“`html
فرق ژلوفن با ایبوپروفن چیست ؟
ژلوفن با ایبوپروفن تفاوتی دارد ؟
داروی ژلوفن یک مسکن با شکل ژله‌ای است و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله‌ای بودن آن است. هر دو دارو مسکن‌هایی هستند که برای کاهش التهاب استفاده می‌شوند و در ظاهر کمی با هم متفاوت هستند.
از زمان‌های دور، درد همیشه یک مشکل جدی برای افراد بوده و در زمان‌های مختلف آن‌ها را آزار داده است. برای مقابله با درد، تحقیقات زیادی انجام شده تا راه‌های درمان آن پیدا شود. درد می‌تواند کم یا زیاد باشد و هر دو نوع آن می‌توانند در زندگی روزمره اختلال ایجاد کنند. در دنیای امروز، استفاده از مسکن‌های مختلف برای کاهش درد بسیار رایج شده است. احتمالاً کمتر کسی است که نام استامینوفن را نشنیده باشد. استامینوفن، ژلوفن، ایبوپروفن، آسیفن و … از جمله این مسکن‌ها هستند که هر کدام برای دردهای مختلف استفاده می‌شوند. اما بسیاری از افراد بدون اینکه تفاوت بین این مسکن‌ها را بدانند، آن‌ها را به طور روزانه مصرف می‌کنند و از عوارض مصرف زیاد آن‌ها آگاهی چندانی ندارند.
ایبوپروفن یا بروفن چیست و چگونه عمل می‌کند ؟
ایبوپروفن (Ibuprofen) یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است. این دارو برای درمان بیماری‌های مختلف مانند التهاب مفاصل (مثل روماتیسم مفصلی)، تب، دردهای قاعدگی، سردرد، کمردرد، درد دندان، گرفتگی‌های عضلانی، درد ناشی از کشیدگی و پیچ خوردن مفاصل و همچنین آسیب‌های کوچک استفاده می‌شود. ایبوپروفن می‌تواند درد، تورم و خشکی ناشی از آرتروز (ساییدگی مفصل) و روماتیسم مفصلی را کم کند. نحوه عمل ایبوپروفن به این صورت است که آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز (Cyclooxygenase) را مهار می‌کند. این آنزیم موادی به نام پروستاگلاندین (Prostaglandine) تولید می‌کند که مسئول ایجاد درد، تورم و تب هستند. بنابراین، ایبوپروفن با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها، درد، تورم و تب را کاهش می‌دهد.
اشکال بروفن
ایبوپروفن در اشکال مختلفی مانند قرص‌های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرمی و شربت ۱۰۰ میلی‌گرمی موجود است. این دارو را می‌توان ۳ تا ۴ بار در روز مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون تجویز پزشک، روزانه ۱۲۰۰ میلی‌گرم است. همچنین، نباید این دارو را برای درمان درد بیشتر از ۱۰ روز و برای تب بیش از ۳ روز مصرف کنید. اگر درد یا تب ادامه پیدا کرد، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند در صورت نیاز، دوز ایبوپروفن را تا ۳۲۰۰ میلی‌گرم یا دوره مصرف دارو را طولانی‌تر تجویز کند. ایبوپروفن با نام تجاری پروفن وجود دارد و چند سالی است که به صورت ژله‌ای و تحت نام ژلوفن تولید می‌شود.
عوارض خطرناک ایبوپروفن
حمله قلبی : بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله The Lancet، یکی از عوارض جانبی مهم ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، حمله قلبی و سکته مغزی است. پزشکان پیشنهاد نمی‌کنند که این دارو در بیماران قلبی یا افرادی که سابقه خانوادگی نارسایی قلبی دارند، مصرف شود.
آسیب به DNA : طبق گزارشی در نشریه Drug and Chemical Toxicology، آزمایش‌های انجام شده روی حیوانات نشان می‌دهد که مصرف زیاد ایبوپروفن باعث آسیب به DNA و جهش ژنتیکی می‌شود که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
کم‌خونی : ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی با آسیب به سلول‌های قرمز خون می‌توانند باعث کم‌خونی شوند. نتایج این مطالعه در نشریه Pharmazie منتشر شده است.
– افزایش فشار خون: مطالعات نشان می‌دهد این دارو می‌تواند فشار خون را افزایش دهد و به همین دلیل در بیماران قلبی توصیه نمی‌شود.
کاهش شنوایی : بر اساس گزارش نشریه Medicine، کاهش شنوایی یکی از عوارض جانبی استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن است.
