مهم ترین تفاوت چک رمز دار با چک بین بانکی
همه ما می‌دانیم که چک رمزدار به درخواست مشتری و از سوی بانک صادر می‌شود. یکی از تفاوت‌های چک رمزدار و چک بین بانکی این است که چک رمزدار پول را از یک بانک به بانک دیگر منتقل نمی‌کند.
چک رمزدار توسط بانک و به درخواست صاحب حساب صادر می‌شود و شماره حساب مشتری نیز بر روی آن قید شده است. دارنده چک می‌تواند با ارائه آن به هر یک از شعب بانک صادرکننده، مبلغ نوشته شده را دریافت کند.
تفاوت دیگر این دو نوع چک این است که چک بین بانکی به نام شخص دیگری صادر می‌شود. صاحب چک می‌تواند پس از دریافت آن، مبلغ را به حساب خود واریز کند و نمی‌تواند وجه نقدی را مستقیماً دریافت نماید.
چک بین بانکی امنیت بیشتری نسبت به چک رمزدار دارد. اگر چک بین بانکی گم شود، امکان سوء استفاده از آن وجود ندارد، چرا که شماره چک مشخص است و مبلغ آن مستقیماً به شماره حساب نوشته شده واریز می‌شود.
علاوه بر این، چک بین بانکی باید به حساب شخص واریز شود، در حالی که چک رمزدار اینطور نیست.
در چک رمزدار مقدار نوشته شده باید به صورت ماشینی ثبت شود و نوشتن آن به صورت دستی مجاز نیست و قانونی نیست.
در چک رمزدار، صاحب چک می‌تواند در پشت آن مبلغ را به نام شخص حقیقی یا حقوقی امضا کند و آن را به هر فردی که آن را امضا کرده، انتقال دهد. هر کسی می‌تواند با مراجعه به بانک، چک را نقد کند.
نکته مهم این است که اگر چک رمزدار گم شود یا به سرقت برود، شخص سارق می‌تواند آن را نقد کند.
کدام چک برای شما مناسب تر است؟
طبق توضیحات ارائه شده، تفاوت چک رمزدار و چک بین بانکی این است که چک رمزدار معمول‌ترین نوع چک است که از حساب یک شخص به حساب فرد دیگری صادر می‌شود. بانک در این فرآیند به عنوان واسطه و انتقال‌دهنده وجه عمل می‌کند. چک رمزدار می‌تواند در تمام معاملات بزرگ به عنوان وجه غیرنقد استفاده شود. نکته‌ای که باید مد نظر داشته باشید این است که هر تصمیمی که درباره چک گرفته‌اید، باید در نرم‌افزار حسابداری ثبت شود.