رضیم به نقل از فارس: مایلز هریس، دانشجوی دکترا در مؤسسه کاهش خطر و بلایا در دانشگاه کالج لندن می‌گوید که با وجود تمام زباله‌های فضایی و ماهواره‌هایی که در دور زمین هستند، احتمال برخورد با یک جسد در فضا وجود دارد.
اگر یک جسد انسانی در فضا رها شود، چه بر سر آن می‌آید؟ پاسخ این سوال را از یک دانشمند بخوانید.
جیمی وو، که به بررسی سلامت در فضا می‌پردازد، گفت که در فضای خلاء، مایعات موجود در سطح بدن مانند عرق، خون، و حتی محتویات چشم و دهان، به سرعت به گاز تبدیل می‌شوند.
وو افزود: حتی رگ‌های خونی نزدیک سطح پوست ممکن است بعد از مرگ پاره شوند و خونریزی کنند. آب باقی‌مانده در بدن احتمالاً منجمد خواهد شد، زیرا دمای فضای بیرون بسیار پایین و حدود منفی 270.45 درجه سانتی‌گراد است. از دست دادن مایعات و انجماد می‌تواند باعث ایجاد حالتی شبیه مومیایی شود که در آن بدن حفظ می‌گردد. هر فضانوردی که بدون لباس فضایی در معرض فضای بیرون قرار گیرد، به همین سرنوشت دچار خواهد شد. اینکه چه اتفاقی بعداً می‌افتد به حضور یا عدم باکتری‌ها بستگی دارد.
تحقیقات انجام شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) نشان داده که باکتری‌ها می‌توانند حداقل 3 سال در فضا زنده بمانند. اگر باکتری‌ها بر روی جسد زنده باشند، شروع به تجزیه آن می‌کنند. در حالی که بیشتر فضای آزاد بسیار سرد است، مناطق گرم نیز وجود دارد. دمای سطح ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌تواند از منفی 200 درجه سانتی‌گراد تا 200 درجه سانتی‌گراد متغیر باشد. در یک محیط گرم‌تر، تجزیه به سرعت بیشتری انجام می‌شود. همچنین، تابش‌های قوی موجود در فضا احتمالاً بر روی بدن تأثیر گذاشته و پیوندهای کربنی را می‌شکند، که منجر به از بین رفتن پوست و ماهیچه‌ها خواهد شد.
پس از رها شدن از فضاپیما، جسد کم آب و در حال تجزیه به سمت مدار خواهد رفت، مگر اینکه با جسم دیگری برخورد کند.
مایلز هریس، دانشجوی دکترا در مؤسسه کاهش خطر و بلایا در دانشگاه کالج لندن، گفت که با وجود انبوه زباله‌های فضایی و ماهواره‌ها، امکان برخورد با یک جسد همچنان وجود دارد.
وو ادامه داد که برخورد بین یک جسد و یک سفینه فضایی یا ماهواره ممکن است به هر دو آسیب برساند. اگر جسد با زباله‌های فضایی برخورد نکند، به آرامی به سمت زمین کشیده می‌شود، به ویژه اگر مرگ در مدار پایین زمین یا حدود 2000 کیلومتر یا کمتر رخ داده باشد. در نهایت، ویرایش دیگری که احتمالاً دراماتیک‌ترین بخش سفر جسد در فضا خواهد بود، ورود دوباره به جو زمین است که در هنگام ورود به شدت می‌سوزد.
جالب است که فضانوردان در فضا کاهش توده عضلانی و قدرت و استقامت را تجربه می‌کنند، زیرا حرکت در فضا نیازمند صرف انرژی از پاها و کمر است. به همین دلیل، ماهیچه‌ها ممکن است شروع به ضعیف شدن کنند. برای مقابله با این موضوع، فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) یک برنامه ورزشی سختگیرانه دارند.