– سقط جنین: طبق گزارشی در BMJ، مصرف ایبوپروفن و دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در ماه‌های اول بارداری خطر سقط جنین را دو برابر می‌کند.
ژلوفن
“““html
ژلوفن چیست؟
ژلوفن یک نوع داروی مسکن است که به شکل کپسول نرم و ژلاتینی وجود دارد و جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی به حساب می‌آید. این دارو در موارد زیر استفاده می‌شود: برای کاهش دردهای موقتی ناشی از سرماخوردگی، دندان درد، دردهای عضلانی، سردرد (مانند میگرن)، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی و کاهش تب. دیگر مسکن‌ها مانند ایبوپروفن و مفنامیک اسید نیز کارکردی مشابه با ژلوفن دارند. این دسته از داروها می‌توانند باعث زخم معده شوند، بنابراین افرادی که زخم معده دارند باید از مصرف آن‌ها پرهیز کنند. مصرف ژلوفن در سه ماه اول بارداری مجاز است، اما در سه ماه آخر که خطر بیشتری دارد، نباید مصرف شود.
موارد منع مصرف ژلوفن
- افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
- مبتلایان به فشار خون نیز نمی‌توانند از این دارو استفاده کنند زیرا باعث افزایش حجم خون می‌شود.
- افرادی که مشکلات خونی مانند هموفیلی دارند یا دچار مشکلات در انعقاد خون هستند، باید از ژلوفن پرهیز کنند.
- این دارو بر روی معده تاثیر می‌گذارد، بنابراین برای افرادی که زخم معده یا کولیت دارند، مضر است.
- چون این دارو از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود، افرادی که مشکلات جدی کلیوی دارند نیز نباید از آن استفاده کنند. همچنین کسانی که به آسپیرین حساسیت دارند، باید از ژلوفن دوری کنند.
- ژلوفن با استامینوفن و داروهای ضد انعقادی تداخل دارد و نباید همزمان با آن‌ها مصرف شود.
- افرادی که داروهای ضد قند مصرف می‌کنند، نباید ژلوفن بخورند چون این دارو می‌تواند اثرات آن‌ها را افزایش دهد و باعث افت ناگهانی قند خون و شوک شود.
- از این دارو نباید به همراه داروهای ادرارآور استفاده کرد چرا که اثر آن‌ها را کاهش می‌دهد.
- مهم است که مصرف این دارو کم شده و تحت نظر پزشک انجام گیرد و از مصرف خودسرانه جلوگیری شود تا مشکلات احتمالی به حداقل برسد.
عوارض مصرف ژلوفن و ایبوپروفن
مشکلات کلیوی از عوارض قابل توجهی هستند که ممکن است پس از مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن رخ دهند.
افرادی که آب زیادی از دست داده‌اند یا دارای بیماری‌های کلیوی و نارسایی قلبی هستند، سالمندان و کسانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند، بیشتر در معرض عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن قرار دارند. به همین دلیل، پزشکان توصیه می‌کنند در طول روز آب و مایعات کافی مصرف شود تا از کم آبی بدن جلوگیری شود.
علاوه بر این، این دو دارو ممکن است در افرادی که مشکلات معده دارند، به خونریزی‌های معده منجر شوند. بنابراین محققان معتقدند مصرف دخانیات همراه با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را افزایش می‌دهد و پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند از سیگار استفاده نکنند.
مهمترین تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن از نظر ساختاری
در دنیای جدید داروسازی، تولید داروها به صورت ژله‌ای بسیار رواج یافته است زیرا این روش عوارض قرص‌ها را کاهش می‌دهد و جذب دارو را سریع‌تر می‌کند. ژلوفن در واقع یکی از اشکال ایبوپروفن است که به شکل ژلاتینی عرضه شده و از نظر ساختار درونی تفاوتی با یکدیگر ندارند.
تفاوت ژلوفن با ایبوپروفن را می‌توان این‌گونه بیان کرد
ژلوفن فرم ژله‌ای داروی ایبوپروفن است.
ایبوپروفن به علت باز شدن در معده مؤثرتر بوده و عوارض آن نیز کمتر از دیگر مسکن‌های درد است، بنابراین افرادی که از بیماری‌های روده‌ای یا زخم اثنی‌عشری رنج می‌برند، بهتر است از این نوع مسکن برای تسکین دردهایشان استفاده کنند.
ژلوفن به صورت کپسولی است و در روده باز می‌شود و افرادی که دچار مشکلات گوارشی یا معده‌ای هستند، معمولاً از این نوع قرص استفاده می‌کنند.
تهیه و گردآوری مجله رضیم
مرضیه ملایری
سایت رضیم
“`