.
تولید نمک دریایی از زمان‌های قدیم وجود داشته است. هیچ شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نشان دهد مصرف نمک دریایی به جای نمک‌های معمولی (کلرید سدیم) برای سلامتی بیشتر مفید است.
با وجود مواد معدنی و ناخالصی‌هایی که در نمک دریا وجود دارد، طعم و مزه آن در برندهای مختلف متفاوت است.
آشپزها و خانم‌های خانه‌دار معروف، با توجه به طعم، بافت و رنگ انواع نمک‌ها، تفاوت‌های خاصی در طعم غذاها ایجاد می‌کنند.
به طور کلی، نمک دریا دانه‌های درشت‌تری دارد که این موضوع در طعم‌دار کردن غذاها نیز متفاوت است.
برای تهیه انواع سالادها مانند سالاد کلم بروکلی و سالاد مرغ و همچنین سس تارتار می‌توانید از نمک دریا استفاده کنید.
نمک خوراکی و نمک دریا چه تفاوتی دارند؟
تفاوت نمک دریا با نمک معمولی
از نظر تاثیر این دو نوع نمک بر سلامتی، هنوز هیچ تحقیق قانع‌کننده‌ای وجود ندارد.
در واقع، تفاوت قابل توجهی بین این دو نوع نمک وجود ندارد و هر کدام به دلیل داشتن کلرید سدیم و مواد معدنی مشابه، اثر یکسانی دارند.
مزیت نمک تصفیه شده به خاطر نداشتن افزودنی‌ها و به ویژه مواد ضد کلوخه، می‌تواند به سلامت شما کمک کند و خطرات خاصی را کاهش دهد.
تفاوت‌های نمک معمولی و نمک دریا
این روزها از جاهای مختلف درباره خاصیت درمانی نمک دریایی می‌شنویم و این که می‌توان از آن برای بهبود فشار خون استفاده کرد.
با شنیدن این موارد، برخی از هموطنان تمایل دارند بیشتر از نمک دریایی در غذاهای خود استفاده کنند، با این امید که این کار به بهبود سلامت آن‌ها کمک کند و درمان‌کننده مشکلاتی مانند فشار خون باشد.
به عنوان مثال، در برخی نان‌ها و شیرینی‌ها اضافه کردن این نوع نمک باعث ایجادبا کیفیت‌تر و تردتر شدن آن‌ها می‌شود، اما از نظر تغذیه‌ای تفاوتی با نمک معمولی ندارد.
بنابراین باید همان نکاتی را که در مورد نمک معمولی رعایت می‌کنیم برای نمک دریایی نیز دنبال کنیم، یعنی روزانه بیش از 3 تا 4 گرم نباید مصرف شود، زیرا مصرف زیاد آن می‌تواند باعث بیماری‌های قلبی و سکته مغزی شده و بر طول عمر تاثیر منفی بگذارد.
نمک دریا نمکی تصفیه نشده است و حاوی فلزات سنگین و مواد خطرناک، مانند آرسنیک می‌باشد. آرسنیک یک شبه فلز سمی شناخته شده‌است که مصرف آن می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
مطالعات نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی با نمک زیاد می‌توانند احتمال بروز پوکی استخوان را افزایش دهند.
بنابراین مصرف این نوع نمک، به ویژه در حجم‌های بالا، به افرادی که فشار خون بالا دارند یا زنان باردار توصیه نمی‌شود.
تفاوت نمک دریا با نمک عادی
تفاوت مزه در انواع نمک
مردم بخصوص سرآشپزها وقتی که نمک مصرفی خود را انتخاب می‌کنند، به عوامل مختلفی مانند مزه، بافت، رنگ و همچنین راحتی در استفاده توجه می‌کنند. ناخالصی‌هایی مانند مواد معدنی می‌تواند بر رنگ و مزه نمک تاثیر بگذارد.
اندازه دانه‌های نمک نیز می‌تواند بر میزان طعم آن در دهان تاثیرگذار باشد. نمک‌های دانه درشت معمولاً طعم قوی‌تر و طولانی‌تری در دهان دارند.
البته این موضوع هنگامی مطرح می‌شود که نمک دانه درشت را بر روی غذای آماده ریخته باشید، نه در حین پخت و پز.
کدام نوع نمک سالم‌تر است ؟
تاکنون هیچ تحقیق مشخصی درباره تفاوت اثرات سلامتی انواع مختلف نمک انجام نشده است. اما اگر هم تحقیقی صورت گیرد، احتمالاً نتایج چندان متفاوت نخواهد بود.
بیشتر نمک‌ها به هم شباهت دارند و تقریباً همه آن‌ها از کلرید سدیم و مقداری کم از مواد معدنی تشکیل شده‌اند.
تنها برتری انتخاب نمک‌هایی که کمتر پردازش شده‌اند این است که از افزودنی‌ها و مواد Anti Caking (ضد چسبندگی) که در نمک‌های تصفیه شده وجود دارد، اجتناب می‌کنید.
بیشتر بخوانید :