دشت هویج یکی از زیباترین نقاط روستای افجه است که در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا و بالای مرکز روستا، در ناحیه گلندوک و لواسان واقع شده است. گفته می‌شود که در گذشته، بخش زیادی از این دشت به کاشت هویج اختصاص داشت، اما امروزه خبری از این مزارع نیست.
البته، کشاورزان محلی محصولات مختلفی در این زمین‌ها کشت کرده‌اند. مثل سایر روستاهای لواسان، دشت هویج هم بسیار زیبا و دیدنی است. برای رسیدن به دشت هویج می‌توانیم از دو مسیر استفاده کنیم؛ مسیر اول یک جاده آسفالت ۵ کیلومتری است که از جاده لشگرک می‌گذرد و ما را به لواسان و در نهایت دشت هویج می‌رساند.
مسیر دوم نیز ۸ کیلومتر طول دارد و به سمت شمال شرقی می‌رود. به خاطر کوهستانی بودن جاده، رسیدن به دشت هویج در تابستان حدود یک ساعت و نیم و در زمستان بیش از ۲ ساعت زمان می‌برد، که در فصل سرد ممکن است برای گردشگران مشکلاتی پیش بیاورد. اغلب مسافرانی که به دشت هویج می‌آیند، در باغ‌ها و مزارع گشت می‌زنند و چند ساعتی را در کنار طبیعت زیبای این منطقه می‌گذرانند.
پیاده‌روی در ارتفاعات و دره افجه
دیدن مناظر زیبا و بکر در دره شمالی افجه نیز بسیار لذت‌بخش است. این دره در تمام فصول سال مورد توجه هزاران گردشگر قرار دارد و برای کوهنوردان نیز مسیرهای صعود به قله‌های آتشکده، ساکا، یخچال و مهرچال را فراهم می‌کند. گفته شده یکی از راه‌های قدیمی افجه که مخصوص عبور شاهان صفوی بوده، از همین مسیر عبور می‌کرد که به دشت لار می‌رسید.
آنها از این جاده برای شکار و تفریح استفاده می‌کردند؛ امروز می‌توانیم بقایای کاروانسراهای صفوی را که در آن سوی دیواره صخره‌ای کوه و در انتهای دره واقع شده است، ببینیم. در امتداد این مسیر، آبشار پسچویک در فاصله ۱.۵ کیلومتری شمال شرقی روستا و در منطقه یال کوه که به دشت هویج نظارت دارد، واقع شده است.
این آبشار حدود ۱۵ متر ارتفاع دارد و اطراف آن با درخت‌های افرا پوشیده شده است. همچنین آبشار زیبای موآب که در دامنه قله ساکا و قبل از دشت هویج قرار دارد، حدود ۱۸۰ متر ارتفاع دارد و در غیر از اواخر تابستان که کمی آرام و کم‌آب می‌شود، در بقیه فصول پرآب و خروشان است.
دشت هویج, جاذبه‌های روستای افجه
از حمام صفویه تا سقاخانه چراغان
در شمال غرب دشت هویج و در مسیر صعود به قله آتشکده، دشت «سبواستان» با درختان گردو و گیلاس خود را نشان می‌دهد و آبشار چرند به ارتفاع ۴۵ متر از دامنه کوه به سمت دره سرازیر می‌شود. کمی آن طرف‌تر، حمام تاریخی روستا که در مرکز بافت قدیم واقع شده، توجه‌ها را جلب می‌کند.
این حمام دارای ۲ قسمت مجزای زنانه و مردانه است و دارای طاق، گنبدهای خاص و قوس‌های زیبایی است. مردم محلی اعتقاد دارند که قدمت حمام به دوره صفوی یا اوایل حکومت قاجار برمی‌گردد، اما هنوز نیز مورد استفاده مردم روستا قرار دارد. با گذر از آبشار و دیدن معماری خاص این حمام، به محله‌های قدیمی و بافت‌های اصیل این روستا می‌رسیم که به یکدیگر نزدیک هستند.
اگر به محله چراغان سری بزنید، می‌توانید به تماشای بافت دیدنی آن بپردازید و سقاخانه حضرت ابوالفضل (ع) را از نزدیک ببینید. این سقاخانه و درخت چنار کهنسالی که قدمت آن را به ۴۰۰ سال قبل نسبت می‌دهند، شهرت زیادی دارند. همچنین معماری قلعه ساکا و بقایای قصر قجری قلعه مرتفع و بلند سربند یا ساکا که از ارتفاعات این منطقه بر روستاهای امامه، راحت‌آباد، ناصرآباد، افجه و بیشتر لواسان نظارت دارد، از بناهای قدیمی این منطقه است.
براساس آثار به‌جا مانده، مصالح به کار رفته در این بنا شامل سنگ لاشه، ملات گچ، ساروج، آجر، خشت و گل است. سفال‌های یافت شده در اطراف قلعه از انواع نخودی، نقش استامپی، نقش زیر لعاب و سفال‌های لعابدار سبز رنگ، لاجوردی و آبی است که قدمت قلعه را به قرون دوم و سوم اسلامی می‌رساند.
این قلعه تا دوران صفوی فعال بوده و توسط مردم محلی استفاده می‌شد. حالا هم این قلعه جزو آثار ملی محسوب می‌شود. نزدیک به این قلعه، می‌توان بقایای یک قصر از دوره قاجار را در سمت شمال روستا دید که به باغ‌های سرسبز آن مشرف است.
این قصر به ناصرالدین شاه تعلق داشته و توسط اعتمادالدوله ساخته شده است. از این قصر فقط پی آن، دیواری به ارتفاع یک و نیم متر و طول یک متر و تعدادی آجر قرمز به جا مانده است. با این حال، حتی همین مقدار هم ارزشمند است و می‌توان از آن مراقبت کرد تا از نابودی نجات پیدا کند.